Πιστεύετε στην διαφορετικότητα των ανθρώπων;

Alfa omega,

γράφεις ότι τα πάντα είναι τυποποιημένα σε αυτή τη ζωή. Ετούτο περιλαμβάνει και την άποψη αποτυποποίησης που εκφράζεις; Δηλαδή μήπως ακόμα και η ανατρεπτική άποψη είναι στην ουσία μία τυποποίηση; Ή μήπως η δική σου άποψη διαφεύγει από την αντικειμενικότητα της άποψής σου για τους άλλους ως μοναδική και ξεχωριστή;

Η άποψή μου είναι πως η τυποποίηση που αναφέρεις είναι οργανωμένες μορφές εμπειρίας, όπως περιέγραψα παραπάνω. Φέρει την εμπειρία του περιβάλλοντος με τη δυναμική που εκείνο φέρει πάνω στο άτομο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δεχθώ ότι η συνολική λειτουργία του ανθρώπου τυποποιείται, ασχέτως αν εκείνος τείνει να τυποποιήσει απλοποιώντας πολύπλοκες και στην ουσία αόριστες καταστάσεις στη ζωή του. Αυτό αφορά πχ. τις μόδες που ανέφερα σε προηγούμενο ποστ, όταν μία συγκεριμένη κοινωνική έκφρασή του μετατρέπεται σε ολόκληρο ιδεαλιστικό αριστοκρατισμό.

Επίσης, αν και εν μέρει συμφωνώ πως ο εγκέφαλός μας γεμίζει με παγιωμένες έννοιες και αντανακλαστικά, θα επιμείνω στην αρχική μου θέση λέγοντας πως στην ουσία, ακόμη και μέσα από παγιωμένες αντιλήψεις πάντα υπάρχει μία διαίσθηση που ψάχνει να βρει το νόημα αυτού που ζούμε. Αυτή η διαίσθηση μετατρέπεται σε πνευματική έκφραση,  πότε μελαγχολίας, πότε αισιοδοξίας, πότε ασκητισμού και πότε κοινωνικότητας.

Bagration,

είσαι καλός συζητητής επειδή βασικά κατανοείς το εγγενές πρόβλημα της συζήτησης: την αδυναμία οριστικής επικοινωνίας μέσω του γραπτού λόγου.

Όντως, κάθε άνθρωπος μορφώνει τις έννοιες με καθαρά προσωπικό τρόπο. Ο μόνος τρόπος για να συμφωνήσουμε είναι η αφαίρεση (βλέπε επιστήμη). Δηλαδή να βρούμε μόνο σε ποια σημεία συμφωνούμε σχετικά με μία έννοια, και να δαιμονοποιήσουμε τα υπόλοιπα ως αόριστα και ανόητα. Και θα διαπιστώσεις ότι τόσο μέσα από τα δικά μου κείμενα, όσο και μέσα από τα δικά σου, πάντα καταφεύγουμε στην επιστήμη, μπας και βρούμε κάποια λύση μέσω της αποστείρωσης των εννοιών. Είναι -ευτυχώς και δυστυχώς- μέρος της εκπαίδευσής μας.

Γι' αυτό και δεν θα σε διαψεύσω σε όσα υποστηρίζεις. Αλλά θα θέσω κάποιους προβληματισμούς.

• "Σε ενα αντίστοιχο παραδειγμα, στις ρεαλιστικές πολεμικές τέχνες (srteet fighting, αυτοάμυνα κτλ) γνωρίζουν ότι αυτός που θα φερει νοητικες παραστασεις στο μυαλό του η θα κάνει έστω και στιγμιαία ανακληση μνήμης θα είναι και αυτός που θα "φαει το ξύλο" ."

Δηλαδή να καταλάβω ότι για να είσαι παλαιστής ή πυγμάχος θα πρέπει να στερείσαι γενικότερα νοητικών παραστάσεων; Ή μήπως όταν έρθει μία κρίσιμη στιγμή στην οποία παλεύεις για τη ζωή σου (ή για κάτι με το οποίο έχεις ταυτίσει τη ζωή σου) παρακάμπτεται η λειτουργία των μετωπιαίων λοβών (έλλογη λειτουργία) και το σύνολο της εγκεφαλικής λειτουργίας περιορίζεται στην αμυγδαλή (κέντρο θυμικού) (Daniel Goleman: Συναισθηματική νοημοσύνη); Με άλλα λόγια, θα κρίνουμε την νοητική λειτουργία της ζέβρας την ώρα που έχει ξεκινήσει το κυνήγι από το θηρευτή ή θα παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις της ζέβρας στο περιβάλλον της που περιλαμβάνει και την εικόνα του θηρευτή, πριν ξεκινήσει η 'τρεχάλα'; Με τον ίδιο τρόπο θα κάνουμε τεστ IQ σε έναν πυγμάχο την ώρα που τρώει τις γροθιές -όταν και μάλλον θα προσεγγίζει το 0- ή θα μελετήσουμε την έλλογη λειτουργία του κάποιες στιγμές που εκείνη δεν παραπκάμπτεται από τα αντανακλαστικά;

Δεν έχω πρόβλημα με τις συμβάσεις ως το σημείο που εμείς κατανοούμε ότι είναι συμβάσεις. Και οι συμβάσεις τροποποιούνται, ακυρώνονται, αλλάζουν και επικυρώνονται κάθε στιγμή και ανάλογα με την συνολική κατάσταση των συμβαλλόμενων μερών. Μου δίνεις την ευκαιρία να τονίσω ότι αν διαβάσει κανείς τις παρεμβάσεις μου σε αυτό το σάιτ, θα διαπιστώσει ότι πολλές φορές φαίνεται να αντιφάσκω πάνω στις ίδιες έννοιες. Η πραγματικότητα -που δεν φαίνεται εύκολα- είναι πως αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω κάποιες έννοιες όπως τις καταλαβαίνει ο εκάστοτε συζητητής, προσπαθώντας να δημιουργήσω μία ιδιότυπη σύμβαση μεταξύ εμού του ιδίου κι εκείνου. Σε άλλη περίπτωση θα αναγκαστούμε να συζητήσουμε σε επιστημονικό επίπεδο (αφαιρετικό), όταν και η συζήτησή μας δεν θα έχει νόημα καθώς με μία απλή ανάγνωση απιστημονικού συγγράμματος θα λάβει ο καθένας τις αφαιρετικές του απαντήσεις.

Η Βαβέλ χτίζεται από τις απαρχές του ανθρώπινου είδους. Η περιγραφή της καταστροφής του Βιβλικού πύργου δεν περιγράφει κάτι που συνέβη, μα κάτι που μάλλον αναπότρεπτα θα συμβεί. Κι αυτό γιατί η επιστήμη προχωρά σε έννοιες και ερμηνείες πριν ο 'απλός' άνθρωπος προλάβει να κατανοήσει τις προηγούμενες.

Δεν θεωρώ ότι είμαστε εκτός θέματος, εκτός κι αν η αρχική ερώτηση ήταν κάποιο ιδιότυπο γκάλοπ που περιμένει ένα 'ναι' κι ένα 'όχι'. Ίσως κι ένα ΔΓ/ΔΑ. Κάθε συζήτηση που ξεφεύγει από το 'ναι' - ΄όχι' είναι μία καλή συζήτηση.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 13-05-2010 16:49 ]

Η ανατρεπτική άποψη για παράδειγμα του τυποποιημένου συστήματος επιβίωσης ,που μας θέλει μη σκεπτόμενα όντα ,θα πρέπει να βρει χώρο για να ευδοκιμήσει .

Τώρα με την παγκόσμια συνειδησιακή κρίση που διανύει η ανθρωπότητα , διαμορφώνεται ο χώρος αυτός .

Η δική μου άποψη δεν είναι δική μου άποψη.

Είναι συνδυασμός απόψεων  από δασκάλους της σοφίας , από έρευνες τις επιστημονικής κοινότητας ,από παρατήρηση του ίδιου του εαυτού μου και από συζητήσεις με άτομα που ασχολούνται με την εσωτερική φιλοσοφία για αρκετό χρονικό διάστημα.

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο καθένας που δεν ασχολείται με την εσωτερική φιλοσοφία , ότι η ανθρωπότητα συμπεριφέρεται προσωπικά .

Δηλαδή η συμπεριφορά της είναι καθολικά ιδιοτελής .

Γιατί δεν τυποποιεί η Ανθρωπότητα την ανιδιοτέλεια στο σύστημα επιβίωσής της   ?

Γιατί στρέφεται περισσότερο προς την ιδιοτελή συμπεριφορά και εμμένει εν αυτήν, ευαρεστείται  ?

Προσωπικά αναγνωρίζω μία φιλοσοφία, χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς (υλιστική, υπαρξιακή, δεξιά, αριστερή, εσωτερική, εξωτερική, θρησκευτική, πολιτική, οικονομική κ.ο.κ.). Αλλά αυτή είναι μία προσωπική οπτική που δεν έχει ακόμα τυποποιηθεί για να είναι αναγνωρίσιμη. Ώς τότε θα πρέπει να συμβιβαστώ με τους επιθετικούς προσδιορισμούς για να μπορώ να επικοινωνώ με τους ανθρώπους γύρω μου.

Το Αγαθό τυποποιήθηκε κάποτε. Στη συνέχεια τυποποιήθηκε η σημαντικότερη λέξη που έχει ομιλήσει ο άνθρωπος: Αγάπη. Αλλά δυστυχώς στο όνομα του Αγαθού φονεύτηκαν άνθρωποι. Στο όνομα της Αγάπης κάηκαν άνθρωποι. Υποθέτω ότι στο όνομα της ανιδιοτέλειας θα γίνει το επόμενο ολοκαύτωμα. Γιατί, καθ' ώς παρατηρώ, θα χαθεί μέσα στην τυποποίηση, όπως τα προηγούμενα.

Εγώ σταματώ εδώ. Καλή συνέχεια στη συζήτηση.

Ο καθένας ζει στον κόσμο του.

Έτσι έχουμε 7 περίπου δισεκατομμύρια διαφορετικούς κόσμους .

Αυτοί όπως έδειξε η ιστορία της ανθρωπότητας δεν ενώνονται ούτε με αγάπη, ούτε με ανιδιοτέλεια .

Τις δύο έννοιες τις περιορίζει η προσωπικότητα .

Ο κάθε άνθρωπος συμπεριφέρεται χωριστικά .

Η κάθε ψυχή συμπεριφέρεται ενωτικά.

Όσο διαμορφώνουμε προσωπικότητα με άγνοια ψυχής , θα ενεργούμε χωριστικά.

Το μυστικό είναι η ψυχή .

Αυτή όλα τα ενώνει .

Δεν λειτουργεί περιοριστικά ανάμεσα στα ζεύγη των αντίθετων εννοιών, όπως για παράδειγμα  καλό – κακό, φθαρτό-άφθαρτο, προσωρινό-αιώνιο…,

Συγκεκριμένα λειτουργεί μόνο  με αφηρημένες ιδέες ,όπως αφθαρσία, αιωνιότητα ,άπειρο, αγάπη, ανιδιοτέλεια .

Ναι εκεί πρέπει να φτάσει ένα άτομο την προσωπικότητα που διαμορφώνει .

Στα υψηλά επίπεδα της ψυχής του .

Αν θέλει να είναι πραγματικά διαφορετικός από τις άλλες προσωπικότητες που διαμορφώνουνε οι συνάνθρωποί του .

Πως όμως θα μάθει να  μοιράζεται αυθόρμητα  , να του γίνει συνήθεια ,ώστε κάποτε να διαμορφώσει ανιδιοτελή χαρακτήρα    ?

Με υπομονή  & Εξάσκηση  .

Σημασία έχει να ξεκινήσουμε την προσπάθεια .

Η αλλαγή από την μία όψη του νομίσματος στην άλλη, δεν θα συμβεί σε μία στιγμή.

Όταν κάποτε κατορθώσουμε να συμπεριφερόμαστε ανιδιοτελώς , σε ασταθή χρονικά διαστήματα , θα παρατηρήσουμε μεταξύ άλλων ότι :

Είμαστε περισσότερο ήρεμοι.

Μας συμβαίνουνε πράγματα που αδυνατούμε να τα εξηγήσουμε με την κοινή συμπερασματική λογική μας .

Φοβόμαστε λιγότερο τον θάνατο.

Οι ημέρες μας είναι περισσότερο γεμάτες .

Οι άνθρωποι μας κοιτάνε παράξενα σαν να είμαστε εξωγήινοι.

Έρχονται καλά γεγονότα επάνω μας , δίχως να ξέρουμε την διεύθυνση από όπου προέρχονται και που μόνον μπορούμε στην αρχή να μαντέψουμε..,

Έχουμε την αίσθηση & την πεποίθεση ότι η συνείδησή μας αλλάζει χρώμα ,περιεχόμενο ,γίνεται πιο βαθιά ,πιο περιεκτική ,πλησιάζει περισσότερο την ουσία μας ..,

Δηλ αν καταλαβα καλά εσύ προτείνεις ενα είδος διαλογισμού και εσωτερικής αναζήτησης της ψυχής προκειμένου να ξεφύγουμε απο την τυποποιημενη και προβλέψιμη συμπεριφορά των συγχρονων κοινωνιών;

Ναι αυτή είναι η αποκρυφιστική  ατραπός .

Ασχολείται με την εσωτερική σύνθεση  του Άνθρώπου .

Με άλλα  λόγια , είναι η σχολαστική ,η λεπτομερής  μελέτη της προσωπικής μας συμπεριφοράς και η σύγκριση της με αυτές των συνανθρώπων μας .

Το κάθε άτομο μπορεί να ασχοληθεί ,διότι δεν προϋποθέτει γνώσεις .

Το όφελος που θα αποκομίσει σίγουρα κάθε άτομο που θα το επιδιώξει για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα , είναι η διεύρυνση της αυτογνωσίας .

Το μήκος της διεύρυνσης δεν είναι γραμμικό και δεν μετριέται σε βαθμούς , η σε μονάδες ,η με υλικά αγαθά , η με προσωπικό συμφέρον και όφελος   .

Είναι συνειδησιακό .

Χαιρετώ.

 Θαυμάζω,την υπομονή και το κουράγιο σας,να γράφετε ολόκληρες πραγματείες.

 Πιστεύω στη διαφορετικότητα,ως ικανή και αναγκαία συνθήκη,εξέλιξης και ανάπτυξης,