Βασίλης Καζούλλης - Νέος Δίσκος!

Όντως μέχρι και την Τετάρτη Κώστα δεν ήταν διαθέσιμο ούτε εδώ σε κεντρικότατα καταστήματα, σήμερα όμως... χε, χε, το βρήκα και το πήρα!!!

Όταν το ακούσω θα επανέλθω με εντυπώσεις.

Ήμουν σίγουρος αλλά τώρα που τον άκουσα μπορώ να το πω: Ω ναι…….είναι εκπληκτικός!

Τον άκουσα, τον ακούω ,θα τον ακούω..

Είναι ο αυθεντικός Βασίλης Καζούλλης που αγαπήσαμε.

Ονειρικά ,μαγευτικά τα κομμάτια

με το μεγαλείο της απλότητας

χωρίς τίποτα κραυγαλέο,τίποτα περιττό!

Αυτό που πάντα μου άρεσε στον Καζούλλη:

Η μουσική του και η φωνή του σε αγγίζουν  διακριτικά μα καθόλου επιφανειακά.

Και σε ταξιδεύουν..

Κομμάτια του δίσκου που λάτρεψα ήδη:

"το παλιό αλφαβητάρι"(με Μαχαιρίτσα)

"ειν'το τραγούδι"

"Της αγάπης τα λουλούδια"

"Σβήσε μου τα φώτα"(Κίτρινα Ποδήλατα)

"Ταξίδια"

"Πύλη θαλασσινή"

"Θα περιμένω το χειμώνα"(Πλιάτσικας)

Δεν το έχω πάρει ακόμα αλλά είναι το αμέσως επόμενο που θα πάρω όταν πάω σε δισκοπωλείο!

"Έχασα χρόνο να γυρνώ σ' άγνωστα μέρη,

πέρασε πάλι γρήγορα το Καλοκαίρι"

και... "Κυλάει ο Χρόνος το νερό μεσ' τ' όνειρο τ' αποψινο"...

Λόγοι ικανοί -μέρα γενενεθλίων μου που τους πρωτάκουσα- να τον ερωτευτώ αυτό το δίσκο! 

Όχι επειδή είμαστε χορηγοί επικοινωνίας, αλλά επειδή μόλις σήμερα άκουσα με ησυχία τα 10 τραγούδια του δίσκου (και το hidden!), έχω να δηλώσω οτι τελικά ο δίσκος του Βασίλη έχει πραγματικά πολύ όμορφα τραγούδια και νιώθω πολύ ωραία που τελικά τα "ανακάλυψα" σχετικά εύκολα. Μου άρεσε πολύ το ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ και τα ΤΑΞΙΔΙΑ.

:)

αλήθεια, αυτή η φωτογραφία κοσμει το νέο του cd; δηλαδή μας δείχνει οτι και αυτός πάτησε τις διάσημες διαβάσεις τις πόλης; και το δείχνει στο εξώφυλο του cd του ; μήπως στο οπισθόφυλο θα υπάρχει το ηλιοβασίλεμα από την Σαντορίνη; Υπάρχουν και άλλες γραφικότητες στη νέα του δουλειά ή εξαντλούνται στα περι φωτογραφιών ;

Άκουσε τη δουλειά για να το ανακαλύψεις.

Αν και δεν κατάλαβα τι σε ενοχλεί στο εξώφυλλο ..

καλό είναι να δίνεις βάση στο περιεχόμενο.

Δεν πειραζει...εδω κρινονται οι ανθρωποι απο το εξώφυλλό τους..στο cd θα κολλήσουμε?

Αν πάντως είναι "γραφικότητα"το προτιμώ απο αυτό που συνηθήσαμε να λέμε σήμερα "ποιότητα"

Ένας δίσκος πολύ «φρέσκος» σαν άκουσμα, ευχάριστος, σου δημιουργεί όμορφα συναισθήματα, θετική διάθεση και νομίζω πως και αυτό είναι ένα χάρισμα του καλλιτέχνη, να μπορεί με απλά ακούσματα να αγγίζει τον ακροατή. Δεν χρειάζεται πάντα η «δύσκολη» μουσική, κάποια απλά - αλλά προσεγμένα πράγματα είναι και τα πιο όμορφα. Στο δίσκο αυτό ο Βασίλης Καζούλης επιστρέφει στα ακούσματα που τον πρωτογνωρίσαμε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και αυτό μου αρέσει πολύ. Δίσκος βγαλμένος από τα παλιά αλλά τόσο φρέσκος, σαν να ακούς καινούργια τραγούδια από εκείνη την εποχή, με την ίδια πάντα ζεστή φωνή του Βασίλη…

Υ.Γ. Μην κολλάτε τώρα στο «γραφικό» εξώφυλλο κ.τ.λ. Εξάλλου ο ίδιος ο Καζούλης δεν έχει κρύψει ποτέ την αγάπη του για τα σκαθάρια, τον Ντύλαν και γενικά τα ακούσματα εκείνης της εποχής (παιδιά των λουλουδιών και δεν συμμαζεύεται…) με τη μουσική των οποίων μεγάλωσε και «ανδρώθηκε». Αυτό ίσως είναι ένα είδος έκφρασης θαυμασμού ή φόρου τιμής σε αυτά που αγάπησε… και αυτό πρέπει να το κριτικάρουμε;

-----------------
Όλα είναι δρόμος... Τίποτα δεν πάει χαμένο....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Reason στις 03-06-2009 00:21 ]

-----------------
"Επειδή οι άνθρωποι, ως επί το πλείστον, είναι φιλόδοξοι, αναγκαστικά τους αρέσει να κακολογούν τον πλησίον τους": Αριστοτέλης

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gate στις 04-06-2009 02:21 ]