Τρελές αυξήσεις από τον ΟΣΕ

Πριν από λίγο καιρό ανακοινώθηκε το σχέδιο του ΟΣΕ για 'αναβάθμιση' (έτσι λέμε την ακρίβεια στις μέρες μας). Αναγγέλθηκαν αυξήσεις για τα απλά τρένα τις τάξης του 30 %. Πήγα κι εγώ ο αφελής να αγοράσω το εισητηριάκι μου για Θεσσαλονίκη υπολογίζοντας 15ευρώ + 30%*15 περίπου 20 ευρώ..Λάθος!!! Η άυξηση ήταν 100% με αποτέλεσμα το τίμημα για την μετάβασή μου στην αγαπημένη Σαλόνικα να εκτοξευθεί στα 30 ευρώ!!!! Όταν ρώτησα γιατί άλλα ανακοινώθηκαν επίσημα και άλλα έγιναν μου είπαν πως το απλά τρένο (η ίδια αμαξοστοιχία που ταξίδευα και πριν με 15 ευρώ) δεν ήταν απλή! Βαφτίστηκε ταχεία!! Τίποτα δεν άλλαξε. Το ίδιο δρομολόγιο, η ίδια χρονική διάρκεια, τα ίδια βαγόνια από απλά βαφτίστηκαν αλλιώς για να δικαιολογηθεί το αδικιολόγητο.  Πολύς κόσμος βγήκε από τα ρούχα του με αυτό το γεγονός και ίσως πρέπει να διοργανώσουμε δωρεάν εκδρομές με τα τρένα του ΟΣΕ...Να πάρουμε τις κιθάρες μας, τα βιολιά και τα νταούλια μας και να μπούμε ειρηνικά στα βαγόνια για να πάμε εκδρομούλες βρε αδερφέ ως αγνοί και φιλήσυχοι τζαμπατζήδες

Δεν θα μας τρελάνουν αυτοί. Ένα φθηνό μέσο είχε μείνει για το λαό και με συνοπτικές διαδικασίες οι αυξήσεις έφτασαν το 100% παρά τα όσα είχαν ακουστεί επίσημα στις ειδήσεις. Κάποτε πρέπει να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Χαρίζονται δις στις τράπεζες και όλες οι υπηρεσίες που μας αφορούν ανυψώνονται σε δυσθεώρητα οικονομικά ύψη. Τι θέλουν? Να μας αφανίσουν? Περιμένω τα σχόλιά σας αδέρφια. Και τις προτάσεις σας. Άντε με τις υγείες μας 

Είσαι σίγουρος οτι έγινε έτσι;

Την περασμένη Τετάρτη ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη μέ τό τελευταίο βραδυνό "απλό" (604,αναχώρηση 23.59).Τιμή εισιτηρίου 20,10 ευρώ.Επέστρεψα μέ intercity (IC75,αναχώρηση από Θεσ/νίκη 01.41).Τιμή εισιτηρίου 30 καί κάτι ευρώ.Εσύ μέ ποιό τραίνο ταξίδεψες;

Εδώ καί αρκετό καιρό πάντως,δρομολόγια "ταχείας" δέν γίνονται μόνο μέ τούς ειδικούς συρμούς AEG (τά γνωστά "intercity") αλλά καί μέ "κανονικές" (ελκόμενες) αμαξοστοιχίες.Στην περίπτωσή μου μάλιστα,η συγκεκριμένη αμαξοστοιχία μέχρι την Λάρισα ήταν μέ ηλεκτρική μηχανή.

Επίσης,δέν είναι δυνατόν να ήταν η ίδια διάρκεια ταξιδιού,εκτός κι'άν φάγατε μεγάλο "φέσι" (έτσι λέγεται στη σιδηροδρομική διάλεκτο η καθυστέρηση).Στό δικό μου ταξίδι η διάρκεια ήταν περίπου 7 ώρες στο "ανέβασμα" (πρός Θεσσαλονίκη) και 5 ώρες στό "κατέβασμα".Αυτές είναι οι διάρκειες που δίνει ο ΟΣΕ γιά τους δύο τύπους ταξιδιού (απλό καί "ταχεία").Τό να πληρώσης λοιπόν 30 ευρώ γιά απλό τραίνο είναι αδύνατον.

-----------------
Μήν περιμένεις πιά,όλα τελειώσανε,φρούτα,λαχανικά,όλα τά δώσαμε....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 01-09-2009 10:37 ]

Συγκεκριμένα είναι 20€ το εισιτήριο (από 15) και άλλα 8 ευρώ το "συμπλήρωμα ποιότητας". Με τη διαφορά ότι όπως είπες κι εσύ δεν μπορείς να βάλεις τον κόσμο να πληρώνει συμπλήρωμα ποιότητας για το τρένο "του λαού" (που σίγουρα μόνο ποιότητα δεν έχει)...  Συμπλήρωμα ποιότητας πληρώναμε μέχρι τώρα στα εισιτήρια του ιντερσίτυ μόνο (15 ήταν το εισιτήριο και το υπόλοιπο ήταν το συμπλήρωμα) αλλά εκεί είχες επιλογή. Τώρα αν ρωτήσεις θα σου πουν πως μπορείς να πάρεις τα εξακοσάρια (60x), το λεγόμενο καρβουνιάρη που ταξιδεύει νύχτα, είναι 1 δρομολόγιο τη μέρα και χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά από μετανάστες και φαντάρους. Το ζήτημα γι'αυτούς είναι να καταργήσουν σιγά σιγά αυτά τα "ασύμφορα" φτηνά δρομολόγια (ήδη τα λιγόστεψαν τα 4 τελευταία χρόνια) και να κρατήσουν το intercity (που απέχει στην τιμή ελάχιστα πλέον οπότε αρκετός κόσμος θα στραφεί προς τα εκεί). Και φυσικά έχουν εξαγγείλει επιπλέον αυξήσεις μέσα στο 2010. Όταν βέβαια θα καταφέρουν να κάνουν το Αθήνα-Θεσσαλονίκη 3 ώρες ώστε να υπάρχει και μια διαφοροποίηση (για να γίνει το 5ωρο το τρένο του λαού) τα ξαναλέμε...

Αλβέρτο, όπως έγραψα και πιο πάνω το 604 είναι το μόνο που δεν απέκτησε συμπλήρωμα. Οι δε αυξήσεις στα ιντερσίτυ ήταν μόνο 13%.

Γενικά δυστυχώς είναι όπως τα λέει ο panosbousalis..

-----------------
Έλα ασήμωσε και χόρεψε, ποιος χειμώνας σ'το απαγόρευσε;

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : KIT_KAT στις 01-09-2009 10:40 ]

Αν είναι έτσι,ποιά είναι η διαφοροποίηση;30 ευρώ πληρώνεις είτε πάς σέ 5 ώρες είτε σέ 7.

Απ'όσο ξέρω,οι αμαξοστοιχίες γιά Θεσσ/νίκη είναι πλέον τριών κατηγοριών:τά intercity,τά "πεντακοσάρια" (50X,εκ τών οποίων τά 503/504 είναι μέ τά κρεβάτια) καί το 604/605 που είναι ο "καρβουνιάρης".Αν λοιπόν πληρώνης τό ίδιο τά "πεντακοσάρια" μέ τά intercity,ποιός ο λόγος να προτιμήση ο κόσμος τά πρώτα;

Οταν θά γίνη τό intercity τρίωρο (που ναί μέν μπορεί να λέη ο Στυλιανίδης οτι θα γίνη σέ τρία χρόνια αλλά ψιλο-αμφιβάλλω),τότε η τιμή του θα εκτιναχθή στά ύψη.Αλλά τότε το "απλό" τραίνο θά πηγαίνη σέ 5 ώρες,που εν πάσει περιπτώσει δέν είναι και άσχημο.

Βέβαια,τά έργα γιά τον εκσυγχρονισμό προχωρούν,απόδειξη οτι η ηλεκτροκίνηση γίνεται πλέον μέχρι την Λάρισα καί οι υποδομές της έχουν φτάσει ώς έξω από την Αθήνα.

Τώρα όσον αφορά τά περί "φτηνού μέσου γιά τόν λαό",δέν νομίζω οτι ισχύουν και ιδιαίτερα τώρα που πολύς κόσμος ταξιδεύει και μέ το αεροπλάνο σέ αρκούντως λογικές τιμές.Επίσης πρέπει να καταλάβουμε και το οτι τό "φτηνό" δέν είναι απαραίτητα καί καλό-if you pay peanuts you get monkeys,λένε οι Αγγλοι καί Αγγλομαθείς εν γένει.......

" Β. ΤΙΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Από 1ης Αυγούστου 2009 τίθενται επισης σε ισχύ και τα νέα τιμολόγια για τις επιβατικές μεταφορές. Εκτός των εισιτηρίων των προαστιακών μετακινήσεων (συμπεριλαμβανομένης και της Λάρισας – Θεσσαλονίκης) που παραμένουν σταθερά σε χαμηλή τιμή, τα υπόλοιπα εισιτήρια του σιδηροδρόμου αυξάνονται κατά 7% έως 33% - ανά περίπτωση και ανά κατηγορία εισιτηρίου.

Ενδεικτικά παραδείγματα παρατίθενται παρακάτω:

ΤΥΠΟΣ ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ             ΝΕΑ ΤΙΜΗ             ΠΑΛΑΙΑ ΤΙΜΗ
InterCity Express ΑΘΗΝΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ        48,4 €                      48,4 €
ΑΘΗΝΑ – ΛΙΑΝΟΚΛΑΔΙ                                                  21,9 €                     19,7 €
ΑΘΗΝΑ – ΛΑΡΙΣΑ                                                              35,8 €                      32,3 €
InterCity ΑΘΗΝΑ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ                         36,3 €                      35,3 €
ΠΑΤΡΑ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ                                                       11,4 €                        9,7 €
ΑΘΗΝΑ – ΠΥΡΓΟΣ                                                                  17 €                    15,4 €
ΑΘΗΝΑ – ΒΟΛΟΣ                                                               24,4 €                    20,7 €
Κοινή ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ       12,9 €                      9,7 €
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΚΟΖΑΝΗ                                                    7 €                     5,3 €
Οι ανωτέρω τιμές αναφέρονται σε εισιτήρια στη Β΄ Θέση. "

Aπό την επίσημη ιστοσελίδα ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Σταύρο το Αθήνα-Θεσ/νίκη πού είναι; 

Μα ακριβώς αυτό…

Εδώ διαφωνώ πλήρως! Το ότι το αεροπλάνο φτήνυνε και τα 100€ είναι αρκούντως λογική τιμή για Αθήνα – Θεσσαλονίκη για σένα και για μένα, αυτό δεν καθιστά το αεροπλάνο φτηνό μέσο για το λαό… Το αεροπλάνο ΔΕΝ είναι και ούτε ήταν ποτέ το μέσο του λαού – αν ήταν, θα καταργούσαμε όλα τα υπόλοιπα – και η εξίσωση (σχεδόν) των τιμών των άλλων μέσων με την τιμή του εισιτηρίου του αεροπλάνου είναι ένδειξη παντελούς άγνοιας της πραγματικότητας… (και μη μου πεις για τα δεκάευρα εισιτήρια που ίσως…και άμα και αν!)

Όσο για το «πρέπει να καταλάβουμε και το οτι τό "φτηνό" δέν είναι απαραίτητα καί καλό»… προφανώς, δε ζήτησε κανείς να γίνει «καλό» το φτηνό, αλλά να μην γίνεται και ακριβό το «κακό», έτσι; 

Δέν αντιλαμβάνομαι όμως,ο "λαός",τού οποίου μέσον μεταφοράς είναι το τραίνο,ποιός ακριβώς είναι;

Γιατί εγώ τουλάχιστον,σέ όλα μου τά σιδηροδρομικά ταξίδια,έχω δεί ανθρώπους που άνετα θά μπορούσαν νά πάνε μέ τό αεροπλάνο (εννοείται εκεί που έχει καί αεροδρόμιο) αλλά επιλέγουν το τραίνο.Καί αυτοί "λαός" δέν είναι;

Καί το πλοίο επίσης,μεταφορικό μέσον τού "λαού" δέν είναι;

Καί μέ τό αεροπλάνο δηλαδή μόνο οι "γαλαζοαίματοι" καί οι jet-set ταξιδεύουν;Εμένα μού έτυχε μιά φορά σέ πτήση από Θεσσαλονίκη γιά Αθήνα συνεπιβάτης ένας χωρικός που κουβαλούσε μάλιστα μαζί του ένα καλάθι που μεταξύ άλλων περιείχε και ολίγην μυτζήθρα,η οποία ευωδίασε διακριτικά όλη την καμπίνα.Αυτός δηλαδή τί ήταν,εφοπλιστής;

Γιά ποιό λόγο θα πρέπη το τραίνο να είναι τό φτηνότερο απ'όλα τά μεταφορικά μέσα,όταν μάλιστα και αυτό γιά να εκσυγχρονίζεται κάθε τόσο απαιτεί σημαντικότατες επενδύσεις;

Οσο γιά τό "κακό" ,εγώ τά τελευταία χρόνια βλέπω να έχη αναβαθμιστεί και το τροχαίο υλικό μέ καινούργια βαγόνια και μηχανές,έχουν συντομευτεί αρκετά οι χρόνοι τής διαδρομής και εν γένει η εικόνα δέν είναι πιά αυτή τού 1950 μέ τά παλιά και σκουριασμένα βαγόνια και τίς ατμομηχανές που σταματούσαν κάθε ώρα γιά να πάρουν νερό και κάρβουνο κι'έκαναν δεκαπέντε ώρες το Πάτρα-Αθήνα.Σαφώς και το νά πληρώνης το "απλό" τραίνο ίδιο με το intercity είναι λάθος,όμως οι διαφοροποιήσεις δέν θά έπρεπε να είναι πλέον τόσο μεγάλες,αφού το τροχαίο υλικό δέν διαφέρει από το ένα στό άλλο και οι χρόνοι διαδρομής εξαρτώνται κυρίως από τον έλεγχο τής κυκλοφορίας τών τραίνων (άλλη προτεραιότητα έχει ο απλός συρμός καί άλλη ο Intercity) και όχι τόσο από τίς ταχύτητές τους.

Είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα φθηνό μέσο για να έχουμε το δικαίωμα της επιλογής. Όταν δεν έχεις οικονομική άνεση και δεν μπορείς να πας γρήγορα τουλάχιστον θέλεις να μπορείς να πας...

Αν όλα τα μέσα είναι ακριβά και δεν μπορείς να τα πλησιάσεις τότε τι μπορείς να κάνεις?

Ας υπάρχουν τα γρήγορα και ακριβά και τα απλά και φθηνά.

Αλβέρτο εσύ με λίγα λόγια πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κόσμος για τον οποίο τα 100€ Αθήνα-Σαλονίκη του πέφτουν πολλά;! Φυσικά και υπάρχουν "καθημερινοί" άνθρωποι στο αεροπλάνο - δεν είπε κανείς ότι είναι πια ένα μέσο..πολυτελείας, αλλά το ότι θα πρέπει να προσφέρεται κάτι πιο φτηνό (έστω και μη ικανοποιητικό κατά τα άλλα) ως δυνατότητα δε σου φαίνεται λογικό;

Η εκσυγχρόνιση των μέσων σαφώς και είναι επιθυμητή αλλά αν είναι να σου προσφέρεται σε τιμή αποτρεπτική για πολύ κόσμο τότε μάλλον καλύτερα να βρεθεί ένας άλλος τρόπος... είναι σαν να λες να καταργήσουμε τα φτηνά ξενοδοχεία και να βάλουμε σε όλα γήπεδα τέννις και τζακούζι (ναι μπορεί να αξίζουν τα λεφτά τους, αλλά αυτό είναι το επιθυμητό; )

Κατερίνα, απλά έδωσα το στίγμα των ανατιμήσεων για να βοηθήσω τη συζήτηση. Για το εισιτήριο Αθηνών-Θεσσαλονίκης δεν έχω πρόσφατα επίσημα στοιχεία.

Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι στην ελέυθερη αγορά είναι αδύνατο να εφαρμοστούν κοινωνικές-ανθρωπιστικές δομές, δεδομένου ότι η ελευθερία τείνει στην αναρχία και ο ανθρωπισμός αφορά την αυξημένη συνείδηση του καθενός. Έτσι, όλοι μας κρίνουμε τους δημόσιους θεσμούς με ιδιωτικά κριτήρια, τα δικά μας κριτήρια που έχουν πλέον παρασυρθεί από το χείμμαρο του "φιλελευθερισμού" και του δικαιώματος της "ατομικής ευτυχίας".

Ο ΟΣΕ είναι δημόσια υπηρεσία. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι δημόσιες υπηρεσίες δεν παράγουν κέρδος, είναι μή κερδοσκοπικές. Κι όμως, σήμερα όλες οι υπηρεσίες κρίνονται με βάση την κερδοσκοπία, δηλαδή την πίεση του απλού πολίτη, ο οποίος φροντίζει, ούτως ή άλλως, μέσω της φορολογίας την επιβίωση των δημόσιων υπηρεσιών. Από την εισαγωγή των υπηρεσιών στη ζούγκλα του χρηματιστηρίου κι έπειτα, κατέρρευσε κάθε συλλογικότητα και κοινωνική προσέγγιση.

Από την άλλη πλευρά, αν συνδυάσει κανείς την πολιτική βούληση για ιδιωτικοποίηση  του ΟΣΕ, καταλαβαίνει ότι οι ανατιμήσεις είναι περισσότερο η αρχή μία τεχνητής κρίσης για δικαιολόγηση της πώλησης, παρά ένα μέτρο υπέρ της βιωσιμότητάς της.

Κάποτε, τουλάχιστον για κληρωτούς στρατιώτες, το εισιτήριο ήταν δωρεάν, καθώς θεωρούνταν στοιχειώδης υποχρέωση της κοινωνίας να φροντίσει πλήρως για τα βασικά ενός ανθρώπου που τίθεται στην υπηρεσία της. Σήμερα, ούτε κι αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό.

Ακριβώς, εφόσον ο ΟΣΕ συνιστά κρατικό μονοπώλιο δεν μπορεί να διέπεται από τους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Εκτός αν θεωρήσουμε την αγορά των..μετακινήσεων εν γένει - όπως λέει ο Αλβέρτος.

Σχετικά με το Αθήνα-Θεσ/νίκη σε ρώτησα γιατί η αύξηση που ανακοινώθηκε ήταν 33%, αποκρύπτοντας τη θέσπιση "συμπληρώματος" 8€, με άλλα λόγια αύξηση 90% στο πιο πολυσύχναστο δρομολόγιο των ελληνικών σιδηροδρόμων.

Αλλά ξέχασα, το κράτος έχει έξοδα... 

Μά ήδη προσφέρεται κάτι πιό φτηνό από το αεροπλάνο,Κατερίνα.Είναι τό τραίνο.Αντί να πάς μέ 100 ευρώ στη Θεσσαλονίκη σέ μισή ώρα μέ το αεροπλάνο,πάς μέ 30 ευρώ σέ 5 ώρες μέ τό intercity ή μέ 20 ευρώ σέ 7 ώρες μέ το απλό τραίνο.

Οσο περισσότερο κερδίζεις σέ χρήματα (70 ευρώ άν αντί αεροπλάνου πάς μέ intercity,80 ευρώ άν αντί αεροπλάνου πάς μέ απλό τραίνο),τόσο περισσότερο χάνεις σέ χρόνο (5 καί 7 ώρες αντίστοιχα έναντι τής μισής ώρας μέ το αεροπλάνο).

Εσύ λοιπόν θέλεις το τραίνο να είναι ακόμα πιό φτηνό από όσο είναι τώρα;Νά πούμε π.χ. τό intercity νά κοστίζη 5 ευρώ καί το απλό τραίνο 1 ευρώ;Ωραία.Καί τότε,πώς θά βγαίνουν τά έξοδα τού ΟΣΕ;Μέ επιδότηση από το κράτος,φυσικά,μέσω τής φορολογίας μας.Οπότε όμως,πάλι τά ίδια δέν θά πληρώνουμε-καί μάλιστα όλοι οι πολίτες,είτε ταξιδεύουμε μέ τραίνο είτε όχι......

Δέν νομίζω οτι τά 20 και 30 ευρώ είναι τιμή "αποτρεπτική γιά πολύ κόσμο" γιά να πάη μέ το τραίνο στη Θεσσαλονίκη.Η απαίτηση γιά "φτηνό και καλό πράγμα" είναι μάλλον Ελληνική εφεύρεση.Οπως είπα και πιό πρίν,if you pay peanuts,you get monkeys.

Τό σωστό είναι "καλό πράγμα σέ λογική τιμή,ανάλογα μέ τίς συνθήκες στίς οποίες προσφέρεται".Τό να δώσω 30 ευρώ γιά να πάω μέ το intercity στη Θεσσαλονίκη είναι μιά λογική τιμή.Τό να δώσω 60 ή 80 ευρώ δέν είναι,αφού μέ 20 ή 40 ευρώ παραπάνω μπορώ να πάω αεροπορικώς και η διαφορά αυτή στην τιμή να εξισορροπηθή μέ πολλαπλάσιο όφελος στην χρονική διάρκεια τού ταξιδιού.

StavmanR,υποθέτω οτι είσαι ολίγον σοσιαλιστής έως κρυπτοκομμουνιστής,άν κρίνω από τά posts σου,στά οποία κατακεραυνώνεις την ελεύθερη αγορά και δαιμονοποιείς το κέρδος το οποίο αποτελεί κίνητρο τής ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Θά σού θυμίσω λοιπόν οτι:

1.Ελεύθερη αγορά δέν σημαίνει άναρχη αγορά.Σημαίνει απλά οτι ο πελάτης-καταναλωτής έχει την ευχέρεια να επιλέξη νά αγοράση το προϊόν ή την υπηρεσία που επιθυμεί στην συμφερότερη (value for money) γι’αυτόν τιμή,μεταξύ πολλών προμηθευτών τού προϊόντος ή τής υπηρεσίας αυτής.Καί η ελεύθερη αγορά διέπεται από νόμους και κανόνες που εξασφαλίζουν την εύρυθμη «λειτουργία» της και παρέχουν την διασφάλιση οτι πάντα θα υπάρχουν περισσότεροι τών δύο «προμηθευτές» γιά κάθε προϊόν ή υπηρεσία,ώστε ο καταναλωτής να μπορή να διαλέγη.Αλλιώς καταλήγουμε σέ μονοπώλια ή δυοπώλια,πράγμα που προκαλεί στρεβλώσεις στην ίδια τήν ελεύθερη αγορά (που παύει πλέον να είναι ελεύθερη αφού ο καταλανωτής έχει μόνο μία-ή το πολύ δύο επιλογές).Επίσης οι κανόνες αυτοί διασφαλίζουν οτι οι διάφορες οικονομικές μονάδες θά επιδιώκουν μιά λογική ισορροπία μεταξύ τού κέρδους που θέλουν να βγάλουν και τής ποιότητας που πρέπει να προσφέρουν.

2.Υπό φυσιολογικές συνθήκες,ΚΑΙ οι δημόσιοι οργανισμοί και επιχειρήσεις πρέπει να παράγουν κέρδος.Οικονομικές μονάδες είναι και αυτές,όχι φιλόπτωχα ταμεία.Αυτό σημαίνει οτι πρέπει να λειτουργούν μέ ορθολογικά (σέ σχέση μέ τόν πραγματικό προορισμό τους,που είναι η εξυπηρέτηση τού πολίτη) κριτήρια.Δηλαδή,νά καταβάλουν προσπάθειες ώστε τά έξοδά τους να είναι τά απαραίτητα γιά την λειτουργία τους καί όχι υπερβολικά σέ σχέση μ’αυτήν.Νά φροντίζουν ώστε η λειτουργία τους να είναι όσο το δυνατόν πιό αποτελεσματική.Νά απασχολούν το απολύτως απαραίτητο γιά την λειτουργία τους προσωπικό και όχι νά γίνωνται καταφύγιο «βολέματος» διαφόρων «ημετέρων» μπατζανάκηδων,ξαδέρφων,κουμπάρων κλπ κλπ.

Οταν λοιπόν λειτουργούν μέ αυτόν τον τρόπο,δηλαδή μέ κριτήρια ιδιωτικής οικονομίας,θά παράγουν κέρδος το οποίο,αφού δέν υπάρχει ιδιωτική «τσέπη» -δηλαδή ιδιώτης ιδιοκτήτης- στην οποία θά καταλήγη,θά χρησιμοποιήται σέ επενδύσεις γιά την βελτίωση τής λειτουργίας τών δημοσίων αυτών επιχειρήσεων,ώστε να προσφέρουν ακόμα καλύτερες υπηρεσίες καί άρα να παραγάγουν ακόμα περισσότερο κέρδος που θα χρησιμοποιηθή γιά ακόμα περισσότερες επενδύσεις.

Ετσι λοιπόν ΚΑΙ ο ΟΣΕ πρέπει να λειτουργή μέ τέτοια κριτήρια.Αυτό σημαίνει οτι δέν μπορεί να προσφέρη τίς υπηρεσίες του σέ τιμές κάτω τού κόστους τους,διότι ναί μέν οι υπηρεσίες θά είναι «φτηνές»,αλλά ο οργανισμός θα είναι ελλειμματικός.Καί επειδή δέν υπάρχει ιδιώτης ιδιοκτήτης να βάζη το χέρι στήν τσέπη και να καλύπτη τίς ζημιές του,θά καλούμεθα να πληρώνουμε όλοι,ακόμα κι’αυτοί που δέν έχουν βάλει το πόδι τους ποτέ σέ βαγόνι του.Οπότε πάλι θά εναι οι τιμές πιό ακριβές απ’ό,τι νομίζουμε.....

Αλβέρτο, είμαι απλά ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που κατατάσσεται βιαίως από τους υπόλοιπους συνανθρώπους του σε ιδεολογικά στρατόπεδα και στρατολογείται κατά βούληση ώστε να διαιωνίζεται ο ιδεολογικός πόλεμος που έχει μετατρέψει τον πνευματικό άνθρωπο σε ιδεολογικό ολοκαύτωμα.

"Ελεύθερη αγορά" είναι ένας όρος που παραπέμπει σε εποχές όπως εκείνη της αρχαίας Αιγύπτου. Γεννήθηκα Φαραώ, γεννήθηκες δούλος. Είσαι ελεύθερος να ηδονίζεσαι κατά το μαστίγωμα, εφόσον δεν μπορείς να το αποφύγεις. Οι κατέχοντες τα υλικά αγαθά και διαχειριζόμενοι τους πόρους πάντοτε τίθενται υπέρ της ελεύθερης αγοράς, όπως αντίστοιχα για τον Φαραώ και τους αστούς του το σύστημα ήταν δίκαιο. Άλλωστε έχτισαν ένα από τα επτά θαύματα του ανθρώπινου πολιτισμού με αυτό το σύστημα, πώς θα μπορούσε να είναι άδικο; Από την άλλη σου δίνεται η δυνατότητα να γίνεις ένας από τους αστούς (άνοδος στην ιεραρχία του μαστιγώματος) αν καταφέρεις να μαστιγώσεις 100 συνανθρώπους σου, οπότε κι αναγνωρίζεσαι ως άξιος από τους νέους συναδέλφους σου που σε καλωσορίζουν στην "τάξη του βούρδουλα".

Είναι εύκολο να μιλάμε για ελεύθερη αγορά,  ως κατέχοντες. Θεωρούμε δεδομένο ότι όλοι οι υπόλοιποι έτυχε να γεννηθούν όπως εμείς, να έχουν τις ευκαιρίες μας και φυσιολογικά να ζουν όπως εμείς:

"Τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν κανονικά, ονειρεύονται κανονικά, ερωτεύονται κανονικά, και πεθαίνουν κανονικά.

Πες μου τί γίνεται με εκείνα τα παιδιά που δεν τα κάνουν όλα αυτά;"

τραγουδούσε ο Γιάννης Αγγελάκας.

Το κέρδος είναι μία φαντασίωση που έγινε εμμονή και φανάτισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Είναι μία σύγχρονη θρησκεία, που έχει το δικό της ιερατείο και διδάσκει την επιβολή μέσα από την κατοχή και διαχείριση των πραγμάτων. Δεν περιέχει ίχνος ανθρωπιάς, παρά τις φιλανθρωπικές δωρεές που περισσότερο δημιουργούν πρόβλημα παρά επιλύουν. Για να κερδίσω, σε έναν πεπερασμένο κόσμο, πρέπει να σου στερήσω. Κι ας σκεφτούμε ότι η σύγχρονη κοινωνία ξεκίνησε με το "σαφάρι" της κατάκτησης των εδαφών της βορείου αμερικής, όταν οι άνθρωποι έκαναν αγώνα δρόμου και χύθηκε αίμα πρός απόκτηση ιδιοκτησίας. Και η σύγχρονη δημοκρατία έχει κρατήσει το σαφάρι της ιδιοκτησίας ως κυρίαρχο δόγμα, ακριβώς δηλαδή με άξονα αναφοράς τους αρχικούς κανόνες του φαντασιακού "παιχνιδιού".

Τώρα θα μου πεις "εσύ αν θέλεις μή συμμετέχεις", ακριβώς όπως ο αστός Αιγύπτιος έδινε το δικαίωμα επιλογής στον δούλο "αν θέλεις μην δουλ-εύεις, σε περιμένει το Iron Maiden".

Περί του ΟΣΕ λοιπόν. Από ανθρωπιστικής πλευράς (αυτό είναι αστείο στην κοινωνία του κέρδους) είναι σημαντικό να υπάρχει ένα μέσο μεταφοράς για τον μή έχοντα, ασχέτως αν θα το χρησιμοποιούν και οι κατέχοντες εξαιτίας προσβολής από Σκωτσέζικο ιό της τσιγγουνιάς και της καβουροτσεπίασης. Τις οικονομικές παραμέτρους περί φορολογίας και ισονομίας τις αφήνω σε εκείνους που σκέπτονται αυστηρά με αυτά τα μοντέλα. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να παρέχουμε τα βασικά σε κάθε τομέα δωρεάν στους συνανθρώπους μας (εννοούσα στους τεμπέληδες, ακαμάτηδες, ανόητους, ακοινωνητους κλπ.) που έτυχε να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις επιταγές της φαντασιακώς μαζοχιστικής κοινωνίας. Ένα πιάτο φαγητό ημερισίως από εκείνο το 25% της πλεονάζουσας παραγωγής μας όπως κατέδειξαν οι τελευταίες παγκόσμιες εκτιμήσεις, ένα δωματιάκι 3χ3 στα καμμένα της Πάρνηθας που όυτως ή άλλως θα μετατραπούν σε μεζονέτες 400ων τετραγωνικών κλπ.

Περί του ιδιώτη, λοιπόν, έχω ενστάσεις. Ο ιδιώτης έχει σκοπό το κέρδος. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την οριζόντια σύμπραξη μεταξύ των ναυτιλιακών επιχειρήσεων και έμειναν ουσιαστικά άνευ θαλάσσιας συγκοινωνίας όλα τα απομακρυσμένα νησιά (το ένα δρομολόγιο τηςν εβδομάδα δεν νομίζω να θεωρείται ουσιαστική συγκοινωνία), έτσι ακριβώς και ο ιδιώτης της χερσαίας συγκοινωνίας θα εκβιάζει σταδιακά τους δημόσιους φορείς. "Κόβω τα δρομολόγια επειδή έχω ζημία". "Δεν βγαίνω. Αν θέλετε να συνεχιστεί η συγκοινωνία, πληρώστε μου τα έξοδα". Τέτοια πράγματα θα αρχίσουν να συμβαίνουν στα βασικότερα αγαθά μας, όπως το νερό. Έχουμε ήδη παραδοθεί στην ιδιωτικοποίηση του εμφιαλωμένου νερού, έπειτα από έντεχνη υποβάθμιση του πηγαίου. Στη Γερμανία, ήδη πολλές πόλεις έχουν παραδώσει τις υπηρεσίες ύδρευσης σε ιδιώτες και η τιμή του νερού τριπλασιάστηκε.

Ο μόνος λόγος που διατηρούνται τα αεροπορικά εισιτήρια σε ανεκτά επίπεδα είναι η ύπαρξη των δημοσίων μέσων συγκοινωνίας, δηλαδή η επιλογή του φθηνού. Αν γίνει και ο ΟΣΕ ιδιωτικός, όλα τα εισιτήρια θα ανέλθουν κατά 50% τουλάχιστον ελλείψει βασικής και αναγκαίας επιλογής. Ο τόσο πολυδιαφημισμένος ανταγωνισμός έχει το όποιο του νόημα, ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ (μαθηματική έκφραση) θεωρήσουμε αυτονόητα τα αναγκαία.

Εν πάσει περιπτώσει, το σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε αυτούς που είναι "κάτω" μας κι όχι εκείνους που είναι "πάνω"μας. Οι μέν παλεύουν για την επιβίωση, οι δε για την διαβίωση. Αλίμονο αν βάλουμε την διαβίωση πάνω από την επιβίωση ως αξία. Θα αρχίσουμε να κανιβαλιζόμαστε σύννομα  και ελεύθερα (θα υποκριθώ ότι δεν συμβαίνει ήδη).

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 02-09-2009 13:54 ]

Πολύ περιληπτικά (διότι είμαι και στο γραφείο μόνος μου και κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα,ώς one man show):

1.Ο ιδιώτης (επιχειρηματίας) έχει ώς σκοπό το κέρδος ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ.Αλλιώς δέν θα είχε κανένα κίνητρο να βελτιώση την ποιότητα τού παραγόμενου από αυτόν αγαθού (υλικού ή αϋλου).Αυτά που λές οτι το κέρδος είναι φαντασίωση κλπ κλπ δέν στέκουν.Αν δέν υπήρχε το κίνητρο τού κέρδους,δέν θά αναπτυσσόταν το εμπόριο (καί άρα ούτε η ναυτιλία,η βιομηχανία κλπ) που επιτρέπει την διάδοση τών αγαθών (καί ιδεών) ανά τόν κόσμο.

2.Τό κράτος πρέπει να έχη ώς σκοπό την εξασφάλιση οτι ο ιδιώτης επιχειρηματίας δέν θά παραβλέψη την διασφάλιση μιάς αποδεκτής ποιότητας στό παραγόμενο από αυτόν προϊόν,κατά την επιδίωξή του να μεγιστοποιήση το κέρδος του.Γιά τόν λόγο αυτό,το κράτος πρέπει να θέτη κανόνες βάσει τών οποίων θά γίνεται η οικονομική δραστηριότητα τής χώρας.

3.Τό κράτος δέν πρέπει να έχη ώς σκοπό το να υποδύεται το ίδιο τόν επιχειρηματία (αερομεταφορέα,εφοπλιστή,βιομήχανο κλπ).Κι’αυτό γιατί το κράτος-επιχειρηματίας δέν έχει κανένα κίνητρο να βελτιώση τίς υπηρεσίες καί τά προϊόντα που θά προσφέρει.Ο ιδιώτης,άν δέν έχη κέρδος,κάποια στιγμή θά πτωχεύση και θά κλείση την επιχείρησή του και θά μείνη στο δρόμο.Τό κράτος δέν μπορεί να κλείση καί νά μείνη στο δρόμο και συνεπώς δέν το ενδιαφέρει να προσφέρη καλής ποιότητος προϊόντα και υπηρεσίες,αφού άν ο καταναλωτής δέν έχει άλλη επιλογή,θά αγοράση τά κακής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες που θά τού προσφέρη το κράτος.

4.Περί τού ΟΣΕ:Τό ζήτημα δέν είναι μόνο να γίνη ο ΟΣΕ ιδιωτικός,αλλά να δημιουργηθούν καί άλλες εταιρείες σιδηροδρομικών μεταφορών (που θά πληρώνουν στό κράτος ένα ενοίκιο γιά την χρήση τών υποδομών,δηλαδή σταθμών,γραμμών κλπ οι οποίες πλέον δέν θά ανήκουν στον ΟΣΕ όπως συμβαίνει τώρα,αλλά στό κράτος).Ετσι θά υπάρξη η ελεύθερη επιλογή από τον καταναλωτή,ο οποίος άν κρίνη οτι οι αυξήσεις τού ΟΣΕ είναι «τρελές»,θά στραφή πρός τήν π.χ.HellasRail που θά προσφέρη τό ίδιο αγαθό σέ λογικώτερη τιμή,γιατί προφανώς ο ιδιοκτήτης της (που ΔΕΝ θά είναι το κράτος αλλά κάποιο ιδιωτικό κεφάλαιο) θά ενδιαφέρεται νά πάρη πελάτες από τόν ΟΣΕ καί άρα να αυξήση το κέρδος του.

5.Ο μόνος λόγος που διατηρούνται (τώρα πλέον) τά αεροπορικά εισιτήρια (εσωτερικού) σέ ανεκτά επίπεδα είναι οτι υπάρχουν καί άλλες,πλήν τής Ολυμπιακής,αεροπορικές εταιρείες.Οσο η Ολυμπιακή ήταν μόνη της (καί δημόσια,δηλαδή κρατική),χρέωνε όσο ήθελε τά αεροπορικά εισιτήρια εσωτερικού,αφού δέν είχε ανταγωνιστή.

(Τό οτι όσο η Ολυμπιακή ήταν δημόσια,δηλαδή κρατική,εχρησιμοποιείτο από τίς εκάστοτε κυβερνήσεις γιά να βολεύωνται «ημέτερη» και ζημίωνε το κράτος-άρα τόν πολίτη-μέ αρκετά εκατομμύρια δραχμές καί μετέπειτα ευρώ,τό οτι επειδή ακριβώς ήταν κρατική εχρησιμοποιείτο από τό εκάστοτε κυβερνών κόμμα γιά να μεταφέρη τζάμπα τους ψηφοφόρους του κλπ κλπ,είναι μιά άλλη ιστορία.Οπως άλλη ιστορία είναι οτι παρόμοια συμβαίνουν σέ κάθε Δημόσια Επιχείρηση...).

6.Τέλος,επειδή δηλώνεις οτι είσαι ένας απλός σκεπτόμενος άνθρωπος,σέ πληροφορώ οτι καί εγώ σκεπτόμενος είμαι.Απλά εγώ ξέρω οτι ιδανική κοινωνία,στην οποία τά πάντα θά παρέχωνται από το κράτος δωρεάν σέ όλους τους πολίτες ανεξαιρέτως (αλλά ποιός θά τά παράγη καί για ποιό λόγο,άν δέν έχη να ωφεληθή κάτι από αυτό;),δέν υπήρξε,δέν υπάρχει καί δέν πρόκειται να υπάρξη.Κι’επειδή τά διάφορα «σοσιαλιστικά» μοντέλα «κοινοκτημοσύνης» που εφαρμόστηκαν κατά καιρούς σέ διάφορες χώρες απέτυχαν οικτρά (καί εξακολουθούν να αποτυγχάνουν εκεί όπου οι κυβερνώντες δέν έχουν βάλει μυαλό),προτιμώ το μοντέλο τής ελεύθερης αγοράς,που μού δίνει την ελευθερία να επιλέγω τόν μπακάλη μου,τόν εστιάτορά μου και την αεροπορική/ακτοπλοϊκή μεταφορική εταιρεία μου βάσει τών τιμών που μού ζητούν.Αρκεί να ξέρω οτι άν επιχειρήσουν να «τό παρακάνουν» και να μού ζητήσουν «τιμές ιπποποτάμου» γιά ένα ποντικάκι,τό μακρύ χέρι τού κράτους θά τους αποτρέψη και θά τους αναγκάση να λογικευτούν....

• "Αρκεί να ξέρω οτι άν επιχειρήσουν να «τό παρακάνουν» και να μού ζητήσουν «τιμές ιπποποτάμου» γιά ένα ποντικάκι,τό μακρύ χέρι τού κράτους θά τους αποτρέψη και θά τους αναγκάση να λογικευτούν...."

• "Οσο η Ολυμπιακή ήταν μόνη της (καί δημόσια,δηλαδή κρατική),χρέωνε όσο ήθελε τά αεροπορικά εισιτήρια εσωτερικού,αφού δέν είχε ανταγωνιστή.

(Τό οτι όσο η Ολυμπιακή ήταν δημόσια,δηλαδή κρατική,εχρησιμοποιείτο από τίς εκάστοτε κυβερνήσεις γιά να βολεύωνται «ημέτερη» και ζημίωνε το κράτος-άρα τόν πολίτη-μέ αρκετά εκατομμύρια δραχμές καί μετέπειτα ευρώ,τό οτι επειδή ακριβώς ήταν κρατική εχρησιμοποιείτο από τό εκάστοτε κυβερνών κόμμα γιά να μεταφέρη τζάμπα τους ψηφοφόρους του κλπ κλπ,είναι μιά άλλη ιστορία.Οπως άλλη ιστορία είναι οτι παρόμοια συμβαίνουν σέ κάθε Δημόσια Επιχείρηση...)."

###

Από τη μία πλευρά θεωρείς ότι το μόνο που σε σώζει απέναντι στον ανταγωνισμό είναι το κράτος και το "μακρύ του χέρι", που σημαίνει ότι ούτε κι εσύ πιστεύεις πραγματικά  στην ελεύθερη αγορά, αλλά στην ημιελεύθερη, κι από την άλλη κατακεραυνώνεις το κράτος που θεωρείς ότι λειτουργεί κατά του πολίτη μέσω των φορέων του. Τελικά, τί από τα δύο ισχύει;

Χρησιμοποίησα τον όρο "ημιελεύθερη αγορά" ως ένα μεταβατικό στα΄διο σκέψης και ανάλυσης, καθώς η κοινώς εννούμενη ελευθερία δεν έχει ποσοτικά χαρακτηριστικά "λίγο ελεύθερος, περισσότερο ελεύθερος κλπ.". Αν όντως υποστηρίζεις την ελεύθερη αγορά γιατί δεν υποστηρίζεις καί την απόλυτη αυτοδιάθεση του κάθε πωλητή στις ανατιμήσεις; Μήπως τελικά μέσα σου εσύ εκφράζεις κάποιες "κρυφοσοσιαλιστικές" διαθέσεις μέσω του όποιου κρατικού ελέγχου της αγοράς για τις οποίες αισθάνεσαι 'ένοχος' και τις φορτώνεις σε άλλους; Και τελικά πότε θα θεωρήσουμε ότι το παρακάνουν; Όταν θιχτείς εσύ; Εγώ; Ο μέσος όρος; Ο μέσος όρος των δυτικών; Ο μέσος όρος των εργαζόμενων; Δεν θεωρείς ότι ήδη το παρακάνουμε όταν αφήνουμε 1 δις ανθρώπους σε κατάσταση ετοιμοθανάτου και μάλιστα με αποδεδειγμένες μελέτες περί "δυτικής" εκμετάλλευσης εκείνων; Όταν μία μετακίνηση με τον ΟΣΕ ήδη κοστίζει όσο δύο μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη; Όπως έγραψα παραπάνω, το θέμα δεν αφορά μόνο το ΟΣΕ, αλλά όλα τα αγαθά κοινής ωφέλειας.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο στέκομαι είναι η ανάλυση περί τιμών και εξυπηρέτησης. Η άποψή σου είναι ότι πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός: πληρώνω άρα απολαμβάνω ανέσεις. Μήπως αναβιώνουμε μία σύγχρονη μορφή αριστοκρατίας; Μήπως τα αγαθά δημιουργήθηκαν για λίγους; Ή μήπως ο κόσμος φτιάχτηκε για ελάχιστους; Άραγε, όταν φυτρώνει ένα δέντρο αισθάνεται την υποχρέωση να παραδώσει τον καρπό του στον Μπάμπη και μόνο;  Το γεγονός ότι ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ κάτι δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει και να μας προβληματίζει αυτό το κάτι.

Πίσω από κάθε έκφραση ιδιωτείας (ατομισμού) κρύβεται "ο γορίλλας" του Νίκου Καζαντζάκη στους "Αδερφοφάδες". Ο φόβος. Όταν περιέγραφε το φόβο, ο στρατιώτης, στο γράμμα προς την αγαπημένη του έγραφε (ελεύθερη απόδοση):

" Όταν πέφτι το πρώτο βόλι, αγαπημένη μου, ο άνθρωπος από το φόβο εξαφανίζεται κι εμφανίζεται στη θέση του ο Γορίλλας. Κι όταν ανάψουνε τα αίματα και νιώσει το θάνατο δίπλα του, φεύγει  κι ο Γορίλλας κι εμφανίζει στη θέση του όχι ο πατέρας, μα ο παππούς του Γορίλλα...".

Κάπου εδώ όμως θα σε αφήσω να εργαστείς απρόσκοπτα, Αλβέρτο. Θα συνεχίσουμε άλλη στιγμή.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 02-09-2009 23:41 ]

Ηρθα κάπως πιό νωρίς στό γραφείο σήμερα και τά πράγματα είναι λίγο πιό ήρεμα (προσωρινά).

Σταύρο,ξαναδιάβασε προσεκτικά τίς τρείς αυτές παραγράφους από τά πρόσφατα σχόλιά μου.

1.Ελεύθερη αγορά δέν σημαίνει άναρχη αγορά.Σημαίνει απλά οτι ο πελάτης-καταναλωτής έχει την ευχέρεια να επιλέξη νά αγοράση το προϊόν ή την υπηρεσία που επιθυμεί στην συμφερότερη (value for money) γι’αυτόν τιμή,μεταξύ πολλών προμηθευτών τού προϊόντος ή τής υπηρεσίας αυτής.Καί η ελεύθερη αγορά διέπεται από νόμους και κανόνες που εξασφαλίζουν την εύρυθμη «λειτουργία» της και παρέχουν την διασφάλιση οτι πάντα θα υπάρχουν περισσότεροι τών δύο «προμηθευτές» γιά κάθε προϊόν ή υπηρεσία,ώστε ο καταναλωτής να μπορή να διαλέγη.Αλλιώς καταλήγουμε σέ μονοπώλια ή δυοπώλια,πράγμα που προκαλεί στρεβλώσεις στην ίδια τήν ελεύθερη αγορά (που παύει πλέον να είναι ελεύθερη αφού ο καταλανωτής έχει μόνο μία-ή το πολύ δύο επιλογές).Επίσης οι κανόνες αυτοί διασφαλίζουν οτι οι διάφορες οικονομικές μονάδες θά επιδιώκουν μιά λογική ισορροπία μεταξύ τού κέρδους που θέλουν να βγάλουν και τής ποιότητας που πρέπει να προσφέρουν.

2.Τό κράτος πρέπει να έχη ώς σκοπό την εξασφάλιση οτι ο ιδιώτης επιχειρηματίας δέν θά παραβλέψη την διασφάλιση μιάς αποδεκτής ποιότητας στό παραγόμενο από αυτόν προϊόν,κατά την επιδίωξή του να μεγιστοποιήση το κέρδος του.Γιά τόν λόγο αυτό,το κράτος πρέπει να θέτη κανόνες βάσει τών οποίων θά γίνεται η οικονομική δραστηριότητα τής χώρας.

3.Τό κράτος δέν πρέπει να έχη ώς σκοπό το να υποδύεται το ίδιο τόν επιχειρηματία (αερομεταφορέα,εφοπλιστή,βιομήχανο κλπ).Κι’αυτό γιατί το κράτος-επιχειρηματίας δέν έχει κανένα κίνητρο να βελτιώση τίς υπηρεσίες καί τά προϊόντα που θά προσφέρει.Ο ιδιώτης,άν δέν έχη κέρδος,κάποια στιγμή θά πτωχεύση και θά κλείση την επιχείρησή του και θά μείνη στο δρόμο.Τό κράτος δέν μπορεί να κλείση καί νά μείνη στο δρόμο και συνεπώς δέν το ενδιαφέρει να προσφέρη καλής ποιότητος προϊόντα και υπηρεσίες,αφού άν ο καταναλωτής δέν έχει άλλη επιλογή,θά αγοράση τά κακής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες που θά τού προσφέρη το κράτος.

Επίσης σού θυμίζω οτι η ελευθερία τού καθενός σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία τού άλλου.Αυτό όμως δέν σημαίνει οτι ο πρώτος είναι αν-ελεύθερος.

Αυτά πρός το παρόν,γιατί δέν ξέρω άν θά μπορέσω να ξαναγράψω σήμερα εδώ.Ελπίζω,άν όλα πάνε τεχνικώς καλά,νά επανενεργοποιηθή η σύνδεσή μου στο σπίτι καί νά γράψω από εκεί το βράδυ.

Υπάρχει μία αντίφαση μέσα στο όλο πλαίσιο, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι.

Γράφεις ότι ο ανταγωνισμός της αγοράς έχει την ικανότητα να ισοσταθμίζει τις τιμές κι ότι ούτως ή άλλως αναπτύσσεται ανταγωνισμός εξαιτίας της φύσης μας. Δηλαδή, ακόμη κι αν υπάρχει ένα και μοναδικό προϊόν ή υπηρεσία, η κοινωνία θα αναπτύξει την ανάγκη για επιλογές. Με άλλα λόγια, μέσα από τα  λόγια σου "διαβλέπω" την γνωστή αυτορύθμιση της αγοράς που έγινε κυρίαρχο δόγμα της μέχρι την περίοδο κρίσης κι έκτοτε αποτελεί τον κακό δαίμονά της από το στόμα και την πένα των οικονομολόγων.

Από την άλλη πιστεύεις στην ύπαρξη αναγκαίων κανόνων ρύθμισης των βασικών δογμάτων της ελεύθερης αγοράς (καταπολέμηση μονοπωλείου, τιμολογιακά πλαίσια κλπ.). Όμως, μάλλον πέρασες στα "ψιλά" τα παραδείγματα που σου έφερα σε συγκεκριμένους τομείς, όπως παρουσιάζονται σήμερα. Όταν μιλάμε για πατάτες και ντομάτες (δηλαδή μεμονωμένα είδη) που υπάρχει κι εγχώρια παραγωγή αγαθών, η εσωτερική συνοχή της κοινωνίας, όντως, βρίσκει τρόπους να ανταπεξέλθει. Όταν όμως περνάμε σε βασικές ανάγκες, όπως η ύδρευση και η βασική δημόσια συγκοινωνία, το ηλεκτρικό ρεύμα κ.α. η ελεύθερη αγορά εμφανίζει το φαινόμενο της οριζόντιας σύμπραξης. Κατά το φαινόμενο αυτό, ο ανταγωνισμός της αγοράς εξαφανίζεται και κινεί τις τιμές συνεχώς ανοδικά, με δεδομένο ότι δεν έχω πραγματικές επιλογές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η θαλάσσια συγκοινωνία. Ναι, μεν, υπάρχουν πολλές εταιρίες πλοιοκτητών ανταγωνιστικές μεταξύ τους, μα στην ουσία καμία δεν αναλαμβάνει τα δρομολόγια για απομακρυσμένες περιοχές, άν δεν έχει το -κατά  τα δικά της κριτήρια- κέρδος από εκείνα. Δεδομένου ότι τα νησιά έχουν πάγιες ανάγκες για νερό, τρόφιμα, ιατρική περίθαλψη και γενικά επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο, πώς θα μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε αυτές τις ανάγκες;

Από την άλλη, στην υπόλοιπη κοινωνία μας η οριζόντια σύμπραξη υποβόσκει στην αγορά και το γνωρίζουμε όλοι μας. Η τιμή του καφέ είναι σε υψηλά επίπεδα, παρά του γεγονότος ότι υπάρχει πληθώρα καφετεριών σε κάθε πόλη και υπάρχει αυξημένος ανταγωνισμός. Εκείνο που δεν γνωρίζεις, πιθανότατα, είναι πως οι νέοι επιχειρηματίες εξαναγκάζονται σε πολλές περιπτώσεις, σε υψηλές τιμές, από τα "καρτέλ" της αγοράς, δηλαδή τους υπόλοιπους επιχειρηματίες, οπότε δημιουργούνται οι συνθήκες οριζόντιας σύμπραξης είτε εκούσια είτε "βιαίως".

Τα ενοίκια των σπιτιών κινούνται ταυτόχρονα ανοδικά, ασχέτου ποιότητας οικιών ή παρεχόμενων υπηρεσιών. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλα τα νέα παιδιά που πήγαν να βρουν σπίτι για να αρχίσουν τις σπουδές τους. Ήδη, μία απλή γκαρσονιέρα ενοικιάζεται έναντι του ήμισυ ενός μέσου μισθού μηνιαίως (330-380 ευρώ). Κι αυτό συμβαίνει διότι πρόκειται για βασική ανάγκη του ανθρώπου η οποία λειτουργεί ώς έμμεσος εκβιασμός, με αποτέλεσμα αντί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους οι ιδιοκτήτες, να ανταγωνίζονται όλοι τους με την τσέπη του υποψήφιου ενοικιαστή.Κι έτσι, αντί να υπάρχει ο εσωτερικός ανταγωνσιμός της αγοράς, να υπάρχει ο ανταγωνισμός αγοράς-πολίτη σε ένα σύγχρονο ιδιότυπο ανατολίτικο παζάρι, που τόσο σατίριζαν οι Monty Pythons στο Life of Brian.

Όμως, όλα αυτά είναι τα τεχνικά μέρη του θέματος που κουβεντιάζουμε. Το πρόβλημα ονομάζεται κέρδος, όπως σου  ανέφερα στο πρώτο ποστ. Τί θα πει κέρδος και πότε σταματά; Τί θα πει χρήμα και ποια τα όριά του; Αυτή τη στιγμή βιώνουμε μία "μονόπολη" για ενήλικες. Ωθήσαμε τα ψεύτικα χρήματα στην αγορά -που στην πραγματικότητα είναι αέρας- και καθορίζουμε τα πάντα με βάση το μή υπαρκτό. Άν αυτό δεν είναι θρησκευτική λατρεία, τί άλλο μπορεί να είναι; Χαρακτηριστικά σε παραπέμπω στο ντοκυμαντέρ "money as debt" όπου παρουσιάζεται η ιστορία και η εξέλιξη του χρήματος.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, κι εφόσον παρακολουθήσεις το ντοκυμαντέρ (κατά  προσωπική βούληση) μπορούμε να συζητήσουμε τί είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε τιμολογιακή πολιτική, ανταγωνισμός, ανατιμήσεις, ελεύθερη αγορά, χρηματιστήριο, οικονομικές ανάγκες, φτωχός, πλούσιος κλπ.

Κατά τα άλλα, μιας και θεωρείς ότι το κράτος πρέπει να ορίζει κανόνες αγοράς, δεν θεωρείς αναγκαίο μέσα στους κανόνες να υπάρχει και η πρόβλεψη και κάθε είδους βασική υπηρεσία για εκείνους που δεν μπορούν και δεν έχουν; Εσύ που έχεις, πχ. αγόρασε ιδιωτικό τζετ, και κανείς δεν θα σου πει τίποτα. Όμως, δεν πρέπει να σκεπτόμαστε ελάχιστα κι εκείνους που δεν έχουν; Δεν αναφέρομαι σε σοσιαλισμούς, αναρχισμούς, κομμουνισμούς και άλλα ιδεολογικά περίπτερα. Μιλώ για ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ. Σε τελική ανάλυση είμαστε κατά των θέσεων στα λεωφορεία για ανάπηρους και κατά του δωρεάν εισιτηρίου επειδή βαρύνουν την τσέπη του πολίτη; Είμαστε κατά της ειδικής πεζοδρόμησης για τυφλούς επειδή οι πλάκες απαιτούν ειδική λάξευση και βαρύνουν το κοστολόγιο παραγωγής τους και γενικά του έργου; Είμαστε κατά της δημόσιας δωρεάν υγείας και παιδείας επειδή βαρύνει τους φορολογούμενους; Οι φτωχοί άνθρωποι είναι οικονομικά ανάπηροι. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει μία οικονομική βάση, που όταν βρεθείς από κάτω είναι πολύ δύσκολο να βγεις στην επιφάνεια, να ορθοποδήσεις. Αλλά και η κρούστα επιφάνειας είναι παχιά. Και πολλοί άνθρωποι παλεύουν μέσα στην κρούστα να βγάλουν λίγο τη μύτη να ανασάνουν. Δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να σπάσουμε την κρούστα αυτή, παρέχοντάς τους την ελάχιστη πρόσβαση στον απαραίτητο αέρα;

Γράφεις περί ελευθερίας με μία αναφορά στο σύνταγμα. Ο πρωταρχικός κανόνας του Συντάγματος φαίνεται στο Άρθρο 2, καθώς στο πρώτο άρθρο γίνεται γενική αναφορά περί του πολιτεύματος:

1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

Δεν αναφέρεται σε αξία του χρήματος, του οικοπέδου, των δικαιωμάτων κλπ. αλλά του ανθρώπου.Θεωρείς ότι μπορεί να σεβόμαστε ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ έναν άνθρωπο χωρίς να του παρέχουμε πρόσβαση στα βασικά, όπως κι αν τα ορίσουμε ΩΣ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ για το άτομό μας; Κια πρόσεξε ότι δεν αναφέρεται σε δικαίωμά του (δηλαδή αν θέλω θα απαιτήσω), αλλά σε υποχρέωσή μας (θέλει - δεν θέλει, του παρέχουμε).

Σε τελική ανάλυση, οι κανόνες της κοινωνίας αντικατοπτρίζουν τα βασικά δόγματά της. Είναι δυνατόν να βάζουμε ως δόγμα την διαβίωση πάνω από την επιβίωση και τις βασικές ανάγκες; Δεν είναι λογικό ότι μία τέτοια αναστροφή της ιεραρχίας θα επιφέρει τραγικές κοινωνικές συνέπειες, όπως να σφαζόμαστε μεταξύ μας με στόχο το "περνώ καλά"; Και σάμπως δεν συμβαίνει ήδη;

Και δεν γράφω όσα γράφω σκεπτόμενος να ΑΠΟΣΠΑΣΩ από τους έχοντες. Γράφω όσα γράφω για να ΕΛΕΗΣΟΥΝ οι έχοντες. Δεν απαιτώ και δεν μιλώ πολιτικά. Αντίθετα, παρακαλώ και μιλώ ανθρώπινα. Δεν είμαι σε θέση να απαιτήσω τίποτα κι από κανέναν.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 03-09-2009 11:59 ]

Σταύρο,προσπαθώ μέσα από όλο αυτό το μακροσκελές κείμενό σου να καταλάβω τί είδους κοινωνία καί κράτος θά ήθελες να έχουμε.Θέλεις μιά κοινωνία όπου το κράτος θά κατέχη αυτό και μόνο όλες τίς πλουτοπαραγωγικές πηγές καί άπαντες οι πολίτες θά είναι υπάλληλοι τού κράτους (διότι άν τίς κατέχουν οι ιδιώτες,θά σκεφτούν νά βγάλουν κέρδος από αυτές,δηλαδή φτού-κακά,ενώ τό καλόν καγαθόν κράτος θά τίς χρησιμοποιή γιά να παρέχη σέ όλους τους πολίτες του τά πάντα δωρεάν);Μά τότε,ο κάθε πολίτης θά έχη μόνο τά πολύ βασικά αγαθά (γιατί βέβαια τό κράτος δέν μπορεί να παρέχη σέ κάθε πολίτη του –εφ’όσον το επιθυμή αυτός- ένα πολυτελές διαμέρισμα + εξοχικό + σκάφος + δική του μονάδα εντατικής θεραπείας γιά την περίπτωση που θά αρρωστήση ή τεχνητό νεφρό ή κι’εγώ δέν ξέρω τί άλλο).Κι’αφού οι πολίτες θά είναι όλοι υπάλληλοι τού κράτους,κανείς δέν θα μπορή να βελτιώση τήν ζωή του πέρα από όσο θά τού επιτρέπη το κράτος μέ τόν μισθό που θά τού δίνη.  

Προσπαθώ επίσης να καταλάβω άν αντιλήφθηκες τό νόημα τών όσων έγραψα πιό πάνω αλλά βλέπω οτι πολλά πράγματα δέν τά κατάλαβες.

1.Δέν μίλησα εγώ γιά αυτορύθμιση τής αγοράς.Μίλησα γιά εποπτεία από το κράτος,που οφείλει να θέτη κανόνες ώστε να μήν κάνη ο κάθε επιχειρηματίας ή κλάδος επιχειρηματιών «τού κεφαλιού του».Γιά παράδειγμα,ένας κανόνας είναι οτι δέν μπορούν π.χ. όλοι οι εν Ελλάδι μανάβηδες νά συγκροτήσουν ένα τεράστιο μανάβικο και νά πουλάνε τά προϊόντα τους μέσα από αυτό,γιατί έτσι δημιουργείται μονοπώλιο.Η αυτορύθμιση είναι χαρακτηριστικό τής αν-αρχίας,όπου δηλαδή κανείς δέν άρχει,αλλά όλοι συνενεργούν και συνεννοούνται αρμονικά μεταξύ τους.Καλό αυτό άν όλοι οι άνθρωποι ήμασταν ιδανικοί,αλλά επειδή ακριβώς δέν είμαστε,άν δέν υπάρχη κάποιος να ορίζη κάποιους κανόνες βάσει τών οποίων θα ενεργούμε,θά αλληλοφαγωθούμε άπαντες.Σού ξαναθυμίζω οτι «η ελευθερία τού καθενός μας σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία τού άλλου».Είμαι ελεύθερος νά πάω στην δουλειά μου από όποιο δρόμο θέλω,αρκεί αυτός ο δρόμος νά μήν περνά μέσα από το σπίτι σου και σέ ενοχλεί.Εκτός από τον συγκεκριμένο αυτόν δρόμο όμως,υπάρχουν ένα σωρό άλλοι από τους οποίους μπορώ να περάσω.

2.Φέρνεις ώς παράδειγμα την θαλάσσια συγκοινωνία.Δέν ξέρω άν το έχης υπ’όψιν σου,αλλά το κράτος «εξαπανέκαθεν» (που έλεγε και η Γεωργία Βασιλειάδου) προκηρύσσει δημόσιους διαγωνισμούς (μειοδοτικούς) γιά την ανάδειξη ακτοπλοϊκών εταιρειών που θα εκτελούν τά δρομολόγια τών λεγόμενων «άγονων» γραμμών (δηλαδή αυτών που δέν αποφέρουν κέρδος στους εφοπλιστές).Προφανώς επειδή δέν μπορεί να ζητά το κράτος από τους εφοπλιστές να εκτελούν τά δρομολόγια αυτά τελείως δωρεάν γι’αυτούς–αφού θα πρέπη να πληρώνουν τούς ναυτικούς τών πλοίων,τά καύσιμα κλπ κλπ- τους επιδοτεί γιά να εκτελούν τά δρομολόγια.Δηλαδή,διαθέτει μέρος τών εσόδων του από τους φόρους που τού πληρώνουμε,γιά να πληρώνη αυτούς τούς εφοπλιστές να κάνουν τά δρομολόγια αυτά.Πρόσφατα μάλιστα,ο σχετικός νόμος άλλαξε ώστε να προσδιορίζη οτι ο μειοδότης (δηλαδή αυτός που ζητά την λιγώτερη επιδότηση) αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκτελή τα δρομολόγια τής/τών γραμμών που «παίρνει» επί δωδεκαετία (καί όχι γιά ένα έτος,όπως ίσχυε μέχρι τώρα).Ξέρεις τί «σφαγή» γίνεται από κάποιους εφοπλιστές γιά νά κερδίσουν αυτά τά δρομολόγια (που είναι σίγουρα λεφτά,αφού τά δίνει το κράτος και όχι οι επιβάτες);Δέν είναι αυτό μιά πρόνοια τού κράτους ώστε να έχουν συγκοινωνία τά μικρά και «άγνωστα» νησιά μέ τήν υπόλοιπη χώρα;

(Ανάλογα γίνονται και στίς αεροπορικές συγκοινωνίες,μόνο που εκεί ο σχετικός νόμος δέν τροποποιήθηκε ακόμα γιά να ορίζη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τής υοχρέωσης τού μειοδότη).

3.Μιλάς γιά «οριζόντια σύμπραξη»,γιά καρτέλ κλπ.Μά ακριβώς αυτός είναι ο ρόλος τού κράτους,νά ελέγχη ώστε ο ανταγωνισμός μεταξύ τών επιχειρήσεων να είναι πραγματικός ανταγωνισμός καί όχι εικονικός (όπως είναι όταν υπάρχουν τά καρτέλ και οι συμπράξεις που αναφέρεις.Δές και το παράδειγμά μου μέ τούς απανταχού εν Ελλάδι μανάβηδες πιό πάνω).Παρόμοια επίσης θά πρέπη το κράτος να ορίζη κανόνες βάσει τών οποίων θά κινούνται όσοι ενοικιάζουν τά σπίτια τους σέ άλλους (κι’αυτοί επιχειρηματίες είναι) ώστε να μήν υπάρχουν αυτά τά φαινόμενα εκβιασμού που αναφέρεις.

Ασφαλώς το κράτος πρέπει να παρέχη στους πολίτες εκείνους που ΔΕΝ έχουν,την δυνατότητα να αποκτούν τά βασικά είδη γιά την διαβίωσή τους.Δέν πρέπει όμως να το κάνη υποκαθιστώντας τόν ιδιωτικό τομέα όπου εκείνος παράγει και προσφέρει αυτά τά βασικά είδη.Δέν είμαι κατά τού δωρεάν εισιτηρίου στο λεωφορείο γιά τούς μή έχοντες, είμαι όμως κατά τής ύπαρξης μιάς εταιρείας παροχής λεωφορειακής συγκοινωνίας που παρέχει σέ όλους ανεξαρτήτως εισιτήριο σέ τιμή κατώτερη από όσο κοστίζει η μεταφορά τους επειδή η εταιρεία αυτή είναι κρατική και δέν την ενδιαφέρει να κερδίση από την παροχή αυτή,καί που απασχολεί υπεράριθμο προσωπικό επειδή είναι κρατική καί δέν την ενδιαφέρει να έχη παραγωγικότητα αλλά νά βολεύη «ημέτερους» (καί μελλοντικούς ψηφοφόρους) τού εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος αδιαφορώντας γιά τό επιπλέον –καί άχρηστο- κόστος που συνεπάγεται η μισθοδοσία αυτού τού υπεράριθμου προσωπικού.Τά αυτά ισχύουν γιά την δημόσια υγεία (καί περί αυτών έχω προσωπική γνώση καθώς είναι και ο χώρος μέ τόν οποίο σχετίζεται η δουλειά μου) κλπ κλπ.

Καί τέλος,δέν είμαι κατά τής ελεημοσύνης σέ όσους δέν έχουν,όμως δέν θυμάμαι ποιός είναι αυτός που είπε «άν θέλης να βοηθήσης κάποιον που πεινάει,μήν τού δίνης να φάη ψάρι.Δώσε του ένα καλάμι και μάθε τον να ψαρεύη».....