Τι χρειαζόμαστε τελικά?

Καλησπέρα!! Πρωτα απ' ολα συγχαρητηρια για το εκπληκτικο αυτο forum το οποιο εχω να επισκεφτω ΠΑΡΑ πολυ καιρο... Ας περασω λοιπον στην απορία μου... Ειμαι 15 χρονων, μαθητης της Α' Λυκειου... Μαζι με τρια φιλαρακια αποφασισαμε να φτιαξουμε ενα γκρουπακι. Εγω στα φωνητικά, ενας κιθαρα, ενας μπασο και ενας ντραμς... Το θεμα ειναι το εξης... Μας λειπει η γνωση!!! Εγω τραγουδουσα πριν αρκετα χρονια και για αρκετα χρονια στη σχολικη χορωδια και επιπλεον φετος μια κοπελα που ειναι συμμαθητρια μου και ηρθε απο μουσικο γυμνασιο με βοηθαει να δουλεψω τη φωνη μου... Τα υπολοιπα παιδια δεν εχουν παει ποτε σε ωδειο. Ειναι κυρίως αυτοδιδακτοι και μεσω του ιντερνετ μαθαινουν να παιζουν ορισμενα κομματια... Απο θεωρια σχεδον τιποτα κανενας, μονο τα πολυ βασικα... Και σας ρωτω:Μπορουμε τελικα να φτιαξουνε αυτο το συγκροτηματακι ή οχι?? Πρεπει να αναφερω οτι το κανουμε ετσι για την πλακα μας και για να περασουμε καλα, δεν εχουμε τεραστια ονειρα κλπ... Αν τυχον προκυψει κατι εχει καλως..

Μην έχετε άγχος για τη "γνώση" .... είσαστε μόλις 15 ετών !!! Αν το προσπαθήσετε, θα έρθει και η γνώση και η καλλιέργεια. Αρκεί να συνεχίσετε να κάνετε εξάσκηση στα μουσικά σας όργανα, να μελετάτε, να ακούτε όσο πιο πολλή μουσική μπορείτε, να πηγαίνετε κινηματογράφο και θέατρο κλπ κλπ κλπ .....

Και, φυσικά, προτείνω να το φτιάξετε το συγκροτηματάκι, έστω, με τα λίγα που ξέρετε. Στο χέρι σας είναι αυτά τα "λίγα" να γίνουν περισσότερα ....

Απλά παίξτε παιδιά. Το θεωρώ πολύ όμορφο και σπάνιο να μπορείς να παίξεις με 2,3 φιλαράκια μουσική. Η ικανότητα, η θεωρία θα έρθει μόνη της...τώρα απλά συνδεθείτε και παίξτε!

Βασικα και εγω πιστευω οτι μεσω της εξασκησης θα βελτιωθουμε αισθητα... Αν τελικα φτιαξουμε και κανενα τραγουδακι θα το ποσταρω στο forum για να μας ακουσετε...

Αν σας αρεσει αυτο που κανετε πιστευω οτι ολα θα γινουν!!!καλο ειναι βεβαια να υπαρχει γνωση αλλα δεν εχετε να χασετε και τιποτα!!!συνεχιστε και...καλη επιτυχια!!!

Ισχύς εν τη ενώσει. Εκεί κρύβεται όλη η ουσία μιας καλής μπάντας. Μουσικοί με λίγες γνώσεις που όταν όμως παίζουν μαζί, το σύνολο είναι πιο δυνατό από τις μονάδες. Αυτό μας έδειξαν οι Beatles. Ο Τζων Λέννον δεν ήταν κάποιος σούπερ-κιθαρίστας, ο Ρίγκο ήταν ένας πολύ απλοϊκός ντραμίστας. Ούτε σε ωδείο πήγαν τα παιδιά για να μάθουν να παίζουν. Άκουγαν Chuck Berry, Buddy Holly και άλλα ροκ-εν-ρολ σχήματα από την Αμερική και προσπαθούσαν ν' αντιγράψουν το στυλ τους. Στη συνέχεια το αφομοίωσαν, έβαλαν την προσωπικότητά τους και πέρασαν στο επόμενο βήμα - τα δικά τους τραγούδια, τον δικό τους ήχο... Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και λίγο ταλέντο. Και κάποια όργανα. Κάντε αυτό που πιστεύετε και ο χρόνος θα σας ανταμείψει. Καλή τύχη!