837 online · 210.851 μέλη
Είναι γεγονός! Ο δίσκος κυκλοφόρησε σήμερα από την δισκογραφική εταιρεία Lyra και έχει τον τίτλο "Πέρασμα"! Συμμετέχει η Μελίνα Κανά σε 5 τραγούδια ενώ ο δίσκος μουσικά συνοδεύεται μόνο με την κιθάρα του Σωκράτη! Τρέξτε να τον βρείτε! Υπάρχουν βίντεο στο youtube ήδη!
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nikos99 στις 09-12-2010 00:07 ]
Εγώ πάλι βρίσκω πως η μουσική ακολουθεί τη ζωή μας.......
Η απλότητα δίνει τη θέση της στην πολυπλοκότητα των συνθέσεων,
το πολλά όργανα δεν είναι αυτοσκοπός για την ανάδειξη της μελωδίας και οι ερμηνείες είναι αυτές που δημιουργούν συναισθήματα και δίνουν το χρώμα!
Ακόμα ένας δίσκος με μια κιθάρα;
Ναι!Αν είναι σαν το ''πέρασμα '' του Μάλαμα χίλιες φορές ναι!
Παράθεση:
|
Συμφωνώ .... έφτασε, επιτέλους, ο καιρός να εστιάζουμε στο περιεχόμενο και στην ουσία και όχι στο "περιτύλιγμα" .... έπρεπε να έρθει περίοδος κρίσης για να συμβεί ετούτο ....
Όσο για τον Μάλαμα .... ναι, να βγάλει δίσκο παίζοντας ο ίδιος την κιθάρα του, χωρίς άλλα όργανα !!! Κι αυτό επειδή δεν είναι μόνο εμπνευσμένος τραγουδοποιός [περί αυτού μάλλον δεν χρειάζεται να μιλήσω, τα τραγούδια που ΄χει γράψει όλα αυτά τα χρόνια μιλάνε από μόνα τους]. Είναι και εξαιρετικός κιθαρίστας !!!! Παίζει την ακουστική του κιθάρα με έναν δικό του, ιδιαίτερο τρόπο, όπου συνδυάζει λαϊκότροπα με μπλουζ / ροκ στοιχεία !!! Αυτό, άλλωστε, το παρατήρησα την πρώτη κιόλας φορά που τον είδα λάιβ στο ΜΕΤΡΟ το 1994 [όπου ήμασταν μόλις ... 30 νοματαίοι στην παράστασή του !!! ] !!! Το πρώτο που είπα, λοιπόν, βλέποντάς τον τότε ήταν : "πω πω, τι ωραία κιθάρα που παίζει ο τύπος" !!!
Αν κάτι με "ενοχλεί" στην περίπτωση του Σωκράτη Μάλαμα, δεν έχει να κάνει με τον ίδιο αλλά ... με τους οπαδούς του !!! Ακούς εκεί, "Σωκράτηηηη, κάνε μας χάλια" 
.....
Παιδιά ο δίσκος είναι Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Ο Σ!!!
Μόνο με λίγες ακροάσεις που πρόλαβα να κάνω θα παραθέσω την μέχρι τώρα άποψη μου…
Ο Μάλαμας επιστρέφει στην «πηγή» των τραγουδιών, όπως αυτά γράφονται με μια κιθάρα και σε αυτό τον δίσκο είναι σαν να μας καλεί στον δικό του κόσμο, χωρίς μουσικούς, να ακούσουμε τα τραγούδια σα να είμαστε παρόντες τη στιγμή που δημιουργούνται…
Μας παρουσιάζει τα καινούργια του τραγούδια τρία χρόνια μετά τους αμφιλεγόμενους «Δρόμους» (για κάποιους η πιο «απλή» δουλειά του), πέντε χρόνια μετά το ηλεκτρικό και «ψαγμένο» «Άδειο δωμάτιο» και 9 χρόνια μετά το «ακουστικό» «ΕΝΑ»….
Ένας Σωκράτης με διάθεση «μινιμαλ» αλλά τόσο βαθιά ουσιαστικός όσον αφορά την τέχνη… Για μένα είναι σα να επιστρέφει (κατά κάποιο τρόπο) στον δίσκο «ΕΝΑ» αλλά με διαφορετική προσέγγιση στην ενορχήστρωση (η οποία σημειωτέων είναι εξ ολοκλήρου με δύο ακουστικές κιθάρες) με πιο «ψαγμένες» και «πλούσιες» μελωδικές γραμμές, μας παραθέτει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα άλμπουμ του, παιγμένα μόνο με κιθάρα…
Αυτό θα πει καλλιτέχνης, αυτή είναι η ουσία της τέχνης… Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς «περιτύλιγμα» για να έρθουν τα τραγούδια καλύτερα στο αυτί του ακροατή και εδώ ο Μάλαμας είναι πολύ μακριά από την λογική του «σουξέ» (βλέπε «Πριγκηπέσα») αλλά βυθισμένος στην ουσία των τραγουδιών…
Τι να πω, ο άνθρωπος όταν πιάνει να παίξει κιθάρα «ζωγραφίζει», κάθε νώτα μια πινελιά και στο τέλος βγαίνει ένα πανέμορφο πολύχρωμο έργο που αγγίζει τη ψυχή μας… Πόση έμπνευση διαθέτει όταν τα δάχτυλα ακουμπάνε στις χορδές… Ακόμα και σε εμάς που ασχολούμαστε με την μουσική και παίζουμε κιθάρα, μας δείχνει για άλλη μια φορά πόσο «λίγοι» είμαστε… Κάθε νώτα και ένα ταξίδι…
Οι στίχοι του Άλκη Αλκαίου απίστευτοι (και αυτός μακριά από η λογική του «σουξέ») δίνει στον Μάλαμα ένα «πλούσιο υλικό» με βαθύτερο νόημα από τα συνηθισμένα…
Η Μελίνα Κανά, δέκα χρόνια μετά επιστρέφει σε δίσκο του Σωκράτη και αποδεικνύει πως είναι η πιο κοντινή φωνή στην τραγουδοποιία του Μάλαμα, η γυναικεία χροιά των τραγουδιών του, θα μπορούσε άνετα να συμμετέχει σε κάθε δίσκο του…
Μια νοσταλγική επιστροφή στον Μάλαμα που αγαπήσαμε, «βουτιά» σε παλιά λημέρια αλλά με διαφορετική προσέγγιση και παράλληλα μια νέα αρχή σε σημαντικά πράγματα που έχει ακόμα να μας δώσει…
Ένας δίσκος «διαμάντι», μια αναφορά στην ουσία της τέχνης, ένας καλλιτέχνης «ταξιδευτής» των ψυχών…
Σε ευχαριστούμε Σωκράτη…
Παράθεση:
|
Jorge μου το αναλυεις λιγο αυτο γιατι δεν το καταλαβα...
Εξαιρετικός δίσκος! Όποιος έχει δει τη συνέντευξη πριν μερικά χρόνια του Σωκράτη στον Λευτέρη Παπαδόπουλο θα θυμηθεί ότι τον ίδιο δεν τον ενδιαφέρει ούτε απαιτεί από το ευρύ κοινό να δεχθεί την «εσωστρεφή μουρμούρα» που βγάζει στους δίσκους του.
«Εγώ έχω τη πολυτέλεια να μουρμουρίζω τα πράγματα που θέλω να πω και να είναι αποδεκτά από ένα κοινό της τάξης των 10-20 χιλιάδων ανθρώπων και να μην με ενδιαφέρει το περεταίρω…. Η εποχή μας θέλει εξωστρεφή και πολύ άμεσα πράγματα να κεντρίσει το ενδιαφέρον έστω και με μία κραυγή γιατί είναι τόσα πολλά τα εραισθήσματα τα ηχητικά , τα μουσικά , τα μελωδικά που δέχεται ο άνθρωπος σήμερα που δεν θα μπορέσει εύκολα να προσηλωθεί πάνω στο μουρμούρισμα ενός ανθρώπου που τους λέει μία ιστορία που τον αφορά»
Τίποτε απολύτως δε λέει απο μόνο του το ότι υπάρχει μόνο μία κιθάρα...ε και; Δηλαδή χρειάζεται πάντα ενορχήστρωση ένα η δέκα τραγούδια και μιά δεκαμελή μπάντα απο πίσω τους γιά να είναι καλά;
Ας μην κρεμάμε εύκολα,τόσο ταλαντούχους τραγουδοποιούς πριν τους ακούσουμε πρώτα στην οποιαδήποτε δουλειά τους.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : cineboy στις 17-12-2010 16:19 ]
Παράθεση:
|
Δεν νομιζω οτι μας υποχρεωσε κανεις να παμε να "σταξουμε" 15 ευρω για τον δισκο του Μαλαμα. Οποιος θελει το κανει. Προσωπικα, δεν θα τον αγορασω, ετυχε να μου τον φερουν, αλλα δεν μου φαινονται πολλα τα 15 ευρω.
Επιπλεον, αλλο το να κανουμε κριτικη και αλλο το να ριχνουμε λασπη.
Τελος, ο Αλκαιος ειναι απο τους μεγαλυτερους στιχουργους που καταφερε να ξεπηδησει απο αυτη τη ρημαδα τη χωρα, τα παραδειγματα μεσα απο τους στιχους του, δεκαδες.
Προσωπικα μου αρεσε πολυ ο δισκος, η αληθεια ειναι οτι δεν εχω "αφομοιωσει" καλα τα τραγουδια του, μα αυτο που ξεχωριζω στιχουργικα και μελωδικα απ'το πρωτο ακουσμα, ειναι το "Οι Μύστες της ερημου".
Παράθεση:
|
Απολύτως σεβαστή η γνώμη σου, αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι ακούγοντας τα τραγούδια απ'το youtube δεν μπορείς να έχεις τόσο πλήρη και τελειωτική άποψη για έναν δίσκο. Ναι, ΟΚ, τους στίχους ίσως να μπορείς να τους κρίνεις, αλλά όλα τα υπόλοιπα χάνουν ένα τεράστιο ποσοστό μέσα από την κάκιστη ποιότητα του youtube. Φυσικά και αναγνωρίζω ότι δεν χρειάζεται να ακούσεις κάτι από αυθεντικό cd και σούπερ προσεχτικά για να βγάλεις συμπέρασμα, αλλά απ'το yοutube πόσες φορές να άκουσες το δίσκο απ'την αρχή μέχρι το τέλος και με τη σωστή σειρά; Μάλλον μία ΚΑΙ ΑΝ ε;
Ε λοιπόν με αυτόν τον τρόπο τέτοιες καταδικαστικές αποφάσεις για καλλιτέχνες σαν τον Μάλαμα και τον Αλκαίο δεν μπορούμε να βγάζουμε. Και μπορεί να είναι κάποιας ηλικίας αμφότεροι και να μην μπορούν να ξεπεράσουν αυτά που έχουν κάνει στο παρελθόν, αλλά σε σχέση με την σαβούρα που κυκλοφορεί, στίχοι όπως "έτσι ήταν πάντα ουρανέ μου κι έτσι θα'ναι / στο χώμα οι ρίζες στα τυφλά θα προχωράνε / ό,τι δεν λέγεται το νου θα βασανίζει / και όποιος καίγεται τη νύχτα θα φωτίζει" που σε γεμίζουν εικόνες και ανοίγουν το μυαλό σου δημιουργώντας πολλές διαφορετικές σκέψεις, πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερο σεβασμό. Το ξέρω ότι αυτό το "σε σχέση με τη σαβούρα που κυκλοφορεί" είναι μια κλισεδούρα για "παρηγοριά στον άρρωστο" αλλά απ'τις κοινότυπες μπούρδες που κυκλοφορούν, προτιμώ χίλιες φορές ακόμα και τις μέτριες στιγμές του ποιητή Αλκαίου!
-----------------
http://tragoudistan.blogspot.com/ http://www.mixgrill.gr/
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Sarkaflias στις 21-12-2010 00:59 ]
Οι γνώμες είναι όλες σεβαστές, ο καθένας από εμάς παραθέτει την άποψη του (όχι την κριτική όπως γράφτηκε πιο πάνω, για να κάνει κάποιος κριτική θα πρέπει τουλάχιστον να είναι καλύτερος από αυτόν που τον κρίνει) και φυσικά αν μη τι άλλο οι γνώμες και οι απόψεις του καθενός έχουν να κάνουν με το γούστο του και το τι ακούει. Είναι τελείως υποκειμενικό το θέμα. Αν δεν άκουγες ποτέ Μάλαμα και ήσουν προκατελημένος με τα τραγούδια και την φωνή του, δεν πρόκειται ποτέ να δεις θετικά κάποια δουλειά του και το αντίστροφο, αν είσαι φαν του καλλιτέχνη μπορεί να υπερεκτιμάς ακόμα και τις μέτριες δουλειές (η τελευταία σαφώς δεν πρόκειται για μία τέτοια).
Είναι όμως άσχημο φίλε nai-men-alla να λέει ο καθένας αυθαίρετα (και με ακροάσεις από το you tube – ήμαρτον) τόσο αβίαστα πως η δουλειά ενώ ανθρώπου είναι «δούλεμα», χωρίς να γνωρίζει τον κόπο, την «ψυχή» και ότι άλλο έχει καταθέσει αυτός για να μας δώσει τα καινούργια του τραγούδια. Θα μας «δούλευε» αν υπήρχε κάποιος νόμος που λέει ότι πρέπει υποχρεωτικά να ακούμε τα τραγούδια του Μάλαμα, έστω και αν εμάς δεν μας αρέσουν. Δεν σε υποχρεώνει κανένας, αν το γούστο σου είναι άλλο, ακούς τον καλλιτέχνη που σε εκφράζει χωρίς να προσβάλεις αυτόν που δεν σε εκφράζει, πολύ απλά δεν τον ακούς…
Επίσης μη ξεχνάς πως για τον Μάλαμα αυτή είναι η δουλειά του, το επάγγελμα του, δεν είναι μπακάλης ούτε τραπεζικός υπάλληλος, είναι καλλιτέχνης και φυσικά θα ήθελε να πουλήσει κάποιους δίσκους. Με τα 15 ευρώ δεν κάνει «αρπαχτές» από τον αφελή κόσμο για να βγάλει επιπλέον λεφτά πέρα από την κύρια δουλειά του, αλλά αυτό είναι το νόμιμο εισόδημα του, πουλάει το προϊόν που παράγει (ας μου συγχωρεθούν αυτές οι εκφράσεις που είναι λίγο άκομψες για την τέχνη) ως επαγγελματίας. Είναι σα να έρχεται ο Μάλαμας στο μαγαζί σου, να παίρνει το προϊον που παράγεις με τόσο κόπο, χωρίς να σε πληρώσει, εντελώς «τσάμπα» (όπως εσύ μέσω ίντερνετ) και στο τέλος να το κατακρίνει κιόλας ότι είναι απαράδεκτο (να σου λέει μας «δουλεύεις» δηλαδή) κάνοντας σου δυσφήμηση… Σκέψου το λίγο, είναι τραγικό…
Και εξάλλου ποιους δουλεύει; Είναι τελείως άτοπο ως έκφραση, όποιος θέλει τον ακούει. Κακά τα ψέματα, σε μια εποχή που σχεδόν όλοι κατεβάζουν τους δίσκους (ή τους ακούνε) από το ίντερνετ χωρίς να έχει κανένα (ή τέλος πάντων κάποιο ιδιαίτερο) όφελος ο καλλιτέχνης, ποιους δουλεύει; Κάποιους ελάχιστους ρομαντικούς που θέλουμε να πάρουμε τον δίσκο του; Τότε ναι, είμαστε βλάκες και εγκληματούμε που στηρίζουμε τον Μάλαμα, ο οποίος παρεπιπτόντος μας δουλεύει (όπως υποστηρίζεις) και έτσι στηρίζουμε το σύστημα που έχει τόσο έντεχνα στηθεί για να μας εκμεταλλευτεί εμάς τους «αγαθούς» και «χαζούς» ακροατές της φτηνής τραγουδοποιίας του…
Όσο για την ερμηνεία και την φωνή του, ποτέ ο ίδιος δεν δήλωσε τραγουδιστής ή ότι ξέρει να τραγουδάει περίφημα, απλά έτσι μπορεί να αποδώσει καλύτερα μόνο ο ίδιος τα κομμάτια που έχει γράψει, για να τραγουδηθούν με αυτό τον τρόπο και όχι π.χ. από τον Μάριο Φραγκούλη που έχει τεράστιες φωνητικές δυνατότητες, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με το «χρώμα» της φωνής του. Που είναι το παράπτωμα; Για τους στίχους του Αλκαίου και αυτό είναι υποκειμενικό, ανάλογα με το τι «γεμίζει» και τι «εκφράζει» τον καθένα…
Τέλος, τα σημαντικά τραγούδια για να αναδειχθούν θέλουν πολλές και προσεχτικές ακροάσεις, δεν μπορώ εγώ να ακούσω (μέσω you tube – ήμαρτον) ένα κουπλέ, ένα ρεφρέν και να κρίνω την κατάθεση ψυχής ενός ανθρώπου…
Παράθεση:
|
Να τα δώσει αλλού, σε αξιόλογους νέους ερμηνευτές, να τα "απογειώσουν". Είναι σπουδαίος συνθέτης, αλλά το έργο του χάνεται λόγω του μουσικού του εγωισμού. Έχει την ευκαιρία να πάει μπροστά την ελληνική μουσική, αλλά επιμένει στη μετριότητα της φωνής του. Πολύ πολύ κρίμα.
Παράθεση:
|
Δυστυχώς, έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα με τον δίσκο.
Η ένστασή μου είναι στις προθέσεις τους. Είναι προσβλητικό να παρουσίαζεται ως αρπαχτή. Ίσως τόσο μπορούν τόσο δίνουν. Αλλά όχι και να φτάνουμε στο άκρο να μιλάμε για "κονόμα".
Ο Σωκράτης Μάλαμας, οπως τον ξέραμε από παλιά με την κιθάρα του, χωρίς στολίδια και βέβαια η Μελίνα Κανά που πρέπει να της αναγνωρίσουμε ότι έχει πει υπέροχα τραγούδια!
Η ενορχήστρωση και τα πολλά όργανα δεν είναι το παν, για να υπάρχει αληθινό τραγούδι...άσε που είναι εξαιρετικός κιθαρίστας!
Προσωπικά είχα βαρεθεί αυτό το στυλ των τελευταίων χρόνων "πριγκιπέσσα". "νεράιδα" κτλ κτλ..μου είχε λείψει ο Μάλαμας με μια κιθάρα μόνο, να μας λέει τις μπαλάντες του με τη βαθιά φωνή του!
Θα δεχτώ τις απόψεις όλων και θα εκφράσω και την δική μου! Το cd περιέχει κάποια πολύ όμορφα κομμάτια όπως Τα ρέστα, Καράβι στον τοίχο κ.α! Παιδιά δεν γίνεται σε κάθε δίσκο να έχουμε και μια "Προγκιπέσσα" ή ένα ρυθμικό κομμάτι όπως "Τα πάγια"! Όσο για αυτά που ειπώθηκαν για την φωνή τα προσπερνώ διότι ως άτομο που ακούω φανατικά Σωκράτη δεν μπορώ να τα δεχτώ (και δεν θα το έκανα ποτέ αφού κατ΄εμέ έχει φωναρα) διότι έτσι θα καταργούσα ακροάσεις χρόνων! Για μένα ο Σωκράτης είναι μουσική ιδιοφυϊα όσο "κάπως" και αν ακούγεται σε κάποιους!
Παράθεση:
|
