Ποια είναι η ποιοτική μουσική;

Τι είναι τελικά ποιότητα; Ποια είδη μουσικής ή ποιοι ερμηνευτές και τραγουδοποιοί ανήκουν στον "ποιοτικό" χώρο; Με ποια κριτήρια καθορίζονται;

ΠΟΙΟΤΗΤΑ = το αντίθετο του ΠΟΣΟΤΗΤΑ

όπου το Ι = Ικανότητα και το Σ = Συμφέρον

Ενίοτε, τυχαίνει τα δύο να συμβαδίζουν (π.χ. Beatles) χωρίς το ένα να βλάπτει το άλλο...

Θα συμφωνήσω απόλυτα...

Επίσης η ποιοτική μουσική είναι αυτή που σε εκφράζει απόλυτα, απαιτεί πάρα πολύ χρόνο για την παραγωγή και τέλος να έει απήχηση σε πολλούς διαφόρων προτιμήσεων.....

Δεν ξέρω αν ο παράγοντας "χρόνος" επηρεάζει την ποιότητα. Ένα καλοστημένο, με σκοπό να έχει εμπορική απήχηση, γυαλισμένο και όμορφα πακεταρισμένο μουσικό 'προϊόν' είναι αυτό που μάλλον απαιτεί τον περισσότερο χρόνο. Η ποιότητα όμως μπορεί να περιέχεται και σε μια απλή ηχογράφηση δίχως πολλά στολίδια, για παράδειγμα ο Bob Dylan to 1965 - μια ακουστική κιθαρούλα και η φωνή του... Φυσικά, υπάρχει και το άλλο άκρο - οι Pink Floyd κλεισμένοι επί ένα χρόνο στο στούντιο, με όλα τα καινούργια παιγνίδια της τεχνολογίας, να ετοιμάζουν το Dark Side Of the Moon...

Η αντοχη στον χρονο...

Ακομα ακούμε τα παλια της Αλεξιου (και των λοιπων) και μας εκφραζουν. Δεν ισχυει το ιδιο για το προηγουμενο σουξε των μπουζουξιδικων....Για να μη μιλήσω για τους κλασσικους. Αιώνες μετα συνεχιζουν να μιλανε στη καρδια των ακροατων....

Για μενα δεν εχει σημασια ποση ωρα εκανε να το φτιαξει καποιος (βλεπε συμφωνιες μοτσαρτ), αλλα για πόσο το ακουνε οι αλλοι μετα......

ποιοτικη μουσικη:Απλα η μουσικη που εκφραζει αληθινα συναισθηματα,σκεψεις,καταστασεις ειτε με πρωτοτυπο ειτε με ιδιαιτερο ειτε με ομορφο ειτε με εμπνευσμενο τροπο.

Καλημέρα! Νομίζω ότι ποιοτική μουσική είναι εκείνη που στο άκουσμά της γινόμαστε πιο καθάριοι!

H διαχρονικότητα έχει σημασία... Το πόσο ανεξίτηλα μένουν στον χρόνο τα τραγούδια.

Από εκεί κει πέρα όμως είναι σχετικό και υποκειμενικό το ποια θεωρούμε ποιοτική μουσική. Ο καθένας έχει τα δικά του μέτρα και τα δικά του πιστεύω.

Πολύ σωστό το ΠΟΙΟΤΗΤΑ = το αντίθετο του ΠΟΣΟΤΗΤΑ, όπου το Ι = Ικανότητα και το Σ = Συμφέρον

Η ποιότητα είναι χαρακτηριστικό που σχετίζεται με τους σκοπούς των κοινωνιών κάθε τόπου και κάθε εποχής. Ανά την υφήλιο και ανά χρόνους αναπτύσσονται διαφορετικά ποιοτικά κριτήρια, με βάση τα οποία εκπαιδεύονται οι άνθρωποι και ταξινομούν τα πάντα γύρω τους.

Ποιοτική μουσική σε εποχές μετριότητας ταυτίζεται με τη μέτρια μουσική, δεδομένου ότι το μέτριο γίνεται αυτοσκοπός της κοινωνίας. Η τέχνη ήταν πάντοτε εσωστρεφής, με σκοπό τον άνθρωπο. Η σημερινή μουσική είναι εξωστρεφής, γι' αυτό και απλά δεν έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, πέραν της ακουστικής ψευδαίσθησης που τρέφει την ακόρεστη επιταγή των αισθήσεων. Για την εξωτερικότητα έχουμε την επιστήμη που επιβάλλεται με κάθε τρόπο. Κι εδώ είναι σημαντικό να θυμίσουμε την σάτιρα του Πανούση περί "τραγουδιών που εκθειάζουν πολύμπριζα, λαμπτήρες και καφετιέρες", καθώς κι εκείνη του "καλή η τέχνη, αλλά μπρος στο αιδοίο δεν λέει ...τίποτα" και πώς έχει εκφυλιστεί η μουσική σε τεχνολογική διαφήμιση.

Τάσο, η διαχρονικότητα δεν είναι ασφαλές σημάδι αναγνώρισης, όπως φυσικά τίποτα δεν μπορεί να είναι ασφαλές. Το πόσο μένουν στο χρόνο τα τραγούδια εξαρτάται και από το πόσο μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε εμπορικά. Αν αναλογιστούμε ότι και στην παράδοση έχουν επιβιώσει τα μέτρια τραγούδια έναντι των πιο παιδευτικών, καταλαβαίνουμε ότι τα πανηγύρια γίνονται εδώ και αιώνες για εμπορικούς σκοπούς. Το ίδιο και στα υπόλοιπα "είδη".

Είμαστε κοινωνία χωρίς πνευματικούς ορίζοντες και ίσως ετούτο είναι πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία. Σπουδάζουμε για να πάρουμε ένα χαρτί. Εργαζόμαστε αποκλειστικά για απόκτηση τεχνολογικών μέσων. Βγαίνουμε βόλτα αποκλειστικά γιατί δεν αντέχουμε τον εαυτό μας στο σπίτι. Κάνουμε σχέσεις στις οποίες είμαστε πιο μοναχικοί από πριν. Τρώμε ό,τι νά'ναι καθώς η τροφή μας είναι προϊόν  υπηρεσιών από εργασία κάποιου άλλου, που φυσικά έχει περιγραφεί παραπάνω (εργασία= λεφτά και μόνο). Πώς είναι δυνατόν αυτή η κοινωνία να παράξει πνευματικότητα βουτηγμένη στην πλάνη της τεχνολογικής άνεσης; Κι έτσι, καταλήγουμε στην εύκολη λύση. Ποιότητα είναι εκείνο που μας βολεύει, που μας διαφημίζει, που ανάγει συνωμοτικά την στάσιμη μετριότητά μας σε ποιητικό έργο.

Ένα ταξίδι είναι η ζωή, κι η τέχνη το μεσαίο της κατάρτι, το κεντρικό. Πανιά του τα νοήματα και καπετάνιος το ακόρεστο πνεύμα. Χωρίς δυνατά πανιά να φουσκώνουν κρεμασμένα από εκείνο, το καράβι σύρεται προς την κατεύθυνση που ορίζουν οι φυσικές δυνάμεις. Με μικρό κατάρτι και τρύπια πανιά, ο καπετάνιος είναι ναυαγός στο ίδιο του το ακυβέρνητο πλοίο.

Για μενα ποιοτικη μουσικη ειναι οχι μονο αυτη που αντεχει στο χρονο αλλα αυτη που προσφερει μια ψυχικη αναταση.Και οχι μονο "διασκεαδαση" αν θελετε.

Ωστοσο,το προηγουμενο ποστ το θεωρω εξαιρετικο σαν αναλυση,αν και διαφωνω ως προς την διαχρονικοτητα.Ας πουμε η κλασικη μουσικη (πιο διαχρονικη δε γινεται!) δεν ειναι ποιοτικη και λογω του οτι ακουγεται μεχρι σημερα?

Ποιοτικη ειναι η μουσικη που γραφεται για να εκφρασει αγνα συναισθηματα και καταστασεις και οχι για λεφτα..

Αυτης λοιπον τα τραγουδια μενουν στο χρονο. τα αλλα σε 3 μηνες ξεχνιουνται κ οταν ακουσουμε καποιον να τ ακουει λενε ''που το θυμηθηκε αυτο???''

-----------------
Το Rock 'N' Roll δεν πεθαινει ποτε, αλλαζει και αντεπιτιθεται...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : logan στις 26-07-2009 01:21 ]

Θα συμφωνησω οτι η ποιοτικη μουσικη δεν μπορει γράφεται μονο για εμπορικους λογους (απο την άλλη πολλά μεγάλα κλασσικά έργα εγιναν με αφορμή "εμπορικους" λογους). Απο την αλλη, το οτι καποιος δε σκοπευει να πλουτισει απο το τραγουδακι του δε σημαινει οτι ειναι και ποιοτικο. Τοτε ολα τα στιχακια των εφηβων θα ηταν υψηλη και ποιοτικη ποιηση ή στιχουργια, κοκ....

Η ποιότητα έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους, μια εκ των οποίων ειναι η αυθεντικοτητα, μια αλλη η διαχρονικοτητα, η πρωτοτυπια και η μαεστρια με την οποια εχει χρησιμοποιηθει το υλικό. Αλλωστε τεχνη δεν ειναι μονο η εκφραση συναισθηματων, αλλα ο τροπος με τον οποιον επιτυγχανεται, που εχει να κανει με γνώση και/ή τεχνικη.

Αρα, κατ'εμε δεν υπαρχει απαντηση στο ερωτημα. Καθε τι κρινεται ξεχωριστα και με απόσταση απο το αντικειμενο κρισης

Δωσε μου μερικα παραδειγματα μεγαλων κλασικων εργων που γραφτηκαν με σκοπο το χρημα..

Σιγουρα οτι γραφεται αγνα δεν ειναι κ ποιοτικο.

Η διαχρονικοτητα ειναι αποτελεσμα του ποιοτικου οχι προυποθεση του ποιοτικου..

Μιλαω εντελως φιλικα δεν ξερω αν το υφος μου ειναι παρεξηγησιμο..

Δεν μιλαω μονο για χρημα, αλλα για εμπορικους λογους με την ευρεια εννοια (ισως δε το εθεσα καλα)....

Πχ, τα περισσοτερα θρησκευτικα εργα του ΜΠαχ ηταν αποτελεσμα της δουλειας του στον Αγιο Θωμα. Πληρωνονταν, και επρεπε να βγαζει ενα κομματι για καθε Κυριακη, συν τις γιορτες.... Παρόλα αυτα δε τους λειπει ουτε κατα διανοια η ποιοτητα....

ο Verdi? μεγαλη φιρμα..... Ο List, o Paganini? και ολοι οσοι εργαζονταν σε αυλες βασιλιαδων ή επαιρναν εργα κατα παραγγελια..... Δεν υποτιμω το εργο τους, καθε αλλο. Αλλα δεν ειναι η ρομαντικη εικονα που εχουμε στο μυαλο μας της θειας εμπνευσης. Οχι παντα τουλαχιστον...

Αυτο περι διαχρονικοτητας συμφωνω, για αυτο δεν το εθεσα ως μονο ορο, αλλα ως ενα απο τους πολλους παραγοντες....

Η διαφωνία μας έγκειται στον όρο "διαχρονικό". Προφανώς με τη διαχρονικότητα εννοούμε κάτι που συνεχίζει να ενεργεί και σήμερα στα κοινωνικά σύνολα, κι όχι κάτι που απλά υπάρχει ως ιστορικό στοιχείο. Η "κλασική μουσική" (με τον όρο κλασική εννούμε όλα τα είδη από την εποχή της αναγέννησης μέχρι τον 19ο αιώνα συνήθως) είναι ένα καθαρά ιστορικό στοιχείο που έχει ενσωματωθεί στην μουσική εκπαίδευση, μα δεν έχει σχεδόν μήτε την  υποτυπώδη απήχηση στα κοινωνικά σύνολα. Δεν πρόκειται στην ουσία για διαχρονική μουσική, αλλά για εκπαιδευτικό υλικό επιστημονικής κατάρτισης πάνω στη μουσική.

Η αναφορά μου στην διαχρονικότητα είχε ως εξής: "Η διαχρονικότητα δεν αποτελεί ασφαλές χαρακτηριστικό ποιοτικής κατάταξης". Δεν σημαίνει ότι τα ποιοτικά τραγούδια δεν μπορούν να είναι και διαχρονικά. Αλλά ό,τι αντέχει στο χρόνο δεν είναι και ποιοτικό απαραίτητα. Ακόμα και στην κλασική μουσική, τα έργα των περισσότερων συνθετών διασώθηκαν από τις αριστοκρατικές τάξεις. Αργότερα, έγινε σχεδόν κανόνας ότι ο αριστοκράτης πρέπει να έχει μουσική παιδεία των μεγάλων συνθετών, και να παρακολουθεί μεγάλες θεατρικές παραστάσεις. Το θέμα ήταν περισσότερο κοινωνικό της εποχής παρά θέμα ποιότητας της μουσικής.

Η ποιότητα αφορά τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και μόνο. Ό,τι ανάγει τον καθένα μας σε ατομικό επίπεδο και τον βοηθά να γίνεται ένα "κλικ" περισσότερο άνθρωπος, είναι ποιοτικό για εκείνον. Και οι απαιτήσεις κάθε ανθρώπου είναι τελείως διαφορετικές, τόσο εξαιτίας του διαφορετικού του χαρακτήρα, όσο και εξαιτίας του διαφορετικού περιβάλλοντος στο οποίο ζει.

Στη σημερινή εποχή, ο άνθρωπος γίνεται "τηλεκατευθυνόμενος" από μικρές ηλικίες. Το εμπόριο (δηλαδή στην πραγματικότητα εμείς οι ίδιοι) έχει θέσει ως πρωταρχικό target group τα παιδιά 0-14 ετών. Και κάνει τα πάντα για να δημιουργήσει τέτοιες εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες ώστε να δημιουργήσει διά βίου πελάτες-καταναλωτές. Είναι τυχαίος ο παλιμπαιδισμός των μεσήλικων σήμερα που θέλουν να παραμείνουν 14 χρονοι και να καταλήξουν ως τέτοιοι, σώματι και πνεύματι; Κι αν σήμερα με ρωτήσει κανείς πιο είναι το κριτήριο που χαρακτηρίζει την ποιότητα ενός μουσικού κομματιού, η απάντηση πιθανότατα θα είναι: "Εκείνο που με κάνει να συμπεριφέρομαι ως 14χρονος".

* Παρόμοια προσέγγιση με τον/την marillοumajore έχω κι εγώ:

"Δεν μιλαω μονο για χρημα, αλλα για εμπορικους λογους με την ευρεια εννοια (ισως δε το εθεσα καλα)..."

Η "κλασική μουσική" παράλυσε όταν άλλαξε το κοινωνικό σύστημα. Όταν δηλαδή περάσαμε από το στάδιο του  αριστοκρατισμού σε εκείνο του λαϊκισμού. Στο πρώτο, οι αριστοκράτες όριζαν τις πνευματικές αξίες. Στο δεύτερο, οι μάζες. Περάσαμε δηλαδή από την ορθολογιστική μουσική (μαθηματική ανάλυση) στην εμπορική (λογιστική ανάλυση).

Aν και δεν ακουω κλασικη μουσικη γνωριζω τουσ καλιτεχνες, οντωσ μεγαλοι καλιτεχνες με σπουδαια εργα.. Ομως διαφωνω καθετα με το να ''κανεις'' τεχνη επι πληρωμη. Οχι οτι δεν αποφερει κερδη στουσ καλλιτεχνες απο αυτα ζουν αλλωστε. Αλλα ειναια αλλο κερδη σαν αποτελεσμα και αλλο κερδη σαν προυποθεση.σαν κινητρο.

Φιλε StavmanR εχεις δικιο οτι εμεις πλεον καθοριζουμε πλεον τα ακουσματα μας ομως  δυστηχως τηλεκατευθυνομενοι.. Και η κατασταση παει απ το κακο στο χειροτερο..

Το ελληνικό ροκ είναι το καλύτερο

Ποιοτική Μουσική είναι το αντίθετο της Εμπορικής Μουσικής. Ποιοτική Μουσική είναι αυτή που πηγάζει απο αληθινά αισθήματα με σκοπό να εκφράσει στο μουσικό κοινό κάποιο παράπονο π.χ καταπάτηση ανρώπινων δικαιωμάτων, κοινωνικές ανισότητες ή ακόμη προσωπικά βιώματα. Στην Ποιοτική τις πλείστες φορές συναντά κάποιος αληθινά όργανα και όχι ηλεκτρονικές κονσόλες ή ηλεκτρονικά app όπως συμβαίνει στην Εμπορική. Η εμπορική μουσική γίνεται ξεκάθαρα για κερδοσκοπικούς λόγους - για το εμπόριο και συνήθως το περιεχόμενο αυτής της μουσικής είναι κάτι ανούσιο Ενώ στην Ποιοτική προσπαθούν να μεταφέρουν κάποιο μήνυμα. Συχνά όμως αυτά τα δύο φαινόμενα αλληλοσυνδέονται όπως στην περίπτωση των Beetles, Mj κ.α και γι΄αυτό είναι δύσκολο να ορίσεις ξεκάθαρα αυτά τα δύο φαινόμενα.

για εμενα ποιοτικη μουσικη ειναι αυτην που θα μεινει ζωντανη στους αιωνες,δηλαδη αν σας ειναι γνωστο το τραγουδι που εβαλα πριν,το οποιο ειναι 250 χρονων τοτε αυτο ειναι ποιοτικη μουσικη,και στα επομενα 500 χρονια θα ειναι

[ τροποποιήθηκε από τον/την paf1, 05-12-2018 00:06 ]