Πορτοκάλογλου, Σαββόπουλος, Μαργαρίτης

ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

ΤΣΙΡΚΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ

CINE ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

Θέατρο τραγουδιών και φιλμικών ονείρων
Για μουσικούς και τραγουδιστές.
Εναέριους χορευτές, ακροβάτες και μάγους.


Από την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου
Για μικρούς και μεγάλους.


«Σε μια στιγμή ανάβουν τα φώτα κι η μουσική, μας φέρνει τους μάγους στη σκηνή…»
(Δ. Σαββόπουλος, «Οι Μάγοι» - 1966)

«Ωχ! Πηδώ, χοροπηδώ κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μες το μυαλό μου».
(Δ. Σαββόπουλος, «Ο Μπάλλος» - 1971)

«Είμαστε πρώτοι και τελευταίοι, ακροβάτες και λαθραίοι…».
(Ν. Πορτοκάλογλου, «Βαλκανιζατέρ» - 1997)



Την παιδική του εμμονή, τη μαγεία του τσίρκου και τον παράξενο κόσμο του κλόουν, του μάγου, του ακροβάτη και της «φουκαριάρας μαϊμούς» ανεβάζει τώρα στη σκηνή, τέσσερις δεκαετίες μετά το «Φορτηγό», ο Διονύσης Σαββόπουλος.
«Τσίρκο Ηλεκτρικό» είναι ο τίτλος της μεγάλης παραγωγής η οποία κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου στη σκηνή του CINE Κεραμεικός. Όπως λένε οι συντελεστές της παράστασης «Τσίρκο είναι ο χώρος όπου όλα γίνονται ένα. Μια άλλη λέξη για τη γιορτή».
Ο Σαββόπουλος αποκαλεί τον Νίκο Πορτοκάλογλου «καλλιτεχνικό του αδελφό» και τον ανταμώνει επί σκηνής στα «δικά τους» και στα «ηλεκτρικά» τους σ’ ένα συνεχή διάλογο. Ειδικά για τη φετινή τους συνάντηση, ο Νίκος Πορτοκάλογλου έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο «Πάμε άλλη μια φορά» το οποίο ερμηνεύουν οι δυο τους στην έναρξη της παράστασης. Εν συνεχεία υποδέχονται τον «αταίριαστο συγκάτοικό τους, στο ελληνικό τραγούδι», τον αυθεντικό λαϊκό ερμηνευτή Γιώργο Μαργαρίτη.
Πρόκειται για μια φαντασμαγορία τραγουδιών, όπου Σαββόπουλος, Πορτοκάλογλου και Μαργαρίτης τραγουδούν, συζητούν, διαφωνούν και κάποια στιγμή… εξαφανίζονται από τη σκηνή, χάρη στα «μαγικά» που μόνον τα αθώα πλάσματα του τσίρκου ξέρουν να κάνουν.


Συμμετέχουν: Οδυσσέας Τσάκαλος, Άσπα Θεοφίλου, Βασιλική Καρακώστα, Ομάδα «Χρυσαλίς» και ο Μάγος Manolo.

Κίνηση και διδασκαλία χορού: Πατρικία Λάζου
Ενορχηστρώσεις: Ορέστης Πλακίδης
Διεύθυνση ήχου: Βαγγέλης Λάππας, Κώστας Βάμβουκας
Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς
Σκηνικά και κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Επιμέλεια ταινιών αρχείου: Γιώργος Φίλης
Σενάριο: Διονύσης Σαββόπουλος, Κώστας Μπλιάτκας
Σκηνοθεσία: Διονύσης Σαββόπουλος




Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανανεωμένη αίθουσα του CINE Κεραμεικός απέκτησε μπαρ και θέσεις ορθίων. Ό,τι πρέπει για τη νεότητα ανεξαρτήτων ηλικίας.


Μετά το τέλος της παράστασης «Τσίρκο Ηλεκτρικό» των Σαββόπουλου, Πορτοκάλογλου, Μαργαρίτη, ακολουθεί κανονικό after με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Μαργαρίτη.

Οργάνωση παραγωγής:

CINE ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Κεραμεικού 56 & Μαραθώνος
Τηλ: 210/5222222




[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 20-10-2004 09:42 ]

Quote:

«Τσίρκο Ηλεκτρικό» είναι ο τίτλος της μεγάλης παραγωγής η οποία κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 28 Οκτωβρίου στη σκηνή του CINE Κεραμεικός. Όπως λένε οι συντελεστές της παράστασης «Τσίρκο είναι ο χώρος όπου όλα γίνονται ένα».

- Και έχουν απόλυτο δίκιο. Διότι όταν ο Σαββόπουλος κι ο Πορτοκάλογλου ενώνονται με τον Μαργαρίτη και όλα γίνονται αχταρμάς, τότε σίγουρα πρόκειται για...τσίρκο!

Quote:

Ο Σαββόπουλος αποκαλεί τον Νίκο Πορτοκάλογλου «καλλιτεχνικό του αδελφό» και τον ανταμώνει επί σκηνής στα «δικά τους» και στα «ηλεκτρικά» τους σ’ ένα συνεχή διάλογο.

- Τον Μαργαρίτη πώς τον αποκαλεί; "Καλλιτεχνικό μπατζανάκη";

Quote:

Εν συνεχεία υποδέχονται τον «αταίριαστο συγκάτοικό τους, στο ελληνικό τραγούδι», τον αυθεντικό λαϊκό ερμηνευτή Γιώργο Μαργαρίτη.

- Αυθεντικό λαϊκό ερμηνευτή;;; Έτσι λέγονται οι σκυλάδες πλέον;; Γιατί ως τώρα εγώ ο αφελής νόμιζα ότι αυθεντικοί λαϊκοί ερμηνευτές είναι ο Μπαγιαντέρας, ο Τσιτσάνης, ο Περπινιάδης, ο Καζαντζίδης κι ο Μητροπάνος! Αν στο όνομα του "Τσίρκου" τους εξισώσουμε όλους, εντάξει, τότε...αλλάζει το θέμα!

Quote:

Μετά το τέλος της παράστασης «Τσίρκο Ηλεκτρικό» των Σαββόπουλου, Πορτοκάλογλου, Μαργαρίτη, ακολουθεί κανονικό after με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Μαργαρίτη.

- ...με "κανονικά after αυθεντικά λαϊκά τραγούδια", υποθέτω, ως "κανονικός after αυθεντικός λαϊκός τραγουδιστής" που είναι... Ο Νιόνιος δεν θα συμμετέχει εκεί; Μα γιατί;

Παίδες...τι συμβαίνει; Για τον ίδιο Σαββόπουλο που ξέρουμε (;) όλοι μιλάμε; Τον Νιόνιο, που τον αγαπήσαμε και με τα τραγούδια του οποίου μεγαλώσαμε; Που σημάδεψε 2 γενιές Ελλήνων; Το σοκ με την Καλομοίρα δεν έφτανε; Πιάσαμε την χαζο-pop, τώρα πιάνουμε και το άλλο άκρο, τα σκυλάδικα; Γιατί αυτό το Τσίρκο είναι τώρα απαραίτητο...;

Πέστα Giorgos! Όσα έγραψες βρίσκονται μέσα στο μυαλό μου απ'όταν διάβασα το topic στο forum, αλλά δίσταζα να τα γράψω για να μη συγχυστώ περισσότερο.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο Σαββόπουλος τελικά είναι ότι τα ιδεολογήματά είναι αυτά που καθορίζουν την προσωπική και πολύ περισσότερο την καλλιτεχνική πορεία του καθένα. Όταν αυτά εκφυλίζονται δεν έχουμε πια να κάνουμε με τον ίδιο καλλιτέχνη, παρά μόνο με τη ζώσα ανάμνησή του (όσο αυτή παραμένει ζώσα και δεν εκπέσει τελείως).
Θα μπορούσα να δικαιολογήσω τις αστοχίες του με δεδομένο το περασμένο της ηλικίας του (ου γαρ το γήρας έρχεται μόνον...).
Το να προσπαθεί όμως μία ολόκληρη μερίδα ανθρώπων που εκφράστηκε ιδεολογικά με τα τραγούδια του να την "αποπλανήσει" με ευφυολογήματα και εξυπνακισμούς τύπου "τσίρκου" , ώστε να πλασάρει το ευτελές προϊόν του, ξεπερνάει τα όρια της γεροντικής άνοιας και αποδεικνύει ότι ο Νιόνιος διόλου ξεμωράθηκε,αντίθετα μάλιστα ίσως απέκτησε εμπορικό δαιμόνιο!

τι τα θέλετε.
εδώ έδωσε το "δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά στο Λαύριο"
για διαφήμιση γιαουρτιών.
όλα τα υπόλοιπα είναι .......

το ωραίο είναι ότι και απο τους 3 εγώ συμπαθώ πλέον μόνον
τον Γιώργο Μαργαρίτη.
Μου φαίνεται πιό γνήσιος απο τον Δ.Σ και τον Πορτοκάλογλου,ο οποίος ζεί σε μιά παρατεταμένη εφηβεία ο άνθρωπος.

o tempora o mores!!!

orfeus
με καλύπτεις αφάνταστα για τον διονύση σαββόπουλο.

Quote:

Έσπασα όλους τους δίσκους του που είχα. Και τα CD's. Και τις κασσέτες. Και κάποια tapes από ένα στούντιο που είχαμε γράψει. Έσβησα τα τηλέφωνά του από την αντζέντα μου. Διέγραψα το mail του. Έσκισα φωτογραφίες που είχαμε βγάλει. Τι άλλο έμεινε; Πρέπει να ψάξω στο σπίτι...

...κι έβαψες και τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε...(χαχαχα πλάκα έχουμε -γειά σου ρε orfeus)
Mου θύμισες την εποχή που όταν αναφερόμουν στο Σαββόπουλο η επόμενη ατάκα μου ήταν "αυτά είναι τα κακά γεράματα".Πάντως δε ζητάμε πολλά απ αυτούς τους ανθρώπους τελικά.Τα ζητάμε όλα !!!Ευχαριστημένοι με τίποτα δεν είμαστε.(Και καλά κάνουμε θα μου πεις...)

Βέβαια, έχω μια απορία George...Αν επρόκειτο να καίγαμε στην πυρρά όλους τους δίσκους των καλλιτεχνών που ξέχασαν τι ήταν κάποτε και τι αντιπροσώπευαν και αποφάσισαν να ξεπουληθούν, τελικά...τι θα έμενε στη δισκοθήκη μας; Έχει μείνει και κανείς όπως ήταν τότε, αμόλυντος, ρομαντικός και ιδεολόγος, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στις επιλογές του και στην ιδεολογία του; Και όσα αριστουργήματα δημιούργησαν; Χάνουν την αξία τους επειδή αργότερα οι δημιουργοί τους τα χάσανε;

Μου ήρθε στο μυαλό αυτόματα, ο Van Morrison



Music, is your only friend until the ...end!!!!


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Orfeus on 19-10-2004 23:46 ]

Χωρίς να θέλω ούτε να διαφωνήσω με κανέναν,ούτε να θίξω κανέναν...παιδιά μήπως τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ'όσο τα φανταζόμαστε ? Μήπως απλά οι τρεις αυτοί καλλιτέχνες (ok,ok οι 2 καλλιτέχνες και ο ''καλλιτέχνης'') γουστάρουν τη μουσική τους συνεύρεση , θέλουν να κάνουν κάτι διαφορετικό και να φτιάξουν ένα πρόγραμμα που θα απευθύνεται σε ευρύτερο κοινό? Γιατί κακά τα ψέμματα όποιος ακούει Πορτοκάλογλου (δεν κολλάω στο Σαββόπουλο,γιατί μου φαίνεται οτι το Νικολάκη τον αγνοήσατε) δεν είναι πολύ πιθανό να τη ''βρίσκει'' με τα σουξέ του Μαργαρίτη και το αντίθετο. Η Αθήνα έχει πληθυσμό πάνω από 5000000...και ok,περισσότεροι είναι αυτοί που ακούνε Μαργαρίτη,παρά ας πούμε...jazz! So,γιατί να κατακρίνουμε αυτή τη συνεργασία,ή αν θέλετε αυτόν τον αχταρμά ,μιας και πέρα απο το συμφέρον της μουσικής βιομηχανίας-το οποίο πάντα υπερισχύει της ποιότητας (όπως αυτή υποκειμενικά ορίζεται)-σκεφτείτε ότι δεν τους υποχρέωσε κανείς να τραγουδήσουν μαζί... Και στο κάτω κάτω ποιος από τους 3 λέτε να έχει οικονομική ανάγκη ή ανάγκη διαφήμισης του ατόμου του? Οπότε καταλήγω και πάλι στο συμπέρασμα ότι απλά γουστάρουν να συνεργαστούν,να παρουσιάσουν κάτι νέο και η ενέργεια αυτή δε νομίζω ότι υποβιβάζει την αξία κανενός...Όποιοι έχουν αξία το έχουν αποδείξει εμπράκτως στο παρελθόν και όπως είπε ο Giorgos,η αξία αυτή δε χάνεται.
Στην τελική, ένας καλλιτέχνης ή ένας εργαζόμενος ,αν θέλετε να το γενικεύσουμε, δεν παίρνει επιπλέον αξία όταν καταφέρνει να συνεργάζεται επιτυχώς με κάποια διαφορετικα από αυτόν άτομα?
Και μία απορία...γιατί όλες οι ενστάσεις σας επικεντρώθηκαν στο αταίριαστο δίδυμο Σαββόπουλος-Μαργαρίτης?Ο Πορτοκάλογλου δηλαδή κολλάει?Ή απλά εννοείται?

Ένσταση, κύριε πρόεδρε....

Quote:

Το μέλος linda7 στις 20-10-2004 στις 01:58 έγραψε: Μήπως απλά οι τρεις αυτοί καλλιτέχνες (ok,ok οι 2 καλλιτέχνες και ο ''καλλιτέχνης'') γουστάρουν τη μουσική τους συνεύρεση;

- Τότε πάσχουν από dimentia (di=δυο, mens=νους, κοινώς παράνοια) και πρέπει να τους κοιτάξει ψυχίατρος! Γιατί ο Σαββόπουλος για 40 ολόκληρα χρόνια μιλά με τα χειρότερα λόγια για όλους τους σκυλάδες και υπεραμύνεται του ποιοτικού τραγουδιού. Και επειδή είναι άτομο που έχει άποψη και την δηλώνει πάντα, άπειρες φορές σε συνεντεύξεις, στις συναυλίες και στα προγράμματά του έχει ειρωνευτεί κατ' εξακολούθησιν ο,τιδήποτε προσβάλλει την αισθητική μας. Μάλιστα, τα ίδια του τα τραγούδια μιλούν για τον ίδιο: "Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/ποτέ δε λένε την αλήθεια/ο κόσμος υποφέρει και πονά/κι εσείς τα ίδια παραμύθια/Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/είναι πολύ ζαχαρωμένα/ταιριάζουν για σοκολατόπαιδα/μα δεν ταιριάζουνε σε μένα." Κι όμως ταιριάζουνε...

Quote:

Και στο κάτω κάτω ποιος από τους 3 λέτε να έχει ανάγκη διαφήμισης του ατόμου του?

- Όλοι τους, από τη στιγμή που θέλουν να είναι τα πρώτα ονόματα στις στήλες των περιοδικών και στις ειδήσεις των καναλιών. Η Coca-Cola έχει ανάγκη διαφήμισης; Τότε γιατί ξοδεύει τρισεκατομμύρια για να διαφημίζεται σε όλο τον κόσμο; Αφού και πάλι θα πουλάει. Ο Κουγιουμτζής έχει ανάγκη διαφήμισης; Όλοι δεν ξέρουν ποιος είναι και τι έργο έχει αφήσει πίσω του; Γιατί δε βγαίνει στα κανάλια και στα παράθυρα; Κι όμως, θα έχει ανάγκη διαφήμισης από τη στιγμή που εκείνος νιώσει ότι έχει ανάγκη να προβάλεται διαρκώς, να συζητιέται παντού και να είναι το πρώτο όνομα, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Οι άνθρωποι που έχουν ξεπεράσει τη μεγαλομανία τους και την ματαιοδοξία τους, δεν ενδιαφέρονται για διαφήμιση. Τα έργα τους αποτελούν την καλύτερη διαφήμιση για τους ίδιους.

Quote:

Οπότε καταλήγω και πάλι στο συμπέρασμα ότι απλά γουστάρουν να συνεργαστούν,να παρουσιάσουν κάτι νέο και η ενέργεια αυτή δε νομίζω ότι υποβιβάζει την αξία κανενός. Στην τελική, ένας καλλιτέχνης ή ένας εργαζόμενος ,αν θέλετε να το γενικεύσουμε, δεν παίρνει επιπλέον αξία όταν καταφέρνει να συνεργάζεται επιτυχώς με κάποια διαφορετικα από αυτόν άτομα?

- Είσαι Συγγραφέας. Έχεις αποφοιτήσει από τα καλύτερα Πανεπιστήμια, έχεις κάνει Μεταπτυχιακά, Διδακτορικά και έχεις γράψει δεκάδες βιβλία που θεωρούνται αριστουργήματα, έχοντας φτιάξει με κόπο ένα όνομα που είναι σημείο αναφοράς στο χώρο σου και πλέον σε θεωρούν ως έναν από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες της χώρας σου. Και ξαφνικά, σε καλούν από το Ζωολογικό Κήπο και σου προτείνουν, έναντι αδράς αμοιβής, να πετάς φυστίκια σε μπαμπουίνους από απόσταση 7 μέτρων μπροστά σε κοινό που πληρώνει για να σε δει. Συνεργάζεσαι τέλεια με τους μπαμπουίνους, πιάνουν στον αέρα τα φυστίκια που τους πετάς, δεν σου πέφτει ούτε ένα φυστίκι κάτω και το πλήθος παραληρεί κι εσύ μετά δηλώνεις ότι ήταν υπέροχη εμπειρία που επιτέλους συνεργάστηκες με τα πιθηκοειδή. Περιμένεις μετά η Σουηδική Ακαδημία να σε καλέσει για να σου απονείμει Νόμπελ;

Να το κάνω πιο προσωπικό...Το όνειρό σου είναι να γίνεις μια μεγάλη τραγουδίστρια και να δίνεις την ψυχή σου κάθε βράδυ στη σκηνή. Ονειρεύεσαι να τραγουδάς στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου και θες το κοινό να σε αγαπά και να σε σέβεται για αυτό που κάνεις. Και τα καταφέρνεις. Θα πήγαινες μετά να συνεργαστείς με έναν σκυλά, παρόλο που θα είχατε εξαιρετική συνεργασία; Kατ' αρχάς, δεν έχει σημασία αν αυτό που κάνεις, το κάνεις καλά. Κατ΄αρχάς, σημασία έχει αν αυτό που κάνεις σε ανεβάζει ή σε υποβιβάζει.

Quote:

Και μία απορία...γιατί όλες οι ενστάσεις σας επικεντρώθηκαν στο αταίριαστο δίδυμο Σαββόπουλος-Μαργαρίτης?Ο Πορτοκάλογλου δηλαδή κολλάει?Ή απλά εννοείται?

- Αν η Αθλητική Ένωση Χαϊδαρίου παίξει με τον ΠΑΟΚ και τον κερδίσει 5-0 και μετά στο καπάκι παίξει με την Arsenal και της ρίξει για πλάκα άλλα πέντε γκολάκια...εσύ που θα επικεντρωνόσουν;

Quote:

Το μέλος Giorgos στις 20-10-2004 στις 10:15 έγραψε: - Αν η Αθλητική Ένωση Χαϊδαρίου παίξει με τον ΠΑΟΚ και τον κερδίσει 5-0 και μετά στο καπάκι παίξει με την Arsenal και της ρίξει για πλάκα άλλα πέντε γκολάκια...εσύ που θα επικεντρωνόσουν; [/I]

Αυτό το τελευταίο δε μου άρεσε καθόλου μα καθόλου Γιώργο....

Νομίζω ότι είμαστε λίγο υπερβολικοί.... δε θα πάω με τίποτα να δω το σχήμα αυτό, αλλά δε θα πετάξω και τους δίσκους του Σαββόπουλου επειδή τραγουδάει με τον Μαργαρίτη και χαριεντίζεται με την Καλομοίρα... ενδεχομένως ποτέ πια να μην ξανααγοράσω δίσκο του (αν ξαναβγάλει) αλλά αυτό δε με κάνει να αμφισβητώ το μουσικό παρελθόν του. Στο κάτω κάτω είναι ένας άνθρωπος του οποίου λατρέψαμε τη μουσική, μήπως όμως τον θεοποιήσαμε και λατρέψαμε και τον ίδιο? Σ'αυτό μάλλον εμείς φταίμε. Δεν είναι το είδωλό μου ο Σαββόπουλος, οπότε ας λέει ό,τι θέλει. Τον σέβομαι, δικαίωμά του όμως να κάνει λάθη, και απλά του γυρνώ την πλάτη. Γιατί περιμέναμε να είναι (και ειδικά σ'αυτή την ηλικία...) άψογος??

Και κάτι άλλο.... η πληθώρα των νταλαρικών του site πέταξε τους δίσκους του Νταλάρα? Αναρωτιέμαι...

Άκουσε να σου πω Κατερίνα. Δικοί μου είναι οι δίσκοι και τους κάνω ότι θέλω!!! Εντάξει;

Quote:

Το μέλος Orfeus στις 20-10-2004 στις 20:44 έγραψε: Άκουσε να σου πω Κατερίνα. Δικοί μου είναι οι δίσκοι και τους κάνω ότι θέλω!!! Εντάξει;

Ουπς!! Αρχίσαν τα άγρια...
Συγνώμη που παρενέβην, Γιώργο...

Τα..άγρια; Ποια άγρια; Ακόμα δεν είδες τίποτα!!!

Όχι και να κανονίζεις εσύ τι θα κάνω τους δίσκους μου!!!

Άμα θες σου τους πουλάω ....σπασμένους!!!

ΑΓΟΡΑΖΩ ΣΠΑΣΜΕΝΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΤΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ !!!!!!!!!!!!!!!
ΣΠΑΣΤΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!

Σαν πολλοί βάρβαροι μαζευτήκαμε εδώ μέσα!!

Λοιπόν υπενθυμίζω πως το θέμα μας είναι: Πορτοκάλογλου, Σαββόπουλος, Μαργαρίτης...

Quote:

ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Κάθομαι και παρακολουθώ το συγκεκριμένο topic εν τη γενέσει του μέχρι και το τελευταίο post χωρίς να μετέχω, απλά κρατώντας μια παρατηρητική θέση. Να με συγχωρέσετε αλλά θα αλλάξω λίγο το ρου της συζήτησης γενικοποιώντας και ουσιαστικά τοποθετώντας τη σε ένα γενικό πλαίσιο...

Πριν αρκετό καιρό συγκεκριμένα στις 22-3-2004 άνοιξα ένα θέμα στον μουσικό παράδεισο τιτλοφορώντας το «Νυχτερινή Διασκέδαση» Αξίζει να του ρίξετε μια γρήγορη ματιά...

Όσοι λοιπόν ανατρέξετε στο παραπάνω κείμενο θα συνειδητοποιήσετε που οδεύει η σημερινή μουσική σκηνή...
Αυτό το πάντρεμα έντεχνου και λαϊκομπουζουκοποπ ή μάλλον σε σωστά ελληνικά έντεχνου και άτεχνου, είναι αποκύημα μιας μεγάλης προσπάθειας που συντελείται στο κόσμο μας, σε όλα τα επίπεδα, φιγουράροντας είτε ως Globalization είτε ως παγκοσμιοποίηση... Η μουσική σκηνή δεν έμεινε ανεπηρέαστη και τα επιχειρηματικά «τσακάλια» δράττοντας της γενόμενης συγκυρίας, δραστηριοποιήθηκαν δίνοντας αμύθητα ποσά, παρουσιάζοντας σχήματα τύπου «Πορτοκάλογλου-Νιόνιου-Μαργαρίτη». Δεν πρόκειται να σχολιάσω το εν λόγω σχήμα, άλλωστε έχω καλυφθεί πλήρως από τις προηγούμενες απαντήσεις...

Και καταλήγω με την εξής θλιβερή διαπίστωση. Η γένεση αυτών των σχημάτων σηματοδοτεί και τον αργό θάνατο των μουσικών σκηνών, των γλυκών αυτών κέντρων που απολαμβάνεις την ποιοτική μουσική τον φροντισμένο ήχο, το ανόθευτο ποτό... Το «όνομα», ο πετυχημένος τραγουδιστής θα προτιμήσει να τραγουδήσει στο μεγάλο κέντρο, εκεί όπου το χρήμα ρέει σαν τον μυθικό χρυσοφόρο ποταμό κοντά στις Σάρδεις της Λυδίας (Πακτωλός)...

Οπότε δεν χρειάζεται δυσανασχετούμε για τέτοια σχήματα..
Δυστυχώς είναι φυσικό επακόλουθο..
Δεν φταίνε όμως αυτοί αλλά ΕΜΕΙΣ οι οποίοι πηγαίνουμε και τους δίνουμε δύναμη με τα χρήματα μας για να συνεχίζουν να... παγκοσμιοποιούνται

Αυτά...