Zeitgeist και Venus Project.

Είναι απίστευτο αυτό που είδα στην ταινία.Είναι αληθινό αλλά και ουτοπικό ταυτόχρονα όσον αφορά το αισιόδοξο αποτέλεσμα που επιθυμούν ή και ελπίζουν να συμβεί στον κόσμο. Είναι όμως μια πολύ όμορφη ελπίδα..δεν θυμάμαι από πότε έχω να δώ σκεφτώ μια καλύτερη πορεία για τον κόσμο που ζούμε εφόσον το χρήμα κινεί τα πάντα και γεμίζει με απληστία, φόβο και ανταγωνισμό τον άνθρωπο.

Βάζω το site το ελληνικό και το ξένο για όποιον θέλει να ψάξει παραπάνω, βάζω το site για το venus project που είναι η προτεινώμενη λύση και το site με την ταινία που προανέφερα.

Το είδα με παρέα και έπειτα κάναμε μια συζήτηση όλοι μαζί και εκφράσαμε τις απόψεις μας και τις απορίες μας. Αξίζει πραγματικά να το δείτε και περιμένω να συζητήσουμε και παρέα.

Το ερώτημα μου είναι αν πιστεύετε ότι είναι πιθανό να συμβεί αυτο που θα δείτε..όχι για την δική μας γενιά αλλά για αυτούς που έρχονται μετά από μας. Γιατί να είμαστε μονάχα πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι και να μην καθορίζουμε την ζωή μας εμείς προστατεύοντας το περιβάλλον μας και σεβόμενοι τους συνανθρώπους μας?

movie site: http://www.zeitgeistmovie.com/add_greek.htm
ξένο site: http://www.zeitgeistmovie.com/
ελληνικό site : http://www.thezeitgeistmovement.gr/
venus project: http://www.thevenusproject.com/

     Δεν έχω δει τα ακόμα τα site τα οποία παραθέτεις,αλλά σαν πρώτη προσέγγιση μπορώ να πώ επι του θέματος γενικώς, οτι το χρήμα είναι η χειρότερη εφεύρεση γιατί μπορεί να δημιουργηθεί και να αποδωθεί ως χρέος εκ του μηδενός και να συσσωρευτεί,ενώ εάν πληρώναμε σε είδος  τί θα έκαναν ο Ροκφέλερ και ο Ρότσφιλντ θα αποθήκευαν μανταρίνια?Θα σαπίζανε! 

Δύο ερωτησούλες μικρούλες από μένα:

1.Σέ μιά άνευ χρήματος κοινωνία,πώς θά πλήρωναν οι 800 επιβάτες ενός A380 τής Emirates (τυχαίο το παράδειγμα) τά εισιτήριά τους γιά να ταξιδέψουν μ'αυτό;

2.Σέ μιά άνευ χρήματος κοινωνία,πώς θά πλήρωνε η ίδια η Emirates την EADS γιά να αποκτήση αυτό το A380;

Πρακτικά ερωτήματα,ζητούν πρακτικές απαντήσεις..... 

1) Με αυγα και κοτες!

2) Με τα συνολικα αυγα του κερδους συν τις πεθερες τους!

Ωραιες οι αποψεις του Zeitgeist ( μαλιστα το ειχε και ο Χαρδαβελας προσφατα, οποτε το ελληνικο κοινο αναμεσα στους κακους Τουρκους που δε μας αφηνουν να βγαλουμε πετρελαιο απο το..Ιονιο και τα παραξενα φαινομενα ελλειψης χρηματων απο τα ελληνικα ταμεια, εμαθε και για το "κινημα" ) ομως ειναι αλλη μια ουτοπικη προσεγγιση μιας τελειας ανθρωπινης κοινωνιας. Με λιγα λογια, πολλες αντιφασεις ( οπως "τελεια" και "ανθρωπινη κοινωνια" )

1.Δεν θα πληρωναν.

2.Δεν θα πληρωναν.

Πρακτικες απαντησεις!

Υ.Γ:Αλβερτο ειναι προφανες πως δεν σε ενδιαφερει αλλο συστημα περα απο τον καπιταλισμο και το μονεταριστικο συστημα,οποτε δεν καταλαβαινω γιατι μπαινεις στη διαδικασια να κανεις αφελεις ερωτησεις για τη δημιουργια εντυπωσεων.Ειδικα σε μια εποχη το μονεταριστικο συστημα κι ο καπιταλισμος μας πινουν το αιμα και εχουν μετατρεψει στον πλανητη σε μια απεραντη χαβουζα.Κατσε και διαβασε και τι λεει το Venus Project οπως και αλλες προσπαθειες,θα παρεις τις απαντησεις σου.

Υ.Γ:Noizreduction:Δεν μιλησε κανεις για παραδεισενια ζωη εδω και τωρα η' για μια αλλαγη που θα γινει αυριο.Ειδικα το Venus project για τους επομενους 2-3 αιωνες αντε το πολυ σε ταινιες φαντασιας να το βλεπουμε.Αλλα μπορουμε να αρχισουμε να σκεφτομαστε αλλιως,εαν αυτο μπορει να μας ωφελησει σε βαθος χρονου..

   Μάλλον ο Has σκέφεται με όρους παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας και γι αυτό μπερδεύεται!

  Απλά σε μια κοινωνία εντελώς ελεύθερη <<παγκοσμιοποίησης>> δεν θα είχες κανένα λόγο να πάρεις την Emirates και να πάς στο Κουβέιτ(τυχαίο το παράδειγμα).

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ORFEASMIRSINIS στις 24-02-2010 17:03 ]

Πρός Ορφέα:γιατί δέν θα είχα κανένα λόγο να ταξιδέψω αεροπορικώς σέ μιά κοινωνία "ελεύθερη παγκοσμιοποίησης"; (τί έκφραση είναι πάλι ετούτη...).Μήπως θά υπήρχε η δυνατότης νά διακτινιζόμαστε;

(Αλλά και πάλι,κάποιος θά έπρεπε να κατασκευάση το μηχάνημα που θα μάς διακτίνιζε,οπότε ο σχεδιασμός,η έρευνα και ανάπτυξη τού εν λόγω προϊόντος όλο και κάποιο κόστος θά είχε.Πώς και από ποιούς θά πληρωνόταν αυτό;)

Α,καί επίσης η Emirates έχει έδρα τό Dubai,όχι το Κουβέϊτ...

Πρός starg:Ωραία,οι επιβάτες της πτήσης δέν θά πλήρωναν τίποτε,Emirates καί άλλα συναφή δέν θα υπήρχαν,τό αεροπλάνο θά χρησιμοποιούσε καύσιμα που κανείς δέν θα πλήρωνε και θά ανήκε σέ όλην την ανθρωπότητα,οι εργαζόμενοι που θά τό υποστήριζαν (πιλότοι,αεροσυνοδοί,επιμελητές πτήσης,μετεωρολόγοι,μηχανικοί εδάφους,ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας,όλοι όσοι εμπλέκονται στήν πραγματοποίηση ενός αεροπορικού ταξιδιού) δέν θα πληρωνόντουσαν καί θά εργαζόντουσαν μέ τί αντάλλαγμα;Οι επιβάτες κάθε πτήσης θά έδιναν αυγά σέ όλους αυτούς και σ'όλους όσους θά τους εξυπηρετούσαν σέ κάθε άλλη ανάγκη τής ζωής τους;

Οσο γιά τήν πρόταση "το Α380 θα φτιάχνεται απο εργαζόμενους που θα είναι σε θέση να ταξιδεύουν και οι ίδιοι με τα προϊόντα που παράγουν",πώς ακριβώς θά γίνεται αυτό;...

Ηλία,ωραίο πράγμα η ανταλλακτική κοινωνία,αλλά έχει εφαρμογή μόνο σέ μικρές,τοπικές κοινωνίες μεγέθους χωριού όπου τά προϊόντα και οι υπηρεσίες είναι σέ ατομική κλίμακα:ο ταχυδρόμος μεταφέρει τά γράμματα από χωρικό σέ χωρικό,ο πατατοπαραγωγός μοιράζει τίς πατάτες του σέ όλους,ο ντοματοπαραγωγός επίσης κλπ κλπ.

Διάλεξα λοιπόν δύο παραδείγματα μέ προϊόντα καί υπηρεσίες(προϊόν:αεροπλάνο,υπηρεσία:αεροπορική μεταφορά) που παράγονται "απρόσωπα",οπότε η συναλλαγή μεταξύ όλων τών εμπλεκομένων είναι αδύνατον να γίνη μέ αμοιβαίες ανταλλαγές προϊόντων διαπροσωπικά,οπότε απαιτείται μιά κοινά αποδεκτή "ανταλλάξιμη ύλη" (που κάλλιστα θά μπορούσε να ήταν και πετρούλες από τήν κοίτη ενός ποταμού,μέ ωρισμένες προδιαγραφές ώστε να αποτελούν παράγωγα ενός πρότυπου μέτρου,όπως π.χ. γιά να μετρήσουμε μιά μάζα χρησιμοποιούμε το κοινά αποδεκτό "γραμμάριο").Δέν είδα όμως κανέναν σας να έχη μιά ακριβή εικόνα τού πώς θα λυθούν τέτοια προβλήματα.Μόνο αοριστολογίες είδα...

Οσο γιά το Venus Project καί άλλα πράγματα που θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε αλλιώς,αλλά θά έχουν-άν έχουν-εφαρμογή σέ 6-7 αιώνες ή σέ μιά χιλιετηρίδα,αυτά όλα είναι ουτοπίες.

Τέλος,επαναλαμβάνω -μέ κίνδυνο να γίνω κουρααστικός-ότι δέν είναι "ο καπιταλισμός" που "μάς πίνει το αίμα",αλλά εμείς οι ίδιοι όταν δέν τον εφαρμόζουμε συνετά.Οπως ακριβώς δέν είναι το σφυρί που μάς σκοτώνει,αλλά εμείς που δέν το χρησιμοποιούμε εκεί που πρέπει.

Δέν κάνω,λοιπόν,αφελείς ερωτήσεις.Απλά,ακούω και βλέπω να λέτε όλοι οτι "αγωνιζόμαστε γιά έναν καλύτερο κόσμο",μόνο που κανείς σας δέν ξέρει μέ ποιό τρόπο,σέ πρακτικό επίπεδο εφαρμογών,θά έχουμε αυτόν τον καλύτερο κόσμο.......

Θέτεις ερωτήματα που έχω απαντήσει ήδη στο δεύτερο μέρος του προηγούμενου σχολιασμού μου.

Άποψή μου είναι πως και ο καπιταλισμός είναι ένα στάδιο της εξέλιξης προς την παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, εκεί όπου το χρήμα και οι οικονομικές δοσοληψίες θα έχουν αντικατασταθεί από άλλες πρακτικές.
Ποιες θα είναι αυτές; Κανένας δεν ξέρει.
όπως επίσης δεν ξέρει και κανείς πόσα στάδια θα μεσολάβήσουν ακόμη, πόσος χρόνος θα χρειαστεί...

Παρακολούθησα την ταινία αυτή κι έχω να παρατηρήσω γενικώς το εξής:

Ενώ το πρώτο μέρος της ταινίας είναι κατατοπιστικότατο περί προέλευσης και λειτουργίας του χρήματος (προσωπικά προτιμώ το αντίστοιχο ντοκιμαντερ 'Money as debt' ή 'Χρήμα ως χρέος'), τα υπόλοιπα είναι μάλλον αφηρημένα και "περίεργα". Όπως γράφει κι ο Noiz εμφανίζονται πάμπολλες αντιφάσεις. Μία θα περιγράψω εδώ.

Ενώ η ταινία ξεκινά με τη φράση:"σκλαβωμένος είναι εκείνος που πιστεύει ότι είναι ελεύθερος", δεν καταλήγει συνειρμικά εξίσου στη φράση: "εκείνος που πιστεύει ότι κατέχει το δρόμο για την ελευθερία στην πραγματικότητα προτείνει μία χειρότερη σκλαβιά".

Ακόμη, ενώ στην αρχή της η ταινία περιγράφει τον κόσμο κυνικά (όλα είναι χρήμα), ξαφνικά αλλάζει μοτίβο κι αρχίζει να αναφέρεται σε ηθική και αγάπη και τα θεωρεί ως αυτονόητες προϋποθέσεις μίας τεχνολογικής επανάστασης. Μα, αν υπήρχε αγάπη και ηθική, δεν θα αποτελούσε πρόβλημα ούτε το χρήμα, ούτε και τίποτε άλλο που φυσικά θα εξυπηρετούσε ως απλό μέσο επικοινωνίας, σαν γλώσσα ανταλλαγής υλικών αγαθών που δεν είναι δυνατό να συναλλαγούν άμεσα. Και με αφήνει να αναρωτιέμαι αν τελικά η λύση λέγεται Αγάπη ή Τεχνολογία, με δεδομένο ότι η Τεχνολογία πρέπει εκ των πραγμάτων να περιλαμβάνει αγάπη και ηθική. Και ταυτόχρονα αφήνονται μομφές για τις θρησκείες, όταν οι ίδιοι που δίνουν συνεντεύξεις αναπαράγουν σε μεγάλο βαθμό τις έννοιες και τις εκφράσεις των θρησκειών (αγάπη, πίστη-εμπιστοσύνη, ήθος κ.ο.κ.).

Αναφέρεται ότι τα δεινά της ανθρωπότητας είναι η απληστία, η φιλαυτία κ.ο.κ. παραβλέποντας ότι όλα αυτά είναι στην πραγματικότητα συμπτώματα της ζωϊκής φύσης του, που σε κάποιο βαθμό είναι πρωτογενής (ένστικτο) και σε κάποιο άλλο επικάλυπτική (πνευματικότητα). Άραγε η τεχνολογία θα αντικαταστήσει τον 'αναπαραγωγικό ανταγωνισμό' και το 'φόβο του θανάτου', από τα οποία πηγάζουν όλα τα στραβά της ανθρώπινης ύπαρξης; Στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο το δεύτερο καθώς το πρώτο είναι 'αντανακλαστικός' μηχανισμός διαιώνισης, δηλαδή καταπολέμησης του φόβου. Γιατί σε μία εποχή που όλοι θα ζουν 150 χρόνια εξαιτάς των τεχνολογικών μεσων, ο ανταγωνισμός θα αφορά την κάθε ημέρα που 'κερδίζεται' σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ας σκεφτεί κανείς ότι σήμερα πεθαίνει ένας άνθρωπος και οι υπόλοποι λέμε: "τουλάχιστον τα έζησε τα χρονάκια του" αγνοώντας το γεγονός πως εκείνος θα έδινε τα πάντα για ένα λεπτό ζωής ακόμη.

Αν και απορρίπτεται κάθε θρησκευτική έννοια της αιώνιας ζωής, γίνεται αναφορα σε 'αέναη ανακύκλωση της ολότητας'. Κι έχω την εντύπωση ότι παίζουμε με τις λέξεις. Γιατί πχ. η χριστιανική διδασκαλία ξεκινά ως εξής: "Εν αρχή ήν ο Λόγος". Ένας Λόγος που ξεφεύγει από την αντιληπτική μας ικανότητα και καθορίζει τα πάντα γύρω μας, όπως περιγράφεται αλληγορικά παρακάτω στη Γένεση.

Τέλος, δίνεται η εντύπωση ότι η τεχνολογία παράγει ευδαιμονία. κατ' αυτόν τον τρόπο θεωρούμε ότι οι άνθρωποι των παλαιότερων εποχών ήταν ντε φάκτο δυστυχείς, με βαθμό δυστυχίας που αυξάνεται προοδευτικά όσο προχωρούμε σε μή τεχνολογικές εποχές (στην πραγματικότητα αυτή η έκφραση αποτελεί ευφημισμό με δεδομένο ότι ως άνθρωπο αναγνωρίζουμε το ον που παρήγαγε τεχνολογία). Και δεν ελέγχεται καν η άποψη πως ο άνθρωπος, ως ζωντανός οργανισμός, φέρει την ικανότητα της προσαρμογής. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι προσαρμόζει την ευδαιμονία στα δεδομένα της εκάστοτε φύσης του, που διαφέρει από τόπο σε τόπο κι από εποχή σε εποχή. Έτσι, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ο Stavmanr νιώθει περισσότερο  πλήρης παίζοντας μουσική σε ψηφιακές κονσόλες, με ψηφιακά όργανα, από τον Μπετόβεν ή τον Ορφέα της αρχαίας ελλάδας που έπαιζαν σε φυσικά, ο ένας φορώντας φράκο και μεταξωτό πανταλόνι κι ο άλλος χλαμύδα και σανδάλι. Εκείνο που γνωρίζ με βεβαιότητα είναι πως ο stavmanr θα αισθάνονταν γυμνός αν ξαφνικά αναγκάζονταν να ζήσει όπως ο Ορφέας, εξαιτίας της χρόνιας προσαρμογής σε συγκεκριμένες συνθήκες ζωής που παγιώθηκαν μέσα στη συνολική του λειτουργία. Όπως κι ο Ορφέας θα αισθάνονταν πιθανότατα ανασφαλής σε έναν κόσμο που δεν κατανοεί και δεν μπορεί να ελέγξει με τον τρόπο που έχει μάθει.

Τί θέλω να πω με αυτή τη λογοδιάρροια; Ότι με ανησχούν οι απόψεις που παίρνουν ε'λαφρά τη καρδία' τα κύρια επιχειρήματά τους. Έτσι, ενώ αναφέρεται ότι ο άνθρωπος είναι συνεχώς εξελισσόμενο όν, ξαφνικά θεωρείται de facto ότι αυτή η δυναμική αφορά μόνο την τεχνολογική του δημιουργικότητα, αφήνοντας απ' έξω ένα χάος παραγόντων που περιγράφεται ως "ζωή". Και κανείς δε σκέφτεται το απλό, ότι δηλαδή επειδή ασβεστώνουμε τα σπίτια μας, οι οργανισμοί που καταπολεμήσαμε με την ενέργεια αυτή έδωσαν τη θέση τους σε πολύ ισχυρότερους. Κανείς πχ. δε σκέφτεται ότι συλλέγοντας την ηλιακή ενέργεια σε τεράστιες ποσότητες αλλάζουμε τις θερμοδυναμικές ισορροπίες από την δέσμευση της προσπίπτουσας στο έδαφος ενέργειας. Γιατί δεν μιλάμε για ένα θερμοσίφωνα, αλλά για τεράστιες μονάδες που θα εμφανίζουν μηδενικές απώλειες απορροφώντας το σύνολο της ακτινοβολίας, στις τεράστιες μονάδες κατόπτρων-υποδοχέων. Και το μόνο που μας αφήνει ο ερευνητής ως γεύση είναι μία μεταφυσική "πίστη" στην τεχνολογία, που θα λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητας, όταν η ίδια η τεχνολογία είναι παράγωγο του φόβου του θανάτου, που τα δημιουργεί όλα, όπως εξήγησα παραπάνω. Γιατί αν κάτι έγινε καλό σε τούτο τον κόσμο, έγινε από εκείνους που θυσιάστηκαν για εκείνους που έζησαν. Κι αντί να λέμε ότι η επιστήμη κρύβει μέσα της μία βαθιά μελαγχολία για τα μιλούνια ανθρώπων που μάσησε στα γρανάζια της, συζητάμε ως νικητές και θριαμβευτές της.

Δεν είναι τυχαίο που παρομοιάζεται, τόσο ο πολιτισμός, όσο και η ανθρωπότητα με τον ποδηλάτη, που αν ξαφνικά αφήσει τα πετάλ του ποδηλάτου κάποια στιγμή θα πέσει. Το θέμα βέβαια είναι αν θα ξανασηκωθεί, κι αν μετά την επανάκαμψή του θα ξανακαβαλήσει το ποδήλατο.

------------------------------

Γιατί λοιπόν αυτές οι ταινίες έχουν ιδιαίτερη απήχηση; Απλά, γιατί απευθύνονται σε όλους εμάς που γουστάρουμε να γράφουμε ένδοξη ιστορία στις πλάτες εκείνων που θυσιάζονται. Και πετάμε μεταξύ μας κατά καιρούς κουβέντες όπως:

"Δεν ελπίζω τίποτα, ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ τίποτα, είμαι λεύτερος" (Ν. Καζαντζάκης)

χωρίς να κατανοούμε τί ήθελε να εκφράσει ο άνθρωπος και συγγραφέας. Ιδού λοιπόν η ελευθερία ως η Ρόδος. Ιδού και η υπέρβαση του φόβου και της ελπίδας ως το πήδημα. Αυτή είναι σκλαβιά κι όχι το χρήμα. Αν το χρήμα είναι τα κάγκελα, ο φόβος είναι ο δεσμοφύλακας.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 02-03-2010 08:38 ]