Studio ηχογράφησης

Ενδιαφέρομαι να ηχογραφήσω κάποια κομμάτια...Έχει κανείς να μου προτείνει κάποιο καλό studio να πάω που να μην είναι και πάρα πολύ ακριβό.....Πρόκειται για demo...αλλά θέλω το αποτέλεσμα να είναι σχετικά καλό και να ακούγεται αξιοπρεπώς....Αυτά χρεώνονται με την ώρα απ όσο ξέρω, σωστά....? Ψάχνοντας στο internet είδα κάτι ξεχωριστές χρεώσεις για πρόβα, άλλη για ηχογράφηση, άλλη για ενορχήστρωση και άλλη για ηχογράφηση με pc....Τι γίνεται?Θέλω να φτάσω σε μια μορφή ψιλοενορχηστρωμένα με μια φωνή...Ας βοηθήσει όποιος ξέρει!!!!!

Γεια σου Suzi

Αν θες πες μας και σε ποια περιοχη σε βολευει περισσοτερο.Εγω εχω να σου προτεινω το S.P.R που βρισκεται στην ανω Γλυφαδα. Αν σε βολευει στειλε π.μ για να σου δωσω περισσοτερες λεπτομερειες (μην θεωρειθει διαφημιση στο topic)

Φιλικα

Β.Β

-----------------
to dyskolotero pragma ston kosmo einai to...na eisai aplos...............

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : billy2002gr στις 01-10-2008 16:59 ]

Οι τιμές στα στούντιο ποικίλουν. Καλό θα ήταν να ξέρεις από πριν τι θα ηχογραφήσεις και όχι να χρεώνεσαι με την ώρα όταν θα είσαι στο στούντιο για να βρεις ακόρντα ή στίχους. Επίσης, θα έχεις μπάντα ή είναι δικό σου πρότζεκτ? Αν ας πούμε έχεις ντραμίστα, ο ηχολήπτης θέλεις κάμποση ώρα για να φτιάξει τον ήχο στα ντραμς, να τοποθετήσει μικρόφωνα, κλπ. Αφού είναι ντέμο πάντως, δεν υπάρχει λόγος να ξοδευτείς. Πρόβαρε τα τραγούδια με φιλαράκια μουσικούς και μπείτε να γράψετε 3-4 τραγούδια όλοι μαζί, σα να κάνατε πρόβα. Σε λιγες ώρες θα έχετε τελειώσει... Αν μπορώ να βοηθήσω σε κάτι, στείλε μου μήνυμα. Καλή τύχη!

Υ.Γ. Σε τι ύφος είναι η μουσική σου?

Πολυ καλες οι συμβουλες σου,φιλε dj ομως απο την εμπειρια μου σου λεω οτι αν καποιος θελει ενα αξιοπρεπες αποτελεσμα, φθηνοτερα του ερχεται να γραψει κανονικα σε multitrack και ο καθενας μονος του απο οτι ολοι μαζι.Διοτι αν γραψουν ολοι μαζι πρωτον δεν θα ειναι το καλιτερο αποτελεσμα διοτι αν γνωριζεις δεν μπορει ο τεχνικος να επεμβει σε πολλα πραγματα κατα τη μειξη.Δευτερον ειναι χαμενος χρονος το αντε να το γαραψουμε αντε να το ακουσουμε αντε να το ξαναπαιξουμε.Τριτον ο τεχνικος ουτως η αλλως θα χρειαστει χρρονο για να ρυθμισει τα drums η οποιο αλλο φυσικο οργανο.

Σ'εκεινο που συμφωνω ομως απολυτα μαζι σου ειναι στο οτι θε πρεπει να παειστο studio πολυ καλα προετοιμασμενη σε σχεσει με το τι θα παιξει και με τους στιχους.

Φιλικα

Β.Β

Βασικά, εξαρτάται αν θε μπει μόνη ή με μπάντα προβαρισμένη. Κάποιες από τις καλύτερες ηχογραφήσεις που έχω κάνει (ντραμς παίζω) αλλά και που έχουν γίνει στην ιστορία της ροκ, ήταν μαζί με την μπάντα. Και χωρίς μετρονόμο. Το κομμάτι 'αναπνέει' και έχει μια ζωντανή αίσθηση. Μετά, μπορείς να διορθώσεις μια λάθος νότα στο μπάσο, ή μια ταμπουριά εκτός χρόνου. Βέβαια, η φωνή μπορεί να υπάρχει ταυτόχρονα σαν πιλότος, να καθοδηγεί την μπάντα, και μετά να ηχογραφηθεί από πάνω στην τελική της μορφή. Η πείρα αποκτάται σιγά-σιγά και η φίλη μας απ' ότι κατάλαβα, ψάχνει στούντιο από το ίντερνετ. Άρα έχει πολύ δρόμο και δε νομίζω να βρει τη λύση με τα μηνύματά μας. Γι' αυτό τη ρώτησα σε τι ύφος τραγουδά. Αν ας πούμε το ύφος είναι dance electronica, τότε δεν χρειάζεται να μιλάμε για ντραμς και μπάντες. Μαζί με έναν προγραμματιστή μπορεί να βγάλει ολόκληρο δίσκο.

Σχετικά με τη λάιβ αίσθηση που έλεγα πριν, έχω μια υπέροχη βιογραφία του Neil Young και κάποτε με τους Crazy Horse, ετοίμαζαν το υλικό του επόμενου άλμπουμ στο σαλόνι του σπιτιού του. Του άρεσε τόσο πολύ ο ήχος εκεί μέσα, που έφερε ένα mobile studio, γκρέμισαν έναν μεσότοιχο για να επικοινωνούν με τον ηχολήπτη κι έγραψαν όλο το δίσκο εκεί μέσα. Μάλιστα, σε ένα κομμάτι, ο μπασίστας είχε παίξει 2-3 λάθος νότες στο ρεφραίν, αλλά ο Neil Young δεν τον άφησε να τις διορθώσει διότι θα έχανε τη ζωντανή αίσθηση! Αποτέλεσμα; Το τραγούδι κυκλοφορεί σε παρτιτούρα με τις λάθος νότες στις μπασογραμμές. Ωραίες ιστορίες, έτσι?

Δεν ειναι επι του παροντος να καθησουμε να αναλυσουμε την δισκογραφια , αλλα απ'οτι γνωριζω δεν υπαρχει <<καλη>> ηχογραφηση καποιου group που επαιζε tuti σε καποιο χωρο. Tα παντα ειναι καλα στη θεωρια και στην βιβλιογραφια ομως στην πραξη τα πραγματα ειναι εντελως διαφορετικα.Εξαρτατε βεβαια παντα και απο το τι θεωρει ο καθενας μας καλο, μετριο, κακο.Για εμενα ας πουμε σαν drums ,εφ'οσον ειναι και το οργανο σου,μονο o ηχος των των Metallica με εχει γοητευσει με εξαιρεση μονο το snare. Αυτο ομως οπως και πολλα αλλα πανω στον ηχο ειναι καθαρα υποκειμενικα.

Σκεψου ομως να παιζει ενα τσελο ενα βιολι ενα πιανο ενα κοντρα μπασο και μια drums στο ιδιο δωματιο ...Φανταζεσαι τι εχει να γινει στην μειξη??? Μην ξεχνας ακομα οτι υπαρχουν και αλλες μουσικες εκτως της rock (αν και εγω rock ακουω ... ο κ...γερος)

Φιλικα

Β.Β

Α, θα διαφωνήσω... Να σου βάλω σινγκλ 45 στροφών που γράψαμε λάιβ με μια new wave μπάντα στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, να πάθεις πλάκα.. Με ταινία 1" και με 8 κανάλια, πριν από την ψηφιακή εποχή... Το ότι μπορεί να γραφτεί μια μπάντα ολόκληρη, ακόμη και με έγχορδα, κλπ, φαίνεται από τις ζωντανές ηχογραφήσεις σε συναυλίες... Με ηχολήπτη γάτο και σωστό mixing μετά, μπορείς να κάνεις θαύματα... Για τον ήχο των Metallica, ναι, ωραία είναι τα ντραμς, αν και δεν με τρελαίνει ο ήχος στην κάσα - πιο πολύ ακούς το attack από τον κόπανο πάνω στο δέρμα και λιγότερο τον όγκο της κάσας... Είναι όμως ό ήχος που έχει επικρατήσει σ' αυτό το ύφος... Εγώ πάντως λατρεύω τον ήχο του John Bonham στους Zeppelin, ακόμα και στο πρώτο άλμπουμ που γράφτηκε σε τρεις μέρες με ελάχιστα χρήματα. Είναι σημείο αναφοράς για εκατοντάδες μπάντες ανά τον κόσμο. Μου αρέσει να είναι και λίγο 'βρώμικος' ο ήχος όταν πρόκειται για ροκ...

Σα να ξεφύγαμε από το θέμα, άραγε τι να κάνει η φίλη που ψάχνει για στούντιο? Μάλλον θα παρακολουθεί τα μηνύματά μας και θα το ξανασκέφτηκε... Ίσως γίνει ηθοποιός...

Ειμαι ενας απο τους ευτυχεις ανθρωπους που εμαθα να ηχογραφω πανω σε studer και otari και να κανω montaz με ψαλιδι ( απο to '82 στο κουρμπετι). Δεν με πειθει κανενα Μπρουκλιν οσο και να προσπαθησεις ( συμπαθιο κιολας ) διοτι εχω κανει τα αυτια μου σαν του Ταμπο (ελεφαντακι) στο να ακουω ηχογραφησεις εξωτερικου και πιστεψε με οτι δεν εχω βρει και τις πλεον αξιολογες πλην ορισμενων.

Οσον αφορα τον ηχο των zeppelin εγω τον θεωρω απαραδεκτο (επιεικως) οπως και τον ηχο των Purple.Ενω σαν Groups ηταν κορυφαια σαν ηχος (και κατα γενικη ομολογια) ηταν χαλια. Μην μπερδεψουμε την δεξιοτητα των καλλιτεχνων...για ηχο μιλαμε μονο οχι σαν αξια συγκροτηματων.

Βλεπεις λοιπον οτι οι αποψεις μας ειναι εκ διαμετρου αντιθετες χωρις αυτο να συμαινει οτι καποιος απο τους δυο μας εχει αδικο.Αυτο ειναι το μονο σιγουρο.Αλλωστε γιαυτο σου ειπα οτι ολα ειναι καθαρα υποκειμενικα

Φιλικα

Β.Β

Oχι αγαπητε μου φιλε

Συγκρινω remaster του IV του '94 με black album ... αν σε ικανοποιει

Ετσι κι αλλοιως ομως ειμαστε εκτως θεματος.

Να παρεμβω θυμιζοντας πως τα μεσα ηχογραφησης, αποθηκευσης, editing και mastering τη δεκαετια του 70, ειναι τελειως διαφορετικα απο τα αντιστοιχα της δεκαετιας του 90.

Απο τη μια εχουμε τον καθαρο αναλογικο ηχο, με το στεγνο panning και το κοπιδι/μπομπινα και απο την αλλη την εισοδο της DSP τεχνολογιας σε ολα τα σημεια της ηχογραφησης!

Εαν θελετε να γινονται σωστες συγκρισεις, πρεπει να κοιτατε κομματια που γινονται μεσα στην ιδια 5ετια και απο τον ιδιο παραγωγο. Εκει θα διακρινετε πιο ευκολα την εξελιξη του ηχου, γιατι συνηθως οι παραγωγοι δεν αλλαζουν το ειδος ηχογραφησης, αλλα τα υλικα που χρησιμοποιουν ;)

Νoiz

Οταν ακους σαν ακροατης καποια μουσικα κομματια δεν σε ενδιαφερει το πως, που και ποτε εγιναν.Λες απλα αυτο εδω μου αρεσει (ειναι καλοηχο) η δεν μου αρεσει.Ετσι απλα.Δεν μπορουμε και δεν εχουμε και το δικαιωμα να σκεπτομαστε παντα σαν τεχνικοι διοτι πανω απ'ολα ο τελικος αποδεκτης ειναι ο ακροατης. Πρεπει λοιπον να ερχομαστε που και που στην θεση του (δυστυχως πραγμα πολυ δυσκολο),για να βλεπουμε πως αντιλαμβανετε και ο πλεον αδαης την ποιοτητα.

Συμφωνώ με τον noiz. Προφανός δεν μπορείς να συγκρίνεις ηχογράφηση του '70 (ακόμα και remastered) με ηχογράφηση του '90. Στις αρχες του '70 ηχογραφούσανε σε 8 με 16 κανάλια, αναλογικά, χωρίς pro tools και χωρίς ένα κάρο φίλτρα τα οποία είναι πλέον διαθέσιμα. Προφανός η ποιότητα είναι απείρως καλύτερη τώρα.

Δεν μπορείς να λες ότι το χ συγκρότημα έχει φρικτό ήχο συγκρίνοντάς το με ένα συγκρότημα 20 χρόνια μεταγενέστερο. Οι Zep αντίθετα θεωρούνταν state of the art την εποχή τους στις ηχογραφήσεις. Αυτό μπορείς να το δεις συγκρίνοντας το με άλλες ηχογραφήσεις της εποχής.

Θα συμφωνησω σε ολα, εκτος απο το state of the art.

Συγκρινοντας τον ηχο των Zeppelin ( με πρωτο δισκο το 1969 ) και τον ηχο των Queen ( με πρωτο δισκο 1973 ), μπορει κανεις να αντιληφθει τη διαφορα των παραγωγων!

Προσφατα επεσε στα χερια μου το αμιξαριστο Bohemian Rhapsody και πραγματικα εαν καποιοι επρεπε να ειναι state of the art, αυτοι ειναι οι Queen.

Επισης, μη ξεχναμε την ιδια εποχη τoν Mike Oldfield ( πρωτος δισκος 1973 ), Supertramp ( πρωτος δισκος 1970 ), Whitesnake ( πρωτος ομαδικος δισκος 1977 Nοrthwinds ), Pink Floyd ( πρωτος δισκος 1967, ομως οι παραγωγες τους απο το 1970 και μετα ειναι κορυφαιες ), κλπ

Υπηρξαν συγκροτηματα που δουλεψαν αρκετα τον ηχο και ισως χαρη σε αυτα "εξελιχθηκαν" οι παραγωγες και οι απαιτησεις των ηχοληπτων για κατι καινουριο στο χωρο.

Απλως οι Zeppelin εκαναν αυτο συνηθιζαν τα συγκροτηματα επι εποχης The Doors. Ολοι μαζι ηχογραφουσαν και τα overdubs γινονταν αργοτερα. Γι'αυτο ακουμε συχνα βηχαλακια, κοψιματα στις κιθαρες, κλπ

Ναι, δηλωνω φανατικος αυτου του καθαρου ηχου, ομως θεωρω πως οι Zeppelin δεν προσφεραν τιποτα στο τομεα της ηχητικης παραγωγης ( κατι βεβαια που δεν ισχυει για τις συνθεσεις τους ;) )

Δεν θα συμφωνήσω. Οι χρονολογίες '69 με '73 ήταν ΠΑΡΑ πολύ μακριά η μία με την άλλη σε επίπεδο ηχογράφησης. Το '69 υπήρχαν νομίζω μέχρι 8 κανάλια στις μείξεις, ενώ το '73 ήταν τουλάχιστον 16, το οποίο από μόνο του κάνει τρελή διαφορά. Επίσης, οι Zep και πιο συγκεκριμένα ο Page εισήγαγε πολλούς νέους τρόπους ηχογράφησης κυρίως τις κιθάρας και της χρήσης overdubs, όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση μικροφώνων σχετικά μακριά από τα ηχεία της κιθάρας ώστε να δίνει πιο ambient χροιά στον ήχο. Τεχνικές που το '69 ήταν πρωτοπόρες, το '73 ήταν de facto.

Η σύγκριση του Led Zeppelin I (το οποίο ηχογραφήθηκε το '68 btw) με το Queen Ι είναι άδικη. Όπως επίσης είναι και η σύγκριση του Led Zeppelin I με το Houses of the Holy (του '73). Σύγκρινε τον ήχο του "The Song Remains the Same" ή του "Rain Song" με του "Communication Breakdown" ή του "Babe I'm Gonna Leave You". Καμία σχέση. Σαν να μου συγκρίνεις το "Kill 'Em All" με το "Black Album", ή το "Piper at the Gates of Dawn" με το "Dark Side of The Moon". Καμία σχέση. Οι Queen ήταν όντως πολύ καλοί στις ηχογραφήσεις αλλά ήταν μεταγενέστεροι.

Και στη τελική άκου ήχο drums στο When The Levee Breaks (Led Zeppelin IV 1971). As good as it gets... (που λεει ο λόγος)

Προφανως δεν εγινα κατανοητος!

Συγκρινω ηχους συγκροτηματων/καλλιτεχνων που κινουνται την ιδια περιοδο χρονικα!

Η αναφορα μου στον πρωτο δισκο, ειναι ενα σημαδι πως για καποιο διαστημα ολα αυτα τα συγκροτηματα και οι καλλιτεχνες κινηθηκαν παραλληλα στο μουσικο στερεωμα!

Οποτε, ειναι ευκολο να συγκρινω το Queen 1 ( Queen ), με το Houses of the Holy ( Led Zeppelin ), με το Desperado ( Eagles ), με το Ekseption Trace ( Ekseption ), με το Hergest Ridge και Tubular Bells ( Mike Oldfield ), με το The Dark side of the Moon ( Pink Floyd ), με το Fly to the Rainbow ( Scorpions ) και με το Crime of the Century ( Supertramp )

Ολα αυτα εκδοθηκαν επισημα απο τις εταιριες τους το 1973-74! Η τεχνολογια παραγωγης ειναι ιδια. Δες ποσο πισω μενουν οι Zeppelin στο θεμα "ποιοτητας ηχου" σε σχεση με ολες τις υπολοιπες μπαντες!

Τα drums που ηχογραφηθηκαν τη δεκαετια του 60 ( 1960-70 ) απο τον Bohnam, ηταν σιγουρα ενας πολυ καινουριος ηχος ( stone room, low ambience, hard reflection οπως το λενε ). Ομως, ισως κι επειδη το ειδος των Zeppelin το ηθελε, απο το 1970 και μετα δεν αλλαξε κατι.

Και παλι, μιλαω καθαρα για επιπεδο ηχου. Οχι για συνθεσεις, διοτι η καθε μπαντα προσεφερε στο μουσικο κοσμο του 20ου αιωνα, πολλα πολλα πολλα στοιχεια για τις μελλοντικες γενιες!

Μήπως να συστήσετε πρώτα στη suzi δυο τρία studios και μετά να ξανατσακωθείτε?

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tago στις 03-10-2008 13:37 ]

Μήπως θέλει να την μανατζάρουμε κιόλας?  οκ, just joking! Λοιπόν, γελάω πολύ με τα posts, που τα περισσότερα ξεκινάνε από κάπου για να καταλήξουν αλλού... Δεν είναι κι άσχημα βέβαια... Το θέμα που άνοιξε η Suzi έδωσε την ευκαιρία σε κάποιους να ανταλλάξουν απόψεις... Και στο κάτω-κάτω, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΟΥΖΙ?  Για αυτήν γίνεται όλη η ιστορία... Πώς να τη βοηθήσουμε αν δεν ξέρουμε σε ποιά περιοχή μένει (η Αθήνα είναι τεράστια) και σε τι ύφος είναι η μουσική της για να της προτείνουμε κατάλληλο στούντιο...

Suzie...Suzie Creamcheese...This is the voice of your consciousness, baby...(Frank Zappa, '67)

Όντως δεν κατάλαβα τι εννοούσες, my bad. Ωστόσο το θέμα παραμένει, ότι ηχητικά δεν θεωρώ ότι τα album των Zep τις ίδιες χρονικές περιόδους με τα υπόλοιπα που αναφέρεις έχουν τίποτα να ζηλέψουν. Πρώτα - πρώτα σχεδόν όλα όσα μου αναφέρεις είναι progressive rock και ο ήχος είναι de facto διαφορετικός ως και προς την προσέγγιση. Έχεις Queen με τα χορωδιακά τους, Floyd με τον ambient / spacey ήχο τους και Supertramp που είναι κάπου στη μέση. Και όλοι με synthia. Από την άλλη οι Zep είναι straight blues / hard rock (αν και στο Houses πέταξαν κάτι progressivies μέσα). Προφανώς ο ήχος θα είναι διαφορετικός αφού είναι διαφορετική η προσέγγιση. Τώρα πιο στυλ σου αρέσει είναι άλλο θέμα. Προσωπικά μου αρέσει ο ήχος των Zep και των Floyd αλλά όχι των Queen. Αν και των Floyd πιο πολύ μου άρεσε ο ήχος τους στο Wish You Were Here και κυρίως στο Animals. Ποιοτικά, Από πλευράς ήχου, όλα τα album που αναφέρεις τα θεωρώ εξίσου καλά αν και ο ήχος των Scorpions στο Fly to the Rainbow όσο θυμάμαι δεν με τρέλαινε κιόλας.

Αλλά άλλο η ποιότητα της ηχογράφησης και άλλο το στυλ.

Βλέπω ν' αναφέρονται ονόματα και σχήματα που μου αρέσουν και δεν μπορώ να μείνω αμέτοχος. Πιστέυω ότι το όλο θέμα παραγωγής/ήχου πρέπει να το αντιμετωπίζουμε πιο σφαιρικά. 

Κάποιες σκέψεις: Τι σήμαινε για τον καθένα μας ο δίσκος όταν τον πρωτακούσαμε. Ήμουν πιτσιρίκος όταν πρωτάκουσα Led Zeppelin και το μοναδικό πράγμα που δεν είπα, ήταν: "ναι, καλή μπάντα, αλλά αν είχαν το πιο ταμπούρο πιο μέσα και λιγότερο reverb στη φωνή, θα μου άρεσαν πιο πολύ". Η ροκ απευθύνεται κυρίως στην εφηβεία. Ο έφηβος λειτουργεί ενστικτωδώς, κι αν το ένστικο του υπαγορεύει ότι αυτό το γκρουπ έχει κάτι να πει, αυτό αρκεί. Όταν οι Zeppelin εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, κανείς δεν είχε ακούσει κάτι παρόμοιο. Από τότε, πόσα είναι τα γκρουπ που δηλώνουν "επηρεαστήκαμε από τους Zeppelin?". Άπειρα. Ακόμα κι ο ήχος τους δεν ήταν τυχαίος. Ο Jimmy Page και ο John Paul Jones είχαν ανακατευτεί στη μισή βρετανική δισκογραφία των 60's, είτε σαν μουσικοί, είτε σαν παραγωγοί. Αν ο ήχος άρεσε στον Page, αυτό μου αρκεί...

Βέβαια, στην πορεία διαμορφώνουμε κριτήρια, ακούμε με πιο έμπειρο αυτί, το τρικ είναι να μη χάσουμε την εφηβικό μας ενθουσιασμό και ν' αρχίσουμε να τα βάζουμε όλα κάτω από το μικροσκόπιο. Μπορεί να αγόρασα τα Remasters, ακούω όμως και τους δίσκους βινυλίου με την ίδια ευχαρίστηση. Αλλιώς, ποτέ δεν θα είμαστε ικανοποιημένοι, διότι θα λέμε, "καλό είναι αλλά σε 10 χρόνια που θα έχουν βγάλει το επόμενο ψηφιακό format, θα είναι ακόμα καλύτερο"... Ε, τότε, θα σταματήσω ν' ακούω μουσική, κι ας μου ταχυδρομήσει κάποιος ένα πακέτο με μουσική σε 2000 χρόνια, υπόψιν Άγιο Πέτρο... ή Βελζεβούλ...

Πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο ότι αγαπήσαμε τους δίσκους που αγαπήσαμε. Ήταν η σωστή χημεία/τραγούδια/μουσικοί/στούντιο/πνεύμα των καιρών... Από τον ήχο που φτάνει στα αυτιά μας, αναδύονται και οι εποχές - τα 60's, τα 70's, τα 80's... Κάποια από τα αγαπημένα μου άλμπουμ των Rolling Stones έχουν λασπωμένο ήχο. Ακούω όμως το Exile On Main Street και σχεδόν βλέπω μπροστά μου πέντα ματσωμένους αλήτες, με τις κόκες τους και τις αμαρτίες τους. Ακούω το Seargent Pepper's των Beatles και μυρίζομαι το LSD. Αλλά και τον ευφυέστατο παραγωγό, George Martin, να τους κατευθύνει βήμα-βήμα και να ενώνει δύο 4κάναλα για να χωρέσει όλα τα όργανα και τις φωνές. Και, ναι, ο ήχος του Ringo Starr ίσως να μην αποτελεί πρότυπο, όμως δεν μπορώ να φανταστώ άλλον ήχο ή διαφορετικό παίξιμο στο άλμπουμ. Σίγουρα o Ian Paice ή ο Ginger Baker θα μπορούσαν να κάνουν πιο εντυπωσιακά πράγματα, όμως ο Ringo ήταν τέλειος για τα Σκαθάρια. Είναι το κισμέτ που φέρνει κάποιους μουσικούς μαζί... Τίποτα δεν είναι τυχαίο στο Σύμπαν...