Βασίλης Παπακωνταντίνου

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : 998 στις 10-03-2010 12:37 ]

Ευχαριστο θα ελεγα καποιον κλοουν που ειδα σε ενα τσιρκο,καποιο εργο στο σινεμα που που παρα τριχα δε με αφησε να κοιμηθω,καποιον ανθρωπο που του λεω ευγενικα οτι τον βαριεμαι.Δε θεωρω οτι αυτη η λεξη αντιπροσωπευει εναν καλλιτεχνη και ιδιαιτερα οταν εχουμε ελλειψη -πλεον- απο καλλιτεχνες (δυστυχως) . Αλλα καθε αποψη ,σεβαστη,το οτι διαφωνουμε ειναι καλο γιατι κανεις δεν ειναι ιδιος με τον αλλον.

δεν λεω οτι και οι υπολοιποι δεν ειναι σημαντικοι..και ειδικα ο παυλος..αλλα και ο βασιλης ανηκει σε αυτους..γνωμη μου ετσι..

εννοείται οτι ο καθένας έχει την άποψή του και λογικό είναι να την λέει..

Θα σας στενοχωρήσω αλλά ο Παπακωνσταντίνου εδειξε σχεδον απο την αρχη σε τι ταμπλώ θα επαιζε.

Αν μη τι αλλο ειναι ειλικρινης οταν σε συνεντευξη του παραδεχεται πως παραγει απολυτα ενα καταναλωτικο προιον και μονο.

Άλλος ένας εμποράκος λοιπόν (στον κατάλογο με τους ατελείωτους...)

Ακριβώς έτσι!!!! Ειδικά οι πρώτοι του 7 δίσκοι ήταν.... ό,τι πιο κοινότυπο εμπορικό και πιασάρικο μπορούσε να τραγουδήσει....

1975 Τα αγροτικά

1976 Της εξορίας

1978 Βασίλης Παπακωνσταντίνου

1981 Αρμενία

1982 Φοβάμαι

1984 Καρυωτάκης

1984 Διαίρεση

Καλά και ο αμέσως επόμενος (Τα Χαιρετίσματα) με τα τραγουδια του Άσιμου....

και ομως προσφαιρε παρα πολλα στην μουσικη..λιγοι θα υπαρξουν σαν και αυτον..

Να σας πω,οποιος δε συμπαθει τον Βασιλη,δε θα κατσουμε εμεις να του αλλαξουμε τις σκεψεις!Προβλημα τους!Αμαν πια!!!!!!!!!

Όταν ακούω "Βασίλης παπακωνσταντίνου" δεν μπορώ να μη σκεφτώ ταυτόχρονα τα ονόματα:

Μάνος Λοΐζος, Θάνος Μικρούτσικος, Νικόλας Άσιμος, Μάνος Λοΐζος, Κώστας Καρυωτάκης, Κώστας Τριπολίτης, Μάνος Λοΐζος κλπ.

Έλεος πια με τη μόδα της λατρείας των τραγουδιστών, ασχέτως αν προσωπικά θεωρώ τον Παπακωνσταντίνου σημαντικό τραγουδιστή, αλλά και καλό τραγουδοποιό της γενιάς του. Με τη λογική αυτή πρέπει να θεωρούμε πρότυπο τον -επίσης ιδιαίτερο- Λέκκα επειδή τραγούδησε Μάνο Χατζιδάκι κι όχι τον δημιουργό καθ' αυτό. Τα ίδια ισχύουν και για τους κιθαρίστες, μπασίστες και κάθε λογής οργανοπαίχτες.

freakhood etsi einai ta pragmata!!!Akrivws opws ta les!!!Emporakos apo tin arxi,eutuxws pou epivevaiwse ta legomena sou to melos pou parethese tous prwtous diskous tou!!!Na prosthesw se ola auta,tous diskous ola apo xeri kamena kai fusaei.I emporeumatopoiisi se olo tis to megaleio.Allwste sto fusaei einai kai to pasignwsto xrwmatizw poulia pou eixe vgei prwta se single kai eixe ginei noumero 1 kai poulise polu kai pagkosmiws...Kala den ta lew freakhood?etsi de ginane????

StavmanR sumfwnw apoluta me ti logiki sou peri latreias kai ithela na to pw(den eisai monos!!!) 

Sorry paidia gia ta greeklish,alla eimai ekswteriko.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kourmpas στις 31-10-2008 13:28 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kourmpas στις 31-10-2008 13:28 ]

Ο αληθινός καλλιτέχνης, στην πορεία φαίνεται.

Δε μ' αρέσει καθόλου, δεν αντέχω να τον ακούσει καθόλου.

Ούτε η φωνή του, ούτε τα τραγούδια του, ούτε το στυλ του... Καθόλου όμως!

ο βασιλης ειναι απο τους καλυτερους ποιοτικους τραγουδιστες που βγηκαν ποτε στην ελληνικη μουσικη.στην αρχη δε μου αρεσε,οταν ομως ακουσα μερικα του τραγουδια ειδα την ποιοτητα του με αποτελεσμα τωρα να εχω ολα του τα τραγουδια. ειναι ενας τραγουδιστης καθαρος ΡΟΚΑΣ που ξερει και τραγουδαει οχι μονο ροκ αλλα και μπαλαντες και αλλα.σαν φωνη εχει βαλει ψηλα τον πηχη και πολλοι λιγοι καταφερνουν να τον πλησιασουν.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΑΠΛΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

Το εμπόριο και το marketing δεν έχουν κανόνες. Σκοτώνουν οτιδήποτε ανθρώπινο.

Βέβαια, η πλειοψηφία των ακροατών πιστεύουν πως κάποιοι είναι ποιοτικοί κλπ κλπ.

Εδώ που τα λέμε, θα μου φαινόταν παράξενο αν συνέβαινε το αντίθετο.

Ευτυχώς που κάποιοι καλλιτέχνες παραμένουν καλλιτέχνες αλλά αυτοί είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και ο Παπακωνσταντίνου αλλά και ο κάθε Παπακωνσταντίνου δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά βέβαια...

Μιας και μιλάμε για τον συγκεκριμένο όμως, θυμάμαι πριν τρια χρόνια κάπου στο θέατρο βράχων μέρα μεσημέρι όπου μια αντζέντισα και ένας δημαρχάρας μάλωναν για το πόσα γκαφρά έπρεπε να πέσουν στο τραπέζι. Μιλάμε για πολλά γκαφρά. Και μιλάμε για μια και μοναδική εμφάνιση. Ξαφνικά νόμιζα πως βρέθηκα σε αίθουσα όπου υπήρχαν χρηματιστηριακές συναλλαγές.

Αλλά ας μην γελοιώμαστε. Κάτι ανάλογο μου είχε συμβεί σε ένα στούντιο στους Αγίους Αναργυρους όταν οι πυξ βλαξ έκαναν διάλλειμα. Πάλι νόμιζα πως είχα βρεθεί σε χρηματιστηριακή. Οι κουβέντες δεν είχαν καμία σχέση με την "πραγματικότητα" της φαντασίας κάποιων...

Μετά από όλα αυτά μπορούμε να μιλάμε για ποιότητα. Με μία διαφορά. Μιλάμε για την ποιότητα της επιχείρησης διοτι επιχειρηματίες είναι όλοι αυτοί.

Και καλά κάνουν κατά μια έννοια.

και ομως προσφερε πολλα..και οσο για τα λεφτα ποιος δεν παιρνει τοσα??

δηλαδη ρε παιδια επειδη ο παπακωνσταντινου πουλησε σαν παλαβος αυτο σημαινει οτι δεν ειχε ωραια τραγουδια??

ακριβως επειδη ειχε κομματαρες και μαλιστα τις περισσοτερες φορες παιγμενα απο μουσικαρες της εποχης ητανε τοσο εμπορικα...

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΟΜΩς ΕΧΕΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ,,,,ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ....

τι σας ενοχλει οταν κατι ειναι εμπορικο?

και το smoke on the water καρα-εμπορικο ειναι(ακομα πουλαει)....γιατι δεν το κραζετε??

το εμπορικο δεν σημαινει αυτοματα και κακης ποιοτητας.....

ΥΓ.προσεγγιζω το θεμα απο αλλη πλευρα και οχι σαν ακροατης του παπακωνσταντινου... 

-----------------
Οταν η δυναμη της αγαπης υπερνικησει την αγαπη για δυναμη,ο κοσμος θα γνωρισει την ειρηνη. -Jimi Hendrix-

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : inkve στις 25-11-2008 19:54 ]