Τρίχες λέει ο Γεωργουσόπουλος!
Αυτό ανεξάρτητα απ' την αξία του Σεφέρη ή του Καββαδία ή την ιδιομορφία του χαρακτήρα του καθένα. Αν θέλετε να μάθετε, διαβάστε το βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα με μαρτυρίες των πραγματικών φίλων του Καββαδία. Το περιστατικό που αφηγείται η φιλόλογος είναι αληθινό αλλά έτσι αποκομμένο όπως παρουσιάζεται εδώ δεν λέει τίποτα για τη σχέση Σεφέρη-Καββαδία.
Οι δυο του ήταν πολύ φίλοι άλλωστε. Ο Καββαδίας συνήθιζε να πειράζει τον Σεφέρη γιατί ήξερε τον χαρακτήρα του. Ο Σεφέρης πάντα θύμωνε κι έκανε καιρό να του μιλήσει αλλά πάντα τα ξανάβρισκαν.Σιγά την πίκρα που είχε ο Καββαδίας. Τον δούλευε τον Γεωργουσόπουλο προφανώς! Τέτοιος ήταν ο καπταν-Νίκος!
Θα προτιμούσα φίλε μου να θυμόσουν τον Καββαδία με κανένα απο κείνα τα καταπληκτικά του ποιήματα. Ο Καββαδίας κατ' εμέ υπήρξε ένας απ' τους λίγους μεγάλους μάστορες του έμμετρου λόγου. Να ένα μικρό δείγμα. Απο αυτά που καλά θα κάνουν οι επίδοξοι στιχουργοί -διαγωνιζόμενοι και μη- να διαβάζουν συχνότερα.
Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
Στρείδι ωκεάνιο αρραβωνίζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
κι ο άρρητος τόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,
που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.
......................................................
Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας και μας σκοτώνει
-----------------
Τι λέτε ρε μαλάκες; - Τίτος Πατρίκιος
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : periigitis στις 15-04-2010 22:14 ]
