Οι έρωτες,που για πάντα μένουν,Ζετάκι,είναι αυτοί,που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.Που...για κάποιο λόγο,δεν κάνανε τον κύκλο τους.Γιατί ... σε αυτούς,δεν πρόλαβε να επέλθει κορεσμός και μένουν πάντα,σαν ανάμνηση,με τη γλύκα ... του πρώτου καιρού!
γενικα ειμαι της θεωριας πως τα παντα ξεχνιουνται, ομως τα ανθρωπινα συναισθηματα ειναι πανω απο καθε κανονα και θεωρια!παντα θα υπαρχουν στιγμες που θα ξυπνανε μνημες στο μυαλο σου που ποτε δεν εχουν σβηστει !οσο πιο δυνατη και αληθηνη αγαπη ειναι,τοσο πιο βαθεια χαραγμενες παραμενουν. δε μιλαω για ερωτα αλλα για αγαπη!
Το μέλος okanenas στις 03-02-2011 στις 16:22 έγραψε...
Οι μεγάλες αγάπες αν ξεχαστούν δεν είναι μεγάλες αγάπες.
Ίσως να 'χεις δίκιο.Πάντως πιστεύω ότι πάντα,όσο πολύ κι αν αγαπήσαμε κι όσο πολύ κι αν πληγωθήκαμε απ' το τέλος ενός έρωτα,πάντα μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά.Ίσως ένα κομμάτι μας μένει πίσω.Αλλά το κομμάτι που λείπει μας θυμίζει αυτήν την μεγάλη αγάπη.Ναι,οι μεγάλες αγάπες δεν μπορούν να ξεχαστούν,αλλά αυτό δεν είναι κακό.Συνεχίζεις να ζεις κρατώντας τις ωραίες αναμνήσεις.Πάντα θυμάσαι κι αυτό σου επιτρέπει να συνεχίσεις (ίσως και με κάποια δυσκολία)
Πάντως,με συγουριά μπορώ να πω τι γίνεται με τις παλιές αγάπες.Πάνε στον παράδεισσο...
Κακά τα ψέμματα οι μεγάλες αγάπες ποt;e δεν ξεχνιούνται.. Και όποιοι ισχυρίζονται το αντίθετο, πιθανότατα προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους για κάτι το οποίο δεν ισχύει,πολύ απλά γιατί δεν μποτρούν να παραδεχτούν πως κάποιος ο οποίος τους πλήγωσε εν τέλει έχει χαραχθεί στη μνήμη τους ανεξίτηλα και κάπου κάπου έχουν μερικές καλές αναμνήσεις από αυτόν.. Οι μεγάλες αγάπες δεν ξεχνιούνται έτσι, απλά σήμερα η θύμισή περασμένων καλών στιγμών που τελέιωσαν άδοξα θεωρείται αδυναμία... Επομένως θάβονται βαθιά στο υποσυνείδητο και εσφαλμένα νομίζουμε πως δεν θυμόμαστε πια...
