Queen and Paul Rodgers-The Cosmos Rocks

Εκπληξη για τους φανατικους των Queen αυτος ο νεος (?) δισκος. Η συνεργασια τους με τον Paul Rodgers ηταν λιγο πολυ αναμενομενη, αλλα κανεις δεν ηξερε ακριβως πως θα ηταν ο νεος δισκος.
Κατι σαν Queen, κατι σαν Paul Rodgers ή κατι σαν μια μιξη αυτων των 2;
Σαφως ο Mercury ηταν ενας και οι Queen ηταν ο Mercury ( κακα τα ψεμματα ). Τοσο σε ιδεες συνθεσεις, οσο και παραγωγης, ο Mercury ηταν η κορυφαια προσωπικοτητα των Queen και μετα τον θανατο του, ο μονος δισκος που κυκλοφορησε ( Made In Heaven ) δεν ηταν τιποτα αλλο απο ηχογραφησεις του Mercury σε νεα κομματια.

Παμε στο δισκο τωρα.

Η πρωτη ακροαση ειναι λιγο "θολη". Πραγματικα μου εδωσε την εντυπωση μιας αυτοκρατοριας ( Queen ) που εχει ξεπεσει εδω και 10 χρονια, αλλα στη τελευταια της προσπαθεια να φανει κανει κατι σχετικα καλο. Out of order δηλαδη!
Σιγουρα δεν περιμενα να ακουσω τον Paul Rodgers να περναει 15 φωνες, ουτε και τον Brian να ηχογραφει με τον κλασσικο του ηχο ολα τα solo. Ομως περιμενα μια ποιοτικη δουλεια, με ομορφη παραγωγη στυλ 80s και solo που θα σε τραβανε απο τα μαλλια και θα σε χτυπανε στον τοιχο.

Που επεσα μεσα;
Σχεδον σε ολα!
Η δουλεια σαν παραγωγη ειναι εκπληκτικη. Καθαρος ηχος ( οπως μας συνηθισε απο το 80 και μετα ), δουλεμενες συνθεσεις και οι ενορχηστρωσεις ειναι πραγματικα υπεροχες. Οχι οπως ηταν οι Queen με Mercury, αλλα δεν το αναζητησε κανεις.  ;) Καποια phasers που εμφανιζονται, ορισμενα delays και καποια vocals δεν ειναι αρκετα για να πω πως "αυτος ειναι ηχος Queen".
Ορισμενοι ηχοι απο "παλιες εποχες" εκαναν την εμφανιση τους ( οπως στο Still Burning που σε ενα σημειο ακουγεται σε reversed εκδοση το We will rock you ), συγκεκριμενες επιλογες του May θυμισαν τα ομορφα solo που μας χαρισε και η φωνη του Paul Rodgers εδεσε πολυ ομορφα με αυτο το τοπιο.

Λιγακι το wah να μαθει και ο May και θα ειμαστε καλα 

Τα κομματια τωρα:
Ξεκιναμε με 2 παρα πολυ ομορφα 80s rock tracks, για να καταληξουμε στη μεση του CD ( περιπου 4 κομματια ) σε πιο slow κομματια ( μερικα μου θυμισαν κατι lounge εποχες  ;D ) και να ανεβουμε ξανα στα κλασσικα Queen Rockish κομματια!

Οριστε και το tracklist:
1.     "Cosmos Rockin'"  
2.     "Time to Shine"      
3.     "Still Burnin'"      
4.     "Small"      
5.     "Warboys (A Prayer for Peace)"      
6.     "We Believe"      
7.     "Call Me"  
8.     "Voodoo"      
9.     "Some Things That Glitter"      
10.     "C-lebrity"      
11.     "Through the Night"      
12.     "Say It's Not True"      
13.     "Surf's Up... School's Out!"      
14.     "Small (Reprise)"      



Γενικα νομιζω πως εμεινα απολυτα ευχαριστημενος! Δεν επεσαν στα ματια μου οι 2 Queen artist που συμμετεχουν, αλλα αντιθετως χαρηκα που ξεφυγαν απο τον ηχο τους και πρωτοτυπησαν σε κατι καινουριο! Μπορει ορισμενα στοιχεια να θυμισουν Queen σε καποιους, αλλα ο Paul Rodgers ειναι μια αυτονομη προσωπικοτητα που δεν χρειαζεται να δανειστει κανενα υφος για να αποκτησει αιγλη μπροστα στο μικροφωνο! ;)
Το προτεινω σε οσους αρεσαν τα πειραματικα albums των Queen ( Innuendo, κλπ ).

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : noizreduction στις 19-09-2008 11:54 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : noizreduction στις 19-09-2008 15:09 ]

Ωραιο review noiz ;)

ΥΓ. Καλύτερα τέτοιες κριτικές να μπαίνουν στο e-Περιοδικό, ώστε να το διαβάζουν περισσότεροι, μια και δε θα "χάνεται" όπως συμβαίνει με τα topics.

ΥΓ. Who's ...Mary? :)

Χεχ, απο βεβιασμενη ταχυτητα εγραψα 2 φορες λαθος το ονομα του Brian, αλλα διορθωθηκε

Ε, μπορει να μεταφερθει οπου θελετε..Απλως την κριτικη μου εκανα. Εξαλλου μπορει να υπαρχουν και αντιθετες αποψεις.

Βρε, για δες .... η σύμπραξη των εναπομεινάντων QUEEN με τον PAUL RΟDGERS απέδωσε ... δισκογραφικό καρπό !!!! Φυσικά, δεν έχω ακούσει ακόμη τον δίσκο, αλλά, μιας και είμαι θαυμαστής τόσο των QUEEN, όσο και του RODGERS, ας μού επιτραπεί να κάνω τις παρατηρήσεις μου :

- Η φωνή, η προσωπικότητα αλλά και η εν γένει καλλιτεχνική υπόσταση του συγχωρεμένου MERCURY είναι τελείως μα τελείως διαφορετικές από αυτές του RODGERS. Όπως, επίσης, η σταδιοδρομία και η "φιλοσοφία' των QUEEN μέχρι σήμερα είναι τελείως μα τελείως διαφορετική από τη σταδιοδρομία και τη "φιλοσοφία" του RODGERS και των συγκροτημάτων όπου διετέλεσε τραγουδιστής / περφόρμερ. Τεχνοροκ / προγκρέσιβ ροκ με έμφαση στις ενορχηστρώσεις και "ελιτισμό" οι QUEEN .... Απλουστευμένο μπλουζ και χαρντ ροκ "του δρόμου", με άμεσες και ουσιώδεις ερωτικές μπαλάντες, οι FREE και οι BAD COMPANY. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν βλέπω με καλό μάτι αυτή τη συνεργασία. Το αντίθετο μάλιστα .... Θα ήθελα πολύ να τους δω και σε κάποιο λάιβ ....

- Ο τίτλος του δίσκου .... σόρι, αλλά δεν με προδιαθέτει θετικά [παρόλο που υπάρχει και το ελληνικό στοιχείο : cosmos !!!]. Oπωσδήποτε, τίτλοι τραγουδιών [ή δίσκων] όπως "Rockin' All Over The World", "We Rock The Nations" κλπ κλπ, πριν αρκετά χρόνια είχαν νόημα και ... ξεσήκωναν τον κόσμο !!! Σήμερα, όμως, τέτοιου είδους τίτλοι μάλλον είναι "καμμένοι" και ξεπερασμένοι [ζητώ "συγγνώμη" από τους συντελεστές του δίσκου τους οποίους θαυμάζω .... όσο δεν φαντάζονται !!!!] .........

[Για όσους, πάντως, ακούσουν τον δίσκο, θα πρότεινα μετά να κάνουν μια .... αντιπαραβολή με το ξεκίνημα του PAUL RODGERS από τα τέλη των 60ς, τότε που ήταν τραγουδιστής σε μια καταπληκτική μπλουζ - χαρντ ροκ μπάντα ονόματι FREE [οι Free είναι της "ιδίας οικογενείας" με τους Cream, τους Taste και Ten Years After κλπ, που έθεσαν τα θεμέλια της χαρντ ροκ μουσικής]. Ιδίως, θα πρότεινα να ακούσετε τον δίσκο τους FIRE AND WATER (1970) με τα σπαρακτικά βιμπράτο του πολύ καλού [αλλά άτυχου] κιθαρίστα PAUL COSSOF. Eγώ όποτε βάζω στο πικάπ το εν λόγω βινύλιο αισθάνομαι σαν να ανοίγω ένα μπουκάλι με παλιό καλό κρασί .... ] .....

-----------------
Goin' through pages and lookin' down lines and lines ... [UFO - Space Child]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 19-09-2008 13:05 ]

Δεν έχω ακούσει το δίσκο κ πραγματικά προβληματίζομαι...σαν παλιός οπαδός των Queen.Δυστυχώς κ οι may & Τaylor έπεσαν στην παγίδα να αναβιώσουν το όνομα των Queen έστω κ με άλλο τραγουδιστή,κ έτσι ακούμε τους..μισούς queen,καθώς λείπει κ ο deacon που ήταν σημαντικότατο στέλεχος,το πιθανότερο είναι ότι θα τον ακούσω το δίσκο αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα μπεί δίπλα στη δισκογραφία τους μέχρι το 1991...

Παντως προτεινω να ακουσετε το δισκο πριν πεσετε κι εσεις στο λαθος ( που ειχα πεσει κι εγω βεβαια ) του παρελθοντος. Εξαλλου δεν ονοματιζονται ως Queen, αλλα ως Queen and Paul Rodgers. Και οι περιοδειες τους ηταν πολυ καλες με τον Paul Rodgers.

Οι παλιοι καλοι καιροι δεν γυριζουν πισω δυστυχως αλλα απ την αλλη παλι πιστευω πως δεν πρεπει κανεις να κλεινει τα ματια στο μελλον και απ'οτι φενεται οι QUEEN(οσοι απεμειναν τελως παντων)θελησαν να να προσπαθησουν και μπραβο τους!Εξ'αλλου και ο μακαριτης ο MERCURY το'χε πει τραγουδωντας(The show must go on)!Δυστυχως δεν εχω ακουσει το δισκο ακομη για να εχω γνωμη αλλα πιστευω πως τα QUEEN στοιχεια θα υπαρχουν!

με την πρώτη ακροάση μπορώ να πώ ότι μου άρεσε ο δίσκος,η κιθάρα του may είναι πάντα χαρακτηριστική,κ είναι προφανές ότι οι may & taylor προσάρμοσαν τον ήχο τους στα μέτρα του rodgers,γενικά το όλο αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό,αρκεί να το αντιμετωπίσεις σαν κάτι ανεξάρτητο,από τη δισκογραφία τους μέχρι το 1991,έτσι σίγουρα θα ευχαριστηθείς έναν πολύ καλό παλιοροκάδικο δίσκο.