Φτιάξτε τον επιτέλους το ρημαδοδρόμο....
ΣΠΥΡΟΣ Α. ΠΑΠΙΚΙΝΟΣ
Η αναπάντεχη αναχώρηση ενός γλυκύτατου καλλιτέχνη
Μια από της πιο ευγενικές παρουσίες στο χώρο της ελληνικής μουσικής δεν υπάρχει πια. Αυτός, ένας Ευγενής φλαουτίστας σφαγιάστηκε μαζί με τους αγαπημένους του, λόγω της δολοφονικής αμέλειας μιας (υποτίθεται) πολιτισμένης κοινωνίας να φτιάξει έναν υποτυπωδώς ασφαλή δρόμο.
Έπαιζε συνεχώς με τη φωτιά ο Σπύρος. Δεν είχε καταλάβει σε ποια χώρα ζούσε. Η αγάπη του για την Κέρκυρα τον έκανε να μη λογαριάζει αυτό το τριτοκοσμικό σφαγείο που οδηγεί στην αγαπημένη του πατρίδα. Και τελικά το πλήρωσε:
Το δυστύχημα συνέβη χθες Παρασκευή 27/2/2009 στις 14.45 στην εθνική οδό Αθηνών-Πατρών στο ύψος του Κιάτου.
Στο αυτοκίνητο ήταν 4 επιβάτες, ο Σπύρος, η γυναίκα του Ειρήνη, η αδελφή της και ο σύζυγός της, ο οποίος οδηγούσε. Επέζησε μόνον ο οδηγός, αλλά βαριά τραυματισμένος.
Έτσι απλά. Άλλη μια καταχώρηση στις στατιστικές. Άλλη μια περίπτωση ενός ανθρώπου που αφιέρωσε όλο του το είναι στον Πολιτισμό και τον ξεκάναμε εμείς οι απολίτιστοι.
(Ωχ αδερφέ…. Σιγά την είδηση…)
Κώστας Γρηγορέας
(κιθαριστής - συνθέτης)
(28 Φεβρουαρίου 2009)
Λίγα λόγια για τον Σπύρο Παπικινό
Πώς είναι δυνατόν να γράψω για έναν φίλο που έφυγε έτσι ξαφνικά, έτσι άδικα, έτσι πρόωρα, έτσι τραγικά;
Τον συναντούσα κάθε τόσο σε συναυλίες κιθάρας και έβλεπα πως διατηρούσε (από παλιά) την συμπάθειά του γι αυτό το όργανο.
Τον είχα γνωρίσει από την παρέα του άλλου φίλου, που επίσης λείπει από το 1989, του Κυριάκου Τζωρτζινάκη. Αγαπούσε πολύ ο Σπύρος τον Κυριάκο και ο θάνατός του τον πόνεσε πολύ. Από τότε «δέθηκε» με την κιθάρα και δεν έχανε την ευκαιρία να συνδιαλέγεται μαζί της μουσικά, σε συναυλίες και σε δισκογραφία. Γνώριζε όλο το ρεπερτόριο των κομματιών για φλάουτο και κιθάρα. Ήταν από τους πιο ήρεμους μουσικούς που είχα γνωρίσει, με το βλέμμα ενός ανθρώπου που ακατάπαυστα στοχάζεται. Τον θυμάμαι και από παλιά στη ΣΚΩΑ (θυμίζω: Σύλλογος Καθηγητών Ωδείων Αναγνωρισμένων, στη δεκαετία του ‘80) που ήταν παρών στις συνελεύσεις και στις όποιες κινητοποιήσεις.
Τώρα, η είδηση του θανάτου ήρθε και πάγωσε όλους όσοι τον γνώρισαν και είχαν την ευκαιρία να επικοινωνούν μαζί του. Θύμα και αυτός της διάσημης «καρμανιόλας του θανάτου» που μας έχουν προσφέρει απλόχερα όλες οι ανάλγητες κυβερνήσεις που διαχειρίζονται και τις οδικές αρτηρίες.
Χάσαμε έναν αξιοπρόσεκτο φίλο, που δεν έφυγε μόνος του σ’ αυτή τη φοβερή ατυχία της μοίρας, σ’ αυτό το δυστύχημα. Έτσι ξεριζώθηκε μια και καλή όποιο όνειρο και όποια σκέψη του Σπύρου. Αυτό το βλέμμα που περιείχε και μελαγχολία, έσβησε δια παντός και τώρα εγώ προσπαθώ να συντάξω σκέψεις και συναισθήματα για τον παλιό φίλο–φλαουτίστα που η διακριτική παρουσία του με συγκινούσε.
Δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα του πω Αντίο για πάντα…
Νότης Μαυρουδής
(κιθαριστής - συνθέτης)
(28 Φεβρουαρίου 2009)
Ο Σπύρος Α.Παπικινός μετά τις πρώτες του μουσικές σπουδές στην Κέρκυρα, συνέχισε στο Ελληνικό Ωδείο Αθήνας από το οποίο αποφοίτησε παίρνοντας δίπλωμα στο φλάουτο με Άριστα παμψηφεί και Α’ βραβείο.
Στη συνέχεια μελέτησε φλάουτο με καθηγητή τον W.Freivogel και μουσική δωματίου με τους C.Florea και C.P.Hahn στο Concervatorio Professional στην Tarragona της Ισπανίας.
Είχε μακρόχρονη δραστηριότητα στο χώρο της μουσικής δωματίου με πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και πλούσια δισκογραφική παρουσία.
Τα τελευταία χρόνια είχε αναλάβει την οργάνωση και τη διδασκαλία του συνόλου φλάουτων 'Φλαουτοπία', το οποίο αποτελείται από μαθητές του. Αυτοί θα αναλάβουν πλέον να συνεχίσουν το έργο του.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 02-03-2009 22:41 ]
