Εγώ πάντως εξακολουθώ να τους βγάζω το καπέλο και μόνο για το λόγο του ότι έχω να ακούσω ροκ με ελληνικό πολιτικό στίχο χρόνια. Και το θεωρώ μεγαλύτερο το ρίσκο για έναν καλλιτέχνη να πει κάτι για το στίγμα των καιρών που ζούμε , παρά να κάτσει στην ασφάλειά του και να μην πει τίποτα ,έστω και με αυτόν το σχετικά άκομψο στιχουργικά τρόπο. Φυσικά και δεν μπορώ να τους συγκρίνω με τους θεούς του είδους RATM!! Γενικότερα όμως όσων αφορά τον κοινωνικά προβληματισμένο στίχο προτιμώ τους Active Member!
-----------------
I'll ride the wave where it takes me... The Second Sense On RadioMusicHeaven κάθε Tρίτη 16:00-18:00 και Σάββατο 16:00-18:00 το απόγευμα!! http://jeleveljag.blogspot.com/
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Jelevel στις 18-12-2008 21:36 ]
|
Συγνώμη, αλλά σε ποια σχολική τσάντα έχετε δει γραμμένη (με μαρκαδόρο) τη φράση "ματαιόδοξοι μασόνοι κυβερνάνε ρε" (εκτός αν κολλάτε στο "ρε" και όχι στα υπόλοιπα); Ή μήπως είχαν οι εμπειρίες στην κατασκήνωση που πήγατε ψηφοφόρους και ρουσφέτια; Μήπως έχετε ακούσει πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες (είτε τους θεωρείτε εσείς ως τέτοιους είτε όχι) να τα χώνουν στους μασόνους; Εγώ πάντως όχι, μέχρι το τραγούδι αυτό. Και μεγάλη τους μαγκιά.
Όσον αφορά τη η σύγκριση με τους RATM είναι τουλάχιστον ατυχής, αφού μιλάμε για την ελληνική ροκ σκηνή, που φυσικά ούτε στο επίπεδο του ξένου rock/funk/punk έχει φτάσει ούτε και θα φτάσει ποτέ! Χαίρω πολύ ότι δεν είναι καμιά τρομερή μουσική (κι εμένα μου αρέσουν οι Dream Theater π.χ., αλλά τι να λέει; Αν κάτσω να κρίνω τα ελληνικά groups με τα ίδια κριτήρια θα είμαι τουλάχιστον ανόητος).
Περιμένω εναγωνίως να δω τους δικούς σας στίχους για να απευθυνθείτε στη νεολαία, που θα χαρακτηρίζονται από τη σοβαρότητα που δεν έχουν οι συγκεκριμένοι.
Α, και συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του Jelevel! Τελειώνοντας, να πω κι αυτή την άποψή μου: όποιος δεν ακούει ελληνικό ροκ, το θέμα απλώς δεν τον ενδιαφέρει. Δεν μπορείς να κρίνεις ένα ελληνικό γκρουπ με δεδομένα που έχεις μέσα στο νου σου από την ακρόαση μόνο ξένης μουσικής. Γιατί πολύ απλά θα βιαστείς να γειώσεις τα πάντα. Θα πρέπει να έχεις ιδέα του τι γίνεται στην ελληνική ροκ σκηνή, από τις Τρύπες και τα Σπαθιά μέχρι σήμερα...
Υ.Γ.: Και κάτι που ξέχασα: ας έχουμε όλοι υπ'όψιν ότι ο ελληνικός στίχος είναι εξαιρετικά δύσκολος στο να αποτυπώσει σκέψεις και συναισθήματα, καθώς παρά την απαράμιλλη ομορφιά των ελληνικών λέξεων, δύσκολα συνδέονται με νότες, στο στυλ π.χ. των αγγλικών (baby, i'm gonna leave you και σπαράζει η καρδιά σου, ενώ στα ελληνικά "μωρό μου θα σ' αφήσω" και βάζεις τα γέλια). Όποιος έχει αποπειραθεί να γράψει ελληνικό στίχο το γνωρίζει πολύ καλά, πόσο δηλαδή δύσπλαστη είναι η ελληνική γλώσσα σε σχέση με την αγγλική. Γι' αυτό πριν κρίνουμε τους στίχους ως απλοϊκούς ας σκεφτούμε πώς αλλιώς θα μπορούσαν να ειπωθούν. Άλλωστε το απλό δε σημαίνει πάντοτε και "πρόχειρο". Κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται απλά και ξάστερα.
Φιλικά
Συμφωνώ με τον Jelevel σε αυτά περί ρίσκου. Δυστυχώς στην Ελλάδα κάθε τι που βγαίνει δεν κοιτάμε αν είναι καλύτερο από ότι υπάρχει στο παρόν. Το συγκρίνουμε αμέσως με το καλύτερο που υπάρχει ή έχει υπάρξει παγκοσμίως, και αν δεν το φτάνει, το φτύνουμε.
Σκεφτείτε ποιό είναι το τελευταίο ελληνικό ροκ πολιτικό τραγούδι που οι δημιουργοί του κατάφεραν να το βγάλουν live μπροστά σε 2.000.000 κόσμο (τόσο κόσμο δεν πιάνει ο Λαζόπουλος;) και ας κάτσουμε να συγκρίνουμε. Το θέμα δεν είναι ν' ανέβεις το γκρεμό, αλλά να κάνεις ένα βηματάκι τη φορά.
Το συγκεκριμένο τραγούδι περιγράφει τις σκέψεις και τα συναισθήματα αρκετών σήμερα. Κανείς δε μίλησε για ύμνο υπέρ της αντίστασης ή για σύμβολο του αγώνα των μαθητών. Ή για ανατρεπτικό τραγούδι. Τι σημαίνει άλλωστε στην εποχή μας "ανατρεπτικό τραγούδι";
Απλά λέει αυτά που λέτε και λέμε στις παρέες μας, μεταξύ μας, στους φίλους μας. Ποιός δεν ψάχνει για περισσότερο "οξυγόνο", ποιός διαφωνεί με το οτι "αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι" και ποιός δεν "ξεχνιέται, πλανιέται και κρύβεται μέσα του";
Γίναμε σκλάβοι δέκα τυπάκων
Που τον πλανήτη τον κρεμάνε σαν μπρελόκ
Θερίζουν πλούτη και σπέρνουν πείνα
Θέλουν να δουν να φτύνουμε αίμα στη ρουτίνα
Νοιάζονται τόσο για τα παιδιά σου
Τους ψηφοφόρους που ‘χεις μέσα στην κοιλιά σου
Να τους σπουδάσουν, δουλειά να πιάσουν
Και με ρουσφέτια υποκλίσεις να χορτάσουν
Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα
Θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο
Κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ν’ ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο, θέλω να ζήσω,
Θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω!
Κι άμα τα πάρω θα πάρω φόρα
Θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω δε θα μπορέσουν
Δυο διμοιρίες από ΜΑΤ να με βολέψουν
Κι έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι
Κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
Έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι
Τη φαντασία μου χορεύω στο κενό
Αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι
Και την καρδιά μας που διψά ποτίζουν ξύδι
Ματαιόδοξοι μασόνοι κυβερνάνε ρε
Μα οι μεγάλοι χορηγοί που πολύ μας αγαπάνε
Θα μας γλιτώσουν, είναι σπουδαίοι
Θα μας αφήσουν να ρημάξουμε στα βράχια τελευταίοι
Δημοκρατία κι αξιοκρατία
Πλέον πωλούνται σε πανέρια σ’ ευκαιρία
Μα εμείς πονάμε αυτό τον τόπο,
Σφίγγουμε δόντια και λουριά για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουνε ποτέ δε θα μιλάμε
Όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε!
Κι εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα
Θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο
Κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ν’ ανταμώνω
Αχ Ελλάδα σ αγαπώ και βαθιά σ ευχαριστώ
που με έμαθες ποτέ να μην κωλώνω!
Κι άμα τα πάρω θα πάρω φόρα
Θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω δε θα μπορέσουν
Δυο διμοιρίες από ΜΑΤ να με βολέψουν
|
παράδειγμα:
Όταν ήμουνα μικρός μου χανε πει ένα παραμύθι
Ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ’ αυτό τον πλανήτη
Μου χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγαν ιδεολογία
Και να με πιστός σε ιδανικά, όπως οικογένεια, πατρίδα θρησκεία
Μου ‘χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο ’60 με ’70
Και μια επανάσταση αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια
Μου χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή
Αυτοί θα μ’ έσωναν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει
Μου ‘χαν πει για μία χούντα και για μία αριστερά
Μου ‘παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά
Μου ‘παν οτ’ είμαι τυχερός, γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία
Και για κάτι που το λέγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ’ ελευθερία
Μου είπαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά
Και αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά
Μου είπαν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ
Γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάχνω θα το βρω
Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει
Δε φοβάμαι πια τους εχθρούς μου γιατί οι φίλοι μ’ έχουνε κάψει
Και κείνο το σπουδαίο που το λένε ιδεολογία
Έχει καταντήσει γραφικό και ανήκει πια στη ιστορία
Κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά
Την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά
Και αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί
Είναι οι περισσότεροι οι ίδιοι κλέφτες και επικίνδυνα κομπλεξικοί
Τώρα όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα
Η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα
Εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο, ούτε τη δικτατορία
Μήπως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νοιώθω ελευθερία;
Κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας
Έχουμε υλικά αγαθά, αλλά μας λείπουνε άλλα πολλά
Μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω άφοβα σε αυτό
Νοιώθω πως ήδη έχω γεράσει πριν προλάβω να μάθω να ζω
Δώσε μου φώτιση θεέ μου, υπάρχει εθνική συσκότιση
Χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
Ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δε τον έμαθα ποτέ
Πουτανιά ψέμα κι απάτη θεωρούνται κυριλέ
Κάποτε πίστεψα σε κάτι και μια ιδεολογία
Πίστεψα στη μουσική μου σα να ήτανε θρησκεία
Τώρα πια με το hiphop κάνουν στριπτίζ μεσ’ τα πορνεία
Τόσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νοιώθω αηδία
Ένα μάτσο εγωπαθείς κι επιεικώς κωλόπαιδα
Μια παράσταση κλισέ, αρνητικά όλα τα πρότυπα
Άμα κάτι δε μου κάνει εγώ φεύγω μακριά
Δεν ανήκω σε κανένα, δεν ανήκω πουθενά
Ο κόσμος έχει μολυνθεί, δεν τον νοιάζει ποια είναι η αλήθεια
Είναι λέξη ντεμοντέ και πια του έγινε συνήθεια
Η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει
Βάλανε στο φέρετρο της την ευρωπαϊκή επιγραφή
Η μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή
Σοσιαλισμός και χούντα τώρα γίναν ασορτί
Ψεύτικες δημοσκοπήσεις κι αλλοδαποί σε απογραφή
Μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει
Σάπια λόγια και ιδέες, η πουτανιά σαν αρετή
Και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή
Τι πειράζει όμως αυτό; Τώρα είμαστε ευρωπαίοι
Ψάξε να βρεις τον αντρισμό σου σε ένα αμάξι που να λέει
Βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσει την εικόνα
Γίνε λίγο κουνιστός, στην Ευρώπη είναι μόδα
Ας χαρούμε χωρίς λόγο, έχουμε 21ο αιώνα
Αν το ήξερε ο Σωκράτης τότε θα είχε αλλάξει χώρα
Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία
2ο παράδειγμα:
Άδειο το βλέμμα σου, κούφιες οι ώρες μας
στα ενυδρεία σε χώσαν ζωή
συνηθισμένοι ο καθένας στο ρόλο του
κι η φαντασία μας έχει χαθεί
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
την ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ.
Μία διαδήλωση δέκα μικρόφωνα
και τα μεγάφωνα στη διαπασών
χιλιάδες δίποδα με μαγνητόφωνα
κι έχουν λουστεί με την ίδια λοσιόν
ξεπουληθήκαμε στο γιουσουρούμ
για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
κι ο εαυτούλης σας πέταξε βζούμ
ταρατατατζούμ, ταρατατατζούμ.
Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
τα τροχοφόρα με προσπερνούν
φεύγω να πάω να βρω στο Μπανκόγκ
τον σύντροφό μου τον Κινκ-Κονκ
μές στο μυαλό μου βαράνε τα γκόγκ
μοιάζω με μπάλα του πινκ-πογκ
Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ
σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ
κι εμείς ξεπουλιώμαστε στο γιουσουρούμ
ταρατατατζούμ για ένα κουστούμ.
3ο παράδειγμα:
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω, απ' του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή, σ' αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω, μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω, του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό, μα 'γω θα αναστηθώ
4ο παράδειγμα:
Σ' αυτό το χώρο κάτι μου φέρνει
ρίγη γλυκιάς αδιαφορίας
δεν τρέχει τίποτα έξω από μένα
ζω στο δικό μου μικρό παράδεισο
Σ' αυτό το χώρο όλα μας φέρνουν
ρίγη ηδονής, ρίγη ευτυχίας
δεν τρέχει τίποτα γύρω από μας
κανένα ίχνος ανησυχίας
Κλείνω τ' αυτιά μου σε κάθε ψέμα
που μου ξυπνά φόβο παράλογο
είμαι περήφανος που ζω σαν τον καθένα
στην αυτοκρατορία των ανάπηρων
5ο παράδειγμα (αγγλικό)(New Model Army):
Four o'clock in the morning and still we cannot sleep
Turning over turning round, twisting in our sweat
They say there is no rest for the wicked ones
Dear God what have we done?
There is no rest for the wicked ones
Dear God what is this evil that we've done?
Is it that we wanted more than you gave?
Why did you put us then in this smalltown grave?
Humility - is that what you want?
Why did you make us then the way you did?
Yes we have pride - is this our sin?
Is it the times that we've been out fighting?
Well I'll tell you all those times - we never really hurt anybody
Or is it that we were eating
While other people were starving?
Is this our crime?
Four o'clock in the morning and still we cannot sleep . . .
Is it the times we laughed about it all
Through all those whisky nights so far away?
Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λέει ο Jimi, έχει δίκιο.
Αυτοί οι στίχοι δεν μπαίνουν σε σχολική τσάντα, μπορεί να μην είναι και… ψαγμένοι αλλά έχουν την μαγκιά τους και μπράβο σε αυτά τα παιδιά, που γράφουν τραγούδια κυρίως ερωτικού περιεχομένου. Αυτό ήταν ο τρόπος που θέλανε να εκφραστούνε και το κάνανε πολύ καλά για τις δυνατότητες τους. Οι στίχοι που παραθέτει παρακάτω ο sitzoune81 είναι μεγάλων τραγουδιών που έχουν αφήσει ιστορία, είναι δυνατόν να τους συγκρίνεται με τα Κίτρινα Ποδήλατα; Ιεροσυλία, τι μέτρα σύγκρισης είναι αυτά που έχετε; Αν είναι έτσι να συγκρίνουμε τους Pink Floyd με τον Φοίβο! Έχει κάποιο νόημα; Τα παιδιά δεν είπανε, ούτε φαντάζομαι πιστεύουν πως γράψανε ένα μεγάλο ιστορικό τραγούδι, ένας απλός τρόπος έκφρασης ήταν… πρέπει να τους χτυπάμε; Αντί να τα βάζετε με την γενικευμένη μαλ..κία που κυκλοφορεί στο τραγούδι, τα βάζετε με τα Κίτρινα Ποδήλατα που τουλάχιστον δείχνουν πως έχουν αξιοπρέπεια! Δεν είναι ούτε οι καλύτεροι μουσικοί, ούτε οι καλύτεροι στιχουργοί που έχει αυτή η χώρα, αλλά δεν είναι και οι χειρότεροι… αφήστε να παιδιά να εκφραστούνε όπως θέλουνε. Τι ακριβώς σας ενόχλησε;
Επίσης σε αυτό που συμφωνώ ακόμα περισσότερο με τον Jimi είναι η δυσκολία και η «ιδιαιτερότητα» που έχει ο ελληνικός στίχος. Είναι κάτι που το έχω σκεφτεί άπειρες φορές, προσπαθώντας και εγώ να γράψω τα δικά μου τραγούδια. Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλουσιότερη από την αγγλική, αλλά πολύ δύσκολη στην έκφραση της για να «πατήσει» πάνω στα μέτρα ενός τραγουδιού. Αγγλικά τραγούδια γράφονται πολύ εύκολα, ακόμα και ένας γελοίος στίχος μπορεί να φανεί αριστούργημα! Πάρτε ένα αγαπημένο σας αγγλόφωνο κομμάτι (που να έχει κάνει μία κάποια επιτυχία, όχι τα πολύ… ψαγμένα) μεταφράστε το στα ελληνικά, και σκεφτείτε να το λέγανε τα Κίτρινα Ποδήλατα! Αστείο και γελοίο θα σας φανεί … Ή σκεφτείτε ένα τραγούδι του Μάλαμα ή των Διάφανων Κρίνων, μεταφρασμένο στα αγγλικά και να το λένε π.χ. οι Radiohead…θα σας φανεί το λιγότερο αριστούργημα…
Ή καλύτερα, μεταφράστε το συγκεκριμένο τραγούδι των Κίτρινων Ποδηλάτων στα αγγλικά και σκεφτείτε να το έλεγε ένα μεγάλο παγκοσμίους φήμης και αναγνωρισιμότητας rock συγκρότημα, θα είχε κάνει.. πάταγο με την επαναστατικότητα του στίχου! Στη Ελλάδα φαίνεται απλοϊκός και γελοίος ο στίχος… Ή έστω, αν το έλεγε ο Αγγελάκας με την βαριά φωνή του και με την μουσική των Τρυπών, πως θα σας φαινόταν; Φαντάζομαι γαμάτο… Μήπως υπάρχει απλά προκατάληψη με τα Κίτρινα Ποδήλατα και όποια άλλα νέα συγκροτήματα με κάτι «παιδαρέλια» που προσπαθούν να παίξουν μουσική; Γιατί να τα χτυπάμε αυτά τα παιδιά, υποτιμώντας την δουλειά που προσπαθούν να κάνουν;
-----------------
Όλα είναι δρόμος... Τίποτα δεν πάει χαμένο....
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Reason στις 19-12-2008 05:05 ]
Δεν ξέρω τι έγινε με τα Κίτρινα Ποδήλατα, αλλά αφού η κουβέντα έχει στραφεί προς επαναστατικούς στίχους, δείτε αυτούς παρακάτω. Είναι το "Trouble Every Day" του Frank Zappa, από το πρώτο του άλμπουμ του 1965, γραμμένο σε πολύ πιο συντηρητικές εποχές. Είναι απίστευτο πόσο πολύ ταιριάζει στην Αθήνα των τελευταίων ημερών...
Well I'm about to get sick
From watchin' my TV
Been checkin' out the news
Until my eyeballs fail to see
I mean to say that every day
Is just another rotten mess
And when it's gonna change, my friend
Is anybody's guess
So I'm watchin' and I'm waitin'
Hopin' for the best
Even think I'll go to prayin'
Every time I hear 'em sayin'
That there's no way to delay
That trouble comin' every day
No way to delay
That trouble comin' every day
Wednesday I watched the riot . . .
Seen the cops out on the street
Watched 'em throwin' rocks and stuff
And chokin' in the heat
Listened to reports
About the whisky passin' 'round
Seen the smoke and fire
And the market burnin' down
Watched while everybody
On his street would take a turn
To stomp and smash and bash and crash
And slash and bust and burn
And I'm watchin' and I'm waitin'
Hopin' for the best
Even think I'll go to prayin'
Every time I hear 'em sayin'
That there's no way to delay
That trouble comin' every day
No way to delay
That trouble comin' every day
Well, you can cool it,
You can heat it . . .
'Cause, baby, I don't need it . . .
Take your TV tube and eat it
'N all that phony stuff on sports
'N all the unconfirmed reports
You know I watched that rotten box
Until my head begin to hurt
From checkin' out the way
The newsman say they get the dirt
Before the guys on channel so-and-so
And further they assert
That any show they'll interrupt
To bring you news if it comes up
They say that if the place blows up
They will be the first to tell,
Because the boys they got downtown
Are workin' hard and doin' swell,
And if anybody gets the news
Before it hits the street,
They say that no one blabs it faster
Their coverage can't be beat
And if another woman driver
Gets machine-gunned from her seat
They'll send some joker with a brownie
And you'll see it all complete
So I'm watchin' and I'm waitin'
Hopin' for the best
Even think I'll go to prayin'
Every time I hear 'em sayin'
That there's no way to delay
That trouble comin' every day
No way to delay
That trouble comin' every day
Hey, you know something people?
I'm not black
But there's a whole lots a times
I wish I could say I'm not white
Well, I seen the fires burnin'
And the local people turnin'
On the merchants and the shops
Who used to sell their brooms and mops
And every other household item
Watched the mob just turn and bite 'em
And they say it served 'em right
Because a few of them are white,
And it's the same across the nation
Black and white discrimination
Yellin' "You can't understand me!"
'N all that other jazz they hand me
In the papers and TV and
All that mass stupidity
That seems to grow more every day
Each time you hear some nitwit say
He wants to go and do you in
Because the color of your skin
Just don't appeal to him
(No matter if it's black or white)
Because he's out for blood tonight
You know we got to sit around at home
And watch this thing begin
But I bet there won't be many live
To see it really end
'Cause the fire in the street
Ain't like the fire in the heart
And in the eyes of all these people
Don't you know that this could start
On any street in any town
In any state if any clown
Decides that now's the time to fight
For some ideal he thinks is right
And if a million more agree
There ain't no Great Society
As it applies to you and me
Our country isn't free
And the law refuses to see
If all that you can ever be
Is just a lousy janitor
Unless your uncle owns a store
You know that five in every four
Just won't amount to nothin' more
Gonna watch the rats go across the floor
And make up songs about being poor
|
Διευκρινίζω ότι όταν ζήτησα "δικούς σας στίχους" εννοούσα δικούς σας που να μπορούν να μελοποιηθούν και να γίνουν ένα τραγούδι και θα απευθύνονται στη νεολαία και όχι, π.χ. από τις Τρύπες, που υπήρξαν κορυφαίοι στο στίχο με επαναστατικό (με το δικό τους τρόπο) και πολιτικό περιεχόμενο. Αυτούς τους βρίσκω κι εγώ. Και βεβαίως πάντοτε αναφέρομαι στο χώρο του ελληνικού ροκ και όχι της Low Bap, όπου ο στίχος ξεδιπλώνεται πιο ελεύθερα και είναι απολύτως φυσικό να είναι πιο ευέλικτος!!! Ορισμένα συγκροτήματα της hip hop και της Low bap έχουν πράγματι εκπληκτικούς στίχους, αλλά για δοκίμασε ο ίδιος να τους εκτελέσεις με ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, drums και ρυθμό ροκ και θα καταλάβεις τι εννοώ! Μη συγκρίνετε τα ανόμοια, όπως πολύ σωστά επεσήμανε και ο Reason. Όσον αφορά τον αγγλικό στίχο, τα έχω ήδη πει πιο πάνω και είναι άσκοπο να επαναλαμβάνομαι...
-----------------
xesemesa.blogspot.com / mprosta.blogspot.com
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Jimi στις 19-12-2008 13:47 ]
Απο ολοτελα καλη και η Παναγιωταινα που λενε και στο χωριό μου. Και στο κατω κατω της γραφής, παλι καλα που γράφτηκε και ενα τετοιο κομμάτι στις μέρες μας.Κανεις δεν γράφει πια τραγουδια ανατρεπτικα, κοινωνικης διαμαρτυριας.
Οσον αφορα τον στίχο, ποιο το προβλημα? επειδή είναι πεζός? καλά κανει και είναι πεζός. Λογια απλα και σταράτα, τίποτα παραπάνω. Η μουσική απλή μεν δυνατή δε. Αντε γιατι έχουμε πίξει απο το ερωτοκλαψ,την κουλτουρα και την μουρμούρα, και να ψαχνεις μετα να βρείς τι θέλει να πεί ο ποιητής. Αφήστε τα παιδια να πάρουν φόρα...
Υ.Γ Δεν ακούω Κιτρινα Ποδήλατα, δε έκατσα να τους ψάξω ποτε.
-----------------
Αντε λίγο αγάπη κέρνα... Μοιάζω με κλειστή ταβέρνα..
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Flatliner στις 19-12-2008 14:22 ]
Μου φαίνονται τόσο κίτς οι στίχοι των Κίτρινα Ποδήλατα. Ας είναι. Είναι διάχυτη η "για-18άρηδες" αισθητική που αποπνέουν. Είθε αυτοί που βρίσκονται τώρα σ' αυτή την τόσο τρυφερή ηλικία -τη γεμάτη πάθος- που τους ακούνε να καταφέρουν στο μέλλον, μεγαλώνοντας, να ανακαλύψουν τους πραγματικούς καλλιτεχνικούς στίχους.
Συγγνώμη που παρεμβαίνω λακωνικά αλλά...
μόλις τώρα είδα το Video Clip από τον Jorge,
πρώτη φορά ακούω το συγκρότημα αυτό,
θυμίζει Rage Against The Machine και Red Hot Chili Peppers,
και απλώς...
πρόκειται για "κομματάρα"
Θα ήθελα να προσθέσω 3 ακόμη τραγούδια που εκφράζουν έντονο κοινωνικό προβληματισμό!
1.''Ηλεκτρικός Θησέας''
Μουσική:Γιάννης Μαρκόπουλος
Ποίηση:Δημήτρης Βάρος
Τραγουδούν:Παύλος Σιδηρόπουλος & Μαρία Φωτίου
Δίσκος:''ΤΟΛΜΗΡΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ''
Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί
ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Σε εδίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή.
Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια βγαίνουν σαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ σκαρφάλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας; Και τα λοιπά.
Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.
Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.
Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά,
τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.
Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;
Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.
2.''Αγέλη''
Μουσική :Μιχάλης ΑΝδρονίκου
Στίχοι:Βασίλης Γκίκας
Τραγουδούν:Σίσσυ Κασσάνδρα-Μιχάλης Ανδρονίκου
Γιάννης Λεκόπουλος
Δίσκος:''ΑΠ΄ΤΗ ΣΤΕΡΙΑ,ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ''
Τα ζώα αποφασίσανε στους δρόμους να κατέβουν
οι θάλασσες βρομίσανε και οι πηγές στερεύουν
θα φτιάξουν κόμμα φοβερό και θα το λέν Αγέλη
εμένα θα έχουν αρχηγό κι όλα τα ζώα μέλη
Και ήρθαν τα θηράματα,μπεκάτσες και τρυγόνια
κι όλα τ ακατοικίδια και γέμισε η Ομόνοια
μαζί χελώνες και λαγοί απ΄τα καμένα δάση
μαζί μας κι οι ηθοποιοί ο Σκούπι Ντού κι η Λάση
Θηρία απο την Αφρική,πρόσφυγες μπαμπουίνοι
κι απ΄τη λίωμένη ανταρτική ήρθαν κι οι πιγκουίνοι
μπροστά πηγαίνουνε οι νέοι κι ας ειν'παιδιά του νέφους
σκορπιοί με λάθος DNA γιγαντιαίου μεγέθους
Αρχίζει η διαδήλωση και αν δε φανεί ο Αλέξης
να βγεί να κάνει δήλωση,βαριές θ'ακούσει λέξεις
Κι άμα έρθει η αστυνομία να πετάξει δακρυγόνα
έχω πάθει ανωσία απο τα εντομοκτόνα
''Είμαι εγώ ο Βοναπάρτης ,τυφλοπόντικας αντάρτης
τα θεμέλια ροκανίζω χράτσα χρούτσα και γρυλίζω.''
Κι αμα τρώς μεταλλαγμένα ,θα σαλτάρεις σαν κι εμένα
Πουλιά βουτάνε στο κενό αφήνιασαν οι ψύλλοι
μαύρο σηκώσανε πανό ''Μαζί μας και οι σκύλοι''
Κότες φωνάζουν ''σύνταξη λόγω πολυτεκνίας''
κι οι αγελάδες οι τρελές ''επίδομα ανεργείας''
Το σκέφτονται μικροαστοί,το συζητάν οι εργάτες
και ποιός να το 'χε φανταστεί μαζί μας και οι γάτες
αγρίεψαν τα πράγματα,νοικοκυρές με κότσια
έστησαν οδοφράγματα με αδειανά καρότσια
Με είπαν''περιθώριο''οι δημοσιογράφοι
ξεπέρασαν το όριο ''Κρατήσου Βοναπάρτη''!
''Εμείς δεν θα κυλήσουμε ως το επιπεδό τους
βρέ,αν τους κουτσουλήσουμε ουαί κι αλιμονό τους''!
Δυο πόρτες έχει η ζωή ανοίξτε μια και βγείτε
γιατί μπουκάρουν οι τρελοί και τ΄ρεξτε να σωθέιτε!
2.''Λιβελόγραμμα''
Μουσική:Μάρθα Μεναχέμ
Στίχοι:Κώστας Τριπολίτης
Τραγουδούν:Μάρθα Μεναχέμ & Γιάννης Λεκόπουλος
Δίσκος:''ΜΙΚΡΗ ΕΛΕΓΕΙΑ''
Νυν υπέρ πάντων των απάντων
πυρ κατά πρώην και απόντων
των πεθαμένων κι απεθάντων
πλην των εν νάρκη όντως όντων
Ζήτω εποχή σικέ συμβάντων
και των μαϊμούδων σημαινόντων
ζήτω εποχή των ελεφάντων
και των λιπόθυμων λεόντων
..ζήτω εποχή των ψόφιων κοριών
Νυν υπέρ πάντων των συμπάντων
πύρ κατά τέως και πασχόντων
των μαραμένων κι αμαράντων
πλην των εν ύπνω τους παθόντων
Ζήτω εποχή σικέ συμβάντων
και των μαϊμούδων σημαινόντων
ζήτω εποχή των ελεφάντων
και των λιπόθυμων λεόντων
..ζήτω εποχή των ψόφιων κοριών
-----------------
αχ ζωή μάγισσα ,να σε μάθω άργησα
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : krios80 στις 21-12-2008 23:19 ]
Το θέμα ξέφυγε.
O Jorge έχει δίκιο ώς αναφορά στο τραγούδι...ειναι πολύ καλό, και ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τέτοια.
Οι οποιεσδήποτε παραθέσεις, Νικόλα Άσιμου, Νίκου Παπάζογλου, Γιάννη Μαρκόπουλου και λοιπών ελληνικών κομματιών που αναφέρθηκαν ειναι ατυχείς. Ειδικα τα 3 παραπάνω, ειναι κομμάτια καταξιωμένα που έχουν περάσει στην συνείδηση του κόσμου.
Δε μπορούμε να τα συγκρίνουμε με ενα τραγούδι που τώρα βρίσκει τον δρόμο του.
Μου αρέσουν πολύ τα κίτρινα ποδήλατα και το κομμάτι αυτό τα σπάει!Συγνώμη αλλά δεν κατάλαβα κάτι...Είδα τιν εκπομπή του Λαζόπουλου, Γιώργο δεν τους έκοψε ο Λαζόπουλος αντιθέτως το είπαν όλο και μετά ζήτησε να κλείσουν με το να μ'αγαπάς,εκτός αν δεν το κατάλαβα εγώ ότι τους έκοψε...πάντως αν κάνω λάθος γίνεται κάποιος να μου το επιβεβαιώσει?
Συγγνώμη... αλλά ας κλείσει κάποιος αυτή την κουβέντα!!! Σε λίγο έχουμε 2009 κι ακόμα ασχολούμαστε με ποταπά ζητήματα... Ο Λαζόπουλος τους έκοψε? Αυτοί ξέχασαν τα ακκόρντα κι έπαιξαν άλλο? Μήπως παρενέβη η CIA? Μήπως έγινε κάποια ευθυγράμμιση πλανητών και τους επηρέασε η συμπαντική ενέργεια? Κι όταν μάθουμε την απάντηση, ασφαλώς θα αποκτήσει νόημα η ζωή μας... Κι επι τη ευκαιρία, ο Καρβέλας έτρεχε και δεν σταμάτησε? Οι μπάτσοι έβρισαν την Πάνια ή αυτή είναι αθυρόστομη? Το αυγό έκανε την κότα ή...????
Χόρχε,
εγώ δεν είδα τη συγκεκριμένη εκπομπή κι απ' αυτά που διαβάζω θεωρώ πιθανά και τα δύο σενάρια: και να τους κόψανε αλλά και να τελείωνε ο τηλεοπτικός χρόνος. Θεωρώ πιθανότερο το δεύτερο. Σ' αυτή τη χώρα αν δε δούμε σενάρια συνωμοσίας, δεν ησυχάζουμε. Και σιγά πια τους επαναστάτες του ελληνικού τραγουδιού -τα κίτρινα ποδήλατα θα αφύπνιζαν συνειδήσεις και θα ρίχναμε κι ό,τι γκαζάκια μας περίσσεψαν στοκ!
Αυτό που χάρηκα είναι που έγραψες "σαν τη βρεγμένη γάτα". Προσωπκά, ο Λαλάκης έχει αρχίσει να μου τη σπάει αγρίως πια. Ο αριστερός καλλιτέχνης με τα δισεκατομμύρια που συγκινείται από τις περιπέτειες του λαού και κλαίει στο ρετιρέ του. Τσου ρε Λάκη! (Μόνο το σκηνικό του στοίχισε 250.000 χιλ. Ευρώ!) Ευτυχώς που είναι ευαίσθητος και δεν κάνει αυτό που κατηγορεί τους άλλους: δεν προκαλεί σε εποχή οικονομικού κωλοσφιξίματος!
διάβασα όλο το θρεντ. βασικά δεν είχα αντιληφθεί το σκηνικό στην εκπομπή τότε. ίσως να τους κόψανε πολύ απλά γιατί τα κίτρινα ποδήλατα να βιαζόταν να πάνε σε κανένα πάρτυ της ΔΑΠ ή της ΠΑΣΠ ίσως, πράγμα αρκετά συνηθισμένο. Μου φαίνεται αστείο πώς κάτι τέτοιοι (συμπαθείς κατά τα άλλα) τύποι περνιούνται για επαναστάτες με ένα κομμάτι που έχει σαν στίχο "Θα τα σπάσω" κλπ κλπ. Όπως και να χει μου φαίνεται υπερβολικό να "κόψανε" τα Κίτρινα Ποδήλατα εξαιτίας του κομματιού αυτού.
Δεν είναι και οι Deus Ex Machina να παίζουν το "38 Χιλιοστά"....
καλά ρε παιδιά, δεν είναι ΦΑΝΕΡΟ γιατί τους έκοψε ο Λάκης;;;
Μα εμείς πονάμε αυτό τον τόπο, σφίγγουμε δόντια και λουριά για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουμε ποτέ δε θα μιλάμε, όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε!
Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Αχ Ελλάδα σ αγαπώ και βαθιά σ ευχαριστώ που με έμαθες ποτέ να μην κωλώνω!
Ταιριάζουν αυτά με την ιδεολογική καφρίλα και τον φασισμό που πουλάει ο Λάκης;