Απλα υπεροχα. Η παρεα η φωτια οι κιθαρες η ατμοσφαιρα.
Το δευτερο κυμα που παραλιγο να κανει μουσκεμα ενα σλιπινγκ μπανκ και οσους καθονταν απανω του.
Τα λουκανικα τα καταπληκτικα με την ευγενεια που προσφερθηκαν.
Το χιουμορ η αισθαντικοτητα οι χαρουμενες μορφες.
Οι ομορφες μορφες.
Το ξημερωμα που βρηκε τους εναπομειναντες να ταιζουν με οτι ειχε μεινει τα συμπαθεστατα
σκυλια της παραλιας, και να πινουν νερο απο την χουφτα...
Τελος η μοτοσυκλετα. Ενταξει την πληρωσα κατι παραπανω αλλα αξιζε τον κοπο.
Μετα απο ενα μπουκαλι τσικουδια και καποιες μπυρες, με πηγε μεχρι το σπιτι.
Εχει μαθει τον δρομο...
Συντασομαι με την προταση της Μαργαριτας , να ξαναγινει τον Αυγουστο.
)
