Κοιτάξτε, προσωπικά δεν τον γνωρίζω αλλά έχω τουλάχιστον 5 ενδείξεις που με βάζουν σε σκέψεις σχετικά με τον χαρακτήρα του Μιχάλη Χατζηγιάννη.
1. Η γνωστή επιστολή του Κατσιμίχα στην Ελευθεροτυπία, που καταφερόταν ευθέως στον Χατζηγιάννη.
2. Η περσινή απόφαση του ιδιοκτήτη του Metropolis να μην παραγγείλει ούτε ένα CD από το τελευταίο τότε δίσκο του Μ.Χ. Θυμίζω ότι το Metropolis στήριξε για πολύ καιρό τον Μ.Χ., κάνοντας πρώτο την παρουσίαση κάθε νέου του δίσκου και στήνοντας happenings με τον ίδιο. Πέρυσι όμως ο Μ.Χ. το ''πούλησε'' κάνοντας συμφωνία με το ''Public'' στο Σύνταγμα.
3. Η επίσης γνωστή ιστορία με τα παιδιά του Fame Story που τραγουδούσαν σ' ένα μαγαζί και 15 μέρες αργότερα ο ιδιοκτήτης τα έδιωξε επειδή συμφώνησε με τον Χατζηγιάννη.
4. Μία συνέντευξη της στιχουργού Ελεάνας Βραχάλη στο Δίφωνο που άφηνε κάποια υπονοούμενα για τον Μ.Χ.
5. Από στέλεχος της δισκογραφικής εταιρίας που ανήκει ο Μ.Χ., και τυγχάνει πολύ καλός φίλος μου, που μου είπε τα χειρότερα για τον χαρακτήρα του (έχει συνέχεια απαιτήσεις, τους κάνει όλους άνω-κάτω κ.λπ.).
Με βάση τα παραπάνω, τείνω να πιστέψω ότι πρόκειται για ένα κακομαθημένο κωλόπαιδο που βρήκε την κότα που κάνει το χρυσό αυγό. Ταλαντούχος ναι. Αλλά δυστυχώς το ταλέντο του αναλώνεται στο σερβίρισμα ξαναζεσταμένης σούπας.