Ειναι η ψυχη ενιαια με το σωμα ή διαφερει εντελως απο αυτο?

Κατ’ αρχή τα όσα έγραψα δεν αναφέρονταν σε σένα Sideline απλά πήρα αφορμή που είπες για το κατηχητικό και ήρθαν στο μυαλό μου οι συμπεριφορές κάποιων ανθρώπων. Εξάλλου δεν κατηγόρησες κανένα απλά είπες την άποψη σου.
Δεν είμαι φανατικός και δεν έχω πρόβλημα να ακούω αντίθετες απόψεις.
Όσο για το φίλο που έγραψε κάποια πράγματα που είναι γραμμένα και σε βιβλία δε σημαίνει πως τα πιστεύει επειδή τα είδε γραμμένα.
Κι εγώ που πιστεύω αυτά που έγραψε δεν τα πιστεύω επειδή τα διάβασα ή επειδή έτσι με δασκάλεψαν.
Το πίστευε και μη ερεύνα είναι τεράστιο λάθος και δεν αναφέρετε πουθενά στην Αγια Γραφή. Απεναντίας λέει ερευνάτε τας γραφάς.
Εγώ δεν έχω πρόβλημα με όσους απλά εκφράζουν αντίθετες άποψης, με ενοχλεί ο φανατισμός και ο μηδενισμός. Με τον ίδιο τρόπο με ενοχλεί και ο θρησκευτικός φανατισμός. Αν και η έννοια της θρησκείας (δεν εννοώ μόνο το χριστιανισμό) είναι τεράστιο θέμα.

Giati thewroume ws dedomeno thn yparksh psyxhs?

diladi borei na min iparxei psixi?i psixi einai mia morfi energeias.an den ipirxe de 8a borousame na zisoume

Quote:

Το μέλος Sofia στις 25-01-2005 στις 10:53 έγραψε: ...και δεδομένου ότι το σώμα είναι φθαρτό και έχει ένα συγκεκριμένο χρόνο ζωής πάντα, τι γίνεται με την ψυχή? Είναι και αύτή φθαρτή ή όχι? Φθήρεται και αυτή στον ίδιο βαθμό και ''πεθαίνει'' μαζί με το σώμα που την κουβαλάει? Αν όχι τότε τι γίνεται?

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη πίστη, η ψυχή είναι άφθαρτη, άυλη και αιώνια. Και όταν το σώμα πεθαίνει, η ψυχή 'περιμένει' τη Δευτέρα Παρουσία ... όπου εκεί θα κριθεί για τα έργα της στη γη.
Αυτά, πάντα σύμφωνα με την πίστη μας. Από εκεί και πέρα ... ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει...

χαιρομαι που αγαπησατε αυτο το θεμα και προβληματηστηκατε.
η δικη μου αποψη ειναι οτι ειναι ξεχωρισες ενοτητες διοτι με την ψυχη μπορεις να κανεις τα παντα, ολα ειναι μεσα στη σκεψη, στη δυναμη του μοιαλου, ενω το σωμα ειναι ο ναος ή (αν θελετε) η φυλακη της ψυχης....

(σωστα μαμα?)

Α! ολα αυτα δεν εχουν να κανουν με θρησκεια κτλ....αυτα που εγραψα ειναι αποψεις φιλοσοφων προ Χριστου, αρα δεν εχει να κανει με χριστιανισμο και τετοια...

Μαζί με τα προβλήματα του θεού και της ύλης, το πρόβλημα της ψυχής είναι από τα κεντρικότερα προβλήματα της οντολογικής μεταφυσικής.
Η έννοια της ψυχής είναι σφικτά δεμένη με την έννοια της ζωής.
Για την ιστορική τοποθέτηση του φιλοσοφικού προβληματισμού σχετικά με την έννοια της ψυχής, μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο του Χαράλαμπου Θεοδωρίδη, Εισαγωγή στη Φιλοσοφία (εκδόσεις Βιβλιοπωλείου της Εστίας, Αθήνα 1997), το κεφάλαιο Η Κατασκευή του Κόσμου - Ψυχή, (σελίδες 322-340).
Είναι μια καλή αρχή, πέρα από πιστεύω και δόγματα...

σωστά μικρή μου..

Quote:

Το μέλος Stelios_cy στις 25-01-2005 στις 15:15 έγραψε: Το πίστευε και μη ερεύνα είναι τεράστιο λάθος και δεν αναφέρετε πουθενά στην Αγια Γραφή. Απεναντίας λέει ερευνάτε τας γραφάς.

Απλή επισήμανση: Ακουσα πριν κάποια χρόνια ότι η παραπάνω φράση είναι προϊόν λάθους (τώρα, αθώου λάθους ή "επί τούτου" λάθους, ένας Θεός ξέρει) στίξεως (!) και ότι η σωστή φράση είναι "Πίστευε και μή, ερεύνα" δηλαδή, "είτε πιστεύεις, είτε όχι, ερεύνα"!

Ενδιαφέρον ακούγεται...

αυτό που λέει η rapunzel το είχα ακούσει και εγώ.. τώρα όμως πιο είναι το σωστό ... άγνωστο.. ο καθένας το λαμβάνει όπως θέλει...

Κανενας δεν θα σου πει αμα υπαρχει ψυχη η οχι, αν το πνευμα σου ειναι σκλαβωμενο η ελευθερο.... αυτο το ξερει ο καθενας προσωπικα η το νιωθει....

Πιστευω πως οι απαντησεις εχουν να κανουν με το κατα ποσο ο καθενας μπορει να αποδεσμευσει την ψυχη του απο αυτο που τα ματια του βλεπουν και τα αυτια του ακουν καθημερινα και τα ποδια του κινουνται για να εκπληρωνουν ανουσιες(ψυχικα και εγκεφαλικα) ''υποχρεωσεις''. Και εδω θα το τραβηξω λιγο....
Υπαρχει αραγε η λεξη αυτη για την ψυχη μας?
Εχει η ψυχη μας υποχρεωση να εκπληρωνει τους στοχους που βαζουν για το σωμα μας (και δεν μιλαω για εμφανιση) μαζι του?
Και επειδη αναφερθηκε κατι περι κατηχητικου και για να γινω πιο κατανοητη, πιστευω πως κατηχητικο γινεται καθημερινα στις ζωες μας (οχι αποκλειστικα απο μερους εκκλησιας-για να μην ξαναρχισουμε) και ειναι τετοιο σε μεγεθος και ντροπη με σκοπο να εξουσιασει καποια στιγμη το σωμα μας την ψυχη μας.
Οποιος σ'αυτο με αρετη και τολμη-που λεει και η Alienp- αντιστεκεται θα καταφερει να μεινει υγειης....η ψυχη του απο μονη της και ...ο ιδιος ολοκληρος(ψυχη και σωμα).

Αναρρωτιόμαστε αν το σώμα και η ψυχή είναι ενιαία ή αν απλώς λειτουργούν παράλληλα χωρίς να έχουμε τον ορισμό και των δύο αυτών παραμέτρων...
Ας υποθέσουμε ότι ξέρουμε τι είναι το σώμα (έτσι νομίζουμε τουλάχιστον) γιατί είναι κάτι που φαίνεται και υπάγεται σε νόμους φυσικής, χημείας κτλ τους οποίους επίσης νομίζουμε ότι γνωρίζουμε.

Η ψυχή όμως τι είναι;;;
Ενας φυσικός θα την ερμηνεύσει σαν ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο με άγνωστες παραμέτρους. Οι λειτουργίες της είναι κατά το 90% (προσωπικά πιστεύω ότι το ποσοστό αγγίζει το 99,9%) επίσης άγνωστες. Μιλάμε πάντα γι αυτά που βλέπουμε.

Είναι αλήθεια ότι αν δεν υπάρχει ενέργεια, ακόμη και το τελειότερο μηχάνημα δε θα μπορέσει να λειτουργήσει. Ο άνθρωπος έχει μάθει πρώτα να φτιάχνει κάτι και μετά να το βάζει στην πρίζα για να δουλέψει. Το ίδιο μας μάθανε στο σχολείο ότι έγινε και με τους πρωτόπλαστους. Πρώτα έφτιαξε ο Θεός τον Αδάμ και μετά του έδωσε ψυχή! Τελικά, αυτή η ιστορία προδίδει από μόνη της ότι ο συγγραφέας της είναι κι αυτός ένα ανθρώπινο ον. Και οι εικασίες περί Δευτέρας Παρουσίας καταλήγουν επίσης σε άτοπο, ενώ κερδίζουν συνεχώς έδαφος οι θεωρίες για μετεμψύχωση κτλ. Αντε να βρεις άκρη...
Τελίκα δε μας είπε κανείς αν οι ψυχές είναι μετρημένες ή όχι και αν η καθεμία έχει ένα και μοναδικό σώμα ή χρησιμοποιεί την ύλη μόνο σαν κατάλυμα ή φυλακή;
Αν αποδεχτούμε ότι υπάρχει κάποιο ενεργειακό πεδίο στον κόσμο που βρισκόμαστε και έχει σταθερές τιμές, υποθέτουμε ότι είμαστε «μετρημένοι» και απλώς περιφερόμαστε συλλέγοντας πληροφορίες. Σύμφωνα με αυτή τη σκέψη, η ψυχή είναι η επιμέρους ποσότητα ενέργειας ενός Α ενεργειακού πεδίου, η οποία διοχετεύεται κάθε φόρα έτσι ώστε το πεδίο αυτό να κρατά σταθερή τη συνοχή του. Είναι η ενέργεια που χρειάζεται για να μετατραπεί το γονιμοποιημένο ωάριο σε άνθρωπο, ζώο ή οτιδήποτε άλλο και η οποία ποτέ δεν παύει να είναι συνδεδεμένη με το αρχικό πεδίο (Α) στο οποίο και επιστρέφει όταν το υλικό μέρος που ορίζει δεν μπορεί ανταποκριθεί σε αυτή. Το αρχικό ενεργειακό πεδίο Α ποτέ δε σταματά να την επηρεάζει αλλά και να επηρεάζεται από εκείνη.

Αν λοιπόν ισχύουν τα παραπάνω, η ψυχή δεν είναι τίποτε άλλο από την ενέργεια που χρειάζεται το σώμα για να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει και δεσμεύεται να το συνοδεύει όσο αυτό τη χρειάζεται.

¶λλο η ψυχή άλλο ο νους κι άλλο το σώμα... Μόνο που ζουν βίους παράλληλους. Μα πρώτα από όλα η ψυχή! Κι όποιος δεν την αναγνωρίζει δυστυχώς είναι ο πρώτος που έχει ανάγκη ψυχανάλυσης (συνήθως και ψυχοθεραπείας)...

Αυτά είχα να πω και ως γιατρός και ως ανθρωπος.

not animal tested


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: mirmigaki on 27-01-2005 13:39 ]

Εγώ συμφωνώ με την δεύτερη άποψη ;)

Το σώμα είναι το σπίτι της ψυχής :)

Ψυχη και σωμα...Σωμα και ψυχη...
δυο εννοιες τοσο διαφορετικες που αλληλοσυμπληρωνονται και αλληλοανερουνται...
κατα την δικη μου αποψη ειναι αυτος ο διαρκης ''πολεμος'' του ανθρωπου να φερει σε ισορροπια και τα δυο..
ως το τελικο αποτελεσμα που λεγεται ανθρωπος ειναι και τα δυο μαζι συνδεδεμενα και αλληλενδετα..
Σε προσωπικο επιπεδο του καθενος μας ομως, βλεπουμε τις τεραστιες διαφορες που πολυ συχνα μας προβληματιζουν στις πιο πολλες στιγμες μας...
Το να υπαρχει λογικη,κριτικη σκεψη και ολοι αυτοι οι προβληματισμοι απο τη μερια της ψυχης μας που ειναι απειρων νοητικων προεκτασεων σε σχεση με ενα σωμα, το οποιο χρειαζεται συγκεκριμενα βιολογικα εφοδια για να συντηρηθει ειναι οντως αντιφατικο και πολλες φορες ειρωνικο..(τουλαχιστον στα δικα μου ματια...)
Ναι..ειναι δυο διαφορετικα και ξεχωριστα πραγματα που ''φιλοξενουνται'' στο ιδιο μερος!

Γιατι, αν ο καθενας μας ετρωγε μια ψητη μπριζολα με τοση ορεξη οση και να διαβασει ενα βιβλιο, τοτε ισως και να μην υπηρχε και τοσο μεγαλος διαχωρισμος...

Θα απαντήσω με ενα παράδειγμα. Ένας άνθρωπος είναι αναγκασμένος να θάψει βαθιά στο είναι του τα προσωπικά του θέλω για χάρη των προκαταλήψεων τριγύρω του. Με το σώμα του ακολουθεί μια παθητική συμπεριφορά προκειμένου να ικανοποιήσει τις βλέψεις των άλλων. Το μυαλό του όμως είναι κολλημένο στις δικές του αντιλήψεις και αξίες, και παρόλο που δεν υπάρχει περίπτωση να αποκοπεί απο το φαύλο κύκλο του, επιμένει να υποστηρίζει τις αρχικές ιδέες. Συμπέρασμα, το σώμα γίνεται έρμαιο στις απαιτήσεις των άλλων, η ψυχή όμως ανήκει σε ενα και μοναδικό σκοπό ή άνθρωπο!

Σε μια συζήτηση στο παρελθόν, υπήρξε η διαφωνία..
Τι είναι ψυχή??? Υπάρχει?? Και αν ναι, που πηγαίνει όταν εμείς φεύγουμε??
Είχα βρει αυτούς τους 2 ορισμούς (δεν θυμάμαι σε ποιο βιβλίο).

Ορισμός 1.
Η κινητήρια δύναμη κάθε ζωντανού οργανισμού.
Γι' αυτούς που πιστεύουν στην ύπαρξή της είναι άϋλη ουσία, που βρίσκεται μέσα στο σώμα,
το οποίο εγκαταλείπει όταν αυτό πεθαίνει, ενώ η ίδια εξακολουθεί να υπάρχει..

Ορισμός 2.
Ο συναισθηματικός και ηθικός κόσμος του ανθρώπου..

Ξέρω πως δεν απαντώ στο ερώτημα αν είναι ενιαία με το σώμα μας ή όχι..
Αλλά ανάλογα με τον ορισμό της έχει και άλλη απάντηση..

Ο κόσμος έχει πέσει σε μια μεγάλη πλάνη..κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτά τα θέματα γιατί κανείς δεν κατάφερε να τα ζήσει για να τα εξηγήσει..Πιστεύω οτι η ψυχή είναι ολο το ΕΓΩ μας.. Οι αισθήσεις οι σκέψεις τα πιστεύω μας.. κάθε στιγμή χαρας καθε στιγμή λύπης.. Ολα περνάνε απο κει..
κ όσο για το πίστευε κ μη ερεύνα εδώ ο κόσμος πέφτει σε μια μεγάλη αντίφαση.. Πολλοί έχουν κρατησει την γνωστή εκδοχή "πίστευε κ μη ερεύνα"κ την υποστηρίζουν με πάθος.. λίγοι έχουν σκεφτεί το "πίστευε κ μη,, ερεύνα".. Ο Θεός μας δίδαξε την αναζήτηση της γνώσης για να ΄γίνουμε καλύτεροι..κ όμως πολλοί επιμένουν να κρατάνε κλειστά τα μάτια στην πραγματικότητα της ζωής μας..

Κάτι ήξερε ο Dante που είχε πεί...."τόση αγάπη πυρώνει την καρδιά μου, που ξεχνώ την ματαιότητα μας, και λογαριάζω μια σκιά για σώμα ζωντανό"....

Στον πίνακα ο έρωτας μεσολαβεί ανάμεσα στην Βεατρίκη αγαπημένη του Dante, και τον ίδιο τον ποιητή που θα την οδηγήσει στην αιωνιότητα.....

Η άποψη μου είναι να αφήσουμε την ψυχή μας ελεύθερη να οδηγεί το σώμα χωρίς κανέναν φραγμό, έως εκείνη την ύστατη στιγμή που θα το αφήσει πίσω της ούτως ή άλλως.....

Πίνακας του Rossetti με τίτλο "Το όνειρο του Δάντε τη μέρα του θανάτου της Βεατρίκης".



Έρωτας είναι ο ασπασμός των αγγέλων προς τα άστρα...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : asxetos στις 07-07-2007 00:38 ]