ελληνική μουσική
    900 online   ·  210.851 μέλη

    Τι διάστημα είναι το Σιb-Σι;

    cembalo
    03.10.2010, 18:11

    Παράθεση:

    Το μέλος freddieKrueger στις 01-10-2010 στις 16:56 έγραψε...

    Agaphte apantw se ka8emia apo tis parathrhseis sou exwntas tis ari8mhsei kai tonisei gia na ksexwrisoun apo to to ypoloipo keimeno...

    1)Ousiastika ayto pou grafw den einai tipota perissotero apo to gegonos pws afou ta hmitonia kai oi tonoi den einai xaragmenoi me kapoio tropo sta atasta organa,8a einai sigoura xaragmenoi sto myalo tou organopaixth...

    Ναι, σωστό, έτσι συμβαίνει, όμως δεν είναι απαραίτητα χαραγμένοι σωστά  ή με ακρίβεια. Επίσης, δεν είναι απαραίτητα χαραγμένο το τονικό ύψος της κάθε νότας, αλλά περισσότερο η απόστασή της από μια άλλη.

     

    Apo kei kai pera...gia na akousei kapoios th diafora enos sib kai la# se ena mh sygkerasmeno systhma kata thn ermhneia enos biolisth as poume 8a prepe na dia8etei thn yperakoh...synepws kati tetoio den paizei...gia mena toulaxisto pou akouga Sib ki epaiza La# sthn ki8ara mou kai htan to idio...

    Όχι, δεν είναι δύσκολο καθόλου και το ακούμε (σχεδόν) όλοι, εφόσον εξασκηθούμε και εκτεθούμε σε αυτό. Το παράδειγμα του εαυτού σου με την κιθάρα δεν είναι αντιπροσωπευτικό, γιατί το (καθιερωμένο) κούρδισμα μιας κιθάρας δεν επιτρέπει τη διαφοροποίηση λα#-sib. αν έπαιζες ένα μη ισοσυγκερασμένο όργανο, θα σου ήταν πιο εύκολο να το αντιληφθείς. Φυσικά είναι αυτονόητο, πως τη διαφορά αυτή θα την ακούσεις σε σχέση με άλλους φθόγγους, και όχι αν απλά ένα πρωί που δεν έχεις ακούσει τίποτε, σου παίξει κάποιος μια νότα και σε ρωτήσει: είναι αυτό λα# ή σι ύφεση? Αυτό που σου λέω όμως, μπορείς πολύ εύκολα να το ακούσεις αν σου παίξω μια συγχορδία μι ματζόρε, έχοντας κουρδίσει αρχικά χαμηλά το σολ #, και μετά στην ξαναπαίξω έχοντας κουρδίζει ψηλά το σολ #, το οποίο όμως δεν θα λειτουργεί πια ως σολ# και άρα θα το ακούσεις φάλτσο, ενώ αν αμέσως μετά σου παίξω μια συγχορδία φα ελάσσονα, όπου δεν έχουμε πια σολ# αλλά λαb, η ίδια νότα που πριν σου φάνηκε ξεκούρδιστη, θα σου φανεί κουρδισμένη.

     

    2)Einai to idio boliko kai eykolo na bgaleis to kommati otan exete koino systhma anaforas syxnothtwn se hz apo to na diaferoun?Akomh kai aristo ''sxetiko'' ayti na exei kapoios sigoura einai poly pio eykolo na yparxei symfwnia...

    Είναι πολύ πιο εύκολο να υπάρχει αυτή η "συμφωνία" που λες, όταν, αντί να ακούς σχετικά, προσπαθείς απλώς να ταυτίσεις αυτό που παίζεις με αυτό που ακούς, και ο μόνος τρόπος να κρίνεις αν αυτό που παίζεις είναι σωστό, είναι να το συγκρίνεις με αυτό που ακούς και αυτά να είναι απολύτως όμοια. Είναι δηλαδή, σαν να θες να δεις αν 2 αποστάσεις είναι ίδιες, αλλά δεν έχεις μεζούρα να μετρήσεις. Τότε, το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να τις βάλεις τη μία πάνω στην άλλη. Ενώ, αν είχες μεζούρα, ακόμα κι αν οι αποστάσεις αυτές ήταν σε διαφορετικά σημεία του χώρου, θα μετρούσες και τις 2 με τη μεζούρα και δεν θα χρειαζόταν να τις ταυτίσεις. Ας πούμε λοιπόν, πως η "μεζούρα" αυτή, το εργαλείο αυτό, είναι η "σχετική ακοή".

     

    3)Den to hksera eilikrina pws symbainei kati tetoio kai den exw kai logo na to amfisbhthsw mia kai sta Guitar tuners mporeis na deis epilogh Hz apo 430 ews kai 449 hz...kapoio nohma 8a xoun oi epiloges autes anarrwtiomoun panta...

    Par ola ayta pws 8a sou akougotan mia orxhstra sthn opoia o pianistas exei kourdisei to piano tou se A=440hz,o ki8aristas einai kourdismenos se A=445 hz enw ta biolia briskontai se A 430hz?

    Η ορχήστρα αυτή θα ακουγόταν σίγουρα φάλτσα, αλλά δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό με αυτά που συζητάμε. Παρόλαυτά, μπορώ να σου αναφέρω πολλές ορχήστρες στις οποίες συμβαίνει αυτό που περιγράφεις -σίγουρα σε πολλές ελληνικές!

    4)Symfwnw

    5)Prospa8w na ksefygw apo tous orismous ths megalhs kai mikrhs triths me bash to isosygkerasmeno monterno systhma,8a me boh8hseis?

    Me alla logia F#-A# 8a akougetai faltso an exoume pshlo A# sxetika me solb-Bb an exoume ena xamhlo sib...

    Mporeis na to ekshghseis kalytera?

    Δεν είπα αυτό.  Είπα πως, μια τρίτη μεγάλη, ακούγεται πιο κουρδισμένη, όταν είναι πιο κοντά στη φυσική 3η, η οποία είναι αρκετά πιο μικρή από την ισοσυγκερασμένη 3η μεγάλη.

     

    Έτσι: όταν έχουμε τις υφέσεις κουρδισμένες ψηλότερα, αυτό σημαίνει πως όλες οι μείζονες συγχορδίες οι οποίες έχουν ως βάση μια ύφεση (π.χ. σι ύφεση μείζονα, λα ύφεση μείζονα κτλ) θα έχουν την 3η μεγάλη τους μικρότερη, στενότερη, επειδή η βάση τους είναι πιο ψηλή.

    Αντίστοιχα, αν κουρδίσω τις διέσεις χαμηλότερα, τότε οι μείζονες συγχορδίες οι οποίες έχουν μια δίεση στην 3η τους (π.χ. λα μείζονα, ρε μείζονα κτλ), θα έχουν και αυτές μια 3η μεγάλη που θα είναι μικρότερη-στενότερη από την ισοσυγκερασμένη.

    Αυτές οι 2 περιπτώσεις συγχορδιών οι οποίες έχουν την 3η μεγάλη τους πιο κοντά (ή και ίση) με την ΦΥΣΙΚΗ τρίτη, ακούγονται πολύ πιο όμορφες και κουρδισμένες.

    Φυσικά, σε ένα σύστημα κουρδίσματος, είναι αδύνατο να έχω ΚΑΙ τις υφέσεις ψηλά, αλλά ΚΑΙ τις διέσεις χαμηλά, μια και παίζονται από το ίδιο πλήκτρο, τάστο ή ό,τι άλλο. Αυτή ήταν και η αιτία που οι μουσικοί άρχισαν να προβληματίζονται για το χόρδισμα, όταν άρχισαν να χρησιμοποιούν περισσότερες τονικότητες και άρα χρειάζονταν όλες τις διέσεις και υφέσεις. (Κάτι που γινόταν εύκολα στα άταστα όργανα και στα πνευστά αλλά όχι στα όργανα με πλήκτρα ή ακίνητα τάστα.)

    Παλαιότερα, έκαναν επιλογή και έλεγαν: παίζω μόνο στις τάδε τονικότητες, (π.χ. μόνο τονικότητες με οπλισμό μέχρι 3 διέσεις ή 3 υφέσεις) και έτσι κούρδιζαν με τρόπο που η χρωματική κλίμακα ήταν αδύνατη, και περιείχε μόνο τους φθόγγους που εκείνοι χρειάζονταν. Δηλαδή, συνήθως: ντο, ντο#, ρε, mib (σπανιότερα ρε#), μι, φα, φα# (και όχι σολb), σολ, σολ# (σπανιότερα λαb), σιb (σπανιότερα λα#) και σι. Με αυτό τον τρόπο εξασφάλιζαν τη λειτουργικότητα των τονικοτήτων που έπαιζαν,εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα πως όλες οι 3ες μεγάλες των τονικοτήτων αυτών ήταν "φυσικές", και άρα οι μείζονες συγχορδίες πολύ πολύ όμορφες. Καθιστούσαν όμως αδύνατη τη χρήση άλλων τονικοτήτων (π.χ. μι μείζονα, φα δίεση μείζονα, φα ελάσσονα κτλ).

    Σταδιακά υπήρξε η επιθυμία να μπορεί κανείς να παίζει όλες τις τονικότητες. Έτσι, κινήθηκαν προς 2 κατευθύνσεις:

    1. Προσπάθησαν να κατασκευάσουν όργανα τα οποία να μπορούν να παίζουν τα πάντα: π.χ.και χαμηλό φα# και ψηλό σολb, χωρίζοντας το πλήκτρο στη μέση! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κατασκευή πληκτροφόρων με τα πλήκτρα των αλλοιώσεων χωρισμένα στη μέση. Ωστόσο, επικράτησαν μόνο εκείνα που είχαν αυτή τη δυνατότητα σε μερικά μόνο πλήκτρα, επειδή το να παίζει κανείς σε ένα χρωματικό κλαβιέ με όλες τις νότες χωρισμένες στα 2 ήταν δύσκολο και όχι πρακτικό.

    2. Προσπάθησαν να χαμηλώσουν τις υφέσεις και να ψηλώσουν τις διέσεις, έτσι ώστε να μην χάσουν εντελώς την καθαρότητά τους τα διαστήματα 3ης, αλλά και να μην καθιστούν αδύνατη τη χρήση της ίδιας νότας και ως δίεση και ως ύφεση. Έκαναν δηλαδή, έναν συμβιβασμό. Αποτέλεσμα αυτού του συμβιβασμού ήταν να μπορεί κανείς να παίξει σε όλες μεν τις τονικότητες, με τη διαφορά πως ορισμένες από αυτές ήταν ΟΚ, ενώ ορισμένες ήταν χρηστικές μεν, αλλά ακόμη φάλτσες. Έτσι, η κάθε τονικότητα είχε ένα δικό της χαρακτήρα, μια δικιά της ατμόσφαιρα, ανάλογα με το πόσο φάλτσα ήταν σε αυτήν κάποια διαστήματα. Αυτή η λογική κουρδίσματος ονομάστηκε "καλώς συγκερασμένο σύστημα" (Well tempered αγγλικά, Wohltemperiert γερμανικά). Είναι ο τρόπος κουρδίσματος που επικρατούσε στην εποχή του Μπαχ, και από αυτόν πήρε το όνομά του το έργο του "Το καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο" (The Well-tempered clavier, Das Wohltemperierte Klavier".

     

    Ελπίζω να μην σας κούρασα αλλά αν μπέρδεψα, είμαι πρόθυμος να εξηγήσω περεταίρω, μια και τέτοια θέματα δύκολα εξαντλούνται σε μια παράγραφο. Ευχαριστώ το φίλο που μου έδωσε την αφορμή.

     




    -----------------
    To blog μου: http://www.pianoeforte.wordpress.com

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : cembalo στις 04-10-2010 01:58 ]


    reteos
    03.10.2010, 22:59

    Και εγώ θα συμφωνήσω με κάποιους προλαλήσαντες . ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ δεν υπάρχει διάστημα σε νότες ίδιας ονομασίας, παρά μόνο ημιτόνιο .  Στην προκειμένη περίπτωση η ερώτηση θα έπρεπε να είναι ΛΑ#-σι και Οχι σιb-si . Οπότε και στην περίπτωση αυτή θα είχαμε διάστημα 2ας μικρής .


    evgeniosasteris
    07.10.2010, 15:21

    Καλησπέρα σας,

    Έχουν ήδη δοθεί αρκετές απαντήσεις, οπότε θα ήθελα να πω κι εγώ την γνώμη μου, σύμφωνα με όσα διδάχθηκα στα μαθήματα θεωρίας της μουσικής στο ωδείο και σύμφωνα με το βιβλίο του Δημήτρη Πυργιώτη, "Μουσική Θεωρία και Πρακτική".

    Διάστημα: είναι η απόσταση ανάμεσα σε δύο μουσικούς φθόγγους. Το διάστημα χαρακτηρίζεται από το όνομα και από το είδος.

    Όνομα διαστήματος: δηλώνει τις θέσεις του πενταγράμμου που περιέχονται στην έκταση του διαστήματος. (Θέσεις του πενταγράμμου είναι οι γραμμές και τα κενά του πενταγράμμου.)

    Με βάση τα παραπάνω,

    το διάστημα Σιb-Σι είναι διάστημα πρώτης,

    γιατί περιέχει μία θέση του πενταγράμμου στην έκτασή του (για την ακρίβεια την τρίτη γραμμή).

    Είδος του διαστήματος: εξαρτάται από τον αριθμό των ημιτονίων που περιέχονται στο διάστημα.

    Για τα διαστήματα πρώτης, τα είδη είναι τα εξής:

    - καθαρό, που περιέχει 0 ημιτόνια

    - αυξημένο, που περιέχει 1 ημιτόνιο

    Με βάση τα παραπάνω,

    το διάστημα Σιb-Σι είναι διάστημα πρώτης αυξημένο,

    γιατί περιέχει ένα ημιτόνιο,

    και επομένως συμφωνώ με την k-andriana.

     

    Φιλικά,

    Ευγένιος


    delta66
    07.10.2010, 16:01

    Παράθεση:

    Το μέλος evgeniosasteris στις 07-10-2010 στις 15:21 έγραψε...

    Διάστημα: είναι η απόσταση ανάμεσα σε δύο μουσικούς φθόγγους. ..

    ...Με βάση τα παραπάνω....

    Θεωρεις δηλαδη και παιρνεις ως δεδομενο για το συμπερασμα σου, οτι το Σι* στην ιδια οκταβα ειναι δυο μουσικοι φθογγοι.

    * ασχετα απο τον οπλισμο του, αφου αυτο το χαρακτηριστικο, μας παραπεμεπει στο ειδος και οχι στο ονομα του διαστηματος αναμεσα σε δύο μουσικούς φθόγγους

    -----------------
    ----

     

     

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : delta66 στις 07-10-2010 16:13 ]


    dgrivas
    07.10.2010, 17:29

    'Ατοπο το ερώτημα!

    Νομίζω ότι το ερώτημα είναι καθαρά θεωρητικό, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι το Sib - Si είναι ημιτόνιο κι έχει το συγκεκριμένο άκουσμα.Θεωρητικά, λοιπόν, στο συγκερασμένο σύστημα της νεότερης ευρωπαϊκής μουσικής, τα διαστήματα εξετάζονται στο πλαίσιο μιας κλίμακας στην οποία ανήκουν. Έτσι, π.χ. ίδια διαστήματα ως προς το άκουσμα, λαμβάνουν διαφορετικές ονομασίες ή και χαρακτηρίζονται ως διαφορετικά είδη, ανάλογα σε ποια κλίμακα εντάσσονται. Ως κλίμακα όμως ορίζεται "συνεχής διαδοχή φθόγγων". Οπότε δεν υφίσταται κλίμακα με 2 Si, έστω κι αν το ένα απ' αυτά είναι αλλοιωμένο. Άρα το ερώτημα είναι άτοπο (πάντα θεωρητικά μιλώντας), ενώ το ίδιο διάστημα με τη μορφή La# - Si είναι εφικτό αφού ανήκει σε κάποια κλίμακα. Έτσι, φτάνουμε στο παράλογο και στο αδιέξοδο του ευρωπαϊκού πολιτισμού που αδυνατεί να συνδέσει τη θεωρία με την πράξη (και δεν είναι η μοναδική περίπτωση!).


    evgeniosasteris
    08.10.2010, 20:47

    Παράθεση:

    Το μέλος delta66 στις 07-10-2010 στις 16:01 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος evgeniosasteris στις 07-10-2010 στις 15:21 έγραψε...

    Διάστημα: είναι η απόσταση ανάμεσα σε δύο μουσικούς φθόγγους. ..

    ...Με βάση τα παραπάνω....

    Θεωρεις δηλαδη και παιρνεις ως δεδομενο για το συμπερασμα σου, οτι το Σι* στην ιδια οκταβα ειναι δυο μουσικοι φθογγοι.

    * ασχετα απο τον οπλισμο του, αφου αυτο το χαρακτηριστικο, μας παραπεμεπει στο ειδος και οχι στο ονομα του διαστηματος αναμεσα σε δύο μουσικούς φθόγγους


    Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα καλά την παρατήρησή σου.

    Βεβαίως και το Σιb είναι διαφορετικός φθόγγος από το Σι. Αυτό είναι δεδομένο.

    Από εκεί και πέρα, αν θέλεις βοήθησε με λίγο, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το *.

     

    Φιλικά,

    Ευγένιος

     


    -----------------
    Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ας μην το σκοτώσουμε. Είναι το χειρότερο έγκλημα που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : evgeniosasteris στις 08-10-2010 20:48 ]


    delta66
    08.10.2010, 22:06

    Παράθεση:

    Το μέλος evgeniosasteris στις 08-10-2010 στις 20:47 έγραψε...

    Δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα καλά την παρατήρησή σου.

    Βεβαίως και το Σιb είναι διαφορετικός φθόγγος από το Σι. Αυτό είναι δεδομένο.

    Από εκεί και πέρα, αν θέλεις βοήθησε με λίγο, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το *.

     

    Φιλικά,

    Ευγένιος

    Νομιζω ηταν ξεκαθαρη η ερωτηση.

    Δυο νοτες με το ιδιο ονομα (Σι) ασχετα τον οπλισμο τους, θεωρουνται στα διαστηματα διαφορετικοι φθογγοι?

     

     

     

     

     


    evgeniosasteris
    08.10.2010, 22:54

    Παράθεση:

    Το μέλος delta66 στις 08-10-2010 στις 22:06 έγραψε...

    Νομιζω ηταν ξεκαθαρη η ερωτηση.

    Δυο νοτες με το ιδιο ονομα (Σι) ασχετα τον οπλισμο τους, θεωρουνται στα διαστηματα διαφορετικοι φθογγοι?

     

     

    Ναι, γιατί (σύμφωνα πάντα με την θεωρία της μουσικής) φθόγγος είναι ένας ήχος με συγκεκριμένη οξύτητα.

    Εφόσον λοιπόν το Σιb έχει διαφορετική οξύτητα από το Σι, πρόκειται για δύο διαφορετικούς φθόγγους.

    Η ονομασία μιας νότας πάει πάντα μαζί με τον οπλισμό, δεν μπορείς λοιπόν να πεις πως η Σι και η Σιb έχουν το ίδιο όνομα. Διαφορετικά τι νόημα έχουν οι αλλοιώσεις;


    -----------------
    Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ας μην το σκοτώσουμε. Είναι το χειρότερο έγκλημα που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : evgeniosasteris στις 08-10-2010 22:57 ]


    delta66
    08.10.2010, 23:06

    Παράθεση:

    Το μέλος evgeniosasteris στις 08-10-2010 στις 22:54 έγραψε...

    Η ονομασία μιας νότας πάει πάντα μαζί με τον οπλισμό, δεν μπορείς λοιπόν να πεις πως η Σι και η Σιb έχουν το ίδιο όνομα.

     

    Στη θεωρια των διαστηματων ομως εχουν το ιδιο ονομα.

     

     

     


    evgeniosasteris
    08.10.2010, 23:11

    Τι ακριβώς λέει η θεωρία των διαστημάτων;


    -----------------
    Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ας μην το σκοτώσουμε. Είναι το χειρότερο έγκλημα που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

     

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : evgeniosasteris στις 08-10-2010 23:23 ]


    reteos
    08.10.2010, 23:50

    Παράθεση:

    Το μέλος evgeniosasteris στις 08-10-2010 στις 22:54 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος delta66 στις 08-10-2010 στις 22:06 έγραψε...

    Νομιζω ηταν ξεκαθαρη η ερωτηση.

    Δυο νοτες με το ιδιο ονομα (Σι) ασχετα τον οπλισμο τους, θεωρουνται στα διαστηματα διαφορετικοι φθογγοι?

     

     

    Ναι, γιατί (σύμφωνα πάντα με την θεωρία της μουσικής) φθόγγος είναι ένας ήχος με συγκεκριμένη οξύτητα.

    Εφόσον λοιπόν το Σιb έχει διαφορετική οξύτητα από το Σι, πρόκειται για δύο διαφορετικούς φθόγγους.

    Η ονομασία μιας νότας πάει πάντα μαζί με τον οπλισμό, δεν μπορείς λοιπόν να πεις πως η Σι και η Σιb έχουν το ίδιο όνομα. Διαφορετικά τι νόημα έχουν οι αλλοιώσεις;


    -----------------
    Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ας μην το σκοτώσουμε. Είναι το χειρότερο έγκλημα που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : evgeniosasteris στις 08-10-2010 22:57 ]



    Θα μου επιτρέψεις   αγαπητε evgeniosasteri , με βάση  την αποψή σου να θέσω την απορία μου :

    Οι νότες (φθόγγοι όπως τους ονομάζετε εσεις οι μουσικοί ) είναι  ΕΠΤΑ 7:

    Ντο,ρε,μι,φα,σολ,λα,σι. Αυτό είναι πασίγνωστο και νομίζω ότι δεν αμφισβητείται .

    Διάστημα : Είναι  η απόσταση ανάμεσα σε  2 νότες διαφορετικής ονομασίας .

    Χρωματικό ημιτόνιο : Είναι η απόσταση  ανάμεσα σε 2 νότες  ιδίας ονομασίας

    ( αυτονόητο είναι  να βρίσκονται στην ιδια οκτάβα) .

    Αρα λοιπόν η ΣΙ είναι μια και μοναδική (Ντο,ρε,μι,φα,σολ,λα,σι: αυτές  και μονο τις ονομασίες έχουμε). Η σι ύφεση ( σιb)   είναι η νότα (φθόγγος) σι και μόνο η σι  με σημείο αλοιώσεώς  της . Θα μπορούσαμε  , οπως και συ λές , να τους θεωρήσουμε διαφορετικούς φθόγγους αλλά όχι διαφορετικής ονομασίας . ( σι και πάλι θα λέγεται). Αν τους διαχωρίσουμε τότε δεν υφίσταται θεωρία χρωματικού ημιτονίου.

    Πως λοιπόν να θεωρήσω ότι σιb-σι είναι διάστημα αφού στην προκειμένη περίπτωση έχουμε απόσταση σε νότες ιδίας ονομασίας ;

     

     


    -----------------
    Γιάννης "ΡΕΤΕΟΣ"

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : reteos στις 09-10-2010 00:19 ]

     

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : reteos στις 09-10-2010 00:20 ]


    k-andriana
    09.10.2010, 09:10

    Παράθεση:

    Το μέλος reteos στις 08-10-2010 στις 23:50 έγραψε...

    Διάστημα : Είναι  η απόσταση ανάμεσα σε  2 νότες διαφορετικής ονομασίας .

     

    Διαστημα οριζεται ως η αποσταση 2 φθογγων που εχουν διαφορετικο τονικο υψος κ οχι διαφορετικη ονομασια..


    reteos
    09.10.2010, 11:16

    Παράθεση:

    Το μέλος k-andriana στις 09-10-2010 στις 09:10 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος reteos στις 08-10-2010 στις 23:50 έγραψε...

    Διάστημα : Είναι  η απόσταση ανάμεσα σε  2 νότες διαφορετικής ονομασίας .

     

    Διαστημα οριζεται ως η αποσταση 2 φθογγων που εχουν διαφορετικο τονικο υψος κ οχι διαφορετικη ονομασια..



    Σε ευχαριστω Αγαπητό μέλος k-antriαna για την  άμμεση απάντηση , αν και δεν είνα σφαιρική ως πρός την απορία μου. Μιλάμε βέβαια  από θεωρητικής απόψεως ,καθόσον πρακτικά,όπως προείπα  (σε  προηγούμενο σχόλιό μου ) θα λέγαμε Λα#- σι  Μπορώ να πώ ότι την περίμενα  τέτοια απάντηση,  καθόσον σε  αντίθετη περίπτωση θα ήτο άτοπο το θέμα της συζήτησης . Ωστόσο θεωρώ υποχρέωσή μου να σε συγχαρώ για το θέμα που έφερες εδώ.  Μας έδωσες αφορμή να κάνουμε μια καταπληκτική συζήτηση.  Τετοιου είδους θέματα  , αξίζουν  κατα την γνώμη μου ,να τίθονται και από άλλους μουσικούς καθόσον μας «αναγκάζουν», εμάς τουλάχιστον τους ερασιτέχνες,  να    «ψαχνόμαστε»  , και οφέλη μόνο αποκομίζουμε  από αυτό . Περιμένω εναγωνιωδώς να δω την εξέλιξη της συζήτησης.Εγώ Προσωπικά θα σε παρακαλούσα να θέτεις και άλλα τέτοιου είδους θέματα . Είναι πολύ χρήσιμα .

     


    evgeniosasteris
    09.10.2010, 19:54

    Καλησπέρα σας,

    Πράγματι είναι πολύ όμορφη η συζήτηση μας! Χαίρομαι που συνεχίζεται! Σας ευχαριστώ πολύ και τους δυο σας!

    Χμ, βασικά, οι νότες (ή φθόγγοι) δεν είναι 7 αλλά άπειρες (!). Εφόσον, φθόγγος είναι ένας ήχος με συγκεκριμένη οξύτητα (ή τονικό ύψος), είναι λογικό να έχουμε άπειρες τιμές οξύτητας. Αυτό μπορούμε να το δούμε και ως εξής: Η μπάσα Λα (πέμπτη χορδή στην κιθάρα) είναι διαφορετική νότα από την πρίμα Λα (τρίτη χορδή στην κιθάρα), επομένως έχουμε τουλάχιστον δύο διαφορετικές Λα.

    Οι ονομασίες των νοτών είναι 7: Ντο,ρε,μι,φα,σολ,λα,σι.

    Στο τονικό διάστημα μιας οκτάβας όμως υπάρχουν πολύ περισσότερες νότες, γιατί πρέπει να υπολογίσουμε και τις αλλοιώσεις, και καταλήγουμε να έχουμε 12 νότες από το ένα Ντο στο επόμενο Ντο: Ντο, Ντο# (ή Ρεb), Ρε, Ρε# (ή Μιb), Μι, Φα, Φα# (ή Σολb), Σολ, Σολ# (ή Λαb), Λα, Λα# (ή Σιb), Σι. Την τελευταία Ντο δεν την μετράμε (εναλλακτικά την μετράμε και βγαίνουν 13 νότες, δεν είναι κάτι σημαντικό).

    Επομένως, τελικά το όνομα μιας νότας σχηματίζεται από την ονομασία της νότας και από την αλλοίωση της νότας. (Αυτό θα το χρησιμοποιήσω παρακάτω, ελπίζω να μην σας μπερδεύει η διαφορετική χρήση των όρων "ονομασία" και "όνομα".)

    Οι 7 νότες Ντο,ρε,μι,φα,σολ,λα,σι ονομάζονται φυσικοί φθόγγοι.

    Οι υπόλοιπες 5 ονομάζονται χρωματικοί φθόγγοι.

    Θα διορθώσω εδώ, πως το διάστημα είναι είναι η απόσταση ανάμεσα σε δύο μουσικούς φθόγγους οποιασδήποτε οξύτητας και όχι υποχρεωτικά διαφορετικής οξύτητας.

    Επίσης, το χρωματικό ημιτόνιο είναι το ημιτόνιο που σχηματίζεται μεταξύ δύο φθόγγων με την ίδια ονομασία και όχι γενικά η οποιαδήποτε απόσταση μεταξύ δύο φθόγγων με την ίδια ονομασία. Εννοείται βέβαια πως οι δύο φθόγγοι θα έχουν διαφορετική αλλοίωση και άρα και διαφορετικό όνομα.

    Ελπίζω να μη σας κούρασα.

    Φιλικά,

    Ευγένιος


    -----------------
    Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ας μην το σκοτώσουμε. Είναι το χειρότερο έγκλημα που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : evgeniosasteris στις 09-10-2010 19:55 ]


    reteos
    09.10.2010, 22:55

    Καλησπέρα Ευγένιε. Δεν μας κουράζεις απενταντίας (τουλάχιστον εμένα με ευχαριστούν πάρα πολύ τέτοιυ είδους συζητήσεις  ανεξάρτητα από το ότι ο καθένας έχει την αποψή του και δίνει τη δική του ερμηνεία σε προκύπτοντα μουσικά θέματα) και σε ευχαριστούμε για την παρέμβασή σου .

    1.Επτά νότες ενοώ φυσικές (όχι αλλοιωμένες) και κατά συνέπεια επτά αντίστοιχες ονομασίες .

    2. Μας λές (πολύ σωστά) ότι :  "το χρωματικό ημιτόνιο είναι το ημιτόνιο που σχηματίζεται μεταξύ δύο φθόγγων με την ίδια ονομασία" .

    Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπoν ότι η σιb είναι νότα διαφορετικής ονομασίας από τη σι , καθόσον αν ήτο έτσι τότε δεν θα ευσταθούσε η παραπάνω θεωρία ( δηλ. θα λέγαμε χρωματικό ημιτόνιο την σιb-σib  ή την σι-σι ;)

    Θα μου επιτρέψετε λοιπόν - ανεξάρτητα από την δική σας  άποψη - να επιμείνω και να πώ ότι το διάστημα είναι απόσταση σε νότες διαφορετικής ονομασίας  και κατα συνέπεια διαφορετικού τονικού ύψους .




    evgeniosasteris
    10.10.2010, 13:08

    Παράθεση:

    Το μέλος reteos στις 09-10-2010 στις 22:55 έγραψε...

    1.Επτά νότες ενοώ φυσικές (όχι αλλοιωμένες) και κατά συνέπεια επτά αντίστοιχες ονομασίες .

    2. Μας λές (πολύ σωστά) ότι :  "το χρωματικό ημιτόνιο είναι το ημιτόνιο που σχηματίζεται μεταξύ δύο φθόγγων με την ίδια ονομασία" .

    Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπoν ότι η σιb είναι νότα διαφορετικής ονομασίας από τη σι , καθόσον αν ήτο έτσι τότε δεν θα ευσταθούσε η παραπάνω θεωρία ( δηλ. θα λέγαμε χρωματικό ημιτόνιο την σιb-σib  ή την σι-σι ;)

    Στο 2. να υπενθυμίσω κάτι που έγραψα παραπάνω, δηλαδή:

     

    Παράθεση:

    Το μέλος evgeniosasteris στις 09-10-2010 στις 19:54 έγραψε...

    Οι ονομασίες των νοτών είναι 7: Ντο,ρε,μι,φα,σολ,λα,σι.

    Το όνομα μιας νότας σχηματίζεται από την ονομασία της νότας και από την αλλοίωση της νότας. (π.χ. Λα#)

    Ελπίζω να μην σας μπερδεύει η διαφορετική χρήση των όρων "ονομασία" και "όνομα".

    Πάντως, όπως και να'χει, το θέμα είναι καθαρά θεωρητικό και δεν ξέρω πως μας επηρεάζει στην πράξη (μάλλον καθόλου). Όμως, σίγουρα είναι μια ευχάριστη κουβέντα και χαίρομαι που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που ενδιαφέρονται για κάτι παραπάνω, πέρα από συγχορδίες και strumming.

    Φιλικά,

    Ευγένιος

     


    delta66
    10.10.2010, 19:23

    Υπαρχει λυση πολυ απλη.

     

    Η μια αποψη υποστηριζει οτι αφου υπαρχει διαφορετικο υψος στις νοτες, τοτε υπαρχει και μουσικο διαστημα και η αλλη οτι θεωρητικα δεν υπαρχει διαστημα αναμεσα σε νοτες με το ιδιο ονομα, ανεξαρτητου αλλοιωσεων.

     

    Το Σιb το λεμε Α# και ετσι εχουμε σε ισχυ και τη διαφορα του ημιτονιου και τη θεωρια των διαστηματων και κλιμακων.

     

    Κολησε η πραξη στη θεωρια οπως βλεπω και η θεωρια στην πραξη


    reteos
    11.10.2010, 06:35

    Νομίζω πως η ωραιότατη αυτή κουβεντούλα φθάνει , για μένα, στο τέλος της  με το κοινό συμπέρασμα,  όλων  των σχολιαστών , πως  το θέμα είναι καθαρά θεωρητικό και στη πράξη ουδεμία σημασία εχει ,υπενθυμίζοντας αυτό που, πολύ σοφά, είπε ο εξαίρετος –όπως και οι άλλοι-σχολιαστής  delta66«Πρώτα ανακαλύφθηκε η μουσική και μετα η θεωρία».

    Αγαπητό μέλος k-andriana , θα επαναλάβω για μια φορά ακόμη τις ευχαριστίες και την ικανοποιησή μου  για την αφορμή που μας έδωσες να κάνουμε αυτήν την όμορφη και εποικοδομητική συζήτηση. Νάσαι καλά  και πάντα τέτοια όμορφα θέματα .


    ASSIMINA
    11.10.2010, 18:08

    Είναι διάστημα δευτέρας μικρό. Δεν έχει σημασία αν το πούμε Σιb-Σι ή Α# - Σι, αλλά το ότι η διαφορά τους είναι ένα ημιτόνιο.

    Παράθεση:

    Το μέλος delta66 στις 10-10-2010 στις 19:23 έγραψε...

    Υπαρχει λυση πολυ απλη.

     

    Η μια αποψη υποστηριζει οτι αφου υπαρχει διαφορετικο υψος στις νοτες, τοτε υπαρχει και μουσικο διαστημα και η αλλη οτι θεωρητικα δεν υπαρχει διαστημα αναμεσα σε νοτες με το ιδιο ονομα, ανεξαρτητου αλλοιωσεων.

     

    Το Σιb το λεμε Α# και ετσι εχουμε σε ισχυ και τη διαφορα του ημιτονιου και τη θεωρια των διαστηματων και κλιμακων.

     

    Κολησε η πραξη στη θεωρια οπως βλεπω και η θεωρια στην πραξη




    karpoziloukiki
    12.10.2010, 13:49

    Σθμφωνώ ότι είναι διάστημα 1ης Αυξημένο.