" Δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική που λέει ότι κάποια είδη πρέπει να μένουν ανέγγιχτα και αγνά: οι διασκευές είναι ένα από τα πιο δημιουργικά κομμάτια της "
Επ' αυτού, δεν έχω καμία απολύτως αντίρρηση συμφορουμίτη !!!! Φυσικά και είναι θεμιτές και επιτρεπτές οι, με οποιονδήποτε τρόπο, διασκευές ρεμπέτικων και δημοτικών τραγουδιών. Φυσικά και οι διασκευές τραγουδιών συνιστούν "δημιουργία", και μάλιστα δύσκολη και απαιτητική !!! Όμως, εν προκειμένω, άλλο πράγμα με ενόχλησε : Δεν ΔΙΚΑΙΟΥΣΑΙ να πάρεις ένα έργο τέχνης, που κρύβει πολύ πόνο μέσα του, να το αποδώσεις με "ελαφρότητα" και με "χαβαλετζίδικη" διάθεση και να το παραδώσεις στο κοινό να το χρησιμοποιήσει για "χαβαλετζίδικες" καταστάσεις και "φάσεις" [τσιφτετέλια πάνω στα τραπέζια των ελληνάδικων κλπ]. Όπως και να το κάνουμε, το συγεκριμένο τραγούδι ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ....
"το ίδιο το τραγούδι είναι πασίγνωστο"
Είσαι τόσο σίγουρος γι' αυτό ??? Εγώ εχθές ανέτρεξα στο YouTube και κάτω από το βίντεο του εν λόγω τραγουδιού .... διάβασα τα σχόλια και ... έμεινα άναυδος !!! Ω ναι, αρκετοί που έγραψαν σχόλια είχαν την εντύπωση ότι πρόκειται για καινούριο τραγούδι, που τραγουδάει σε πρώτη εκτέλεση η κα Βίσση .....
"η θεματολογία του αρκούντως παρωχημένη"
Κι όμως ... εγώ, προσωπικά, όποτε ακούω Βαγγέλη Παπάζογλου, Τούντα, Σκαρβέλη, Απόστολο Χατζηχρήστο, Μάρκο, Μπαγιαντέρα, Δεληά, Μητσάκη, Παπαϊωάννου και όλους τους τραγουδοποιούς του ρεμπέτικου τραγουδιού, αισθάνομαι ότι η θεματολογία τους όχι μόνο δεν είναι παρωχημένη, αλλά .... πολύ - πολύ μπροστά για την εποχή τους !!!! Κατά την ταπεινή / υποκειμενική μου άποψη, ακόμη κι αν κάποιος ακούσει τραγούδι του Μάρκου το έτος .... 2100 πάλι αυτό θα νιώσει, ότι είναι πολύ μπροστά για την εποχή του ....