Ο πατέρας μου λέει πως δεν το έχω το τραγούδι! Εγώ όμως πιστεύω το αντίθετο

Για σας! Είμαι 21 χρονών και μαθαίνω τραγούδι, κιθάρα. Σήμερα θέτω εδώ ένα θέμα περι τραγουδιού. Ο πατέρας μου γελάει μαζί μου και κάνει και αστειάκια με αυτό(πως θέλω να γίνω τραγουδιστής). Λέει πως αν σε προίκιζε ο θεός με καλή φωνή ίσως...μα εγώ διαφωνώ πλήρως. Μάλιστα τραγούδισα στην εκδήλωση της δουλειάς μου και όλοι μου είπαν καλά λόγια και μάλιστα με χαιρέτησαν και μου έδωσαν το χέρι κάποιοι άγνωστοι. Πολύ σύντομα θα πάρω στα χέρια μου τον δίσκο που με κατέγραψαν και θα δώ τι πραγματικά έγινε. Δεν ξέρω πως να νιώαω γενικά, φυσικά με την φωνητική 'εχω πολύ καλές εξελίξεις.  Δεν είπα ποτέ πως μπορώ να γίνω Νταλάρας(τον λατρεύω) μα οχι και χάλια. Πιστεύω πως εγώ μπορώ να γίνω τραγουδιστής και μου δίνει δύναμη και ζωή. Πιστεύω πως δεν είναι τόσο θέμα ταλέντου αλλα δουλείας, τρόπου και  όρεξης. Η γνώμη σας μετράει!

Ευχαριστώ πολύ!

Παναγιώτης

¨Έχω την αίσθηση,πως το τραγούδι είναι απο τα ελάχιστα πράγματα σε αυτή τη ζωή που ή το χεις ή δεν το χεις.'Ολα τα άλλα μαθαίνονται και βελτιώνονται με την εξάσκηση,αλλά ... το τραγούδι ...?

Μπερδεμένη η κατάσταση Παναγιώτη.

Αν ένα άτομο φτάσει να γίνει καλός τραγουδιστής με δουλεία και συνεχή βελτίωση τότε θα βγούνε να πούνε ότι "ήτανε ταλέντο" "από μικρός φαινότανε" κτλ

Αν πάλι χρησιμοποιεί απλά το χάρισμα που του έδωσε η φύση και τίποτε άλλο, τότε στις συνεντεύξεις του/της θα δηλώνει "πόσο σημαντική είναι η σκληρή δουλειά...",  "δεν είναι μόνο το ταλέντο..." και τέτοια.

"Ταλέντο" είναι ένας χαρακτηρισμός που αποδίδεται συνήθως μετά την επιτυχία ή μετά την αποτυχία π.χ. "ήταν μεγάλο ταλέντο και πήγε χαμένο".

Η γνώμη μου είναι να ηχογραφείς τη φωνή σου σε πολλές διαφορετικές περιστάσεις και σε διαφορετικά τραγούδια ισως σε βοηθήσει να καταλάβεις που βρίσκεσαι.

Η άλλη λύση είναι να ηχογραφήσεις κάτι κ να ζητήσεις τις γνώμη καποιων ειδικων που δεν θα έχουν εμμεσο η αμεσο συμφέρον απο εσένα (να μην είναι πχ καθηγητές φωνητικής στην πόλη σου)

αφου το πιστευεις ασχολησου και μαθε τι πραγματικα εισαι και οχι τι νομιζουν οι αλλοι οτι μπορει να εισαι!!

τα μαθηματα θα σε βοηθησουν...πολυ...

θα σε βοηθησει επισης ΠΑΡΑ πολυ να μπεις σε ενα συγκροτημα....θα παρεις εμπειριες οχι μονο στην φωνη σου....αλλα και σαν ανθρωπος....και σαν μουσικος επισης...το να τραγουδας και να μελετας μονος σου ειναι πολυ καλο...το να παιζεις ζωντανα αλλα και να ηχογραφεις(στουντιο) με μια μπαντα ειναι εμπειριες που δεν μαθαινονται πουθενα...και το οφελος ολων αυτων(εκτος της ευχαριστησης που σου προσφερει) ειναι πολυ μεγαλυτερο απο οσο φανταζεσαι.

Ζητα την γνωμη ενοs ατομου με πολυ καλο μουσικο αυτι και τοτε θα εισαι σιγουροs αν τοχειs η οχι....βεβαια με μαθηματα μπορειs να βελτιωθειs,σαφεστατα!!!

Τζισους Κραϊστ!!! Δεν χρειαζεται να εχεις του Μητροπανου τη φωνη για να εισαι τραγουδιστης. Ακουσε Ροντ Στουαρτ και θα καταλαβεις τι εννοω ! Οσο για τον πατερα σου και τα "αστειακια" του, να τρως φασολια και φακες, για να εχεις κι'εσυ μια καταλληλη αντιδραση στα "αστειακια" αυτα. Το μονο δεκτο οριο των ονειρων σου να ειναι η δικη σου ανεπηρεαστη φαντασια. Οι υπολοιποι...να πα' να κανουν μπανιο!!!!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ThePinkPanther στις 25-01-2011 07:08 ]

Το τραγούδι είναι σαν το ποδόσφαιρο... Όλοι μπορούν να μάθουν, αλλά δεν είναι όλοι στην πρώτη κατηγορία... Και να μην έχεις καλή φωνή, με τα μαθήματα θα φτιάξει σίγουρα. Και φυσικά χρειάζεται ΚΑΙ το ταλέντο, αλλά και φυσικά σκληρή δουλειά και θέληση...

Υπάρχει μια πολύ σοφή κουβέντα που μου λέει η καθηγήτρια μου:

" το πόσο ταλέντο έχεις είναι σαν μια κλίμακα απο το ένα έως το δέκα. Και γεννιέσαι με αυτό. Η δουλειά είναι τα μηδενικά που θα προσθέσεις...."

Οπότε μην ανησυχείς, εσυ μπορεί με ταλέντο 3 (λέμε τώρα...) να φτάσεις στο 3000, ενώ κάποιος με ταλέντο 9 να μη ξεπεράσει ποτέ το 90.

Αλλά πάντα όταν ασχολείσαι με τη τέχνη κάποιος εκεί έξω είναι καλύτερος, Αυτό δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας. Απλά μας κάνει ταπεινούς και άρα συνεχώς καλύτερους....

Υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς ιδιαίτερη σπουδή και μαθήματα τραγουδούν πάρα πολύ όμορφα και άλλα που τραγουδούν χειρότερα...

Είναι γεγονός αδαιμφησβήτητο πως δεν ξεκινούν όλοι από με το ίδιο φωνητικό υπόβαθρο:Άλλοι έχουν βελούδινη και καθαρή χροιά και είναι ακριβείς στο τραγούδισμα των τόνων,ενώ άλλοι έχουν σκληρότερη φωνή,τραχειά και ξεφεύγουν λίγο ως πολύ από τη μελωδία.

Ένα είναι σίγουρο:Μια φωνή υγιής,δηλαδή χωρίς ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ προβλήματα που χρήζουν ιατρικής παρεμβασης,μπορεί να τραγουδήσει ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ...

αν ΔΟΥΛΕΨΟΥΨΕΙ κάποιος πολύ...

Ο πατέρας σου είναι ένας άνθρωπος που επειδή ακριβώς δεν τον πολυενδιαφέρει το τραγούδι,δεν γνωρίζει πολλά γι αυτό και άρα ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που πάντα θα θαυμάζουν αυτό που δεν μπορούν γιατί δεν θέλουν να κατακτήσουν...η γιατί κάποτε βρέθηκε μια ανόητη δασκάλα μουσικής ν ατους βγάλει από τη χορωδία και συνεπώς να τους κάνει να βγάζουν δηλητήριο κάθε φορά που βλεπουν ένα άνθρπο να αγαπάει το τραγούδι...

Εδώ να τονίσω κάτι:Αν απλώς θέλεις να ασχοληθείς με το τραγούδι και το αγαπάς είναι ΟΚ,αλλά αν λες από τώρα χωρίς να έχεις τα προσόντα ακόμη,πως θες να κάνεις καριέρα τραγουδιστή,σιρυ που στο λέω αλλά είσαι για πολύ πολύ καζούρα...

Άλλο αγαπώ το τραγούδι και κάποια μέρα με σκληρή δουλειά ίσως γίνω κάποιος,άλλο θέλω να γίνω εδώ και τώρα κάποιος...

Και κάτι άλλο:Μάθε να μην κρίνεις τον εαυτό σου με βάση αυτά που σου λένε οι άλλοι,αλλά με βάση το δικό σου αισθητήριο...Είσαι 18...στα 25 αν αρχίσεις από τω΄ρα τη μελετη μπορείς να λέγεσαι ένας μέτριος τραγουδιστής...

Για σας ξανά. Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Ξέρω πολύ καλά πως ούτε Νταλάρας  ούτε Μητροπάνος είμαι. Όμως ξέρω πως είμαι άνθρωπος. Όλοι μας έχουμε το δικαίωμα να ονοιρευόμαστε. Η γνώμη των άλλων έχει σημασία μα δεν έχει νόημα να κάνεις κάτι στο οποίο δεν έχεις πίστη. Αυτό που θέλω να πώ είναι, άμα δεν δοκιμάσω, άμα δεν κυνηγήσω, άμα δεν πιστέψω ουδέποτε θα φτάσω οποιονδήποτε στόχο μου. Οι προτάσεις σας είναι εξαιρετικές και θα τις εφαρμόσω καθώς μου δώσατε περισσότερες ιδέες.  Ακόμα και να μην πετύχω στο βαθμό που θέλω στην μάχη με το όνειρο θα βγώ νικητής γιατί πάλεψα. Το τραγούδι με κάνει να νιώθω τέλεια και ευτυχισμένος και αυτά τα δύο συναισθήματα δεν θα τα καλύψει κανένας δάσκαλος φωνητικής. Άλλοστε παρα πολλές φορές στην ζωή μου κατάφερα πράγματα. Τώρα ανεβάζω τον πύχη ψηλά, ρισκάρω,περνάω καλά και κυρίως ανακαλύπτω τον ευατό μου.  

-----------------
... όλα είναι δυνατά,αρκεί εσύ να θέλεις!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ORFEASMIRSINIS στις 26-01-2011 00:44 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ORFEASMIRSINIS στις 26-01-2011 01:05 ]

Αφενός μεν το τραγούδι δεν είναι αθλητισμός,αφετέρου...

ακόμη και στον αθλητισμό αν υποθέσουμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα νέο υγιή οργανισμό,η εκγύμναση των ιδιαίτερων μυικών ομάδων που είναι υπεύθυνες για το γρήγορο τρέξιμο είναι εφικτή...γιατί να προεξοφλάμε έτσι ελαφρά τη καρδία πως αυτός που θέλει 20 δευτερα για το κατοσταρι δεν θα μπορεσει μετα απο ενα 6μηνο ν ατο ριξει στο 15 αρι και μετα απο αλλο ενα εξαμηνο στο 12 αρι?Κι επειτα απο ενα χρονο ακομη στο 10 αρι?Κι απο κει και περα να το συντηρησει για αλλο ενα χρονο στο 10 αρι πρωτού πέσει κάτω από τα 10 δευτερα?

Σε μεγέθη τραγουδιού τώρα:Μπορεί κάποιος να έχει μια κοινή φωνή ομιλίας...δε σου λέω να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη η να μην μπορεί να μιλήσει σωστά χρησιμοποιώντας ολοκληρωμένες φράσεις...Αν υποθέσουμε πως μπορεί να έχει μια καθαρή φωνή και μια υγιή χωρίς προβλήματα άρθρωση τότε ούτε καν το διαπραγματεύομαι πως να θελήσει μπορεί να τραγουδήσει και να φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο,με μεγάλη έκταση(2 οκτάβες και βάλε)και ένταση...Ακόμη και ενοχλητική η άσχημη χροιά να έχει επί του παρόντος,αυτή θα φτιάξει και θα γίνει πολύ καλύτερη με τη διαρκή πρόοδο...

Εν πάσει περιπτώση η γενετική επίδραση καλό είναι να κρίνεται μόνο όταν έχουν εξαντληθεί όλες οι πιθανές και δυνατές επιδράσεις του περιβάλλοντος...α εγώ έχω κοντότερες φωνητικές χορδές από κα΄ποιον προικιμσένο τραγουδιστή,μπορω με ειδικες ασκησεις να τις κανω μακρυτερες και ελαστικοτερες...οι φωνητικές χορδές σε αντίθεση με ότι πιστεύονταν παλιότερα,ΑΛΛΑΖΟΥΝ και σε μήκος και σε ελαστικοτητα:Οταν καποιος χασμουριεται οι χορδες τεντωνονται και γονονται πολυ ικανες για συγκλιση και παραγωγη ομαλου,αρμονικου κι ελαστικου στην ανασα ηχου...

Μιλωντας κι απο προσωπικη πειρα οταν πρωτοξεκινησα να τραγουδαω ολοι εκλειναν τα αυτια τους...ειχα σκληρη φωνη και ξεφευγε καπως απο τον τονο,ενω ηταν αρκετα περιορισμενη σε εκταση-πανω απο D4 δε μπορουσ ν ατραγουδησω:Βρεθηκαν λοιπον τοτε καποιοι να μου πουν αυτο που λες κι εσυ δηλ πως η φωνη μου ειναι περιορισμενων δυνατοτητων και πως δεν γινεται να γινω''κατοσταρης''...Ελα μου ομως που τελικα τους διεψευσα...και που σαι ακομη...η φωνη μου καθε 3 μηνες ΑΛΛΑΖΕΙ και αν συγκριθει ο τροπος που τραγουδουσα πριν απο καθε χρονο δεν εχει ΟΥΔΕΜΙΑ σχεση με τον επομενο χρονο....

Συμπερασμα:Ουτε μαχη για το ονειρο ουτε τιποτα...το ονειρο σου αγαπητε φιλε που εθεσες το θεμα δεν θα πρεπει να ειναι να γινεις επαγγελματιας τραγουδιστης αλλα να τραγουδησεις καταρχην καλα και ανετα σε βαθμο που να εισαι ΕΝΘΟΥΣΙΣΜΕΝΟΣ με τον εαυτο σου...να νοιωθεις παντα κυριος της ανασας σου και πως μπορεις χωρις σωματκη και ψυχικη κοπωση να τραγουδησεις...απο εκει και περα μη περιμενεις αναγνωριση του ταλεντου σου η της προσπαθειας σου απ αλλους...θα υπαρχουν φορες που θα σε χειροκροτησουν και αλλες που θα σε αποθαρρυνουν...ΜΗ ΜΑΣΑΣ...

Οπως και να χει καλη επιτυχια σου ευχομαι

  Αυτές οι άτιμες κ'ανουν όλη τη δουλειά.Εάν το χεις είναι το τελειότερο μουσικό όργανο,αν δεν το χεις,δεν ξέρω πόσο μπορείς να το αναπτύξεις

-----------------
... όλα είναι δυνατά,αρκεί εσύ να θέλεις!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ORFEASMIRSINIS στις 27-01-2011 10:45 ]

πανω που επινα το καφεδακι μου ο αμοιρος....απαπαπαπαπα :-S

Τη μεγαλύτερη δουλειά την κάνουν οι μύες που συνεργάζονται αρμονικά για τη σωστή εισπνοή εκνποή...

 Τί να την κάνεις την καλή εισπνοή και την εκπνοή φίλε Φρέντυ,εάν αυτές,δεν δονούνται σωστά

Οι χορδές του μέσου φυσιολογικού νεαρού ατόμου είναι προγραμματισμένες απο τη φύση να λειτουργούν και να δονούνται σωστά. Δεν ξέρω ποιοι καθηγητάδες εχουν διαδώσει την αντίληψη οτι "το φυσιολογικό είναι το λάθος πλήν καποιων εξαιρέσεων".

Το κακό τραγούδι είναι άλλου παπα ευαγγέλιο, γιατί μπαίνουν ενα σωρό ασχετοι με τις χορδές παραγοντες

Το πιο έντονο χαρακτηριστικό των ανθρώπων που "δεν το ΄χουν" είναι αυτό το ελαφρό φαλτσαρισμα την ώρα που τραγουδάνε (φωνή που δεν "δένει" με τίποτα με τη μουσική και θυμίζει karaoke)

Φυσικά και είναι παρα πολύς κόσμος που δεν το έχει με τίποτα άλλα δεν είναι θεμα των χορδών του.