Νικολας Ασιμος

Νικολας Ασιμος ο μοναδικος ανθρωπος στην ιστορια που καταργει την ιδια την ιστορια. Ο μονος που ανακαλυψε την πολεμικη ανευ πολεμου που καταργει τον πολεμο χωρις να τον αναπαραγει... Υπηρξε ο ανθρωπος που δεν υπηρξε ποτε... Τι ξερετε για αυτον; Αυτη η συζητηση ανοιχτηκε με σκοπο να εκφρασεται σκεψεις και συναισθηματα για αυτον τον μεγαλο ανθρωπο...


Ξερναω τη μπαταρια
Δεν εκτελω την εργασια
Δεν θελω ενημερωση
Τροφη και διασκεδαση
Γουσταρω ελευθερια


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 31-01-2005 22:05 ]

Για τον Άσιμο θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες είναι από τους αγαπημένους μου τραγαδοποιούς. Αυτό τα λέει όλα:



"...Ήταν σαν να πέρασε από δώ ο Έτσι και να μας έδωσε ζωή, και να γινήκαμε όλοι έτσι, και ξαναφεύγοντας ο Έτσι ρούφηξε όλη τη ζωή, παίρνοντας πίσω ό,τι είχε δώσει. Μαζί και μια σταγόνα απ' τον καθέναν. Ίσως του χρειαζόταν για να 'χει τη δύναμη να περπατά, για το αίμα που 'χε χάσει. Ίσως αυτό νομίζουν όλοι. Κι ίσως γι' αυτό τον αποφεύγουν, τον βρίζουν και τον θεωρούν αλήτη. Ίσως το πήρα κι εγώ έτσι. Αλλά τον ξέρω 'γώ τον Έτσι. Και ήμουν πριν κι εγώ σαν Έτσι. Θέλει κουράγιο να 'σαι Έτσι. Για να μπορείς να παραμένεις έτσι, πρέπει να παίζεις την ψυχή σου. Κι εγώ το ξέρω, δεν είν' έτσι. Και ο καθένας είν' ο Έτσι..."

Παρένθεση:
Στα Downloads ή ΕΔΩ μπορείτε να κατεβάσετε και να εκτυπώσετε το βιβλίο του Νικόλα "Αναζητώντας Κροκανθρώπους".

Quote:

Το μέλος jorge στις 02-11-2004 στις 20:19 έγραψε: Παρένθεση: Στα Downloads ή ΕΔΩ μπορείτε να κατεβάσετε και να εκτυπώσετε το βιβλίο του Νικόλα "Αναζητώντας Κροκανθρώπους".

Αξίζει πραγματικά να το διαβάσετε…..

Αγαπητε Viper χαιρομαι που υπαρχει ακομα ζωντανη η ψυχη του Νικολα μεσα σου. Το αποσπασμα που αναφερεις προερχεται απο την ενοτητα "Ιστοριες του Ετσι με γιατρους" αν δεν εχεις το διαβασει και αναφερεται στο φοιτητικο παρτι που ο Ετσι χορεψε με τη Δοξα μετα τη μαχη του με τον θανατο... Καταλαβαινεις βεβαια τι θελει να πει ο Νικολας...

Αυτο ειναι το λευκο εξωφυλλο της πρωτης εκδοδης(Υπηρχε και μαυρο)

Γνώρισα τον Νικόλα Ασιμο από κοντά όταν,στο ημιυπογειάκι του στην οδό Ζαϊμη,μαζευτήκαμε κάμποσοι καλλιτέχνες-μουσικοί κυρίως,αλλά υπήρχαν και δυό-τρείς χορευτές,ένας ζωγράφος (ο Μάνος Φαλτάϊτς) και άν θυμάμαι καλά ήταν και ένα ζευγάρι ακροβάτες-και δημιουργήσαμε τίς Ανεξάρτητες Εκφραστικές Τάσεις (ΑΕΤΑ),ένα είδος καλλιτεχνικού σωματείου,γιά να μπορούμε να διοργανώνουμε πιό εύκολα συναυλίες καί άλλα καλλιτεχνικά δρώμενα.Εκτοτε συναντηθήκαμε αρκετές φορές,παίξαμε-ο καθένας με το γκρούπ του-στίς ίδιες συναυλίες,στο Πάρκο Ελευθερίας,στο θεατράκι στού Παπάγου,στον Λυκαβηττό.Τόν συναντούσα επίσης στά Εξάρχεια ή σε άλλες περιοχές (συνήθως σε υπαίθριες εκδηλώσεις όπου πήγαινε να πουλήση τίς κασσέττες του).Θυμάμαι τίς ατελείωτες διαμάχες του με τον Ηρακλή τον Τριανταφυλλίδη στην ΑΕΤΑ,όταν ετοιμάζαμε κάποιο happening:ο Ηρακλής πάντα αγχωμένος με το οργανωτικό μέρος τού ζητήματος έδινε κατευθύνσεις γιά το πώς θα ετοιμαστούν όλα,θα εκδοθούν τα εισιτήρια,θα κλειστούν τα ηχητικά κλπ.,πρότεινε ιδέες γιά την καλύτερη λειτουργία τού σωματείου…..Και ο Νικόλας να λέη συνέχεια «καλά όλα αυτά,αλλά το θέμα είναι να υπάρχη καρδιά και ψυχή».Στό τέλος βέβαια η ΑΕΤΑ διαλύθηκε και ο καθένας ακολούθησε τον δρόμο του…..
Πέρασαν καιρός,οι φορές που συναντούσα τον Νικόλα λιγόστεψαν αλλά πάντα χαιρόμουν όποτε τον έβλεπα,λέγαμε δυό-τρείς κουβέντες γιά το πώς πήγαινε ο καθένας μας στίς μουσικές του ασχολίες και χαιρετιόμασταν μ’ένα «άντε,τα λέμε».

Ξαφνικά κάποια μέρα έμαθα πως αυτοκτόνησε. Στενοχωρήθηκα πολύ γιατί παρ’όλο που δέν ήμασταν φίλοι αλλά απλά γνωστοί,ήταν ένας από την μεγάλη «παρέα» που ήμασταν τότε-ο καθένας με την συμβολή του-η «Ελληνική ρόκ σκηνή»...

Λίγες μέρες αργότερα έτυχε να περάσω από το –κλειστό πλέον-ημιυπογειάκι και βλέποντάς το θυμήθηκα όλες τίς συναντήσεις που είχαμε κάνει εκεί,με τον Νικόλα εν είδη οικοδεσπότου να έχη φέρει ακόμα και μπύρες γιά όλους μας…..

Κάποια στιγμή,μετά από χρόνια,συναντήθηκα με τον Ηρακλή τον Τριανταφυλλίδη και πήγαμε γιά μπύρες στα Εξάρχεια.Καθήσαμε μέχρι αργά το βράδυ κουβεντιάζοντας και ξαναθυμηθήκαμε τον Νικόλα,που έφυγε νωρίς,γιατί ήταν πολύ ονειροπόλος,πολύ ιδεολόγος γιά ν’αντέξη την πραγματικότητα τής ζωής…………….



[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Hastaroth on 04-11-2004 23:08 ]

Δυσκολος κόσμος για Δον Κιχώτες...

Οι Δον Κιχωτες ειναι δυσκολοι για τον αθλιο κοσμο μας...

Σαν σήμερα 17 Μαρτίου του 1988 ο Νικόλας βρέθηκε κρεμασμένος…

Χωρις πολλα ..λογια....για σενα ΝΙΚΟΛΑ.

Clapton Eric - Tears In Heaven

Would you know my name if I saw you in heaven?
Would it be the same if I saw you in heaven?
I must be strong and carry on,
'Cause I know I don't belong here in heaven.


Would you hold my hand if I saw you in heaven?
Would you help me stand if I saw you in heaven?
I'll find my way through night and day,
'Cause I know I just can't stay here in heaven.

Time can bring you down, time can bend your knees.
Time can break your heart, have you begging please, begging please.

Beyond the door there's peace I'm sure,
And I know there'll be no more tears in heaven.

ΓΙΟΥΣΟΥΡΟΥΜ

Ήταν οι πόρτες μου δίχως μπαχτσέδες
και μεντεσέδες κρατάνε τη γη
γίναν οι φτέρνες μου σαν τροχαλίες
και στον κουβά τους αράζεις εσύ
αλλάζεις συχνά κάθε τόσο στολή
αλλάζεις οσμή, αλλάζεις σασί
και η ελπίδα μας έχει θαφτεί
σαν τον Ντορή μέσ' στο παχνί.

Πάγωσε η ψείρα μου και παραπαίουσα
μ' ένα τικ τακ μου ματώνει τ' αυτιά
όλα με πρόγραμμα όλα με σχέδιο
πρωτοκολλήσανε τον έρωτα
και θες να πετύχω με μια μπαταριά
χίλια φλουριά, χίλια φλουριά
για να σου χαρίσω μαντάτα καλά
να 'χεις αγάπη μου λεφτά.

Ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους
και μουρουνόλαδο για τα παιδιά
κι έπλεξες σώβρακα για τους φαντάρους
και θυσιάστηκες πατριωτικά
σου στέλνω μύνημα μ' ένα ταμ ταμ
να μαγειρεύεις με βιτάμ
κι ήσουνα γόησα κι έκανες μπαμ
κι εγώ σε ψάχνω στο χαμάμ.

Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας
στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του
κι η φαντασία μας έχει χαθεί
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.

Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα
και τα μεγάφωνα στη διαπασών
χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα
κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ
ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.

Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
τα τροχοφόρα με προσπερνούν
φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ
τον σύντροφό μου τον Κινκ-Κονκ
μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ
μοιάζω με μπάλα του πινκ-πογκ

Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ
σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ
κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ
ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.

Θα ’ρθω να σε βρω

Άσιμος Νικόλας

Μουσική/Στίχοι: Άσιμος Νικόλας
Αποστολέας: Γρυντάκης Πάνος
Στάλθηκε : 12-11-2000

Dm
Όπου να 'ναι θα ‘ρθω να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω
Gm
το 'ψαξα πολύ για να το πω σε σένα
Bb C Dm
κι έχανα πολύτιμο καιρό

Dm
Μέσα απ' τα σκοτάδια κι απ' το φως
ξεπηδώ σαν γελωτοποιός
Gm
με τον εαυτό μου έχω γίνει ένα
Bb C Dm Bb C Dm
και δεν είμαι πιόνι κανενός

Dm Bb C Dm Bb C Dm
Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
Bb C Bb C Dm
για κανέναν πούστη δεν θυσιάζομαι
Bb C Dm Bb C Dm
Πως να ξεγελάσετε μια χαμένη φάτσα
Bb C Bb C Dm
τρέξτε και προφτάστε δεν πλησιάζομαι

Gm Dm Gm Dm
Ό,τι κι αν λετε δεν μ' ακουμπάτε
Gm Dm F C Bb C Dm
αναμασάτε λόγια θολά και ψεύτικα
Gm Dm Gm Dm
Σπίτι δεν έχω μήτε πατρίδα
Gm Dm F C
με διώξατε όλοι μα εσένα
Bb C Dm
σε θέλω ζωντανή

Έλα στον δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν' αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι' αυτό μπορώ να σ' αγαπώ

Δεν θα με γνωρίσεις αν με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής
μη σε παγιδεύσουν σε καμιά βιτρίνα
και σε παράδεισους μου χαθείς

Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
μα στην αγκαλιά σου εκστασιάζομαι
Όσα σου φανέρωσαν στα χαρτιά και τ' άστρα
όλα παραμύθια και σε χρειάζομαι

Παλιέ μου πόθε στο πέρα δώθε
μη σε χαλάσουν φοβάμαι για σένα πιο πολύ
Όλα τα φτύνω, τα καιω όλα, μπαίνω και βγαίνω
και δένω μαζί σου απ' την αρχή


Auto to kommati ta leei ola... Geia sou re Nikola....

Kai mia poly wraia fwto me thn Korh tou....

Ένας άνθρωπος αληθινός σε μια κοινωνία που δέν είχε την δύναμη να αντέξει τόση αλήθεια, και τον φυλάκισε πίσω απο την ψυχοπάθεια και την αναρχεία. Παρόλο τον θάνατο του, δεν έφυγε ποτέ απο κοντά μας....

Ο Νικόλας ο Άσιμος είναι εδώ , είναι γη, αέρας ,φωτιά.. Έδωσε την δική του ζωή για να μπορούμε εμείς να ζούμε καλύτερα.
Β.Παπακωνσταντίνου.

"KΡΟΚ"..........

ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΥΤΗ,ΣΑΠΙΣΑΜΕ ΣΤ'ΑΛΗΘΕΙΑ
ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΜΑΣ ΓΙΝΑΝΕ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΑ ΟΛΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜ'ΑΒΟΛΑ
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΠΩΣ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΝΑΠΟΔΑ....
΄ ............................ .....................
ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ,ΟΥΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΧΑΘΩ
ΜΑΓΕΨΑΝ ΚΑΙ ΣΕΝΑΝΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ,ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΛΙ ΚΥΚΛΟΥΣ Σ'ΑΛΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΚΑΙ ΜΗ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΦΩΣ ΜΟΥ ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ,ΣΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ
ΝΙΩΣΕ ΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΝΙΩΣΩ ΚΙ ΑΣ ΠΟΝΑΣ ΕΙΝ'ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΣΟΥ ΛΕΩ Ν'ΑΓΑΠΑΣ...

εγω με τις ιδέες μου κ΄σεις με τα λεφτά σας
νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας
δε θέλω την κουβέντα σας ούτε τη γνωριμία σας

θα χτυπήσω εκεί που σας πονάει
κανένα δε θα αφήσω εμένα να κερνάει
θα με χρήσω ιππότη και τζεβντάι
και άμα ξεμεθύσω σας λέω και goodbye

και οι θεοί σαν πείθονται εάν υπάρχει ανάγκα
για πόλεμο δεν έκανα εγω ποτε τον μάγκα
και ούτε νεροπίστολο δεν έχω στην παράγκα

θα τραβήξω το δρόμο μου όσο πάει
κανένα δε θ΄αφήσω εμένα να κερνάει
θα κολλήσω κι όποιον με περγελάει
χιλιάδες δυο αλήθειες ο πόνος μου γεννάει

εγω τα δίνω έτοιμα κ εσύ τα θες δικά σου
λιγούρα που σε έδερνε παρόλα τα λεφτά σου
κ ούτε στο νυχάκι μου δε φτάνει η αφεντιά σου

δε σε παίρνει εμένα να κοιτάξεις
χωρις καμιά ουσία εσύ θα τα τινάξεις
εισαι θύμα του νομου και της τάξης
δε ξέρεις καν τον λόγο για να με υποτάξεις

Τον πόλεμο μισώ
και απ τη ζωή μου αποζητώ
να μη μου μείνει μόνο το παράπονο
και ας ήταν μια φορά να μ είχες πάρει αγκαλιά
το ξέρω σου ζητώ παρα πολλά...

Εγώ με τις ιδέες μου και σεις με τα λεφτά σας
νομίζω πως τα θέλετε μονά ζυγά δικά σας ...

Τι να πρωτο γράψει κανείς; ο άνθρωπος ήταν πολύ αγνός για να αντέξει... ολα και όλους εμάς.