H κλοπή συνεχίζεται...

Δυστυχώς ο αρχαίος μας πολιτισμός εκαπηλεύθη και καπηλεύεται...
Όλοι μας το γνωρίζουμε, όλοι μας το κατακρίνουμε. Για δείτε το παρακάτω άρθρο:


Στοκχόλμη


Αυθεντικό κομμάτι από το ναό του Ερεχθείου της Ακρόπολης κατείχε μέχρι πρόσφατα μια Σουηδή συνταξιούχος κάτοικος της Ουψάλα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της σουηδικής εφημερίδας Svenska Dagbladt, η Βίγκερ Ανγκνερ γνώριζε πως κομιστής του ενθυμίου ήταν ένας θείος της ναυτικός, έπειτα από κάποιο του ταξίδι στην Ελλάδα στο τέλος του προπερασμένου αιώνα -η ημερομηνία που αναγράφεται στο πίσω μέρος της αρχαιότητας είναι «Acropolis 1896».

Η γηραιά σήμερα κυρία δεν πίστευε ότι το μαρμάρινο αυτό κομμάτι είχε κάποια αξία, μέχρις ότου την περασμένη ανοιξη παρατήρησε σε κάποια εφημερίδα τον Παρθενώνα. Μπήκε σε σκέψεις και μέσω του τοπικού συλλόγου συνταξιούχων ήρθε σε επαφή με εμπειρογνώμονες, που βεβαίωσαν την αυθεντικότητα και γνησιότητας του τεμαχίου.

Το ίδιο βεβαιώνει και η διευθύντρια του Μεσογειακού Μουσείου της Στοκχόλμης Σάνε Χούμπι-Νίλσεν και προσθέτει ότι το αντικείμενο έχει μεγάλη μουσειακή αξία, επειδή αφενός οι επισκέπτες της Ακρόπολης δεν μπορούν για λόγους ασφαλείας να πλησιάσουν τα εκθέματα και άρα να τα μελετήσουν λεπτομερώς και αφετέρου το συγκεκριμένο ενθύμιο είναι καλύτερα διατηρημένο, αφού δεν έχει υποστεί αλλοιώσεις από την ατμοσφαιρική ρύπανση, όπως τα περισσότερα αρχαία μνημεία.

Το μουσείο φυλλάσσει προσωρινά το αντικείμενο και σχεδιάζει την οργάνωση μεγάλης έκθεσης για την παρουσίασή του στις αρχές του 2005.

Όσο για την Μπίργκιτ Βίγκερ Ανγκνερ δεν έχει ακόμη αποφασίσει τι θα κάνει με την αξιοπερίεργη αυτή πέτρα του θείου Χένινγκ, προς το παρόν όμως την δανίζει ευχαρίστως στο μουσείο.

Πάντως, η Σάνε Χούμπι-Νίλσεν προσθέτει ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις πολιτική του μουσείου είναι η παρότρυνση επιστροφής των αντικειμένων αρχαιολογικής αξίας στη χώρα προέλευσής τους.

news.in.gr


Για να δούμε...

Συνεχίζεται δυστυχώς και δε το βλέπω να γίνεται κάτι γιια αυτό

Ο μεγαλύτερος πλούτος μας δεν κρύβεται σε πέτρες και μέταλλα. Φέρεται από γενιά σε γενια δια μέσω της παραδόσεως. Ονομάζεται Λόγος. Όσες πέτρες κι αν πάρουν οι Ευρωπαίοι, πέτρες θα τις βλέπουν μία ζωή. Θα τις πατούν, θα τις εκθέτουν σε γκαλερί, θα τις πουλούν και θα τις αγοράζουν για εκατομμύρια, αλλά πάντα θα τις κοιτούν με θαυμασμό για αυτό που τις φωτίζει σα στεφάνι γύρω γύρω.

Αφήστε, σε πρώτο βαθμό τις πέτρες, να ασχοληθούμε με εκείνο που τις διαμόρφωσε, τις υπολόγισε και τις έδωσε ζωή. Έχουμε να προσφέρουμε ακόμα πολλές πέτρες στην ανθρώπινη ιστορία...

Υποσημείωση: Οι πέτρες πως βγαίνουν από τον Ελληνικό χώρο; Έρχεται πχ. ο Γιόχαν και παίρνει ένα βράχο 3 τόνων και τον πηγαίνει στην πατρίδα του; Η Ελλάδα γνώριζε την ήττα σε όλη την ιστορία της από Εφιάλτες... "Έλληνες" τα πουλάνε στο εξωτερικό, και μετά μας φταιν αυτοί που τα αγοράζουν...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 07-12-2007 17:51 ]

Οταν μας τα εκλεψαν την πρωτη φορα, ειπαν πως θα τα φυλαξουν γιατι ειμασταν υπο κατοχη ( τουρκοκρατια ).
Οταν απελευθερωθηκαμε και τα ζητησαμε, μας ειπανε πως ακομα δεν ειχαμε καλο κρατος και θα ηταν πιο σωστο να παραμεινουν εκει που ειναι.
Οταν αποκτησαμε συνορα και κρατος επισημο, δεν μας τα εδιναν γιατι δεν ηταν καθαρα και πως θα τα επεστρεφαν πισω βρωμικα; ( γι'αυτο χρησιμοποιησαν και βουρτσες για να τα καθαρισουν οι σοφοι κλεφτες ).
Οταν επιτελους τα καθαρισαν και ειμασταν ομοτιμοι εταιροι στην ιδια ενωση, δεν μας τα εδιναν γιατι δεν ειχαμε την Μελινα Μερκουρη να τα διεκδικησει...
Μας ηρθε και μια Μελινα, το παλεψε απο εδω, το παλεψε απο εκει, αλλα δεν μπορουσαμε να τα παρουμε γιατι δεν ειχαμε την ικανοτητα να τα διαχειριστουμε.
Πεθανε η Μελινα και το θεμα ξεχαστηκε για ενα διαστημα, μεχρι που καποιος Σημιτης επεσε στα γονατα του Μπλερ και για "χαρη των εκλογων, τα ηθελε πισω"...Δεν μας τα εδωσαν ομως, γιατι η υποκριτικη του Σημιτη δεν εφτανε στο σημειο να ριξει δακρυα..
Οταν αρχισε η επισημη αναστηλωση του Παρθενωνα και τα ζητησαμε πισω, δεν μας τα εδωσαν γιατι δεν ειχαμε καλο μουσειο..
Τωρα που αποκτησαμε και το μουσειο τι στο διαολο μας λειπει για να τα παρουμε πισω;

Sorry..wrong number...