726 online · 210.830 μέλη
Γειά σας παιδιά... Διαβάζω μερικά πράγματα από αυτά που γράφετε και ομολογουμένως με βοηθάτε να κατανοήσω γιατί δεν πάνε καλά τα πράγματα στη μουσική...
Το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης το έχουν οι ερασιτεχνικές - μαθητικές μπάντες που στο βωμό του να παίξουν μπροστά στους φίλους τους για να χαρούν - ξεκίνησαν όλη αυτή την απαξίωση προς τους ημιεπαγγελματίες ή επαγγελματίες μουσικούς... Όχι βέβαια ότι ποτέ έπαιρνε ο επαγγελματίας εκατομμύρια αλλά τώρα δε φτάνουν ούτε για τσιγάρα. Προσωπικά πάντως δεν καπνίζω οπότε είμαι σε καλύτερη μοίρα :)
Αν ψάχνετε τη λύση υπάρχει...
1) Αφού οι μαθητικές/ερασιτεχνικές μπάντες γουστάρουν να παίζουν τζάμπα όπως διάβασα προηγουμένως ας παίζουν με κάποιο όνομα που θέλει και αξίζει να πληρωθεί γιατί παρουσιάζει καλύτερο show... Έτσι και το όνομα θα έχει μια βοήθεια στο θέμα κόσμου, και η μαθητική/σχολική μπάντα θα γουστάρει γιατί θα παίξει σε ακόμα περισσότερο κόσμο...και όλα cool.
2) Αν θέλετε να τα βάλετε με τους μαγαζάτορες το νούμερο ένα είναι να έχετε πλάτες από πίσω για να το κάνετε γιατί ο άλλος που έχει ανοίξει το μαγαζί του όσο μικρό και αν είναι - είναι νύχτα - και αν εσείς δεν έχετε ιδέα του τι θα πεί νύχτα - τότε καλύτερα να πείτε ευχαριστούμε πολύ και δεν ξαναπαίζουμε στο μαγαζάκι σου και τέλος. Δια του νόμου με τη νύχτα δεν καταφέρνεις τίποτα - αυτό κρατήστε το. Αν θέλετε να πάρετε τα χρήματα που σας υποσχέθηκαν και παίζετε με ποσοστά θα πρέπει α) να έχετε τσεκαδόρο δικό σας, β) να απαιτήσετε από κάποιο ποσοστό κόσμου και πάνω ποσοστό από τα ποτά και να ελέγχετε με 2ο άτομο τις αποδείξεις ότι κόβονται όλες, γ) να φροντίζετε πάντα σε αυτά που ζητάτε να υπολογίζετε τα έξοδα για τις πρόβες σας να βγαίνουν όλου του μήνα (με μια μπάντα 6 ατόμων είναι γύρω στα 50 ευρώ το άτομο) οπότε αν έχετε δυναμική σαν μπάντα θέστε σαν minimum στη διαπραγμάτευση τα 50 ευρώ το άτομο για παράδειγμα...
Αν έχετε μπλοκ, απόδειξης παροχής υπηρεσιών ως εκτελεστές μουσικών έργων θα το συζητάτε με το μαγαζάτορα εξαρχής και αν 1 στο εκαττομύριο δεν αρχίσει να σας κοροιδεύει - τότε πείτε του απλά ότι δουλεύετε με fix ποσό να τελειώνουμε.
Γενικά έλεος πια αρχίστε να ζητάτε ένα minimum... Δεν είναι δυνατόν να βγαίνεις να παίξεις και να πληρώνεσαι κάτω από ένα όριο χρημάτων ανά άτομο - αν ΔΕΝ είσαι ερασιτέχνης που το κάνει για την πλάκα του... αλλά ακόμη και ερασιτέχνης να είσαι σεβαστείτε τα λεφτά που χαλάτε στις πρόβες αν δεν είστε αρκετά ώριμοι και σωστοί για να σεβαστείτε τις άλλες μπάντες που επενδύουν τη ζωή και τα χρήματά τους για να παραδώσουν κάτι δεμένο παραστασιακά.
Εγω ασχολουμε με γρουπακια πολλα χρονια,ειχα και εχω δικα μου γκρουπs,και παντα αντιμετωπιζα το θεμα ,φερε κοσμο,μια ζωη,ετσι γινοτανε...ακομα και στα μπουζουκομαγαζα,οπου περασα μια βολτα,αρκετα χρονια πριν.....ετσι ειναι...αν δεν τα φερειs, δεν τα παιρνειs........
οσο γιαυτουs που γουσταρουν να παιζουν τζαμπα,χαλανε την πιατσα.....και κανουν κακο στουs επαγγελματιεs........αυτη ειναι η γνωμη μου.
Jorge πιστεψε με πολυ θα θελα να κατονομασω το μαγαζι του κυριου ξεφτυλα. Γιατι πραγματικα για ενα τετοιο υποκειμενο μιλαμε κ αν ο χαραακτηρισμος ειναι βαρυς , σε πληροφορω οτι ειναι ο κοσμιοτερος που μπορω να πω στα ορια της μη χυδαιοτητας κ υβρεολογιου. Δε το κανω ομως για χαρη δικη σου κ δικη μου. Εαν το κανω, μπορει ο εν λογω ξεφτυλας αντρας να σου κανει μυνηση για συκοφαντικη δυσφημιση κ να σου απαιτησει να δωσεις στοιχεια για τη παρτη μου πχ IP διευθυνση κλπ κλπ. Δυστυχως στο κοσμο που ζουμε το αδικο εχει τροπο να επιβαλλεται κ να προστατευεται. Κ δυστυχως ουτε εσυ ουτε εγω λεγομαστε Τριανταφυλλοπουλοι για να μπορουμε να κατονομαζουμε επωνυμα κ χωρις κυρωσεις. Εχουμε ομως ενα μεγαλυτερο οπλο, κ αυτο λεγεται ομιλια απο στομα σε στομα. Κ μιλησα σε πολλα ατομα για το εν λογω μαγαζι κ αυτοι θα μιλησουν κ σε αλλους, πλεον οι ερασιτεχνικες μπαντες με αυτη τη μεθοδο πληροφοησης η παραπληροφορησης μπορουν να μαθαινουν για ενα μαγαζι τι καπνο φουμαρει. Το μονο που μπορουμε φυσικα να κανουμε ειναι να ονοματιζουμε αυτα τα μαγαζια που ειναι κυριοι στις συμφωνιες τους κ να τους επαινουμε , ωστε εμεις οι ερασιτεχνες να ξερουμε που πηγαινουμε.
Παράθεση:
|
Εγώ θα το έγραφα περιφραστικά και όποιος καταλάβει κατάλαβε. Ή θα άνοιγα ένα blog στην Αμερική και θα το ανέφερα εκεί. Ή στο Troktiko που γίνονται κάθε μέρα τόσες καταγγελίες... Τέλος πάντων, δικό σου θέμα.
Εχοντας παίξει από το 1976 σέ ούκ ολίγα μαγαζιά,σκηνές και άλλα σημεία και διαβάζοντας όσα γράφονται εδώ,παρατηρώ ότι πλέον δέν πρέπει να υπάρχουν άτομα που ανοίγουν ένα liveάδικο με την πρόθεση να δώσουν "βήμα" στίς μπάντες να παρουσιάζουν την δουλειά τους,αλλά με την πρόθεση να "κονομήσουν" όπως μπορούν με τά λιγώτερα δυνατά έξοδα.
"Φέρτε τόν κόσμο σας" είναι μιά φράση που δέν άκουσα ποτέ π.χ. από τον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη όσο είχε την "Σοφίτα",ή από τον Δημήτρη Λαλούμη όσο είχε την "Μουσική Αποθήκη" ή κάποιους άλλους.Οι αναφερθέντες έκαναν προσωπικές ενέργειες γιά να διαφημίσουν τά μαγαζιά τους και να προσελκύσουν οι ίδιοι κόσμο να ακούση τά γκρούπ.Αλλά αυτοί δέν ήταν απλά "μαγαζάτορες",ήταν και οι ίδιοι καλλιτέχνες μέ συμμετοχές σέ γκρούπ και ήξεραν τίς δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα συγκρότημα γιά να βρή χώρο να παρουσιάση την δουλειά του.Οταν όμως άρχισαν -γύρω στην δεκαετία τού '90- να εμφανίζωνται διάφοροι μαγαζάτορες που δέν είχαν ιδιαίτερη σχέση μέ τόν χώρο αλλά ήθελαν απλά να ανοίξουν μιά επιχείρηση που να απευθύνεται σ'αυτό το "αγοραστικό κοινό",τότε φυσικά αυτοί λειτούργησαν -και λειτουργούν ακόμα,απ'ό,τι βλέπω- με την γνωστή νοοτροπία (που μάλιστα αντικειμενικά είναι και εναντίον τού συμφέροντός τους μακροπρόθεσμα).
Τό κακό δέ είναι ότι δέν βλέπω και με ποιό τρόπο θα αλλάξη αυτή η κατάσταση......
ΥΓ.Ολοι παίζουμε πρωτίστως επειδή μάς αρέσει.Από εκεί και πέρα όμως,το να παίξουμε κάπου τζάμπα έχει νόημα μόνο άν:
-Τό μαγαζί έχει πλήρη δικό του εξοπλισμό και δέν χρειάζεται να κουβαλήση ο μουσικός τίποτε (εκτός από την κιθάρα ή το μπάσο του).
-Ο μαγαζάτωρ,ασχέτως τής συμφωνίας που θα κάνη με το γκρούπ,έχει ώς πολιτική του να δίνη δωρεάν τα ποτά (όλα) που θα καταναλώση τό συγκρότημα και
-΄Τό μαγαζί είναι "στέκι" κι'έχει τίγκα κόσμο κάθε μέρα,είτε παίζουν οι Who είτε οι "Μυτζήθριανς" από τά Ανω Πατήσια.
Αυτό γιά τόν μουσικό μεταφράζεται σέ "πήγα σ'ένα μαγαζάκι,ήπια τά ποτάκια μου και δέν πλήρωσα μία και ανέβηκα και στη σκηνή κι'έπαιξα και τό γουστάρησα,άρα πέρασα ευχάριστα τη βραδυά μου".
Δυστυχώς όμως ελάχιστα είναι τά μαγαζιά με πλήρη (και σωστό) δικό τους εξοπλισμό και μέ πολλούς πιστούς θαμώνες και ακόμα πιο ελάχιστοι (πλέον) είναι οι μαγαζάτορες που ακολουθούν την ανωτέρω αναφερθείσα πολιτική.......
Έχοντας συμμετάσχει σε μερικά live με την μπάντα μου, θέλω κατ αρχήν να συμφωνήσω ότι είναι εξοργιστικό και μάλλον ηλίθιο το να σου λέει ο εκάστοτε μαγαζάτορας "φέρε τον κόσμο σου" ή "δικαιούσαι 2 δωρεάν ποτά και απο κει και πέρα πληρώνεις". Το πρώτο είναι το σημαντικό, το δεύτερο το αναφέρω απλώς σημειολογικά και έχει συμβολική σημασία, για τη σχέση μπάντας- μαγαζιού.
Όταν λοιπόν πας να παίξεις σε ένα μαγαζί, δεν στοχεύεις στο να σ' ακούσουν οι φίλοι σου, οι οποίοι πιθανότατα έχουν κάνει κι ένα πέρασμα από το στούντιο όπου προβάρεις και σ έχουν ακούσει ήδη. Στόχος είναι να σ ακούσουν οι θαμώνες του μαγαζιού, να κοινωνήσετε τη μουσική σου και αν αξίζει κάτι, να διαδοθεί. Οι γνωστοί και οι φίλοι σου είναι κανονικά ένα μέρος του κοινού που σε στηρίζει με το που βγεις να παίξεις και σου δημιουργεί και το ανάλογο κλίμα. Αλλά δεν είναι αυτοί στους οποίους αποκλειστικά απευθύνεσαι.
Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, οι μπάντες έχουν ευθύνη σ αυτό. Διότι παίζοντας όλοι τα ίδια και τα ίδια, δεν δημιουργούν δικό τους κοινό, που θα δει μια αφίσα και θα πει "πάμε να τους ακούσουμε σήμερα αυτούς, είναι καλοί". Αφού παίζουν όλοι τα ίδια, σου λέει κι ο μαγαζάτορας "φέρε κόσμο κι έλα παίξε, να κάνεις και το ψώνιο σου".
Οι μαγαζάτορες έτσι κι αλλιώς είναι σε μεγάλο βαθμό είτε άσχετοι με το χώρο που "υπηρετούν" είτε αλλοτριωμένοι γνώστες, που μιμούνται τους άσχετους για να νιώσουν ότι είναι επιχειρηματίες και όχι κορόιδα.
Γι αυτό λέω: παιδιά παίξτε ο καθένας ό,τι γουστάρει, ψάξτε το λίγο το θεματάκι με το πρόγραμμά σας και τα δικά σας κομμάτια, δημιουργείστε μουσικό χαρακτήρα στη μπάντα σας και δε θα μπορεί να σταθεί εμπόδιο η ηλίθια πρακτική των τσιφλικάδων που ευγενικά ονομάζουμε ιδιοκτήτες live-άδικων
-----------------
no-tech is hi-tech...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : no-tech στις 26-06-2010 02:04 ]
Εγω για το "τελος παντων" της υποθεσης εχω προτεινει προφορικα βεβαια στο παρελθον σε συναντησεις που καναμε, οτι για να σταματησει αυτο το πραγμα πρεπει να βρεθει καποιος χωρος (οπου να υπαρχει μια υποδομη για live) που να μπορει το καθε εκαστοτε group να το νοικιαζει σε λογικες τιμες και να κανει την εμφανιση του και απο τα εισητηρια να βγαινει το νοικι και ισως καποιες προβες, (δεν ειναι απαραιτητο αυτος ο χωρος να πουλαει αλκοολ ή μπυρες)... ετσι θα σταματησει αυτος ο εξευτιλισμος που γινεται και θα δωσει το βημα στους προαναφερθεντες "επαγγελματιες" να ασχοληθουν αυτοι με τα οπλα που εχουν (δελτια παροχης υπηρεσιων,manager, κ.τ.λ.) με αυτα τα λαμογια... παντως και οι επαγγελματιες που βλεπουν με κακο ματι τα ερασιτεχνικα group πιστευω οτι και αυτοι δεν ξεκινησαν αμεσα επαγγελματιες, υπηρξαν και αυτοι μια μικρη ή μεγαλη περιοδο ερασιτεχνες.Βεβαια οτι λεω στην προταση μου ειναι στα πλαισια μιας οργανομενης "κοινοτητας" οπως το musicheaven, να ψαχτει και πεισει καποιους ιδιοκτητες για κατι τετοιο.
Παράθεση:
|
Δέν νομίζω ότι παίζουν όλοι "τά ίδια και τά ίδια".Πολλά από τά γκρούπ που έχω ακούσει κατά καιρούς -καί μάλιστα πρόσφατα- έχουν αξιόλογα πράγματα να πούν και χαρακτηριστικό ήχο κλπ.
Οταν όμως πάς Σάββατο βράδυ σε μαγαζί που είναι γνωστό και βλέπεις ένα αξιόλογο πλήν όχι γνωστό γκρούπ να παίζη ενώπιον πέντε ανθρώπων,δικαίως αναρωτιέσαι μήπως αυτός που έχει το μαγαζί δέν κούνησε όλη την βδομάδα τό δαχτυλάκι του να κάνη λίγη διαφήμιση στην "μπίζνα" του,έστω και στά περίχωρα,αλλά περιμένει να ζήση από τον κόσμο που θα τού φέρη το γκρούπ.Οπως επίσης δικαίως αναρωτιέσαι τί κόσμο θα είχε αυτό το μαγαζί άν δέν είχε έρθει να παίξη το γκρούπ εκείνο το βράδυ,ώστε να περάσουν ακόμα κι'αυτοί οι πέντε ακροατές.
Θά μού πήτε είναι κι'άλλα στη μέση,η κρίση,οι τιμές,ο κόσμος πιά δέν πολυβγαίνει κλπ κλπ,όμως πιστεύω ότι ένα liveάδικο που έχει λογικές τιμές στά ποτά και κάνει μεθοδική διαφήμιση γιά τά όποια γκρούπ φέρνει,αποκτάει κάποια στιγμή ένα σταθερό κοινό που συχνάζει σ'αυτό ακόμα και κάθε βράδυ.Εδώ την δεκαετία τού '80 γέμιζε ο ΗΧΟΣ που ήταν στην Αγία Παρασκευή-γιά να μήν πώ γιά κάτι PIQUE,Μουσικη Αποθήκη και άλλα που ήταν στο κέντρο.....
Παράθεση:
|
Αλλοτριωμένοι γνώστες δέν νομίζω ότι υπάρχουν,άν έχης περάσει από τον χώρο ώς μουσικός και ξέρεις τίς δυσκολίες,δέν αποκτάς την νοοτροπία τού "μαγαζάτορα" όταν περάσης στην άλλη όχθη.Αυτοί που το κάνουν είναι άνθρωποι που δέν τους ικανοποίησε η μουσική δράση τους-ποιός ξέρει,μπορεί να νόμιζαν ότι θα κονομήσουν ώς μουσικοί κι'όταν είδαν πως δέν είναι και τόσο εύκολο,πέρασαν πίσω από τον πάγκο....
Οσο γιά την γραφειοκρατία που αναφέρει ο εναρμονιστής,βάζει κι'αυτή τό χεράκι της,δέν λέω,αλλά άμα τά περιμένουμε όλα από "τό κράτος",αλλοίμονό μας......
ΥΓ.Η πρόταση τού rivera δέν είναι άσχημη πάντως,μετά το καλοκαίρι (όταν υπάρξη καλοκαίρι δηλαδή,γιατί ακόμα δέν τό βλέπω...),μετά τίς διακοπές τέλος πάντων,λέω να το ξανακινήσουμε το θέμα πιό μεθοδικά.......
Αλβέρτο, η δεκαετία '80 στην Ελλάδα είχε το ρομαντισμό της μεταπολίτευσης και της ανάπτυξης. Είχε το δικό της μύθο και τα πάντα περιστρέφονταν γύρω από εκείνον. Ως παράδειγμα θα αναφέρω ότι σήμερα σχεδόν δεν υπάρχει κατάστημα που να μην πληρώνει μίσθωση ενοικιαστηρίου κάτω από 2.000 ευρώ σε κεντρική περιοχή. 'Μεταφρασμένα' σε δραχμές εκείνης της εποχής είναι 730.000 ...
Αντίστοιχα, σήμερα ένα μουσικός μισθώνεται με μέσο όρο τα 50 ευρώ. Δηλαδή, περί των 18.500 δραχμών για δύο με τρεις ώρες εμφάνισης, όταν τη δεκαετία του 80 τόσο ήταν το εξαμηνιαίο εισόδημα δημοσίου υπαλλήλου.
Τα πράγματα έχουν αγριέψει παντού. Κι αυτό γιατί πάντοτε η κίνηση της αγοράς και της τέχνης στην Ελλάδα στόχευε τον δημόσιο υπάλληλο, δηλαδή στην ουσία όλοι εμμέσως ζούμε με κρατική επιχορήγηση. Περιμένουμε την πρώτη του μηνός να πληρωθεί ο δημόσιος υπάλληλος από τα κρατικά ταμεία και ορμάμε να στήσουμε παράγκες έξω από την πόρτα του για να προλάβουμε να δαγκώσουμε κι εμείς τίποτα. Όμως, έφτασε η εποχή που ο ανταγωνισμός για την τσέπη του δημοσίου υπαλλήλου έχει φτάσει στα άκρα του. Κι έφτασε η εποχή που δεν υπάρχουν πλέον αποθέματα για 'έμμεσες' και 'άμεσες' κρατικές επιχορηγήσεις. σε όλους μας. Και το πράγμα καταρρέει από τη βάση του. Ο δημόσιος υπάλληλος πλέον δεν διαθέτει αποταμιεύσεις για υπερκατανάλωση και διασκέδαση. Τον έδεσαν πισθάγκωνα κάποιες εταιρείες και κάποιες τράπεζες, που του προσφέρουν υπηρεσίες και στεγαστικά δάνεια. Προέκυψαν μεγαλοκαρχαρίες μέσα στους βασικούς τομείς της ζωής (ιατρική περίθαλψη, τροφή, καύσιμα κλπ.) που πλέον στοχεύουν εκείνους με σταθερό εισόδημα και δεν τους αφήνουν να ανασάνουν.
Και ιδού οι άμεσα εμπλεκόμενοι σε κάθε τομέα που προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο, για να αιτιολογήσουν την υπολειτουργία του συστήματος. Ο μουσικός καταριέται τον μαγαζάτορα, κι ο μαγαζάτορας τον ιδιοκτήτη. Ο ιδιοκτήτης την αγορά και η αγορά την πολιτική. Η πολιτική το μαύρο χρήμα και το μαύρο χρήμα τον μουσικό που απαιτεί ασφάλιση. Και η ζωή συνεχίζεται μέσα στον κύκλο από σφαλιάρες που ζούμε όλοι μας τόσο όμορφα και τόσο μυθικά.
Η δεκαετία '80 ήταν ο Παπανδρεϊκός Μύθος. Έτρεφε τον δημόσιο τομέα ώστε να καλύπτονται τα άκρα: η πείνα και η φεουδαρχία. Με αυτό το μύθο μεγάλωσε μία ολόκληρη γενεά, η δική μου, που ήπιε το Παπανδρεϊκό πολιτικό γάλα. Όπως συμβαίνει και στους τοίχους των σπιτιών, μία ρωγμή σπανίως ανησυχεί τον ιδιοκτήτη. Όμως, το αίτιο παραγωγής της ρωγμής (καθίζηση, ανισοκατανομή φορτίων κλπ.) θα συνεχίσει το έργο του. Έτσι και στην κοινωνία μας έχει γεμίσει ο τοίχος ρωγμές, κι εμείς συνεχώς ασβεστώνουμε για να αισθανόμαστε ασφαλείς, να μη βλέπουμε τη συμβαίνει.
Κατ'αρχήν,στην Ελλάδα δέν υπάρχουν και δέν υπήρχαν πάντα μόνο δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και ιδιωτικοί.Και αυτοί επίσης πληρώνονται κάθε πρώτη τού μηνός και αυτοί επίσης "καταναλώνουν" προϊόντα και υπηρεσίες "αγοράς" και τέχνης.Στην ουσία,όλοι είμαστε κατά περίστασιν καταναλωτές και παραγωγοί αυτών τών προϊόντων.Ο δημόσιος υπάλληλος τής ΔΕΗ θίγεται εξίσου με τον ιδιωτικό υπάλληλο τής ΦΑΓΕ από τήν αύξηση τών εισιτηρίων τής ΕΘΕΛ και ο δημόσιος υπάλληλος τής ΕΘΕΛ θίγεται εξίσου με τον ιδιωτικό υπάλληλο τής ΦΑΓΕ από την αύξηση τών τιμολογίων τής ΔΕΗ.Αμφότεροι δέ οι δημόσιοι υπάλληλοι θίγονται εξίσου από την αύξηση τής τιμής τού γιαουρτιού που θα επιβάλλη η ΦΑΓΕ γιά να εξισορροπήση τήν αύξηση τού κόστους παραγωγής του επειδή αυξήθηκε η τιμή τού ηλεκτρικού ρεύματος που κινεί τά μηχανήματά της και η τιμή τού εισιτηρίου τής ΕΘΕΛ που μεταφέρει τούς εργαζόμενους στο γιαουρτοπαραγωγείο.Δέν υπάρχουν "στεγανά" στην οικονομία τής Ελλάδας,όπως δέν υπάρχουν "στεγανά" στην οικονομία καμμιάς χώρας.Και άν ο δημόσιος υπάλληλος δέν διαθέτει αποθέματα γιά υπερκατανάλωση και διασκέδαση,άλλο τόσο δέν διαθέτει και ο ιδιωτικός υπάλληλος.
Ούτε είναι επακριβώς ενδεικτικές οι αριθμητικές τιμές που αναφέρεις,γιατί απλούστατα όταν το εξαμηνιαίο εισόδημα δημοσίου υπαλλήλου ήταν 18.500 δραχμές,το εισιτήριο τού αστικού λεωφορείου είχε 50 λεπτά (ένα "πενηνταράκι") που όμως δέν ήταν 50 cents,αλλά απείρως λιγώτερα.
Ομως δέν είναι αυτό το θέμα μας.Το θέμα μας είναι η πολιτική που ακολουθεί ένας συγκεκριμένος κλάδος επιχειρηματιών,αυτός τών ιδιοκτητών τών μουσικών "σκηνών",δηλαδή τών χώρων τους οποίους χρησιμοποιούν οι μουσικοί γιά να παρουσιάσουν στο κοινό τά έργα τους.Σαφώς η πολιτική αυτή επηρεάζεται από τίς γενικές συνθήκες αλλά πάντοτε έτσι γινόταν.Και ο Τριανταφυλλίδης και ο Λαλούμης και οι λοιποί ιδιοκτήτες μουσικών σκηνών τής δεκαετίας τού '80 ασφαλώς είχαν συμφέρον να υπάρχη (και) γι'αυτούς κάποιο οικονομικό όφελος από την εργασία που έκαναν γιά να διαχειρίζωνται τίς μουσικές αυτές σκηνές,δέν τους περισσεύανε λεφτά γιά να κάνουν αυτές τίς επενδύσεις ώς φιλανθρωπικά ιδρύματα.Η διαφορά με την πλειονότητα τών σημερινών ιδιοκτητών τέτοιων χώρων είναι ότι οι προαναφερθέντες τής δεκαετίας τού '80,όντες οι ίδιοι καλλιτέχνες και γνώστες τών δυσκολιών που αντιμετώπιζαν οι ομότεχνοί τους γιά να βρούν χώρους έκφρασης και επικοινωνίας με το κοινό,είχαν καταφέρει να βρούν την (πολύ λεπτή) ισορροπία μεταξύ τού-άς πούμε-"μαικήνα" τής τέχνης και τού επιχειρηματία.Σέ αντίθεση με τούς σημερινούς που -πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων- βλέπουν την όλη υπόθεση σάν μιά κοινή οικονομική δραστηριότητα-σάν να λέμε δηλαδή αντί ν'ανοίξουν ένα παπουτσίδικο να πουλάνε δικαίωμα απόκτησης παπουτσιών,ανοίξαν ένα "μουσικάδικο" γιά να "πουλάνε" δικαίωμα ακρόασης μουσικής....
-----------------
Enjoy tzatzikalism....
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 27-06-2010 22:58 ]
Κανονικα δεν ηθελα να το πω αλλα πλεον σκεφτομαι οτι εαν το πω καλο θα κανει. Την επομενη μερα του φιασκο, ποσοι φιλοι μου μου ελεγαν " ρε λαλακα, εμεις σε αγαπαμε, σε γουσταρουμε , τη βρισκουμε με τη μουσικη σου αλλα ελεος. μας βαζεις 10 ευρω εισοδο κ μας παστωνεις σε ενα μαγαζι χωρις εξαερισμο καλοκαιριατικα, με ηχο απαραδεκτο, κ μας χρεωνεις κ 3 ευρω τη μπυρα κ 5 το ποτο? ουτε στη παραλιακη να ειμασταν. εμεις θα ρχομαστε στα live σου αλλα λυπησου μας. " Αντε τωρα να εξηγησεις σε αυτους οτι το μαγαζι την εκανε τη δουλεια ... Απ τους υπολογισμους μας ο καραγκιοζακος εβγαλε κοντα στα 800 ευρω κ να φανταστεις οτι μια βδομαδα πριν την ιδια μερα το μαγαζι ειχε μολις 3 πελατες. Κ μαλιστα δεν ηταν μερα καθημερινης αλλα μερα weekend, που κανονικα θα επρεπε να την ειχε για live. Αλλα ρε φιλε , ωραια τα πιασες τα 800 απο μας, δε μπορεις να κοιταξεις πιο περα απ τη μυτη σου κ να δεις οτι οι απατες σου θα μαθευτουν? Μπορει να μη θελω να προκαλεσω ντραβαλα στο ΧΟρχε κ δεν αναφερω το ονομα σου κ το ονομα του μαγαζιου σου αλλα ετσι δε το αφησα. Απο στομα μουσικου σε στομα μουσικου εμαθαν το ποιον σου. Κ ιδου τι μπορυμε να κανουμε, οταν καποιος μαγαζατορας μας φερεται καλα , του λεμε μπραβο μεγαλε , θα σε συστησουμε κ σε αλλες μπαντες να τους ξηγηθεις ετσι σπαθι κ να τα κονομησεις κ τη δουλεια σου να κανεις σωστα. Κ φυσικα οποιος κανει απατεωνια απο στομα σε στομα μακρυααααααα.
Μα ειναι τοσο ηλιθιοι τελικα αυτου του ειδους οι μαγαζατορες. Εαν πχ ο καραγκιοζακος απατεωνισκος Ηοmo Ellinicus Cafrus μας ειχε φερθει σωστα, δηλαδη προωθηση του event κ ο ιδιος, οχι ολα απο εμας, ειμασταν σε μερα weekend, φτηνο εισητηριο κ ποτο συμπεριλαμβανομενο. Στανταρ λεφτα στη μπαντα ταριφα η εστω ποσοστο απο εισητηριο χωρις καραγκιοζιλικια μετα απο τοσα ατομα παιρνετε.... Ετσι κ φραγκα θα βγαζε γιατι θα ειχε προσελευση λογω φτηνου εισητηριου, γιατι κακα τα ψεμματα μπορει να θες να πας να δεις ζωντανα μια μπαντα αλλα το 10ρικο το σκεφτεσαι, κ κοσμος θα ρχοταν κ το μαγαζι τεζα. Κ στο τελος ενω θα ηταν τιμιος, θα ελεγαν οι μπαντες οριστε, θα σε συστησουμε κ σε αλλα γκρουπακια να παιξουν εδω κ εσυ να μη φυτοζωεις με 3 ατομα σε μερα weekend. Κ απ την αλλη μερια θα στηριζες την ερασιτεχνικη σκηνη κ δε θα τη ξεζουμιζες, κ φυσικα ολο κ περισσοτεροι ερασιτεχνες θα εκαναν στροφη απο μεγαλες μουσικες σκηνες που τους εκμεταλλευοντε κ θα στρεφοντουσαν σε σενα , κ οι μεγαλοι ας παιζουν μπαλα μονο με μεγαλα ονοματα... Ολα αυτα αραγε δε μεταφραζοντε σε περισοτερο χρηματικο κερδος για σενα απο τα 800 που εβγαλες? Θα μου πεις οτι τα 800 τα βγαλες σε ενα βραδυ με τις απατεωνιες σου κ με το σωστο τροπο θα τα βγαζες σε 2 weekend η σε 3. αλλα ομως θα τα χες στανταρ καποια φραγκα, ενω τωρα? Θα παρακαλεις τον υψιστο να βρεθουν τιποτα χαβαλοι που να παιζουν απο πολκα ως σκυλαδικο για να τους τα ξαναπαρεις οταν κ οποτε, κ αν σου φερουν κοσμο ...
Τυχαιο? Δε νομιζω
Ισως φταιμε κ εμεις οι μουσικοι, που ναι μεν ειμαστε ερασιτεχνες αλλα δεν κανουμε κατι να καλυτερεψει η κατασταση, γιατι αν πχ εγω βγω κ πω στον κλεφταρα λαμογιο μαγαζατορα θελω 50 ευρωπουλα το κεφαλι θα με στειλει ευγενικα απο κει που ρθα, κ θα φερει καποιον αλλο χαβαλο που θα δεχτει τη κλεψια. Ιδιως αν του πω οτι εχω κ δελτιο παροχης υπηρεσιων κ ειμαι νομιμος, θα πει εγω δε πληρωνω καμια μπαντα, ολες παιζουν δωρεαν. Θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι μας ελεγε πριν αρχισει το live. " Εαν μπει κανεις απο το ΙΚΑ κ σας ρωτησει , να πειτε παιζετε δωρεαν και να δωσετε ψευτικο ονοματεπωνυμο, γιατι πολλες φορες μου χει κανει ντου το ΙΚΑ". Γιατι αραγε του κανει συχνα ντου το ΙΚΑ σε αυτον τον μικρο , ταπεινο κ κατατρεγμενο μαγαζατορα που παλαιυει να ορθοποδησει αναμεσα στα θηρια του μουσικου κατεστημενου?
Η ολη φαση μου θυμιζει ιδιοκτητες μπαρ κ κλαμπακιων σε νησια οι οποιοι πανε με λαμογιες , με κλεψιες , με ρεμουλες να τα αρπαξουν ετσι ωστε 3 μηνες το χρονο να δουλευουν κ τους υπολοιπους το χειμωνα να κοπροσκυλιαζουν. Κ πραγματικα στα τελευταια προ κρισης χρονια, πολλοι κυριοι τεμπεληδες εισοδηματιες αεργοι επαιρναν μια επιδοτηση απο τον ΟΑΕΔ, ανοιγαν κ καλα ενα μπαρακι μουσικη σκηνη , ετρωγαν τα λεφτα της επιδοτησης κ γι αυτο η σκηνη αδεια χωρις μηχανηματα, επαιρναν κ κανα δανειακι για τα μισθα υπαλληλων, γκαρσονων ηχολπτων κ αλλα, φυσικα ποτε δε πληρωναν το δανειο κ για αυτο τωρα ολα φαλιμεντο η οι τραπεζες τους εβαλαν το μαχαιρι στο λαιμο η πληρωσε η σου παιρνουμε αμαξι σπτιτι κλπ.
Κ αντι να διαλεξει μπαντα, να χει μια Α ποιοτητα η σκηνη του, σου λεει " ρε δε πα να παιζεις τσιγκολελετα, κ ενα μισαωρο να βγεις, κοσμο να μου φερεις και να τα αρπαξω εγω". Κ σε βαζει στο τριπακι να γινεις και μανατζερ για να αρχιζεις να παρακαλας κοσμο να ρθει να σ ακουσει, να φτιαξεις αφισα, να τις τυπωσεις, να τις κολλησεις, να παρακαλεσεις ατομα να βαλουν το live σου στα μπλογκ τους, να το διαφημισουν. Κ αυτος? απλα να ανοιξει τη τρυπα του κ να εισπραξει. Κ στο τελος παρ οτι τα πηρε χοντρα, να σου ρθει με ενα υφακι σα κλαμενο νιμου ( σορυ για την εκφραση) κ να σου λεεει, μπηκα μεσα, δεν ειχα καταναλωση ποτου , δεν ανοιξαν μπουκαλια κλπ κλπ οποτε δε μπορω να σας δωσω τα συμφωνημενα. Μα φυσικα ρε κακομοιρη στις 5 το πρωι ποιος να υπαρχει να ανοιξει σαμπανιες. Στις 1 οταν τις ανοιγανε μια χαρα ηταν ενω το κεφι ηταν στα υψη.
Θυμαμαι με νοσταλγια τις εποχες των late 90ς που ακομα κ σε καφετερια εβλεπες live τοτε που ακομα κ το πιο μικρο μαγαζι κυνηγουσε κ υποστηριζε τη φαση με ζωντανη μουσικη. Τοτε που το καθε μαγαζι ανταγωνιζοταν το αλλο για να εχει περισοτερο κοσμο κ κυνηγουσε μπαντες για να παιξουν κ φυσικα το ενα εδινε μαχη με το αλλο για τη καλυτερη μπαντα. Κ φυσικα υπηρχε η ανθηση στο Ελληνικο ροκ , ισως το τελευταιο αγκομαχητο του. Αλλα τοτε οι μαγαζατορες σε σεβονταν , κ φυσικα κ εσυ ο ιδιος ο μουσικος , βελτιωνοσουν ωστε να εισει καλυτερος απο τον αλλον κ να παιζεις σε καλυτερο μαγαζι κλπ κλπ.
Οποτε η λυση ειναι μια, ας διοργανωνουμε οι ιδοιοι φεστιβαλ καλη ωρα οπως το musicheaven, κ να μοιραζομαστε τα εσοδα αλλα κ τις δαπανες, πολλοι μαζι ενωμενοι , δυσκολα θα αποτυχουμε , κ ασ αφησουμε τα μαγαζακια αυτα στην μηδενικοτητα της ανυπαρξιας τους .
Όσο θα βρίσκουν κορόιδα οι ψευτοεπαγγελματίες μαγαζάτορες της πλάκας, κανείς δεν θα παίρνει στα σοβαρά τους μουσικούς. Στο προηγούμενο μαγαζί που έπαιζα με το σχήμα μου, κάθε βδομάδα σχεδόν άλλαζε η πρόταση. Μία θα παίρνετε 30€ το άτομο (ξεφτίλα για 3μιση+ ώρες πρόγραμμα αλλά τι να κάνεις), μία θέλω τζίρο 300€ (τις Δευτέρες και με αποκλειστικά δικό μας κόσμο) αλλιώς 25€/άτομο, μία παιδιά δε βγαίνω, χρειάζομαι 400€ τζίρο κάθε φορά για να συνεχίσουμε... Ε, τα μαζέψαμε και φύγαμε.
Μην πέφτουμε στη παγίδα του "δεν το κάνω για τα λεφτά". Σαφώς παίζουμε επειδή γουστάρουμε πρώτα απ' όλα, αλλά όταν ο άλλος θησαυρίζει χάρη σε σένα τη στιγμή που κανονικά δε θα είχε ψυχή το μαγαζί του, είναι υποχρεωμένος να σου παρέχει μια αξιοπρεπή αμοιβή και ανθρώπινες συνθήκες. Αλλιώς μαζευόμαστε στα σπίτια μας με φιλαράκια και περνάμε 10 φορές καλύτερα...
Ηταν στραβο το κλιμα το εφαγε και η γαιδουροκριση ...
Defecar dentro Polihroni quanto nos nao nos tornamos Evzoni
-----------------
----
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : delta66 στις 28-06-2010 23:19 ]
Γύρω στη μιά φορά το μήνα πηγαίνω σε συγκεκριμένο λαιβάδικο και μάλιστα προτιμώ τις μέρες που παίζουν πολλές μπάντες μαζί. Πηγαίνω για ενημέρωση, έτσι κι αλλιώς οι φίλοι μου έχουν προ πολλού εγκαταλείψει. Στο μαγαζί βλέπω αρκετό κόσμο, όμως οι άσχετοι σαν κι εμένα είναι ελάχιστοι, όλοι είναι φίλοι γνωστοί των συγκροτημάτων, κάθε μπάντα που τελειώνει βλέπεις τον κόσμο να αραιώνει. Από λεφτά δεν ξέρω τι παίζει, όπως το βλέπω φαντάζομαι ψιλοπράγματα.
Το θέμα είναι εκτός από τις 1-2 γνωστές σκηνές τι γίνεται παραπέρα. Πριν 20 χρόνια ήξερα πάρα πολλά μαγαζιά, μπαράκια μπυραρίες συνοικιακά, που δυό φορές τη βδομάδα είχαν λάιβ, τώρα δεν υπάρχει κανένα.. Όσο κι αν μας κακοφαίνεται, τα μαγαζιά δεν το αντέχουν πιά. Τα έξοδα είναι αυξημένα, οι απαιτήσεις της νύχτας το ίδιο, έχει μπει κι ο παραλογισμός της ΑΕΠΙ (πρόσφατα ταβερνιάρης σε μισοάδειο μαγαζί μας αρνήθηκε ευγενικά να παίξουμε μερικά τραγουδάκια για το γούστο) κι έτσι έχουν μείνει στη πιάτσα μόνο κάτι κλεφτοκοτάδες.. Πρέπει επειγόντως να αναζητηθούν άλλοι τρόποι και χώροι, δημοτικές εκδηλώσεις, παίξιμο στο δρόμο, δεν ξέρω, γιατί στο λάιβ με την παλιά μορφή του είμαι πολύ απαισιόδοξος..
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Athws στις 29-06-2010 09:13 ]
Mια καλη λυση ειναι η συσπειρωση, δηλαδη, πολλα πολλα γκρουπ ενωμενα σε ομαδες , με κοινο μανατζμεντ, κ μεγαλυτερο χαρτι διαπραγματευσης συμφωνιων. Πχ η ομαδα μας Α αποτελει 20 γκρουπ, θελουμε το μαγαζι σου πχ για μερικες εμφανησεις αυτων των γκρουπ, μας εκανες μαλακια, παμε σε αλλο μαγαζι κ φυσικα κ οι 20 της ομαδας σου ριχνουμε ακυρο, αλλα κ σε αλλες ομαδες το σφυραμε. Η δε γουσταρουμε μαγαζια κ κλεφτοκοταδες? Βρισκουμε εναν χωρο, κανουμε ενα φεστιβαλ, κ απ τις εισπραξεις βγαζουμε το κοστος διοργανωσης, κ φυσικα τα κερδη. ΤΟ θεμα ειναι οτι πρεπει κατι να γινει, δηλαδη εαν οι μαγαζατορες αντιδρουν κ ριχνουν το επιπεδο για χαρη του χρηματος, κ εμεις πρεπει να αντιδρασουμε εναντια στο κερδος κ τη κοροιδια του για χαρη της μουσικης που λατρευουμε.
Αν κάτι 'βλέπω' μέσα στα κείμενά σου σε αυτό το θέμα είναι πως τελικά το να αποζητά κάποιος επιχειρηματίας το κέρδος, όπως εκείνος το νομίζει κι επιθυμεί, είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει ("Τό κακό δέ είναι ότι δέν βλέπω και με ποιό τρόπο θα αλλάξη αυτή η κατάσταση......"). Διότι διαχωρίζεις την επιχειρηματική συνείδηση (κέρδος, κέρδος, κέρδος και πάλι κέρδος) από τη συνείδηση πχ. του καλλιτέχνη και περιγράφεις την πρώτη ως κάτι το βλεβερό, κακό.
Σε τελική ανάλυση, σύμφωνα με τον φιλελευθερισμό που βιώνουμε, έχουμε να κάνουμε με μία συμφωνία μεταξύ δύο μερών: του επιχειρηματία και του καλλιτέχνη. Τί είναι εκείνο που κάνει τις απαιτήσεις του ενός ή του άλλου 'κακές', τραβηγμένες, και στην ουσία εκμετάλλευση; Δεν θεωρείς ότι πρόκειται περί δύο ενηλίκων που μπορούν να διαπραγματευτούν τους όρους της συμφωνίας τους και την συμφωνία την ίδια εν τέλει;
Τελικά, πότε το κέρδος είναι κατακριτέο, πότε υπερβολικο και πότε καταντά εμμονή; Γιατί σε όλες τις συζητήσεις που έχουμε κάνει καθαγιάζεις το κέρδος που φέρνει μία καλύτερη ζωή, ανέσεις, τεχνολογία κ.ο.κ. Γιατί επομένως είναι κακό ή άξιο συζήτησης το αντίστοιχο κέρδος του επιχειρηματία μουσικών σκηνών ο οποίος θέλει να ζήσει το δικό σου όνειρο (άνεση, χαλαρότητα, πλούτος κλπ);
Stavrman ουδεις κατεκρινε το κερδος, ιδιως οταν γινεται συμφωνια κ φερεγγυοτητα κ απο τις 2 πλευρες, κ το κερδος βγαινει κ ολοι ευχαριστημενοι ειναι. Το θεμα μας ειναι οτι απ τη πλευρα των μαγαζατορων βλεπουμε συνεχως κουτοπονηριες, αφερεγγυοτητες, καραγκιοζιλικια κλπ. Ειδαμε πως πχ εκαψε το γκρουπ του Σκορδαλη ο μαγαζατορας. Πληρωνε το καθε ατομο 10 στην εισοδο κ αλλα επιπλεον στο πρωτο παρακαλω ποτο που σαφως ηταν εκτος συμφωνιας αυτο κατα τη συνομιλια μας με πμ. Με αποτελεσμα σε επομενα λαηβ να μη πατησει κανεις μιας κ θα λενε να ιδου οι κλεφτες κ οι φραγκοφονιαδες. Κ το θεμα ειναι φιλε stavrman οτι για να επικρατησει αυτη η π...στια απο τη πλευρα των μαγαζατορων εχουν κανει συμφωνιες μεταξυ των μαγαζιων ενω θα επρεπε το ενα να ανταγωνιζεται το αλλο στο βωμο της υγιους κερδοφοριας.
Οταν ολοι κερδιζουν τοτε ολοι ευχαριστημενοι. Δηλαδη κ το μαγαζι να βγαλει καποια φραγκα, κ να παρουν το κατιτις οι μουσικοι αλλα κ ο κοσμος να πληρωσει μια λογικη τιμη ανταξια του event. Θυμαμαι πιτσιρικας τη δεκαετια του 90 κ στις αρχες δεκαετιας 00 που για να σε βαλει ενα μαγαζι επρεπε να εχεις ενα αξιολογο σχημα κ επιπεδο κ να προσφερεις ικανοποιηση στο κοινο. Κ τοτε οι μαγαζατορες κυνηγουσαν τετοια σχηματα. Σημερα απλα εχουν γινει σε κλεφτες κ εισπρακτορες, βαζουν λογιων λογιων καλαμπορτζηδες , , κ οπως ειπε κ ο Σκορδαλης με τον γλαφυροτατο διαλογο " δε μπα να παιζετε κ τσαμικα. κοσμο να μου φερεις". Αυτη η φραση τα λεει ολα, για ποιο λογο κατακρινουμε το κερδος κ πανω απ ολα τη συμπεριφορα των μαγαζιων για μη υγιες κερδος. Ισως η κριση επηρεασει κ θετικα την ολη φαση. Ισως εαν αρχιζαν να σπανε οι συμφςνιες μεταξυ μαγαζιων να μειωθουν τιμες εισητηριων , αμοιβες σε μπαντες για να επιτευχει προσελευση κοσμου κ να μη βαρανε μυγες κ να σωσουν τις επιχειρησεις τους κ ο κοσμος να βρει νεο στεκι
