Η ανάμνηση που αφήνει ένα τραγούδι

το "νοεμβρης 90"του τσακνη γιατι τελευταια αλλαξαν πολλα στη ζωη μου,,,,ηρθαν πολλα και χρειαστηκε να αφησω εξισου πολλα η ακομα περισσοτερα.....

Αφιερωμενο σε οσους με EiQ......

to KPATA GIA TO TELOS,giati me ekproswpouse apolyta,kai exei kati idiaitero,mia dynamh tha ΄lega,to akouw kai me gemizei....yparxoun kai polla alla tragoudia pou me syginoun,kai yparxei ki ena tragoudi,pou me syginei mono kai mono gia ayto pou mou fernei sto nou.einai OI NTALIKES.
me ta fwta nystagmena kia barya,trigyrnane oi ntalikes sthn athhhna....mou thymizei to perasmeno kalokairi sthn ellada.eixame 2 gamous,arketa glentia,oloi oi syggeneis kai filoi mazi,kai kathe fora epaizan ayto to to tragoudi....kai allo ena pou mou thymizei tis nyxtes tou kalokairiou:astra mh me malwnete...to kati allo...

ο κακός ο λύκος του θανάση παπακωνσταντίνου ....
"ομορφούλα μου ο κακός ο λύκος ειμαι και σε κυνηγώ στων παιδεραστών την όχθη..... "
εγω μαλλον ειμαι η ομορφουλα .... και η ακαριαια σκέψη που αφήνει είναι... κάτι κυνηγητά στις όχθες των ονείρων μας.....

οταν το ακουσμα της μουσική ειναι δεμένο με στίχους που μπορούν να ενεργοποιούν το συγκινησιακό μας πεδίο, πιστεύω οτι αυτό που μένει,
ειναι το συναισθημά μας σε κίνηση και η εικόνα που ''εγραψε '' κάτι μέσα μας........γιατι πολύ απλα , πρώτα και πάνω απ'ολα η μουσική ο στίχος η ερμηνεία , ειναι συναίσθημα ..........

Ε λοιπόν ναι dinaki,υπάρχουν κομμάτια που σου μιλάνε και σε ταρακουνούν...
Πρωσοπικά,το "Εχω ξεχάσει το όνομά μου"-αν το θυμάμαι καλά-του Πλιάτσικα,με συγκινεί απίστευτα και κάθε φορά που το ακούω-μα κάθε φορά-κλαίω...Μου θυμίζει μια πολύ προσωπική ιστορία...Ξέρεις,υπάρχουν κομμάτια που τα ακούς και λες "Δε μπορεί,αυτός κάτι ξέρει..."-αν καταλαβαίνεις...
Ετσι κατέληξε να σημαίνει πολλά για μένα,όπως και για σας τα υπόλοιπα άσματα που αναφέρετε...

Ακούγοντας απόψε ραδιόφωνο, "έπεσα" τυχαία, πάνω στα Ξύλινα Σπαθιά, στο "Ατλαντίς".. Και συνειδητοποίησα πόσες αναμνήσεις μου ξύπνησε αυτό το τραγούδι. Μια από περίοδο των σχολικών μου χρόνων, από αυτές που κανείς θυμάται με νοσταλγία, αλλά και μια πολύ καλή μου φίλη, που μου είχε κολλήσει τότε το μικρόβιο των Ξύλινων, και που παρόλη την απόσταση που μας χωρίζει, κατορθώνει να είναι πάντα δίπλα μου!

"Μου 'χες πει πως θα 'ρθεις και ήρθες.
Αντλαντίς στο βυθό φωτισμένα άρματα.."




Έλα, μη μου καίγεσαι, θα σου χαρίσω ό,τι θες...


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Kotsiraki on 09-10-2004 01:48 ]

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές η ανάμνηση που αφήνει ένα τραγούδι έιναι πιο έντονη και από το ίδιο το τραγούδι..Θυμάμαι ακόμα το τραγούδι που τραγουδάγαμε με την φίλη μου κάθε πρωί όταν πηγαίναμε δημοτικό.Ήταν η Τζαμάικα...Θυμάμαι μας την είχε μάθει η δασκάλα μας..Πάντα συγκινούμε όταν το ακούω...

"Κάθε πρωί ποu κίvαγα vα πάω στηv δουλειά
φεύγαvε σαv πουλιά τα ψαροκάικα..."

Τι θα λέγατε για το τραγούσι "με το ίδιο μακό" έτσι για μία καινούρια αρχή.

Στη ζωή μας υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να σβήσουμε το παρελθόν μας και να κάνουμε μία καινούρια αρχή δίπλα σε ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν.........

me ekfrazei apolyta se aythn thn fash ths zwhs mou.... 'o agelos mou'apo prwtopsalti!!!!!afierwmwno sto xontrouli agalitsa mou kai se osous ponane gia tin agapi.... i love you so much babe...i love you

Κάθε σημαντική στιγμή και κάθε σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου συνδέεται με ένα ή και περισσότερα τραγούδια.
"το φιλί σου προδοσία" (Κότσιρας) - την απιστία που βίωνα στον πρώτο μου έρωτα
"σ' αγαπώ" (Πρωτοψάλτη) - όταν το τραγουδησε μια φίλη
ολόκληρο το cd της amelie - τους ισχυρούς δεσμούς που αναπτύχθηκαν με το άκουσμα του στις πρόβες μιας θεατρικής παράστασης
"λιωμένο παγωτό" - τη στασιμότητα που υπήρχε στη ζώη μου για ένα διάστημα
Τραγούδια πολλά, πάρα πολλά... μελωδίες που με γυρίζουν πίσω στο χρόνο και ξυπνούν εικόνες, μυρωδιές, αγγίγματα, συναισθήματα...

Wind of Change
Εκτη δημοτικού στον πεζόδρομο έξω από το παλιό μας σπίτι, καλοκαίρι.
Καθόμασταν όσοι είχαμε μείνει στην παρέα που μαζευόμασταν και παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό και ότι άλλο υπήρχε τότε. Ακούγαμε μουσική από ένα φορητό ραδιοφωνάκι και αναρρωτιόμασταν γιατί κάθε χρόνο μέναμε λιγότεροι.
Υστερα μεγαλώσαμε κι εμείς κι αλλάξαμε...
Τι να πουν και τα παιδάκια σήμερα που φοβούνται να βγουν να παίξουν! Τουλάχιστον εμείς το ζήσαμε αυτο...

Για μένα-->Νότης Σφακιανάκης

Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης

Σ' είδα στον ύπνο μου χθες βράδυ
και ήσουνα σαν ζωγραφιά
Αυτές που κάνουν τα παιδιά
και μίλαγες μέσ’ στο σκοτάδι

Μου 'πες, μου έλειψες και μένα
και ήτανε σαν μαχαιριά
Ρώτησες τάχα τι να έχουν
τα μάτια μου κι είναι υγρά

Δεν κλαίω για σένα και για κανένα
δε θέλω να 'ρθεις, καλά είμαι εδώ
Δεν κλαίω για σένα και για κανένα
Κλαίω για μένα, που σ’ αγαπώ


Το πρόσωπό σου δε γελάει
Έχεις στο όνειρο χαθεί
Αυτή η αγάπη τυραννάει
και ακόμα αντέχει, ακόμα ζει

Αργεί να ξημερώσει η μέρα
και εμείς δεν είμαστε μαζί
Αυτή η αγάπη να θυμάσαι
μόνο στα όνειρα θα ζει

Δεν κλαίω για σένα και για κανένα...

Είσαι παντού και πουθενά ---->Μαρινέλλα

Στίχοι: Ρόνη Σοφού
Μουσική: Αλέξης Παπαδημητρίου

'Έρημος δρόμος ξεκινά
στου χωρισμού την άκρη
ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά
μα δεν κυλά το δάκρυ.


Ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά
άλλη φορά δεν θα σε δω
όμως για μένα είσ' εδώ
είσαι παντού και πουθενά.

'Όσο η καρδιά σου κι' αν ξεχνά
εγώ πεθαίνω ακόμα
εγώ θα ζω στα σκοτεινά
χωρίς ψυχή και σώμα.

Είσ' ένα αγκάθι στην καρδιά
και μια σταγόνα αίμα
μια πίκρα μέσα στη βραδιά
μι' αλήθεια κι' ένα ψέμα.

Τα βήματα σου ζωντανά
στο χώμα το βρεγμένο
ξέρω πως δεν θαρθείς ξανά
μα εγώ σε περιμένω.

ΤΥΦΛΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ

Στιχοι/Μουσική Πέτρος Δουρδουμπάκης


Είσαι εκείνη που έψαχνα
που χρόνια λαχταρούσα
Στην αγκαλιά σου θα 'θελα
για πάντοτε να ζούσα

Με πλημμύρησαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τι στιγμή που μ' είδες
Πώς θα είμαστε μαζί
Παραδόθηκα στο κοίταγμά σου
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου
έπεσα μες τη φωτιά

Πόσο επιπόλαια
φέρθηκα μπροστά σου
Βιάστηκα να ξεδιπλώσω
όλα τα φύλλα της καρδιάς

Ο Μπάμπης ο φλου - Παύλος Σιδηρόπουλος

Μουσική/Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος

Άνοιξη του '98! Πενθήμερη στην Κέρκυρα και στο κασετόφωνο του λεωφορείου να παίζει ξανά και ξανά αυτό το τραγούδι.


Μια ιστορία θα σας πω
για το Μπάμπη το Μπάμπη τον φλου
που του 'λεγες βρε Μπάμπη τι τρέχει εδώ
σού 'λεγε φλου, φίλε μου όλα είναι φλου

Πάντα πιωμένος κι άνεργος
ήταν ωραίος ο Μπάμπης ο φλου
μουρμούραει μόνος και διαρκώς
σού 'λεγε φλου, φίλε μου όλα είναι φλου

Πείραζε όποιον του 'ρχότανε
χωρίς να το σκεφτεί
κι άμα ψιλοβαριότανε
άραζε όπου 'βρισκε να λιαστεί

"έλα κοντά
μην κανεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά...


να με προσέχεις
γιατι έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά
να με αντέχεις..."



δεν με πρόσεξε.δεν αντέξαμε.

To tragoudi pou pragmatika otan to akou xanomai apo auto ton kosmo einai katsimixes :Aintis Agapis Maxairia
Isos epeidi dextika mia tetoia maxairia

Κακες συνηθειες
----------------------



Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ

να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο

με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ

και μια ζωή στα πόδια να το βάζω


Μα ότι μας δένει στα παλιά

είν' οι κακές συνήθειες

το νιώθω τώρα καθαρά

πως είν' αργά γι αλήθειες

πως είν' αργά γι αλήθειες


Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω

τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα

Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω

κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο


Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ

στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω

Μου μάθαν να φοβάμαι ότι αγαπώ

και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω


αυτο το κομματι με παει πισω στα λυκειακα μου χρονια,τοτε που ολα ηταν πιο ουσιαστικα,πιο αγνα και πιο....φωτεινα....

“ Αχ, η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου
το μοσχολούλουδό μου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά πατώ στη γη “ …

...

Γέλα πουλί μου γέλα. Εφηβικά καλοκαίρια στο χωριό ,παραλία φωτίτσα κιθάρα. null