Είχε γράψει ο
Δήμος Μούτσης το περιγραφικό τραγούδι "Οι γκόμενες" για να σατιρίσει την ευθυνοφοβική συμπεριφορά της κοινωνίας μας.
"Εμείς η μεσαία τάξη σε όλα δίνουμε χροιά πολιτική: Για όλα φταιν οι γκόμενες!".
Γυναίκα και άνδρας είναι δύο πλευρές ενός νομίσματος, που αδυνατούν η μία να κοιτάξει την άλλη. Σκοπός τους είναι να ξαναλιώσουν, να διώξουν από πάνω τους τις δύο όψεις και να γίνουν εννιαίος χρυσός. Ειδάλλως θα είναι μία ζωή είτε η κορώνα είτε τα γράμματα, ανάλογα με ποια πλευρά θα πέφτει στο τραπέζι...
Θεωρώ ότι τα αίτια του χωρισμού πρέπει να αναζητηθούν στα ίδια τα αίτια δημιυργίας σχέσης. Περίεργο εκ πρώτης όψεως...
Κάποτε ο Μαρκ Τουέιν είχε δηλώσει ότι αν φοβάσαι τη μοναξιά είσαι ακατάλληλος για γάμο. Φυσικά ετούτο δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο γάμος είναι μοναξιά, όπως συχνά ερμηνεύεται. Αντίθετα, η σωστή ερμνεία της φράσης δείχνει ότι άν φοβάσαι να μείνεις μόνος, τότε παντρεύεσαι αποκλειστικά με βάση το φόβο σου αυτό και κανείς φόβος δεν μπορεί να είναι δημιουργικός. Ο γάμος γίνεται μία διαρκής κεκαλυμένη φοβία και του συμπεριφέρεσαι με ιδιοτελή και συμφεροντολογικά κριτήρια. Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις. Παρόμοια αποφθέγματα έχουμε κι από τον κατεξοχήν ερωτικό φιλόσοφο της κλασικής Ελλάδας, Σωκράτη.
Πέρα από τις εξωτερικές συνθήκες (κοινωνικές, εργασιακές κλπ.), το σημαντικότερο ρόλο σε μία σχέση παίζουν οι άνθρωποι που την δημιουργούν. Φυσικά, οι συνθήκες και οι ανάγκες που ωθούν τον άνθρωπο σε μία σχέση είναι εκείνες που καθορίζουν και τη σχέση. Το τί μας κινητοποιησε στη δημιουργία της σχέσης αρχικά, θα φανεί όταν χωρίσουμε τελικά. Οι λόγοι για τους οποίους χωρίζουμε είναι ακριβώς εκείνοι για τους οποίους συσχετιστήκαμε. Και χωρίζουμε όταν αυτές οι βασικές προϋποθέσεις πάψουν να τηρούνται. Έτσι, ένας άνδρας που κυνηγά την εξωτερική ομορφιά θα χωρίσει την κοπέλα του όταν είτε βρει μια ομορφότερη, είτε εκείνη απωλέσει την ομορφιά της σε κάποιο βαθμό. Αντίστοιχα, μία γυναίκα που κυνηγά το χρήμα θα χωρίσει όταν πάψει να ικανοποιείται αυτή η συνθήκη από τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Ακόμη θέλω να σταθώ και σε άλλο ένα σημείο. Σήμερα, έχουμε όλοι μας εντρυφήσει στην τεχνική της εξαπάτησης. Αυτό που αποκαλούμε μόδα και περιποίηση είναι σε μεγάλο βαθμό καμουφλάζ και οφθαλμαπάτη. Οι άντρες κυκλοφορούν με γυαλιστερά αυτοκίνητα, χρυσές καδένες και φρεσκοξυρισμένο πιγούνι, με γραβάτα και κουστούμι ακόμη κι όταν πηγαίνουν στη λαϊκή. Οι γυναίκες χρησιμοποιούν ανορθωτικά στήθους, πρόσθετα μαλλιά, ψηλα τακούνια για να παραπλανούν περί των αναλογιών ποδιών-σώματος κλπ. Αρώματα, βαφές, ρούχα, κοσμήματα κλπ. Πρέπει να καταλάβουμε κάποια στιγμή ότι οι πανάρχαιες τεχνικές παραπάνησης και εξαπάτησης έχουν ένα βαρύ τίμημα: το να κρατήσεις έναν άνθρωπο δίπλα σου πρέπει να τον εξαπατάς συνεχώς, πράγμα αδύνατο. Κάποια στιγμή η γυναίκα θα καταλάβει ότι εξαπατήθηκε από τον άνδρα της κι ότι εκείνος δανείστηκε υποθηκεύοντας το σπίτι του για να αγοράσει το πολυτεές αυτοκίνητο και τώρα πια πρέπει να εργάζονται σε άθλιες συνθήκες από κοινού για να το ξεπληρώσουν. Ένα πρωινό θα σηκωθεί ο άνδρας και θα κοιτάξει τη γυναίκα του γυμνή, χωρίς ανορθωτικά και καλωπισμούς. Και τότε θα λάμψει -πραγματικά γυμνή- η όλη αλήθεια της παραπλάνησης.
Ο μόνος τρόπος για να αγαπηθεί κανείς είναι να αγαπά. Και για να είναι ερωτεύσιμος πρέπει να ξέρει να ερωτεύεται. Ειδάλλως ο έρωτας θα είναι απλά ένα αερικό στο μυαλό του καθενός, που σύντομα θα το πάρει ο αέρας, μαζί με ό,τι οι άνθρωποι αποκαλούν "σχέση".
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 14-10-2009 10:50 ]