Η ανάμνηση που αφήνει ένα τραγούδι

η μουσική είναι γεγονός οτι σε ταξιδεύει !!!!! πολλά κομμάτια μου θυμιζουν και απο κάτι, πχ ταξίδια εκδρομές φίλους αλλά με αυτο που παθένω πλάκα όταν το ακούω είναι το soldier of fortune από DEEP PURPLE γιατί μου θυμίζει μια κοπέλα που για πάντα θα είμαι ερωτευμένος μαζί της!!!

η μουσικη ειναι παντοτε η αφορμη για να θυμηθεις κατι η καποιον, ποτε δεν ειναι η αιτια. η μουσικη παντοτε "ντυνει" τις αναμνησεις δεν τις δημιουργει.

Όταν η κολλητή μου έμαθε πως πήρα επιτέλους πιάνο, μου ζήτησε να της παίξω κάτι από Yianni!
Τότε γέλασα και της είπα ότι ήταν δύσκολο για μένα...

Λίγους μήνες αργότερα, ξεκίνησα να μαθαίνω το Reflections of Passion.
Ηταν το πιο οικείο κομμάτι, δεδομένου ότι πριν χρόνια είχα κάνει μια χορογραφία πάνω σε αυτό.
Τότε αντιμετώπισα ένα πρόβλημα... υπήρχαν φορές που ενώ προσπαθούσα να θυμηθώ τις παρακάτω νότες, στο μυαλό μου ερχόταν κινήσεις και βήματα, καθώς επίσης και αναμνήσεις που μου αποσπούσαν το μυαλό από τη μελέτη.
Τις πρόβες στο Κηποθέατρο, τις ακίδες στα πόδια από τα ξύλα τις σκηνής, το δαχτυλίδι που έχασα, έναν σπουδαίο άνθρωπο που είχε έρθει να με χαιρετίσει εκεί πριν φύγει για Αγγλία, πριν φύγει για πάντα...

Anyway, η παραγγελιά εξετελέσθη

to verdesbyrd apo dimmu borgir...to akouga mazi me ta tria atoma pou thewrousa k synexizw na thewrw ta pio simantika stin zwh mou,ena ksimerwma pou eixame araksei spiti mou...distixws i zwh den ta fernei etsi opws ta perimenoume k etsi h tetramelis parea egine trimelis...den tha ksexasw pote tis omorfes stigmes pou perasame oloi mazi k tis ateleiwtes wres pou akougame mousiki...

she said she has no time, τη μερα που μου το ειπε αυτο, "ετυχε" να πεσει στα χερια μου το cd των Keane και να ακουω απο τοτε και μεχρι σημερα το she has no time των Keane.

She says she has no time
For you now
She says she has no time

Think about the lonely people
Then think about the day she found you
Or lie to yourself
And see it all dissolve around you

She says she has no time
For you now
She says she has no time
For you now
She says she has no time

Lonely people tumble downwards

δεν ξερω ποιο απο τα 2 εγινε, αν το τραγουδι αφησε μια αναμνηση ή αν η αναμνηση αφησε ενα τραγουδι...

Είμαι γνωστή φαν της Χαρούλας και ανέκαθεν λάτρευα τα τραγούδια της...

Όμως το τραγούδι πλέον "Ματια μου μεγάλα" έχει άλλη σημασία για μένα μετά από μια σχέση που είχα κάποτε. Έχει συνδεθεί με κάποιον(λόγω των χαρακτηριστικών του) και πιστέυω θα μείνει έτσι.

Όπως έλεγα και τις προάλλες σε ένα παρτυ με θέμα το αγαπημένο τραγούδι (και επέλεξα αυτό):
Ο άνθρωπος αυτός "έφυγε", το τραγούδι έμεινε

το "Νύχτωσε Νύχτα"των Κατσιμιχαίων μου
θυμήζει ένα άτομο που θα ήθελα να περάσουμε
την υπόλοιπη ζωή μας μαζί...

Ας ερχόσουν για λίγο,
μοναχά για ένα βράδυ
να σκορπίσεις με φως
της ζωής το σκοτάδι....

τραγουδισμένο απ'το Σαββόπουλο όμως...

Αμέτρητα,όπως οι στιγμές.....
-Πόσο πολύ σ΄αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις....¨
-Μη μου κάνεις ερωτήσεις,ψέματα να μη σου πω,την αλήθεια αν θες να δείς,κλείσε τα μάτια σου,θα σου φανερωθώ.
-Οτι και να παίξω για σένα χάνετε,μέσα σε ένα σύνεφο μαγικό,η φωνή μου βγαίνει κι αμέσως πιάνετε σε ένα συρματόπλεγμα ηλεκτρικό.Πες μου τι να κάνω τώρα που γίνεσαι,παρελθόν για μένα και σε κοιτώ,μακρυά μου σαν ποτάμι να χύνεσαι,μεσ΄σ΄αυτή τη σκόνη που να σε βρω.
-Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ,απάντησέ μου,ή παραμένει πάντα μαύρος ο βυθός?
-Δυό χρόνια είχα να σε δω,και σε συνάντησα ξανά μια κυριακή,κερνούσες ούζο και κονιακ στο καφενείο,και τα καλά σου φόραγες,σαν νατανε γιορτή.Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης,μα ούτε και που γιόρταζεσ,για να σου πω χρόνια πολλά,τρελάδικο και φυλακή,δυο χρόνια κι έξι μήνες,ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά.[Πάντα μου φέρνει δάκρυα στα μάτια,θυμίζοντας μου τον κολητό μου)
-Ναχα μια θάλασσα κάτω απ΄το σπίτι μου,κι όποτε βρέχει να πηδάω από το μπαλκόνι...
-Αλήθεια πως είναι μια καρδια απο γυαλί και κάποιος που χάνετε απο στιγμή σε στιγμή?

Ενα μικρό δείγμα....null

Στο εξής, κάθε φορά που θα ακούω ή θα σκέφτομαι τους στίχους του "Τι έπαιξα στο Λαύριο" του Διονύση Σαββόπουλου, θα σκέφτομαι τα μικρά μου αστεράκια που αναγκάστηκα να αποχωριστώ χθες..

Όπως επίσης και οτιδήποτε έχει σχέση με Λιλιπούπολη!

τα πιο πολλά τραγούδια μου έχουν αφήσει και μια ευχάριστη ή μια δυσάρεστη ανάμνηση ανάλογα με διάφορες καταστάσεις που περνούσα και τύχαινε να μου ταιριάζει "γάντι" το συγκεκριμένο τραγούδι και άλλες φορές τύχαινε να ζω καταστάσεις δυνατές αυτές που σε στιγματίζουν για όλη σου τη ζωή, και έπαιζε στο παρασκήνιο εκείνο το τραγούδι...

πχ. 1) όταν πέθανε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, τη στιγμή που το πληροφορήθηκα άκουγα το "λουνα παρκ" του Μητροπάνου συγκεκριμένα το ρεφραίν "τα μάτια σου έκλεισες και μ'αφησες απ'έξω... κλπ" θεωρώ τραγική σύμπτωση ότι το έμαθα όταν έπαιζε το ρεφραίν...

2) όταν έχασα ένα συμμαθητή μου σε τροχαίο στην πρώτη γυμνασίου, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή που άκουγα κάθε βράδυ, του αφιέρωσε αυτός που έκανε την εκπομπή το "γαρύφαλλε"

3) λίγο καιρό μετά από ένα οριστικό χωρισμό με κάποιον που αναγκαστήκαμε να χωρίσουμε λόγω απόστασης, είδα το videoclip της sharah connor "just one last dance" σε ένα τοπικό μουσικό κανάλι... σπάραξα στο κλάμα... για κακή μου τύχη το είδα μόλις ξύπνησα (8 το πρωί) μου ταίριαζε όσο κανένα άλλο εκείνη τη στιγμή και επειδή είμαι πολύ πιο ευαίσθητη το κατέβασα και το άκουγα κλαίγοντας 3 μέρες σερί!

4)στη φάση που βρισκομαι τώρα -η καλύτερη φάση της ζωής μου θα έλεγα- μου ταιριάζουνι τα τραγούδια:του σχοινά "συγκοινωνούντα δοχεία", του καρβέλα "σου αφιερώνω τη ζωή μου" και το αφιερώνω στον άνθρωπο που είναι μαζί μου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και κάθε μέρα με κάνει όλο και πιο ευτυχισμένη...

Εμένα πάλι μου έχει τύχει με το "Κοπέλες για λίγο", όπου όποτε το ακούω θυμάμαι δύο πρώην μου-καλές κοπέλες και οι δύο-, που τώρα είναι αλλού.....

τη πρωτη φορα που βγηκαμε, επαιζε το"βγες στο μπαλκονι να δεις".και την επομενη καιτην επομενη....

τωρα,παντα αυτο το τραγουδι μου θυμιζει εκεινον....
και κλαιω καθε φορα!!!!!!!

Πολλά τραγούδια είναι αυτά που θυμίζουν κάτι αλλά συγκεκριμένα το "αν μου τηλεφωνούσες "του χατζηγιάννη και το "ξαφνικός έρωτας" της ΒΙΤΑΛΗ, με κάνουν κομμάτια γιατί έχουν στιγματίσει τα ωραιότερα ερωτικά μου χρόνια........

αλλά και το "Χάθηκαν τα χρόνια" του Κουρκούλη, που μου θυμίζει τα ανεπανάληπτα φοιτητικά μου χρόνια...........

Κάθε τραγούδι και ένα αγριολούλουδο όταν αφίνει αρώματα συναισθημάτων και χρώματα έντονης συγκίνησης.
Κάθε τραγούδι και ένα φτερούγισμα όταν φέρνει κοντά ευαισθησίες και ταξιδέματα φαντασίας.
Κάθε τραγούδι και ένα χαστούκι σε όλους αυτούς που ειρωνεύονται τις αταξίες της ψυχής που αρνείται να ωριμάσει να προσαρμοστεί και να ευθυγραμμιστεί σε κανόνες αγοράς,αριθμών και ποσοτήτων.
Αυτό το τραγούδι που με κάνει παιδί[ξανά απ' την αρχή] κάθε φορά που το ακούω
είναι του Σταμάτη Μεσημέρη-Γεράσιμου Ανδρεάτου[ΘΑΛΑΣΣΕΣ]:
"πάω να πώ στις θάλασσες για όλα αυτά που χάλασες"

Η ανάμνηση που με κυνηγάει όταν βρίσκομαι μπροστά σε ολόκλειστες πόρτες και τελείως κουφούς τεχνοκράτες είναι από το Πόσες Φορές του ΣΤΑΜΑΤΗ ΜΕΣΗΜΕΡΗ όπως το ερμηνεύει ο ίδιος στον προωπικό του δίσκο ΑΠΟΔΡΑΣΗ:
''Πόσες φορές δεν είχα νοιώσει
σταλαγματιά μες τη βροχή
τα σύννεφα με είχαν προδώσει
κι'έψαχνα το γιατί στη γή''

" Έτσι είναι οι σχέσεις" - ΗΡΩ

ένα από τα αγαπημένα μου και μου θυμίζει πολλά
με κάνει να νοσταλγώ κάποιες ωραίες στιγμές με έναν άνθρωπο που δε θα πάψω ποτέ να αγαπώ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μου λες πως έτσι ειν' οι σχέσεις
κι' εγώ σου λέω χωρίς εσένα δεν ζω
Μου λες να μείνουμε φίλοι
μα εγώ για κάτι τέτοιο αδιαφορώ

........................................
........................................

Σ' αγκαλιάζω
και σε σφίγγω δυνατά
σ' αυτού του κόσμου
τη βουβή την ερημιά

Ανοίγω πόρτες το πρωί
κλείνω το μάτι στη ζωή
αυτή η αγάπη
δεν θ' αφήσω να χαθεί

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΖΗΣΩ
Χαρούλα Αλεξίου

Όλα μου τα χρόνια που έζησα μαζί σου
Κρύα φυλακή και μοναξιά
Θέλω να πετάξω τώρα μακριά σου
Μα με τα δικά μου τα φτερά

Χρόνια πεταμένα στης ζωής την άκρη
Και στο περιθώριο εγώ
Έχω ξεχειλίσει θάλασσες το δάκρυ
Φτάνει όμως τώρα ως εδώ

Τώρα και εγώ θα ζήσω
Πίσω πια δεν κοιτώ
Θέλω να ξαναρχίσω
Θέλω να λυτρωθώ

Χτυπαγες σαν κύμα πάνω στην καρδία μου
Κι όμως είχα τόση υπομονή
Και τα όνειρα σου είχα όνειρα μου
Έλεγα θ’ αλλάξει δεν μπορεί

Τώρα στον καθρέφτη στέκομαι θλιμμένα
Του καιρού σημάδια να μετρώ
Πρέπει να ‘χει μείνει κάτι και για μένα
Από της ζωής το μερτικό

Τώρα και εγώ θα ζήσω
Πίσω πια δεν κοιτώ
Θέλω να ξαναρχίσω
Θέλω να λυτρωθώ

Αυτό το τραγούδι το έχω συνδυάσει με την περίοδο του χωρισμού μου από μια πολύ σημαντική , μακροχρόνια σχέση.
Τότε μάθαινα αμόκ όταν το άκουγα...πλέον μου θυμίζει μια άσχημη περίοδο της ζωης μου και τους λόγους που αποφάσισα να φύγω απ' αυτη την σχεση...
Επίσης τα ίδια συναισθήματα μου προκαλεί και το "Δεν έχει Επιστροφή" της Ε. Αρβανιτάκη.

Το roads των Portishead,αρκετα εως πολυ μελαγχολικο τραγουδι θα'λεγα,μου θυμιζει την πρωτη μου (σοβαρη παντα)σχεση,σαν παιδι,η οποια εληξε σχετικα επιπονα εξαιτιας αλλων αναγκαιοτητων...και με ριχνει αρκετα καθε φορα που το ακουω...

"Στα είπα όλα" , "Φύλλα αλκαλικά" και σχεδόν τα περισσότερα τραγούδια απ' τις "Βυθισμένες 'αγκυρες", θα μου θυμίζουν πάντα το Σαββατοκύριακο που πέρασε και τη φίλη μου την Κατερίνα!!