Για πειτε λοιπον...
Εσεις τι κανατε μικροι? Γιατι παιζατε με τα παιχνιδια που παιζατε και τι επιδραση ειχαν σε εσας?
Η μηπως δεν παιζατε καθολου?(αυτο σιγουρα σας επηρεασε...)
Παιχνίδια...μάλλον ζαβολιες...κυνηγητα στα χωραφια, κουρσες με ποδηλατα....χτίζαμε σπιτάκια, κυνηγούσαμε τις κότες..κι όχι μόνο..επίσης τελούσαμε τα μεταξύ τους μυστηρια του γάμου με τον κόκορα (χαχαχ...πολυ πλακα!! εκει να δεις!γενικως πειραζαμε όλα τα ζωντανα που βρίσκονταν στα διαβα μας κατα καιρους), καναμε εξερευνήσεις σε ερημικα σπιτια, μαζευαμε μυλωναδες( κατι μικρα ζωήφια που κανανε λακουβίτσες στο χωμα και τρώνε μυρμηγκάκια), ακροβατικα στις κούνιες, μουσικα σχήματα με κατσαρόλικα και ότι άλλο μπορουσε να παράγει ήχο, μπουγελα,ξύλο(μες τα παιχνιδια το βαζω κι αυτο),επιτραπέζια,κουτσό, μήλα,κουκλες, αυτοκινητακια,λεγκο κι αλλαααα...
Συμπερασμα...μονιμως μαυρισμενα/σκισμένα ποδια, χερια, κεφαλια για ραφες κτλ.
Η επίδραση προφανής!!!!!χαχαχαχχα!εγω!!! όμορφα ήτανε!!
Οι κούκλες ήταν ασφαλώς στο ημερήσιο πρόγραμμα (τότε ήταν οι bibi-bo...)
αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν τα βενζινάδικα και οι γερανοί... Τώρα το γιατί...δεν ξέρω ακριβώς να το απαντήσω. Εντάξει, για τις κούκλες είναι φυσιολογικό. Όλα τα κοριτσάκια παίζουν κούκλες λίγο ή πολύ. Αλλά το κόλλημα με τα βενζινάδικα και τους γερανούς δεν ξέρω γιατί το είχα... Συνδυάζεται φαντάζομαι και με το ότι ήμουν ένα από τα ελάχιστα κοριτσάκια από την παρέα που έπαιζα "πόλεμο" μαζί με τα αγοράκια του χωριού, τα καλοκαίρια...
Αργότερα, έως και σήμερα πάντως, το παιχνίδι που προτιμώ είναι τα puzzles ...Μεγάλη αδυναμία...!
Eίχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια γειτονιά(με όλη τη σημασία της λέξης) όπου ακόμη υπήρχε έντονο το στοιχείο της αυλής .
Θυμάμαι πως είμαστε μεγάλη παρέα, τουλάχιστον 12 άτομα οι μόνιμοι και σίγουρα άλλοι 5-6 που ερχόντουσαν τα καλοκαίρια. Είχαμε φτιάξει μια μικρή "συμμορία" και παίζαμε κλέφτες- αστυνόμους και διάφορα άλλα αυτοσχέδια παιχνίδια, παρόμοια! Το αγαπημένο μας υπήρξε το κρυφτό φυσικά, και κάθε τόσο ανακαλύπταμε καινούριες κρυψώνες! Επίσης αγώνες με τα ποδήλατα και "μήλα"... Κι επειδή οι περισσότεροι είχαμε από μικροί.. καλλιτεχνική φλέβα κάναμε διαγωνισμούς τραγουδιού με τα σουξέ της εποχής !!!
Και φυσικά κούκλες! Τότε ήταν στα φόρτε της η Barbie. Μαζευόμασταν 5 -6 κορίτσια και παίζαμε με τις ώρες, φυσικά έχοντας όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό (σπίτι , μπάνιο, τροχόσπιτο...).
Αυτά, εκτός σπιτιού. .. Εντός, ένα φεγγάρι είχαμε κολλήσει με το "Φιδάκι". Ατέλειωτες ώρες!!! Και μερικές φορές "κλέβαμε "τα game boy από τα αγόρια και παίζαμε δικές μας παρτίδες!
"Mερικές φορές συμβαίνει να έχουμε μόνο δέκα λεπτά με τον έρωτα της ζωής μας και χιλιάδες άλλες ώρες για να τον σκεφτόμαστε".
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Kotsiraki on 16-02-2005 01:56 ]
θεωρω τον εαυτο μου αρκετα τυχερο γιατι γεννηθηκα κ μεγαλωσα σε μια ησυχη γειτονια απου στο καλαμακι!εμενα σε μια μονοκατοικια που ειχε αρκετα μεγαλο κηπο κ πολλα παιδια τησ ιδιας ηλικιας με εμενα!ετσι ειχα την ευκαιρια να αισθανθω κ να χορτασω αυτο που λεμε πραγματικο παιχνιδι!!! ειδικα σε περιοδους διακοπων το παιχνιδι αρχιζε νωρις το πρωι κ τελειωνε αργα το βραδυ!!! επισης ειχα την τυχη να ειμαι το μοναδικο παιδι της οικογενειας μου κ με δυο γονεις που επαιζαν συχνα μαζι μου!ειδικα ο μπαμπας μου οταν ειμασταν στο εξοχικο μας στην Αιγινα!!! αν κ ειχα παρα πολλα παιχνιδια !λογω των συχνων ταξιδιων της μητερας μου στην Αμερικη!με τιποτα δεν συγκρινω το παιχνιδι με τα παιδια στην αυλη του σπιτιου μου!!!γιατι ηταν πραγματικη εμπειρια παιχνιδιου !κ φιλιας !!!!κ αυτο που ευχομαι ειναι κ το δικο μου παιδι {οταν αποκτησω}να ζησει κατι αντιστοιχο!!!
Πω πω τι μου θυμίσατε τώρα! Τι καλά που περνούσαμε τότε βρε παιδιά, δεν είχαμε να νοιαστούμε για τίποτα! Άσε που απ'ότι βλέπω οι περισσότεροι μεγαλώσαμε σε μέρη που υπηρχανε ακόμη οι αλάνες..Τώρα τα πιτσιρίκια είναι κλεισμένα σε 4 τοίχους και καρφωμένα μπροστά στο Playstation.. Τι να πρωτοθυμηθώ απο τα παιχνίδια που παίζαμε τότε! Εκτός από τα κλασικα κρυφτό, χώρες, κολώνες,τζαμί, εμείς παίζαμε και πολύ με τις μπίλιες. Επίσης συνηθίζαμε να μαζεύουμε ξύλα και χαρτόκουτα και να φτιάχνουμε μικρές καλύβες, μαζεύαμε κάκαβα και παίζαμε πολέμο με τα φυσοκάλαμα, και πηγαίναμε για ''εξερευνήσεις'' σε παλία ερημωμένα σπίτια! Όσο για τα εντός σπιτιού, ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη συμπάθεια προς τις κούκλες. Προτιμούσα τα lego και είχα μεγάλη τρέλα με τα puzzles (μιλάμε για..ΠΟΛΛΑ puzzles!! ) Και επίσης ατέλειωτες ώρες με Monopoly!! Αφού την είχαμε διαλύσει και στο τέλος φτιάχναμε δικά μας χρήματα και κάρτες για να παίζουμε!!
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Sofia on 16-02-2005 13:30 ]
Θυμήθηκα τώρα ένα παιχνίδι που έχει να κάνει με τα φώτα της τροχαίας στο Κόκκινο σταματούσαμε, στο Πορτοκαλί κάναμε πηδηματάκια επιτόπου και στο Πράσινο τρέχαμε... δεν θυμάμαι τι γινόταν παρακάτω!
Είχα όμως μανία με συλλογές... μάζευα μέλισσες να μου κάνουν μέλι... δέν έκαναν ποτέ! Επίσης μάζευα και κάτι καφέ μαλιαρά σκουλικάκια που βγαίνουν τώρα την Ανοιξη (μαρτούθκια) και τα είχα σε κουτάκια να γίνουν πεταλούδες... δεν έγιναν όμως ποτέ! Η άλλη αγαπημένη συλλογή ήταν οι γυρίνοι και οι βάτραχοι... τους έβαζα σε δοχεία... να γίνουν πρίγκηπες... δεν έγιναν όμως ποτέ!
Το μέλος Haroulinda στις 16-02-2005 στις 13:33 έγραψε:
Είχα όμως μανία με συλλογές... μάζευα μέλισσες να μου κάνουν μέλι... δέν έκαναν ποτέ! Επίσης μάζευα και κάτι καφέ μαλιαρά σκουλικάκια που βγαίνουν τώρα την Ανοιξη (μαρτούθκια) και τα είχα σε κουτάκια να γίνουν πεταλούδες... δεν έγιναν όμως ποτέ! Η άλλη αγαπημένη συλλογή ήταν οι γυρίνοι και οι βάτραχοι... τους έβαζα σε δοχεία... να γίνουν πρίγκηπες... δεν έγιναν όμως ποτέ!
Το μέλος gate στις 16-02-2005 στις 00:22 έγραψε:
Οι κούκλες ήταν ασφαλώς στο ημερήσιο πρόγραμμα (τότε ήταν οι bibi-bo...)
αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν τα βενζινάδικα και οι γερανοί... Τώρα το γιατί...δεν ξέρω ακριβώς να το απαντήσω. Εντάξει, για τις κούκλες είναι φυσιολογικό. Όλα τα κοριτσάκια παίζουν κούκλες λίγο ή πολύ. Αλλά το κόλλημα με τα βενζινάδικα και τους γερανούς δεν ξέρω γιατί το είχα... Συνδυάζεται φαντάζομαι και με το ότι ήμουν ένα από τα ελάχιστα κοριτσάκια από την παρέα που έπαιζα "πόλεμο" μαζί με τα αγοράκια του χωριού, τα καλοκαίρια... Αργότερα, έως και σήμερα πάντως, το παιχνίδι που προτιμώ είναι τα puzzles ...Μεγάλη αδυναμία...!
Μην ανησυχείς, δεν είσαι η μόνη...
Κι εγώ, δεδομένου ότι μεγάλωσα με αγόρια, έπαιζα με γερανούς, αυτοκινητάκια, στρατιωτάκια και φυσοκάλαμα!
Λάτρευα όλα τα ομάδικά παιχνίδια! Κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, αμπάριζα, σχοινάκι και μερικά αυτοσχέδια όπως κυνήγι μαγισσών (είχαμε φτιάξει και το μαγικό φίλτρο για να τις εξοντώσουμε) και αμαξάκια (μπαίναμε σε καφάσια και προσπαθούσαμε να τρακάρουμε ο ένας τον άλλον). Η καλύτερη μου βέβαια ήταν να σκαρφαλώνω στα δέντρα, ειδικά όταν επρόκειτο να τι φάω για κάποια σκανταλιά!!!
Από κούκλες είχα δύο bibibo και μια Sindy (τις οποίες έχω κρατήσει όπως και τα υπόλοιπα παιχνίδια μου). Μου άρεσε να τους φτιάχνω σπιτάκια (μιλάμε για κούτες Νουνού με κουφώματα, πορτατίφ, δεξαμενή νερού και υδραυλικά από καλαμάκια και έπιπλα από μανταλάκια και οδοντογλυφίδες) και να τους ράβω ρούχα. Φοβερές εποχές!
Οσο για τα puzzles... είναι και δική μου αδυναμία!
Δεν τα βλέπω τόσο σαν παιχνίδι, αλλά σαν τρόπο να ηρεμώ και να σκέφτομαι!!! Στο σπίτι πάντα υπάρχει ένα ή και παραπάνω puzzles σε εξέλιξη. Τα τελευταία χρόνια φτιάχνω ένα "παζλάκι" με 12,000 κομμάτια και διαστάσεις 285cm x 150cm!!!
Το μέλος Haroulinda στις 16-02-2005 στις 13:33 έγραψε:
[i]
Είχα όμως μανία με συλλογές... μάζευα μέλισσες να μου κάνουν μέλι... δέν έκαναν ποτέ! Επίσης μάζευα και κάτι καφέ μαλιαρά σκουλικάκια που βγαίνουν τώρα την Ανοιξη (μαρτούθκια) και τα είχα σε κουτάκια να γίνουν πεταλούδες... δεν έγιναν όμως ποτέ! Η άλλη αγαπημένη συλλογή ήταν οι γυρίνοι και οι βάτραχοι... τους έβαζα σε δοχεία... να γίνουν πρίγκηπες... δεν έγιναν όμως ποτέ!
Εγώ πάλι είχα μια αδυναμία στο λάστιχο.Μιλάμε για ατέλειωτες ώρες χοροπηδητού. Για να πω την αλήθεια και τώρα λάστιχο έπαιζα ευχαρίστως (κατά τα άλλα είμαι πολύ ισορροπημένο άτομο, μη νομίζετε). Επίσης μήλα, κρυφτό, κυνηγητό και ότι άλλο μας κατέβαινε στο κεφάλι. Με κούκλες δεν έπαιζα τις βαριόμουνα, τις άφηνα στα ράφια για ομορφιά. Για κούκλα είχα μια ξαδερφούλα μου έξι χρόνια μικρότερη. Την πήγαινα βόλτα, την έντυνα, την έβαφα! (εξίσου ισορροπημένη με μένα και αυτή τώρα)
Το μέλος Haroulinda στις 16-02-2005 στις 13:33 έγραψε:
Θυμήθηκα τώρα ένα παιχνίδι που έχει να κάνει με τα φώτα της τροχαίας στο Κόκκινο σταματούσαμε, στο Πορτοκαλί κάναμε πηδηματάκια επιτόπου και στο Πράσινο τρέχαμε... δεν θυμάμαι τι γινόταν παρακάτω
Είχα όμως μανία με συλλογές... μάζευα μέλισσες να μου κάνουν μέλι... δέν έκαναν ποτέ! Επίσης μάζευα και κάτι καφέ μαλιαρά σκουλικάκια που βγαίνουν τώρα την Ανοιξη (μαρτούθκια) και τα είχα σε κουτάκια να γίνουν πεταλούδες... δεν έγιναν όμως ποτέ! Η άλλη αγαπημένη συλλογή ήταν οι γυρίνοι και οι βάτραχοι... τους έβαζα σε δοχεία... να γίνουν πρίγκηπες... δεν έγιναν όμως ποτέ!
εμεις το πρωτο παιχνίδι που λες το λεγαμε "Αυτοκινητακια"
χαχαχ!!γυρινους και μαρτουθκια μαζευα κι εγω, αλλα με άλλο σκεπτικο!!! Γυρίνους μαζευα επειδη πιστευα πως το σπιτι μας ειναι καλος χωρος για να μεγαλωνουν βατραχακια (η μαμα μου ειχε αλλη αποψη μιας και ετρωγαν τα λουλουδια της τελικα, αν δεν της α έκοβα εγω για να φτιαχνω δηθεν αρωματα!!αλλο τουτο) και μαρτουθκια μαζευα για να παρακολουθω την ολη διαδικασια-κυκλο ζωης τους..ξερεις είχε πλακα!Το ίδιο έκανα και με τους μεταξωσκώληκες...αλλα τους γεωσκώληκες (τα καημένα) τους μαζευα...για να ταιζω τις κοτες...
Τιντάλε η δικιά μου κούκλα για ντυσιματα βαψιματα κτλ ητανε η μικρη μου η αδερφη!!!Νομιζω της αφησε ένα μικρο τραύμα όλο αυτο!!χαχαχαχχαχα!! Ισορροπημενη επισης....
Αν αρχισω να λεω δεν θα σταματαω.
Εντος σπιτιου απειρες ωρες με lego με τα ξαδερφια μου,playmobil, kai αυτοκινητακια! Φτιαχναμε πανω στα χαλια φαρμες αυτοκινητοδρομους κλπ και αφου τα ειχαμε φτιαξει ολα αυτα τελικα δεν ειχε νοημα να κανουμε τιποτα αλλο και βγαιναμε εξω για παιχνιδι.
ΠΩ!ΠΩ! ΠΩ! ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ? Καταρχην στην ημερησια διαταξη ηταν το κρυφτο, το ποδοσφαιρο και το ποδηλατο.
Αλλα αυτα που μου αρεσαν εμενα ηταν οι διαγωνισμοι με το κολλητο μου σκουληκιων.Ποτιζαμε το χωμα και μετα προσπαθουσαμε να βγαλουμε οσα περισσοτερα σκουληκια γινεται. Τα μαζευαμε στο χερι μας και μετα τα μετραγαμε. Με τον αλλο κολλητο μου τον Θαναση ανεβαιναμε στις λεμονιες της γιαγιας του και πεταγαμε λεμονια με σφεντονες στην απεναντι πολυκατοικια....η οποια ηταν αυτη που εμενα εγω! Καναμε εξερευνησεις σε αποθηκες (και καλα πολυ μυστηριο ) ΠΩ! ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΩ!
Τώρα το γιατί...δεν ξέρω ακριβώς να το απαντήσω. Εντάξει, για τις κούκλες είναι φυσιολογικό. Όλα τα κοριτσάκια παίζουν κούκλες λίγο ή πολύ. Αλλά το κόλλημα με τα βενζινάδικα και τους γερανούς δεν ξέρω γιατί το είχα... Συνδυάζεται φαντάζομαι και με το ότι ήμουν ένα από τα ελάχιστα κοριτσάκια από την παρέα που έπαιζα "πόλεμο" μαζί με τα αγοράκια του χωριού, τα καλοκαίρια...
επισης ειχα την τυχη να ειμαι το μοναδικο παιδι της οικογενειας μου κ με δυο γονεις που επαιζαν συχνα μαζι μου!ειδικα ο μπαμπας μου οταν ειμασταν στο εξοχικο μας στην Αιγινα!!! 
αν κ ειχα παρα πολλα παιχνιδια !λογω των συχνων ταξιδιων της μητερας μου στην Αμερικη!με τιποτα δεν συγκρινω το παιχνιδι με τα παιδια στην αυλη του σπιτιου μου!!!γιατι ηταν πραγματικη εμπειρια παιχνιδιου !κ φιλιας !!!!κ αυτο που ευχομαι ειναι κ το δικο μου παιδι {οταν αποκτησω}να ζησει κατι αντιστοιχο!!! 
