Αυτού του είδους η δημοσιογραφία είναι αν μη τι άλλο κατάπτυστη. Προσωπικά θυμάμαι και άλλα παρόμοια περιστατικά. Το κακό είναι ότι τις περισσότερες φορές ούτε που το παίρνουμε χαμπάρι ή τα πιστεύουμε επειδή τυγχάνει να μην έχουμε γνώση των πραγματικών περιστατικών.
Τώρα, τυχαία, θυμήθηκα που πέρυσι η εφημερίδα ''Πρώτο Θέμα'' είχε κάνει ολόκληρο ζήτημα με κάποιον Υπουργό της κυβέρνησης επειδή ένας φίλος του είχε πάρει εργολαβία κάποια έργα. Το τι σημεία και τέρατα έγραψε η εφημερίδα δεν λέγεται. Και φυσικά όλα αυτά με τεράστια γράμματα απλωμένα σε δύο σελίδες, ''ντοκουμέντα'', ''αξιόπιστες πηγές'' κ.λπ. Την επόμενη εβδομάδα, σε κάποια γωνία μίας άσχετης σελίδας είχε ένα μικρό άρθρο -ίσα που το έβλεπες- που έλεγε ότι ''σχετικά με το δημοσίευμα της τάδε ημερομηνίας ανακοινώνουμε ότι κατόπιν έρευνας προέκυψε ότι ουδεμία σχέση υπήρχε μεταξύ του Υπουργού και του εργολάβου''!!!
Μία άλλη φορά, η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ήθελε να δείξει πόσο πολύ μειώθηκαν τα ποσά που διέθεσε το Υπουργείο Πολιτισμού για τα ''Δημήτρεια'' στη Θεσσαλονίκη κι έγραψε ότι το έτος τάδε (επί ΠΑΣΟΚ) διατέθηκαν 500.000.000 δρχ. ενώ φέτος διατέθηκαν μόλις 1.370.000€. Για να φαίνεται μεγάλη η διαφορά έγραψαν το πρώτο νούμερο σε δραχμές και το δεύτερο σε ευρώ!
Θυμόσαστε και την περίπτωση του MEGA που στον Πόλεμο του Κόλπου έκανε ανταποκρίσεις από τη Λευκωσία ενώ στην οθόνη έγραφε ''Βαγδάτη''; Το περιβόητο DVD του Ζαχόπουλου που τάχα μου δεν το είδε κανένας; Τη διαπραγμάτευση του DVD για τα εκατομμύρια του Θέμου; Το στημένο γκάλοπ του Έθνους πριν τις προηγούμενες εθνικές εκλογές;
Λυπάμαι αλλά αυτού του είδους η δημοσιογραφία δεν με αφορά. Για μένα έχει πεθάνει από τότε που έφυγε ο μεγάλος Φρέντυ Γερμανός.