Όπως πολλοί επαγγελματίες έβαλαν τα χεράκια τους και βγάλαν τα ματάκια τους και τώρα κλαίγοντα, για παράδειγμα οι ψαράδες με την ανεξέλεγκτη αλιεία, ξεριζόνοντας ότι υπάρχει στο βυθό, άφησαν χωρίς ψάρια τις θάλασσες, οι τουριστάδες νοίκιαζαν ότι είχε ή δεν είχε σκεπή πάνω του σε ότι τιμή ήθελαν και χωρίς καμία υποδομή, έμειναν χωρίς πελάτες, γιατί κάποια ωραία πρωία ξύπνησε ο "μαλάκας" Ευρωπαίος, τώρα μάλιστα που έχει το ίδιο νόμισμα και μπορεί να κάνει τη σύγκριση, και πολλοί άλλοι με παρόμοιες κουτοπονηρίστικες κινήσεις, έτσι και οι δισκογραφικές εταιρίες, κάποτε θα έμεναν χωρίς πελάτες, γιατί το είχαν παραχέσει! Δεν μπορεις να πουλάς το CD (δεν αναφέρομαι στο βινύλιο, γιατί δεν έχει καμιά σχέση με το CD ούτε ποιοτικά ούτε κοστολογικά) 20 και 25 € τη στιγμή που ξέρεις οτι έτσι μας πιάνεις τον κώλο. Αφ' ενός μεν το βρίσκουμε τσάμπα πλέον και αφ' εταίρου ξυπνήσαμε και μάθαμε πόσο σου στοιχίζει. Άντε δώστο τώρα με την εφημερίδα, τσάμπα για μας, ή στην καλύτερη πούλα το απ' το περίπτερο με ένα δεκάρικο (και όταν ο περιπτεράς σου κάνει τις επιστροφές, έλα να μου πεις πόσα πούλησες)! ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ!!!
Ευτυχώς, για όσους είμαστε ακόμα λάτρεις του βινυλίου, θα υπάρχουν τα δισκάδικα του είδους και θα βρίσκουμε χώρο να ανεβάζουμε την αδρεναλίνη μας, ψάχνοντας, χαιδεύοντας και τελικά αγοράζοντας τα αντικείμενα του πόθου μας!!!
Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα όταν βγαίνω σαφάρι για βινύλια, είναι οτι αρκετά παιδιά, που όταν γεννήθηκαν πολλές εταιρίες είχαν ήδη πάψει να βγάζουν δίσκους βινυλίου, ψάχνουν δίπλα μου, ρωτάνε, έχουν άποψη και δείχνουν οτι δεν πέρασαν τυχαία την πόρτα ενός τέτοιου δισκάδικου!!!
leonida.