Παράθεση:
Το μέλος linguamortis στις 09-05-2009 στις 21:21 έγραψε...
Τελικα στην Ελλαδα μετα απο ολα οσα συμβαινουν στην πολιτικη το συμπερασμα ειναι πως:Αν κλεψεις λιγα πας φυλακη.Αν κλεψεις εκατομυρια γινεσαι Πολιτικος!
|
Το ευφυολόγημα αυτό έχει τη βάση του σε ιστορικές ρήσεις όπως:
"Αν σκοτώσεις έναν είσαι δολοφόνος. Αν σκοτώσεις εκατομμύρια γίνεσαι βασιλιάς."
"-What is a lawyer in the bottom of the sea? - Pollution.
-What is a million of lawyers in the bottom of the sea? -Solution."
Βέβαια, όπως γίνεται κατανοητό, η σάτιρα δεν μπορεί να είναι μπούσουλας ζωής, αλλά ακραία κατάδειξη των κακώς γενομένων.
Ο άνθρωπος είναι ένα όν που συνίσταται από υποβατικά και υπερβατικά χαρακτηριστικά. Υποβατικά διότι αποτελούν την υπόβαση της υλικής του ύπαρξης, όπως ένστικτα, ορμές, ανάγκες. Υπερβατικά διότι ξεπερνούν τα όρια των βασικών αναγκών και ανάγουν τον άνθρωπο σε μετα-φυσική ύπαρξη (λόγος, συναίσθημα, νόηση, πίστη κλπ.).
Το "παιχνίδι ισχύος" παρατηρείται έντονα σε όλο το ζωικό βασίλειο κι επομένως είναι αυτονόητο και στην υποβατική (ζωϊκή) φύση του ανθρώπου. Η ισχύς αυτή απλώς υποβιβάζει κάθε υπερβατικό μέσο σε υποβατικό ανά τους αιώνες και ταυτόχρονα μεταχαρακτηρίζει τα υποβατικά σε υπερβατικά. Γίνεται δηλαδή ανά εποχές υπερβατική επανάσταση (πνευματική) που καταλήγει αργά ή γρήγορα πίσω στην υπόβαση (τεχνολογική). Ο λόγος για τον οποίο έχουμε σήμερα άνεση υποβατικής ζωής (βασικών αναγκών) είναι ο ίδιος για τον οποίο δεν έχουμε υπερβατικές ανησυχίες. Τραβήξαμε όλες τις υπερβατικές ανησυχίες προς τα κάτω, τις απογυμνώσαμε, και τις κάναμε μέρος του ζωϊκού μας τμήματος.
Ας καταλήξουμε λοιπόν και στο θέμα μας, την πολιτική. Η πολιτική ήταν η επανάσταση του ανθρώπου έναντι στο ζωϊκό ένστικτο της επιβολής. Ήταν η υπέρβαση του ανθρώπου σε ένα πνευματικό πλαίσιο συμβίωσης, σύμφωνα με το οποίο όλες οι αποφάσεις παίρνονται από κοινού, χωρίς να μετρά η άποψη του ενός περισσότερο από του άλλου (δημοκρατία) ή η ισότητα κάτω από την υπερβατική ισχύ ένός ηγεμόνα (μοναρχία).
Δεν θα επικεντρωθώ με υπερβολική εστίαση στο άν ο τάδε ή ο δείνα πολιτικός ζει υποβατικά. Ούτε αν εμείς ζούμε υπνοβατικά υπό την καθοδήγηση του Μορφέα του Δικαίου. Θα παρατηρήσω με παραβολική εστίαση το γεγονός ότι η ζωϊκή μας φύση μας τραβά συνεχώς προς το ζώο με την ισχύ βαρύτητας (φυσικής δύναμης). Διότι όταν είσαι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας επαναπαύεσαι στις δάφνες σου, με αποτέλεσμα να σε παρασύρει εν καιρώ η φυσική βαρύτητα προς τα κάτω, προς το ζώο. Δεν είναι τυχαίο σύμπτωμα της εποχής μας το γεγονός πως απελευθερώσαμε τις φυσικές μας ορμές και τις έχουμε αναγάγει σε υπερβατικές αξίες. Και η πολιτική μας έκφραση είναι μετουσίωση της υπερβατικής μας φύσης. Το πρόβλημα δεν είναι των πολιτικών (ανθρώπων) αλλά της πολιτικής που κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας. Εμείς είμαστε το χρήμα, ο νόμος, η αξία, η καθημερινότητα, η ζωή κλπ. Όσο υποκύπτουμε σε υποβατικές πλασματικές ανάγκες (των παραπάνω αξιών), τόσο η υπέρβασή μας θα ταυτίζεται με την υποταγή σε υποβατικές αξίες της ήδη υποβαθμισμένης πολιτικής μας λειτουργίας.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 14-05-2009 19:40 ]
