Εγώ θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου (εκκλησίας κατά Freakhood) και θα αναρωτηθώ:
Υπάρχει κάτι το μεμπτό στη συγκεκριμένη κίνηση; Κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στην υπόλοιπη κοινωνία;
Μήπως κατηγορούμε την εκκλησία για μεσαιωνισμό, αλλά στην ουσία εμείς επιθυμούμε να την βλεπουμε και να τη συντηρούμε έτσι;
Μήπως τελικά η ιερά εξέταση είναι ένα μέρος του εαυτού μας και κρίνουμε την ιερότητα ή τον δαιμονισμό ανθρώπων, ομάδων και θεσμών;
Γιατί ο λόγος όλος γίνεται επειδή η συγκεκριμένα εκκλησία προέβη σε μία κίνηση. Και μάλιστα η κρίση συνήθως έρχεται από ανθρώπους που δεν σχετίζονται με εκείνη και δεν συμπορεύονται με όσα εκείνη διδάσκει. Ακόμα κι άν η διοίκηση της εκκλησίας πέφτει σε αναντιστοιχία λόγων-έργων, γιατί πάντοτε σκανδαλίζει περισσότερο από τα αντίστοιχα παραπτώματα του κράτους, που σε τελική ανάλυση αφορούν όλους μας και καθορίζουν τη ζωή των πάντων;
Διότι, αν η εκκλησία διδάσκει, το κράτος ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ. Το ένα σε προσανατολίζει και το άλλο σε διοικεί. Άν υποπέσεις σε θρησκευτικό παράπτωμα συγχωρείσαι μέσα από θρησκευτικές διαδικασίες. Άν υποπέσεις σε αστικό πληρώνεις με μέρος της ζωής σου.
Είμαι ο πρώτος που συμφωνάζει όλα τα "ουαι" του Ιησού προς τους Φαρισαίους (τυπολάτρες). Αλλά, συντάσσομαι μαζί του και στα "ουαι" εναντίον των Γραμματέων, δηλαδή των νομοτηρητών, των γνωστικών, των νομοθετών και των απανταχού επαϊόντων.
Το πρόβλημα είναι ότι καθαρίζουμε την σαπίλα της ζωής μας στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Τα ρίχνουμε όλα μέσα στο "μπλέντερ της κάθαρσης" και βγάζουμε ένα μηδενιστικό χυλό, βολικό και ευπροσάρμοστο στα πάντα. Διότι ο πιο εύκολος δρόμος προς την αυτοδικαιολόγηση είναι η δια υπερέκτασης δείκτη κατάδειξη της ανομίας των άλλων.
Απαξιώ να συζητήσω για την ηθική αξιολόγηση περί χρηματικών ποσών σε μία ανήθικη κοινωνία που ονειρεύεται και μάχεται καθημερινά για πλουτισμό. "Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλλέτω" από το στόμα του Ιησού, όταν πήγε να προστατεύσει την πόρνη από το λιθοβολισμό των πόρνων ηθικολόγων. Το πρόβλημα είναι η υποκρισία, που συσσωρεύεται μεν σε Γραμματείς και Φαρισαίους, αλλά παράγεται από το σύνολο των ανθρώπων. Ουδείς αναμάρτητος. Στο ουδείς περιλαμβάνονται όλοι και φυσικά ο γράφων.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 28-04-2009 14:48 ]