Quote:
|
και η τέχνη έχει τα όρια της.
|
|
Διαφωνω. Η τέχνη δεν γνωρίζει όρια. Επειδή είμαι φανατική των απλοικών εξηγήσεων και σκέψεων θα παραθέσω την δική μου προσωπική ερμηνεία του όρου "έντεχνη μουσική"
Τομέας 1 -->ΣΤΙΧΟΙ. Η ρίμα στους στίχους ειναι πολύ απλή. Ο καθένας γραφει 5 βλακείες και κανει ομοιοκαταληξία.
Νόημα να αποδίδεται αυτο έχει σημασία. Είτε ο στίχος είναι πολιτικός/κοινωνικός είτε ερωτικός. Και τελος πάντων να χει να μας πει κατι
μη τετριμμένο!!
Τομέας 2 -->Μουσική. Κάθε μουσικό όργανο είναι όμορφο,ξεχωριστό. Η όλη
τέχνη για μένα είναι ο
συνδυασμός των οργάνων, η μέλωδία που καλείται να αποδώει καθε ενα απο αυτα. Ας πούμε σ'ενα κομμάτι που μου ρχεται τωρα την μελαγχολική μελωδία μου την αποδίδει καλύτερα ενα φλάουτο παρα ένα μπουζουκι. Λέμε τωρα ενα παραδειγμα! Μπορεί να συμβαινει και το αντιθετο. Ε, λοιπον, η ενορχηστρωση για να καταληξω είναι όλη η ιστορία.
Τομέας 3->Φωνή. Εχουμε συνιθήσει σε φωνές φοβερές αναμφισβήτητα, τύπου Μαρινέλλας, Νταλάρα και πολλές πολλές άλλες. Για μένα έχει φοβερή σημασία η
ιδιαιτερότητα και το
ύφος της ερμηνείας. Τι εννοώ? Θα μιλήσω με ενα παράδειγμα. Πολλές τραγουδίστριες έχουν σωστές και δύνατές φωνές. Εγω προσωπικά όμως δεν τις ξεχωρίζω. Μου φαίνονται ίδιες. Τι να πω ρε παιδιά μπορεί να είμαι εγώ η άσχετη. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, για παραδειγμα τους πιο πολλους τους κουραζει και λενε, φτανει που γραφει πρεπει να τα τραγουδαει κι ολας? Εγω νομιζω πως δίνει τοση ψυχή στην ερμηνεια, που με γεμίζει το ίδιο όσο και μια φοβερή φωνητική ερμηνεία της Γλυκερίας. Καταλάβατε τι εννοω?
Σε αυτους τους 3 τομείς λοιπον συνοψιζω την τέχνη.
Τώρα αν για κάποιον αλλο τεχνη ειναι ΜΟΝΟ καψουρο-στίχος, μπουζουκι,και κοινές μελωδίες, πάσο.
Είπαμε ΟΛΑ ειναι υποκειμενικα....
Φιλικά.