Η αντίστροφη μέρτηση αρχίζει με το που θα γεννηθεί κανείς. Το να σκεφτεσαι τον θάνατο ενώ ζείς.....τι να πώ....σημαίνει οτι έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο που δεν ξέρεις τι να τον κάνεις. Αρά γιατί δεν αυτοκτονείς ? Να γιατί πάντα ψυχολόγοι και ψυχίατροι κάνουν χρυσές δουλειές.
Πάντα φιλικά και με την συνηθισμένη όρεξη...γιατρέ μου !!!
Εχω φτασει πολλες φορες κοντα στο θανατο...και δεν τον φοβαμαι(ισως φταιει και η ηλικια)...αλλα εκεινη τη στιγμη καταλαβαινω ποσο αδυναμος ειμαι....και αρχιζω τις προσευχες....παντως για να ζω ακομα ο θεος με αγαπαει...
Ρε παιδιά τι λέτε?????
Χαρείτε την ζωή....και αφήστε τα υπόλοιπα σε αυτόν που τα κανονίζει!?
Είναι πολύ λάθος να πιστεύουμε πως κάποιος άλλος ή κάτι άλλο καθορίζει τη ζωή μας...Ότι αηδίες κάνουμε τις κάνουμε μόνοι μας! (Ναι ναι ολομόναχοι!)
Το μέλος heartbreak-kid στις 08-09-2006 στις 14:32 έγραψε...
Παράθεση:
Το μέλος belma στις 08-09-2006 στις 13:26 έγραψε...
Παράθεση:
Ρε παιδιά τι λέτε?????
Χαρείτε την ζωή....και αφήστε τα υπόλοιπα σε αυτόν που τα κανονίζει!?
|
|
ποιός τα κανονίζει??
|
|
Δεν ξέρω και ούτε θέλω να μάθω....αν τον ήξερα θα τον λάδωνα να πάρω παράταση!!!!!χα χα χα !!!!!!!!!!!
ο κόσμος είναι πολύ μικρός...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 29-09-2006 14:06 ]
Ανέκαθεν φοβόμουν τον θάνατο.Πρόσφατα τον ένιωσα πολύ κοντά μου. Φοβόμουν συνέχεια ... Μετά κάποια στιγμή ήμουν απελπισμένη , στενοχωρημένη . Ίσως και να τον επιζητούσα αφού όλα μου φαίνονταν μάταια. Πραγματικά πιστεύω ότι ο φόβος για τον θάνατο καθορίζεται από το πόσο εκτιμάς τη ζωή σου.Είναι πολύ εύκολο να σταματήσεις να βλέπεις φως και να μετράς αντίστροφα για το τέλος.Από την άλλη η πληρότητα των εμπειριών και των συναισθημάτων μπορεί να σε εξοικειώσει και αυτή με τον θάνατο.
Αντί να σκεφτόμαστε πως κάθε μέρα που περνάει είμαστε κι ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο ή ότι μπορεί να είναι η τελευταία μας κι άλλα τέτοια απαισιόδοξα...(στη ουσία θα ζούμε περιμένωντας μόνο τον θάνατό μας)....ας σκεφτόμαστε ότι σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μας....(ναι, είναι από διαφήμιση!
και το έχω υιοθετήσει γιατί κι εγώ σκεφτόμουν τον θάνατο συνεχώς μέχρι που κουράστηκα!έχανα τόσο όμορφα πράγματα εξαιτίας μιας σκέψης και μόνο.λες κι όσο το σκέφτεσαι δε πρόκειται να συμβεί.)
vero
29.09.2006, 15:08
Απολειπειν ο Θεος Αντωνιον (Καβαφης)
Σαν εξαφνα,ωρα μεσανυχτ', ακουσθει
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικες εξαισίες, με φωνές -
την τύχη σου που ενδιδει πια, τα εργα σου
που απετυχαν, τα σχεδια της ζωης σου
που βγηκαν ολα πλάνες, μη ανωφελετα θρηνησεις.
Σαν ετοιμος απο καιρο, σα θαρραλεος,
αποχαιρετα την, την Αλεξανρειαν που φευγει.
Προ παντων να μη γελασθεις, μην πεις πως ηταν
ενα ονειρο, πως απατηθηκεν η ακοη σου
ματαιες ελπιδες τευοιες μην καταδεχθεις.
Σαν ετοιμος απο καιρο, σα θαρραλεος,
σαν που ταιριαζει σε που αξιωθηκες μια τετοια πόλι,
πλησίασε σταθερα προς το παραθυρο,
κι ακουσε με συγκινησιν, αλλ' οχι
με των δειλων τα παρακαλια και παράπονα,
ως τελευταια απολαυσι τους ήχους,
τα εξαισια όργανα του μυστικου θιάσου,
κι αποχαιρετα την, την Αλεξανδρεια που χανεις.
Το μυνημα αυτου του ποιηματος ειναι:
Με θαρρος και αξιοπρεπεια να αντιμετωπιζουμε την καθε αποτυχια και τον θανατο!!!!
Παράθεση:
Το μέλος Tsouxtra-is-back στις 28-07-2006 στις 08:50 έγραψε...
Η αντίστροφη μέρτηση αρχίζει με το που θα γεννηθεί κανείς. Το να σκεφτεσαι τον θάνατο ενώ ζείς.....τι να πώ....σημαίνει οτι έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο που δεν ξέρεις τι να τον κάνεις. Αρά γιατί δεν αυτοκτονείς ? Να γιατί πάντα ψυχολόγοι και ψυχίατροι κάνουν χρυσές δουλειές.
Πάντα φιλικά και με την συνηθισμένη όρεξη...γιατρέ μου !!!
|
|
Με βρήσκεις απολύτως σύμφωνο γιατρέ μου... Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά από τη στιγμή που θα γεννηθείς... Αν αρχίσεις να ασχολείσαι με το πότε το πως και το γιατί μάλλον σημαίνει ότι κάπου εκεί κοντά έχει φτάσει και το δικό σου τέλος...
