Νέες μορφές Σύνθεσης

Ποια είναι η άποψη σας για τις νέες μορφές σύνθεσης?1.Ηλεκτρονική μουσική, 2."επανατοποθέτηση" ολόκληρων μουσικών φράσεων από παλιά κομμάτια σε νέα (sampling).Ένα τέτοιο κολλάζ ήχων μπορεί να εκφραστεί γραπτά?προλαβαίνω να 'αποκωδικοποιήσω' τα ηχητικά μηνύματα που μου δίνονται ταυτόχρονα? Μπορώ να σιγοτραγουδήσω η να σφυρίξω ενα τέτοιο κομμάτι?Οι ερωτήσεις δεν χρησιμοποιούνται για να δώσω κατεύθυνση στις απαντήσεις που περιμένω.Προσωπικά αν και μου αρέσει να ακούω κάποιους καλλιτέχνες του είδους, αυτά που ρωτάω τα θεωρώ μειονεκτήματα οπως και άλλα παράγωγά τους, πχ αν έστω καταφέρω να σιγοτραγουδήσω κάποιο, από ποιόν συνθετη θα είναι? τον αρχικό ή αυτόν που το επεξεργάστηκε? ή το ότι αν χαλάσει το laptop (που έχω αποθηκεύσει ότι χρειάζομαι για την αναπαραγωγή) είναι δύσκολο να επιτύχω ίδια -ακριβώς όμως- real time ζωντανή εκτέλεση.Τελικά είναι μια μουσική σύνθεση ή μια μορφή τέχνης που βασίζεται και στη μουσική και πιθανον και σε άλλες? video, θεατρικά δρώμενα κλπ

Αν και ηταν ενας κατακλυσμος το post σου, θα προσπαθησω να απαντησω επι του θεματος ( οσο καταλαβα δηλαδη ).

Προσωπικα μ'αρεσει παρα πολυ η πειραματικη ηλεκτρονικη μουσικη του 20ου αιωνα.

Μπορει για καποιους να αποτελει ενα συνολο θορυβων/δειγματων/ηχων ομως για τους δημιουργους τους υπαρχει μια βαθυτερη εννοια για το τι ειναι μουσικη.

Συμφωνα λοιπον με τους αντιπροσωπους αυτων των ειδων, οτιδηποτε μπορει να παραγει καποιον ηχο ( ειτε ως ιδιοφωνο, ειτε ως παραγωγη ηχου απο γεννητρια, ειτε ως κρουστο, κλπ ) και να συνυπαρξει με αλλους ηχους, θεωρειται μουσικη.

Οκ, ξερω πως ειναι μια χοντρικη προσεγγιση κι ελπιζω να υπαρχουν μελη τα οποια να ασχολουνται με την πειραματικη μουσικη σε αυτο το forum, ομως αυτο που για εναν μεσο ακροατη ειναι ενα συνοθυλευμα ηχων, για καποιους ανθρωπους ειναι μουσικη!

Απο εκει και περα, ο τροπος δημιουργιας αυτης της μουσικης δεν απαιτει λαπτοπ! Μη ξεχναμε πως η μουσικη αυτη ξεκινησε με την αξιοποιηση της τεχνολογιας του 1940-50-60, οπως κασσετοφωνα, ταλαντωτες, γεννητριες, κλπ.

Κι αν δεν υπηρχαν αυτοι οι ανθρωποι, κανεις δε θα προχωρουσε στη δημιουργια των samplers, των analog synths και της αναπτυξης των γεννητριων και των ειδων συνθεσεων ( addictive, modular, κλπ ).

Και παρολο που τωρα οι ανθρωποι αυτοι μας δινουν την εντυπωση πως "δημιουργουν" μεσω των λαπτοπ, στην πραγματικοτητα αξιοποιουν τη τεχνολογια για να παραγουν οτιδηποτε θα εκαναν με αναλογικα μηχανηματα χρονια πριν!

Τελος, μη ξεχναμε πως απο το 1960 αρχιζουν και διαχωριζονται οι "κλασσικοι" της ηλεκτρονικης μουσικης ( Ξενακης πχ ) με τους πιο πειραματικους. Αρα, μπορει να ακουμε εναν κλασσικο Ξενακη στο Μεγαρο, ομως κατα βαθος εχει τις ιδιες βασεις με εναν underground καλλιτεχνη που θα ακουσουμε σε ενα πειραματικο χωρο!

Ο Σκαλκοτας ειχε ενα μεγαλο προβλημα αναγνωρισης και στο εξωτερικο. Ο λογος ηταν πως οι μουσικες του συνθεσεις εφερναν ρυθμους κα μελωδιες απο Ελλαδα, που για τις ξενες ορχηστρες ηταν ενα μεγαλο ρισκο εαν θα τις επαιζαν σωστα!

ΣΥΜΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ :Με κανένα τρόπο δεν θεωρώ ως μη τέχνη την όποια σοβαρή ενασχόληση με το θέμα κάποιων δημιουργών.Επίσης διαχωρίζω τη χρήση των συνθς σαν 'κλασσική τοποθέτησή' τους στην παρτιτούρα και σαν αυτοσχεδιασμό(όχι ότι και ο αυτοσχεδιασμός δεν πρέπει να έχει το χώρο που του πρέπει) με 'τυχαία' συμπεριφορά των κυκλωμάτων τους και ότι προκύπτει να το ονομάσω σύνθεση...

Παρεπιτόντως σήμερα 12/05/10 βρέθηκα σε μια διάλεξη μοντέρνας - πειραματικής (ίσως) μουσικής και παρουσίαση μερους έργου του Κου Μηνά Μπαρμπουδάκη, (που διαπρέπει στο εξωτερικό),και άλλων κορυφαίων του χώρου  και δεν είμαι σε θέση να τα κρίνω ποιοτικά, λόγω έλλειψης παιδείας και ακόμα και σαν ακροατής επάνω στην κατηγορία. Έκανα την ίδια σχεδόν ερώτηση.Αν δηλ., ενώ τα έργα της συγκεκριμένης κατηγορίας δεν στερούνται δυσκολίας τεχνικής της εκτέλεσης και φαντασίας και νόμων επάνω στη φόρμα, (που θα τηρούνται φαντάζομαι), καταφέρνουν να περάσουν και στόν πιο ανυποψίαστο ακροατή (χωρίς να έχει υποστεί 2-3μεταλλάξεις εννοήται αυτό)τα συναισθήματα και τη διαδοχή τους, σε μια σύνθεση όπως την έχουμε συνηθίσει  όπου 'περνάει' αυτη η τέχνη που μας έμαθαν ότι λέγεται μουσική(η λέξη μπορεί να είχε και άλλη προφορά,άλλη λεξη δηλ., δεν είναι εκεί το νόημα) και  και εκτέλεση φυσικού οργάνου.(θεωρώ ότι μπορεί μορφολογικά να έχουν δομή σονάτας πχ ή καποιας άλλης φόρμας).Από την απάντηση κατάλαβα ότι δίνεται έμφαση στη μεταφορά της ενέργειας του έργου στο ακροάτήριο.

Προσωπικά την κατατάσσω σαν νέα μορφή τέχνης που βασίζεται στον ήχο και έχει ίδιες και μεγαλύτερες συνθετικά και εκτελεστικά απαιτήσεις, σε σχέση με την μουσική και την φιλοσοφία της πως την έχουμε γνωρίσει και όπως μας την δίδαξαν, χωρίς να είμαι σε θέση να την κρίνω.

Το απόσπασμα από το έργο το ομιλητή πάντως με ξένισε λιγότερο σαν άκουσμα από τα υπόλοιπα και του εύχομαι (έχοντας υπ΄οψη τη θέση του και τη δική μου) ολόψυχα να συνεχίσει την ανοδική σε παγκόσμιο επίπεδο πορεία του σε αυτό τον περίεργο 'νεο ήχο'. Θέλω να αναφέρω ότι είμαι χρήστης της τεχνολογίας και εκφράζω τον προβληματισμό μου, και όχι πολέμιος αν κάποιος βγάλει αυτό το συμπέρασμα.Εξ άλλου είναι καθαρά υποκειμενικό το πως εκφράζεται ο κάθε καλλιτέχνης και το τι εκφράζει τον κάθε ακροατή...αρκει να μην καταλήξουμε εν αγνοία μας σε μια νέα τάξη ήχου...

-----------------
μουσική, αθλητισμός κινηματογράφος

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : classical στις 13-05-2010 01:21 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : classical στις 13-05-2010 01:27 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : classical στις 13-05-2010 17:12 ]