VasilisbSax,
ένα ενδιαφέρον ερώτημα πιστεύω πως θα ήταν το εξής:
"Γιατί επιλέγεις την καύση και την διαίρεση της στάχτης σε δύο τμήματα τα οποία και θα διασκορπιστούν στα τάδε μέρη και δεν ζητάς πχ. να σε κόψουν στα δύο και να θάψουν το μισό σου σώμα στο υγρό στοιχείο και τα άλλο μισό στο υπέδαφος του αγροκτήματος;". Μάλιστα, η τεμάχιση δεν θα χρειαστεί να γίνει παρουσία των συγγενών αλλά από έναν επιστήμονα ιατρό. Φυσικά το παραπάνω είναι ενδεικτικό παράδειγμα κι όχι ευθεία πρόταση.
Πιστεύω ότι θα καταλάβεις πως το θέμα είναι αρκετά βαθύ και σχετίζεται σε μείζονα βαθμό με την ψυχοσύνθεση του εν ζωή ατόμου, καθώς και την κοσμοθεωρία του που κρύβεται κάτω από την χαλαρότητα της λαϊκής κουβέντας και του 'χαβαλέ'.
Σε τελική ανάλυση τί θα προσφέρει η στάχτη σου στα στοιχεία που αγάπησες, περισσότερο από το σώμα σου; Δεν θεωρείς ότι αυτή είναι μία στάση άκρως ιδεαλιστική, όταν συνεχίζεις να θεωρείς την ύπαρξή σου αυτούσια ακόμη κι έπειτα από την μετατροπή της οργανικής σου σύστασης σε ανόργανη ύλη, και δή οξίνη (ανόργανα οξέα);
Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να σε μειώσω, ούτε και κανέναν άλλο. Απλά, πολλές φορές μετατρέπουμε τους φόβους μας σε ιδεολογίες, δημιουργούμε μύθους γύρω από εκείνες ώστε να καταπολεμήσουμε τις φοβικές μεταφυσικές μας δοξασίες.
Όπως έγραψα και παραπάνω, εκείνος που θέλει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και ασχολείται με τον υπόλοιπο μετα δικόν του θάνατο κόσμο, ας αφήσει τον κόσμο να κρίνει την χρήση του σώματός του.
--------------------------------------------
ΓΕΝΙΚΟ:
Οφείλω ακόμη να διευκρινήσω κάτι γενικό: συμμετέχω σε FORUM συζητήσεων κι όχι σε κάποιο προσωπικό μπλογκ. Τα φόρουμς είναι χώροι ανταλλαγής απόψεων κι όχι προσωπικές ιστοσελίδες. Εκείνος που σέβεται την ίδια του συμμετοχή σε φόρουμ συζητήσεων δεν οικειοποιείται τη συζήτηση (είτε την ξεκίνησε ο ίδιος είτε όχι). Ακόμη παρατηρώ ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες φέρονται ως απλά μετέχοντες... Δηλαδή πετούν μία φωτοβολίδα σαν εκείνες των Κεφαλλονιτών το Πάσχα, και περιμένουν το επόμενο Πάσχα, δηλαδή την επόμενη συζήτηση για να δηλώσουν παρόντες.
Ετούτο δεν σημαίνει ότι κατακρίνω αυτούς που εκφέρουν προσωπική άποψη, αλλά παραξενεύομαι και προβληματίζομαι από τη στάση των ανθρώπων να μετέχουν σε συζητήσεις χωρίς διάθεση ανταλλαγής απόψεων. Ας μην απορούμε λοιπόν που οι πολιτικοί μας και οι επιχειρηματίες το έχουν ρίξει στα στημένα γκάλοπς και την χειραγώγηση των συνειδήσεων, από τη στιγμή που η δική μας στάση είναι ένα τεράστιο γκάλοπ του στυλ: ΝΑΙ - ΟΧΙ. Τέλος, αν κάτι θα μπορούσα να υποστηρίξω με βεβαιότητα είναι πως παρά του γεγονότος ότι θεωρούμαι από τους 'ιδεαλιστές' των συζητήσεων, μάλλον μέσα από τις συζητήσεις θα διακρίνει κάποιος ότι οι θέσεις μου τείνουν να γίνουν οι περισσότερο ρεαλιστικές. Όχι διότι είμαι ο ρεαλιστής, μα γιατί κανείς επί της ουσίας δεν είναι την ίδια στιγμή που οι περισσότεροι υπερηφανεύονται για το ρεαλισμό τους.