Μύθος ή πραγματικότητα?

Η απορία που έχω σχετίζεται με έναν πραγματικά υπέροχο στο είδος του καλλιτέχνη, τον Carlos Santana. Πριν αρκετά χρόνια μου είχε πεί ένας φίλος, ότι όταν είχε πρωτοβγεί ο Carlos στον χώρο, έλεγε περίτρανα βρείτε μου έναν κιθαρίστα καλύτερο από εμένα και θα παρατήσω την μουσική για έναν χρόνο. Τον πήγαν τότε σε ένα καταγώγι, όπου έπαιζε ένας άγνωστος, άσημος τότε αλλά πολυτάλαντος κιθαρίστας. Το ονομά του Jimi Hendrix. O Carlos τρελάθηκε με την απίστευτη ικανότητα του Jimi (έπαιζε κιθάρα κρατώντας την ανάποδα - πίσω από την πλάτη του, έπαιζε με ένα μπουκάλι μπύρας,κλπ) και αποσύρθηκε για ένα χρόνο.

Ιστορικά δεν νομίζω ότι ισχύει. Στην δισκογραφία ο Carlos (γεν. 1947) πρωτοεμφανίστηκε το 1969, αλλά ως γνωστόν οι περισσότεροι καλλιτέχνες αργούν να παρουσιάσουν την πρώτη τους δουλειά, μπορεί δηλαδή να ήταν ήδη γνωστός στους μουσικούς κύκλους. Ο Jimi από την άλλη γεννημένος το 1942 είχε ήδη δείγματα του από 1967, αν δεν κάνω λάθος.

Θα ήθελα αν γνωρίζει κανείς να μου πεί αν πρόκειται για μύθο ή πραγματικότητα, απλά και μόνο από περιέργια. Είναι καλό να μαθαίνουμε διάφορα περιστατικά από τον χώρο της μουσικής, όπως για παράδειγμα δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουν το γεγονός ότι ο Jimi είχε εντυπωσιαστεί από έναν Έλληνα από τον τρόπο που έπαιζε το μπουζούκι του. Το όνομα του Χιώτης. Από την περιοδεία του στην Αμερική..

Τα σχόλια δικά σας.. 

Έχω γνωρίσει τον Carlos Santana και η ιστορία που περιγράφεις δεν ταιριάζει καθόλου με την καλοσύνη και την ταπεινότητα που εκπέμπει. Εξάλλου, ο Hendrix στα τέλη των 60's ζούσε στο Λονδίνο ενώ ο Santana έφθασε στο Σαν Φρανσίσκο από το Μεξικό και έγινε γνωστός λόγω της επιμονής του Bill Graham (ιμπρεσάριος και ιδιοκτήτης του Fillmore West), ο οποίος πίστεψε σ'αυτόν και του έκλεινε συναυλίες. Μιλάμε για τελείως διαφορετικά κυκλώματα, δεν ξέρω αν συναντήθηκαν τότε. Πάντως, και ο Santana και ο Hendrix έπαιξαν στο Woodstock to 1969.

Αυτό που έχω ακούσει είναι πως την εποχή που στην Αγγλία έγραφαν με σπρέι στους τοίχους "Clapton Is God", και οι μουσικόφιλοι τον είχαν θεοποιήσει, εμφανίστηκε ο Hendrix στο βρετανικό προσκήνιο (τον έφερε ο μπασίστας των Animals που τον είχε ακούσει σ' ένα μικρό κλαμπ της Νέας Υόρκης, κι έγινε μάνατζερ του) και όλοι οι κιθαρίστες που πήγαιναν να τον ακούσουν, έφευγαν σα βρεγμένες γάτες. Δεν έχω χρόνο τούτη τη στιγμή να ερευνήσω τη βιβλιογραφία μου, όμως θυμάμαι να έχω διαβάσει σχόλια του Eric Clapton και του Jeff Beck, για το πώς αισθάνθηκαν όταν τον είδαν λάιβ για πρώτη φορά. Ίσως, λοιπόν, η ιστορία αυτή να αφορά κάποιον Βρετανό κιθαρίστα.

Στις 16 Ιουνίου 1967, ο Hendrix εμφανίστηκε στο Monterey International Pop Music Festival το Monterey County Fairgrounds στην Καλιφόρνια. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν ο Brian Jones των Rolling Strones που πέθανε μετά δύο χρόνια. Όταν ο Hendrix ήταν στην σκηνή, ο Jones έσκυψε και είπε σε έναν παραγωγό που ήταν παρέα του γι αυτόν: "αυτός ο τύπος θα μας αφήσει άνεργους".

Μπορεί να είναι ο Jones ο κιθαρίστας που αναφέρεις.

"Η μουσική είναι η τεχνη των τεχνών"

Ναι τον ξέρω τον Jones, πραγματικό ταλέντο και αυτός, ίσως όμως να είναι απλά ένας μύθος όπως δημιουργείται κατά καιρούς.. απλά το είχα στο μυαλό μου καιρό και δεν ήξερα αν είναι αλήθεια ή ψέμα.

ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΕ ΚΑΔΡΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΓΡΑΦΟ.ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!!!!!!

Το 1992 κυκλοφόρησε το βιβλίο "Hendrix - Setting The Record Straight". Το έγραψαν ο συγγραφέας John McDermott και ο Eddie Kramer, που ήταν ο ηχολήπτης του Hendrix. Στη σελίδα 17 λοιπόν, διαβάζω για την άφιξη του Jimi στο Λονδίνο. Είναι Σεπτέμβριος 1966 και ο Chas Chandler που τον έφερε από την Αμερική, ψάχνει τρόπους για να τον προωθήσει. Σε ένα κλαμπ συναντά τους Jack Bruce & Eric Clapton, που μόλις είχαν φτιάξει τους Cream μαζί με τον Ginger Baker. Τους πιάνει κουβέντα, και λένε "Γιατί δεν τον φέρνεις στο Regent Polytech? Θα παίξουμε εκεί το Σάββατο και μπορεί να τζαμάρει μαζί μας...".  Έτσι κι έγινε, αλλά όταν έφθασαν στη συναυλία, ο Baker επέμενε να είναι και ο Clapton στη σκηνή. Στα μέσα της συναυλίας, ανέβηκε ο Hendrix, και μπήκε με χίλια γκάζια στο "Killing Floor" του Howlin' Wolf.  Όπως θυμάται ο Chandler, "O Clapton πάγωσε. Απλά καθόταν εκεί με τα χέρια του να κρέμονται. Σιγά σιγά, έφυγε από το πάλκο. Πήγα αμέσως στα καμαρίνια όπου προσπαθούσε να ανάψει ένα τσιγάρο με τραμάμενα χέρια". Τον ρώτησα, "Είσαι καλά?" και μου απάντησε "Is he that fuc*** good?". Σε λιγότερο από μια βδομάδα, ο Clapton είχε κάνει το μαλλί του άφρο, σαν του Hendrix, και δεν έχανε ευκαιρία να βρεθεί μαζί του και να κάνουν παρέα.... 

Παλιοπαιδα, εχετε πολυ βρωμικα μυαλα. Η μακαριτισσα εννοουσε την ΠΙΠΑ της ειρηνης, σαν εκεινη που καπνιζε ο Καθιστος Ταυρος. Διαβαστε και λιγη Ιστορια παλιοανιστοριτοι. ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

Συμφωνώ απόλυτα και με τους δύο προλαλήσαντες. Εμείς οι Έλληνες ξέρουμε να τιμάμε φιλόξενες και περιποιητικές κυρίες. Ακόμη και αν αυτές έχουν και χιούμορ και φωνάρα. Επίσης, και έχουμε και ξέρουμε από ιστορία. Για παράδειγμα, ο boyfriend της τεράστιας Joplin (και κιθαρίστας της και παραγωγός της για ένα διάστημα και αυτός που την καθιέρωσε) ήταν Έλληνας! Ο Nick Gravenitis, πολύ καλός Rhythm and Blues κιθαρισταράς, Έλληνας δεύτερης γενιάς αμερικανός.

 ΧΑΧΑΧΑΧΑ....... Αλλά, ως εδώ η πλάκα. Η Janis πρέπει να είναι από τις μοναδικές περιπτώσεις αναντικατάστατης τραγουδίστριας.

"Η μουσική είναι η τέχνη των τεχνών"

Πράγματι φωνάρα!! Είναι μέσα στα 3 J που έφυγαν στην διάρκεια ενός μήνα το 1971!
Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin

Έχω μάλιστα με μία σπάνια (λέμε τώρα) εκτέλεση τους που τραγουδάνε και οι τρείς μαζί, το Spaceship Blues, αλλά δυστυχώς δεν έχει και τον καλύτερο ήχο και ίσα που διακρίνονται οι δύο πρώτοι..

Ακριβώς! Τα 3 μεγάλα J! Ακόμη, μια και ανέφερα το Monterey Pop, θέλω να σας πω ότι εκτός από τον Hendrix (ο οποίος πέθανε τον Σεπτέμβρη του 1970, όχι το 1971) πέθαναν από μη φυσικά αίτια Ottis Redding σε αεροπορικό 6 μήνες μετά το φεστιβάλ, η Cass Elliot ( the Mamas and the Papas) πνίγηκε τρώγοντας ένα σάντουιτς (1974) και ο Keith Moon (the Who) από υπερβολική δόση (1978). Ακόμη, ο πληκτράς των Greatful Dead Ron "Pigpen" Mc Kernan, από κίρρωση του ήπατος (1973), και 2 μέλη των Canned Heat, ο Al Wilson αυτοκτόνησε ευρισκόμενος υπό επήρεια (1970) και ο Bob Hite, χαρδιακή προσβολή ευρισκόμενος υπό επήρεια (1981) πριν γίνει 40 χρονών. Η Janis πέθανε από υπερβολική δόση το 1970, την ίδια χρονιά που βρέθηκε πνιγμένος στην πισίνα του ο Brian Jones των Rolling Stones. Το αξιομνημόνευτο είναι ότι όλοι αυτοί περευρέθησαν στο Monterey και εκτός του Jones, περφομάρανε επί σκηνής!!!

(όλα αυτά τα διαβάζω από το ημερολόγιο του Rock)

"Η μουσική είναι η τέχνη των τεχνών"

Σωστός: Ο Jimi πέθανε 18 Σεπ 1970, η Janis 4 Okt 1970 και ο Morrison 3 Ιουλ 1971. Και οι τρείς όμως ξεχώρισαν. Ο πρώτος για την απίστευτη κιθάρα που έπαιζε, η δεύτερη για την φωνάρα της (η λευκή με την φωνή μαύρης!) και ο τρίτος προσωπικά για τους στίχους του.

Πραγματικοτητα φυσικα!!!