Είμαι ιδιατέρως υπερήφανη για το ΒΚ. Εκτός του ότι προχτές ήρθαν όλα τα μέλη που δήλωσαν συμμετοχή, ακόμη και για λίγες ώρες, περάσαμε φανταστικά. Μακάρι να έχουμε πάντα τέτοιο κλίμα στις συνατήσεις μας
Αυτή τη φορά την τιμητική στο αφτερ του άφτερ ώ άφτερ είχε ο Άλεξ. Στο Λευτεράκη υποβάλαμε όμως τα σέβη μας πριν το άφτερ.
Είναι πιστεύω η πρώτη συνάντηση που καταφέρνει να κλείσει 3 μαγαζιά- μας διώξαν!
Στην ταβέρνα είχαν μαζέψει τα πάντα, και περιμέναν εμάς για να πάνε για ύπνο.
Στο Πλύμουθ, (ευχαριστούμε Δέσποινα για την εξαιρετική περιποίηση), πάλι μας διώξανε.
Στην Αργώ, μας είπαν να κατεβούμε αν δεν θέλουμε να παμε μαζί τους στη Μαρίνα της Αρετσού όπου κάνει νάνι το πλοίο, αφού ο ήλιος είχε βγει για τα καλά.
Άμα υπήρχε περίπτωση να κλείσει και το Χρυσό, είμαι σίγουρη πως το σκηνικό θα επαναλαμβανόταν.
Και πως καταφέραμε να γίνουμε πάλι όλοι ντίρλα (όσοι ήταν μέχρι αργά δλδ...), δεν το ξέρω.
Στα χαιλάιτς της βραδιάς, ο τεράστιος ανεμιστήρας που ανέμιζε τα μαλλιά (εξου και οι σκηνές τιτανικού), τα λουλουδάκια από τον Αντώνη και τον Τάσο στις γυναίκες (μερσί μπόυζ), τα ποπ κορν στο Πλύμουθ (είναι όντως πολύ νόστιμα), εκείνη η κανάτα στην Αργώ με τα καλαμάκια που μας αποτελείωσε, το ψαρονέφρι αλά κρεμ στο Τσάμπουρο, ο αγώνας ποδοσφαίρου με τα μπουκαλάκια Βίκος στον Άλεξ και η προσπάθεια να βρούμε το Πλύμουθ με όσο το δυνατόν λιγότερους κύκλους στην Καλαμαριά.
Να'μαστε πάντα έτσι καλά όλοι μας, να ξανανταμώνουμε να περνάμε καλά.
(τα παραπάνω αναπαριστούν κανάτες)
Έχω 2-3 φωτογραφίες κι εγώ, θα ανέβουν κάποια στιγμή. Κατερίνα ετοιμάσου...