465 online · 210.845 μέλη
δωρεα ολων των υγειων των οργανων μου και μετα αποτεφρωση. Δεν υπάρχει λογος για ταφη, αποσυνθεση, μνημεια κλπ. Ετσι και αλλιως πάλι στο χωμα θα καταληξουμε, στο χωμα και στον αερα.
Συμφωνω για τη δωρεα, ομως διαφωνω για το "ξαναγυριζουμε στο χωμα"...
Οταν εισαι "καμμενος", η τεφρα δεν εχει καμια ενεργειακη αξια για το σκουληκακι του εδαφους που ζει με την αποσυνθεση. Οσο για τον αερα σου...τοσο πλουσιος σε CO2 που θα βοηθησει τις επομενες γενιες να εχουν ακομα ενα μικρογραμμαριο στην ατμοσφαιρα τους...
Εφοσον ολοι νοιαζεστε για τους συγγενεις που απομενουν, γιατι δε τους ρωτατε αυτους τι θα ηθελαν να κανουν με το πτωμα σας; Εξαλλου θα εισαστε ηδη νεκροι, αρα...ποιος ο λογος να αποφασιζετε εσεις για το τι θα εκανε εκεινους να αισθανονται καλυτερα; 
Ομως ο εγωισμος της αποψης μας κανει να ξεχναμε πως μετα το θανατο ολα ειναι "παπαλα", "καπουτ", "φινιτο"... Αρα, οσοι απο εσας αισθανεστε την ευθυνη να προστατεψετε τους ανθρωπους σας απο το νεκρο σας σαρκειο, να θυμαστε πως κι εκεινοι θα επρεπε να εχουν ενα λογο με το τι θα κανουν στο σωμα σας που στο κατω κατω δε θα σας ανηκει πλεον. 
Παράθεση:
|
Ειιι …. εσύ από εκεί ψηλά που (νομίζεις ότι βρίσκεσαι) σου μιλά ένα απλο ανθρωπάκι (έτσι δεν μ αποκάλεσες? )
Δεν ζητήσαμε υποδείξεις για το αν θα ρωτήσουμε η όχι τους συγγενείς μας
το μόνο που ζητήσαμε απ την αρχή είναι Απλά την άποψη σου
εσύ το μόνο που κανείς είναι να αντιλέγεις σε όποιον έχει αντίθετη από εσένα άποψη
κρατά την άποψη σου για τον εαυτό σου
και επιτέλους επέτρεψε μας να έχουμε την δίκια μας άποψη
χωρίς μουρμουρα και κάθε φορά που κάποιος επιλεγεί ότι του πρέπει η αποτέφρωση, να πρέπει να σε αντικρούσει ντε και καλά
εντάξει το εμπεδώσαμε ότι προτιμάς την ταφή
μην προσπαθείς να μας επιβάλεις την άποψη σου
βεβαια σε περίπτωση αναστάσεως η αποτέφρωση δεν ειναι
και πολυ λειτουργική...
-----------------
Ξέρουν πως θα αντιχαιρετήσω πρόθυμα. Γι αυτό φύλλα, πουλιά και λαός με χαιρετάνε. Μόνη μου περηφάνια. Γιάννης Ρίτσος https://www.youtube.com/user/japan88gr
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Japan88gr στις 06-08-2010 16:47 ]
Παράθεση:
|
Άποψη κι αυτή !!!
με τιε ευχές μου περί Αναστάσεως
Tips: υπάρχουν Γραφεια τελετών που σε περίπτωση αναστάσεως παίρνουν το φέρετρο πίσω
Τωρα αν δεν βρεις δεν πειράζει το πολύ πολύ να το κρατήσεις ''κάβα'' για την επόμενη φορά
-----------------
Η πραγματική Ευτυχία δεν κρύβεται στον προορισμό αλλά στον τρόπο που ταξιδεύεις. http://blogs.musicheaven.gr/alfawolf http://www.musicheaven.gr/live/101
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AlfaWolf στις 06-08-2010 17:10 ]
Κάπου είχα δεί το site ενός γραφείου τελετών,που διαφήμιζε μάλιστα διάφορα μοντέλα φερέτρων.
Επίσης,ο μπατζανάκης ενός φίλου μου είχε ανοίξει κουτούκι κάτω από το γραφείοι τελετών του,με το όνομα "Τό στέκι τών νεκρών".
Αυτά γιά να ευθυμήσουμε λίγο,μιά και είναι καλοκαίρι.
Αλλιώς θα πρότεινα μιά πιό ρηξικέλευθη ιδέα (μού ήρθε χτές τό βράδυ που ήμουν σε μιά ταβέρνα στη Σέριφο):αφού οι συγγενείς αποκόψουν και ταριχεύσουν την κεφαλή μας (και αφού την βάλουν σε περίοπτη θέση στό σπίτι τους),να μαγειρεύουν το υπόλοιπο σώμα μας και να το τρώνε την ημέρα τής κηδείας μας εις μνήμην μας.
Αντε,γιατί αντί ν'ασχολήστε με το πώς θα κάνετε πιό δημιουργική και ευχάριστη τη ζωή σας,κάθεστε και συζητάτε άν θέλετε να σάς κάψουν ή να σάς θάψουν στό τέλος αυτής τής ζωής......
Παράθεση:
|
Οταν ο ανθρωπος δεν εχει επιχειρηματα και νιωθει σαθρη τη δικη του αποψη, αμεσως κατηγορει αυτον που εχει επιχειρηματα για "επιβολη αποψεως".
Το θεμα ειναι ο,τι ζητας την αποψη μου κι οταν αντιπαραβαλλω επιχειρηματα εναντια στη δικη σου αποψη απαντας περι "επιβολη". Εαν δεν εχεις αλλα επιχειρηματα, απλως αποφευγεις τη συζητηση.
Δεν επεβαλλα την αποψη μου. Μπορει να αισθανεσαι κινδυνο απο αυτην, αλλα δεν ειδα να απαντας ξεκαθαρα στα δικα μου επιχειρηματα.
Κι αν δε τα βρισκεις, απλως διαβαζε καλυτερα τι γραφει ο συνομιλητης σου. Δεν ειναι ντροπη.
Ευχαριστω για τη ξεκαθαρη απαντηση σου. Πηρα πραγματικα αυτο που ηθελα απο εσενα.
-----------------
Dreamcatcher Music DreamCatcher
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : noizreduction στις 06-08-2010 19:54 ]
Παράθεση:
|
Αλβέρτο, το χιούμορ αλαφρώνει την ψυχή του ανθρώπου και είναι πολύ σημαντικό στη ζωή.
Οι συζητήσεις αυτές, όπως και όλες οι άλλες, δεν γίνονται για να βγει κάποιο αντικειμενικό συμπέρασμα περί της ταφής ή καύσης, περί των δισκογραφικών εταιρειών, περί της μουσικής, περί του έρωτα κλπ. Οι συζητήσεις γίνονται κυρίως για να αναπτυχθεί η έλλογη συνείδηση του ανθρώπου μέσα από την γραπτή επικοινωνία με τους άλλους.
Το σημαντικότερο μέρος της συνείδησης είναι η αυτοσυνείδηση, εκείνο το στοιχείο που έδωσε στον άνθρωπο τη μαγεία της διαφορετικότητας ως ον. Η αυτοσυνείδηση είναι η ο τομή της ύπαρξης με τη μη ύπαρξη, του πόνου με την ηδονή, της αναισθησίας με την ευαισθησία κ.ο.κ.
"Μέσα από τα αντίθετα ψάχνω για την αιτία".
Η στάση του ανθρώπου απέναντι στο θάνατο είναι και στάση της ζωής του, καθώς ο θάνατος είναι μέρος της συνείδησής του. Κάθε στιγμή που περνά η κοσμική ανυπαρξία σου χαμογελά: "I can see no good in taking your own life when any moment death calls" (Paradise Lost/ True belief). Αυτό που μένει στον άνθρωπο είναι να αξιολογήσει τη ζωή του ως μία σπίθα απέναντι στην ανυπαρξία. Η μελέτη θανάτου είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα στην πνευματική ζωή του ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που αν δεν συμφιλιωθεί με εκείνον, θα τον ζει σε κάθε στιγμή ξεχωριστά, όπως έγραψα παραπάνω.
Οι συζητήσεις αυτές κακώς χαρακτηρίζονται ως νεκρικές και μακάβριες. Μακάβρια είναι η καθημερινότητα του ανθρώπου κι όχι η όποια μεταθανάτια κατάστασή του. Μακάβρια είναι τα δελτία ειδήσεων, και οι πολιτικές μας που προβάλλουν και προωθούν αντίστοιχα την ωμή εκτέλεση συνανθρώπων μας. Μακάβρια είναι η νεκρική αντιμετώπιση των σχέσεων, κοινωνικών κι ερωτικών, όταν πριν ακόμα σμίξεις με έναν άνθρωπο σκέφτεσαι πώς θα 'σου τη φέρει', δηλαδή νεκρώνεις την ίδια τη σχέση που σημαίνει ζωή. Μακάβρια είναι η συμπεριφορά που ακούει στη λογική "η ζωή μου / ο θάνατός σου" που είναι το προωθούμενο δόγμα της σύγχρονης ανταγωνιστικής κοινωνίας. Μακάβριο είναι το γεγονός ότι ο άνθρωπος νιώθει τόσο νεκρική μοναξιά στη ζωή του, που φτάνει σε σημείο να ονειρεύεται ένα beach party ως όαση του καλοκαιριού του, την ίδια στιγμή που θα έπρεπε να επιδιώκει να βρίσκεται με τους συνανθρώπους του σε καθημερινή βάση σε κάποια πλατεία.
Αυτά τα πράγματα είναι μακάβρια κι όχι μία συζήτηση περί μεταθανάτιων δοξασιών.
Η ζωή του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, κρινόμενη από τη σκοπιά του αποτελέσματος, είναι μηδέν εις το πηλίκο, σύμφωνα με το μεταφυσικό μηδενισμό. Ήρθα-έφυγα. Πιο το αποτέλεσμα; Θα μου πεις "έζησες". Δηλαδή, το νόημα δεν βρίσκεται στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά στην ποιότητα της ζωής. Κι έτσι θα συμφωνήσουμε ότι το να ζείς την κάθε στιγμή είναι μία αθανασία. Ο αριθμός των στιγμών δεν κρύβει κάποια ουσία, καθώς κάθε στιγμή είναι μία αιωνιότητα, είναι μία απειρότητα. Γι' αυτό και επιμένω ότι η αντιμετώπιση του θανάτου είναι μέρος της ζωής. Αν δεν κατανοήσει ο άνθρωπος ότι ο χρόνος είναι ψευδαίσθηση, δεν θα κατανοήσει και ότι η ζωή του είναι αιώνια, ακόμη κι αν ζήσει δύο ώρες χωρίς την έγνοια του θανάτου.
Γι' αυτό και στρέφω τη συζήτηση σε πιο βαθιά νερά, ώστε να καταλάβουμε ότι η κάθε μας στάση ζωής είναι στάση θανάτου, και το αντίστροφο.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 07-08-2010 14:53 ]
Σταύρο,σίγουρα δέν πρόκειται να βγάλουμε κάποιο πόρισμα ή απόφαση από τίς συζητήσεις αυτές.Ιδέες και απόψεις ανταλλάσσουμε.
Επί τού προκειμένου λοιπόν,ιδού οι δικές μου απόψεις:
1.Ο,τι και να θέλουμε εμείς να μάς κάνουν μετά τόν θάνατό μας,δέν υπάρχει κανένας τρόπος να επαληθεύσουμε ότι τα πράγματα έγιναν σύμφωνα με τίς εντολές μας.
2.Οπως έχει γράψει και ο Καζαντζάκης,"άν αυτοί που αφήνω πίσω μου θα με σκέφτωνται,δέν πρόκειται να πεθάνω ποτέ" (δέν θυμάμαι τώρα την ακριβή διατύπωση,αλλά κάπως έτσι είναι).Οι δικοί μου άνθρωποι που έφυγαν,ζούνε ακόμα επειδή έχω κρατήσει μέσα μου τίς αναμνήσεις από την κοινή μας ζωή.Ζούνε επειδή έχω κρατήσει αυτά που μού έδωσαν,τίς συμβουλές τους,τά έργα που άφησαν πίσω τους γιά μένα.Τί σημασία έχει άν θάφτηκαν ή αποτεφρώθηκαν;Τόν τάφο τού πατέρα μου,π.χ.,τόν έχω επισκεφτεί μιά-δυό φορές μόνο,κι'αυτό επειδή ήθελε να πηγαίνη εκεί η μητέρα μου.Στόν τάφο τής μητέρας μου δέν έχω πάει από την ημέρα τής κηδείας,κι'ούτε χρειάζεται να πάω-όπως και στόν τάφο τού παππού μου ή τής γιαγιάς μου ή τών άλλων συγγενών μου.Τούς θυμάμαι όλους αυτούς-και με την θύμηση αυτή ξέρω ότι υπήρξαν και μ'επηρέασαν-θετικά ή αρνητικά,δέν έχει σημασία,η ουσία είναι ότι η ζωή μου "περιέχει" και ένα κομμάτι από την δική τους ζωή.
Οσο γιά τό άν τέτοιου είδους συζητήσεις είναι μακάβριες ή όχι,ενδεχομένως θα έπρεπε πρώτα να συμφωνήσουμε στό τί ορίζεται ώς μακάβριο.Γιά μένα,μακάβρια -λίγο ή πολύ- είναι όλα αυτά που αναφέρεις,αλλά μακάβριο είναι επίσης να κάθωμαι να μ'απασχολή τί θά κάνουν οι άλλοι με το σώμα μου όταν πεθάνω,αντί να μ'απασχολή τί θα κάνω εγώ ώς ζωντανός άνθρωπος γιά να χαρώ αυτό το γεγονός ότι είμαι ζωντανός και μπορώ να μιλάω,να σκέφτωμαι,να ταξιδεύω,να παίζω μουσική κλπ κλπ.Εχω ακόμα τουλάχιστον καμμιά 30ριά χρόνια μπροστά μου,μέχρι να φτάσω σε μιά ηλικία που θα θεωρώ ότι "όπου να'ναι θα επέλθη το μοιραίο" -καί μέχρι τότε δέν ξέρουμε τί μάς επιφυλάσσει η ιατρική και οι λοιπές επιστήμες υγείας......
ΥΓ.Προφανώς η πρότασή μου να μάς μαγειρεύουν και να μάς τρώνε την μέρα τής κηδείας μας ήταν χιουμοριστική.Πάντως,κάποιες πρωτόγονες φυλές έτρωγαν τους νεκρούς τους-ίσως έτσι δημιουργήθηκε η έκφραση "αυτός δέν τρώγεται μέ τίποτε".....
Εγώ πάλι Αλβέρτο, πάνω στα συμπεράσματά σου θα προσθέσω τα εξής:
1. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γνωρίζουμε ότι μετά το θάνατό μας δεν υπάρχει κανένας τρόπος να επαληθεύσουμε ότι τα πράγματα έγιναν σύμφωνα με τις εντολές μας. Επομένως το όλο θέμα επαφίεται στην δύναμη της πίστεως, είτε της μηδενιστικής είτε της μεταφυσικής.
2. Η διανοητική σχέση, δηλαδή η σχέση σε επίπεδο ιδεών, είναι ένα μόνο κομμάτι της σχέσεως μεταξύ των ανθρώπων. Όπως η γλώσσα του σώματος 'φανερώνει' το 90% (χονδρικά) της επικοινωνίας, δηλαδή όσα δεν μπορούν να πουν οι λέξεις του στόματος και της πένας, έτσι και η ζωή φανερώνεται στον άνθρωπο μέσα από διαισθητικές καταστάσεις. Εμείς, με τον ίδιο τρόπο που δώσαμε τόση σημασία στον 'ορθό λόγο' με αποτέλεσμα να είμαστε καθημερινά θύματα ακατάσχετης ρητορίας, έτσι δίνουμε και σε επίπεδο ζωής πολλή σημασία στον αισθησιασμό, δηλαδή στη 'φανέρωση' του κόσμου, με αποτέλεσμα να πέφτουμε συνεχώς θύματα επιστημονισμού και ουσιαστικά μαθηματικού μηδενισμού.
Η προσωπική σου σχέση με την οικογένειά σου είναι μέρος του τρόπου ζωής σου. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει για εκείνον. Η αλήθεια δεν βρίσκεται ούτε στον εγκέφαλό σου, ούτε και στο χώμα, αλλά σε κάποιο άλλο επίπεδο, όπου τα δυο τους σμίγουν σε ένα. Η μνήμη είναι μία πολυαισθησιακή απεικόνιση των πραγμάτων. Όμως, δεν επαρκεί. Στην πραγματικότητα, η ύπαρξή μας συμμετέχει στον κόσμο όλων των υπάρξεων σε κάποιο επίπεδο που θα το ονομάζαμε 'μοίρα' ή 'πεπρωμένο', γι' αυτό και μπορεί να μελαγχολήσεις στην 'ιδεά' ενός χαρακτήρα βιβλίου που πέφτει στη μάχη, λαβωμένος από αιχμηρό όπλο, χωρίς εκείνος να υπάρχει ή υπήρχε ποτέ. Σχετίζεσαι με την 'μοίρα' του ανθρώπου σε βαθμό μεγαλύτερο από μία απλή ιδέα. Η τραγωδία της ζωής είναι κοινή σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς να σημαίνει ότι ως μοίρα ή πεπρωμένο αποδέχομαι την ντετερμινιστική σύλληψη του κόσμου.
Το χιούμορ όπως προείπα είναι πλήρως αποδεκτό, τουλάχιστον από εμένα. Κι εκτιμώ τους ανθρώπους με χιούμορ, επειδή ο αστεϊσμός είναι η καλύτερη άμυνα που βρήκε ο άνθρωπος απέναντι στην τραγικότητα των πραγμάτων. Είναι μία έντεχνη προσέγγιση του κόσμου μέσα από την 'ειρωνεία', δηλαδή την αρνητική τύπου απεικόνιση των αρνητικών πλευρών της ζωής (σαν φιλμ προ εμφανίσεως). Και συνήθως το υψηλού επιπέδου χιούμορ αποκαλύπτει μεγάλες τραγωδίες του ανθρώπου (ασχέτως της ποιότητας του χιούμορ σου δεν αναφέρομαι σε εσένα, αλλά στους 'μεγάλους χιουμορίστες' αυτού του κόσμου).
Φιλοσοφική θεώρηση του θανάτου – Διάλεξη του Λιαντίνη στους γιατρούς του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών. (Μάρτιο του 1997)
http://video.google.com/videoplay?docid=-4933825208108634309&hl=en
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Lykos88 στις 21-08-2010 16:10 ]
ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ.Και παπάδες δεν θα χρειαστεί να πληρώσεις και είναι και μινιμαλιστικό.Όλος σε ένα βαζάκι.Less is more.
-----------------
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : DaVe-Crane στις 23-08-2010 23:49 ]
