Α

...συνηρθε,τιναξε το κεφαλι του, κοιταξε την ντουλαπα του δωματιου του και ειπε:

-Ωωωχ...πολλα (τρυπακια) πηρα παλι...

 ... ένοιωσε το κεφάλι του βαρύ ...

    μπάα ... μάλλον με χτύπησε κάποιος στο κεφάλι και έβλεπα αυτό το απίθανο όνειρο ... μονολόγησε ...

...θα παω απ του τακη μπορει

καμμια ψιλη να βρεθει...

που να γυριζεις...

  ...  είχε περάσει στη ζωή του πολλά,τώρα όμως μια νέα αρχή τον περίμενε στην άλλη άκρη του ατλαντικού ...

... τον είχε ζητήσει η συμμορία των 13ων γιατί ήταν ο μόνος που μπορούσε ...

να νικησει τον σουπερμαν...πηρε λοιπον..

το αυτοκινητο του και πηγε προς ...

το ερειπωμένο κτίριο που τού είχαν πεί πως ήταν το στέκι τής συμμορίας τών 13,όμως ξαφνικά θυμήθηκε πως ήταν προληπτικός κι'είχε γιά γρουσούζικο τον αριθμό αυτό....

και το κτίριο είχε πάνω του τον αριθμό 13 ... αποφάσισε λοιπόν να μπει απο το διπλανό κτίριο και απο την ταράτσα του να πηδήξει στο όμορο 13.Έτσι θα απέφευγε να διαβεί το κατώφλι του 13.Άνοιξε λοιπόν  δυστακτικά την βαριά παμπάλαια ξύλινη πόρτα του 14 και άρχισε να ανεβαίνει στην φαρδιά μαρμάρινη σκάλα του ... 

-----------------
... όλα είναι δυνατά,αρκεί εσύ να θέλεις!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ORFEASMIRSINIS στις 17-02-2011 17:05 ]

πηδοντας το δεκατο τριτο σκαλοπατι ως συνηθως, συνεχησε να ανεβαινει ωσπου καποια στιγμη αρχησε να κουραζεται και να πειναει. καθησε σε ενα σκαλοπατι και εβγαλε το ταπερ με τους κεφτεδες που ειχε στη τσαντα του! καθως ετρωγε το βλεμμα του τραβηχτηκε ασυναισθητα στο τοιχο που ειχε πανω του ενα πολυ περιεργο και μυστηριο graffiti και μια φραση με κοκκινα γραμματα:''συμμορια των 14ων''

 Αμέσως διαισθάνθηκε οτι κάτι συμβαίνει.Το μυαλό του άρχισε να δουλεύει δαιμονισμένα.Κάτι δεν του κόλαγε,κάτι δεν του πήγαινε!Κοίταξε λίγο καλύτερα την επιγραφή.Το 1 ήταν γραμμένο έτσι ώστε να μοιαζει με σταυρό και το 4 θύμιζε  αγκυλωτό σταυρό.Ο συνδιασμός των συμβόλων τον έκανε να χάσει το χρώμα του.Πάνιασε.Το μυαλό του γύρισε τριάντα χρόνια πίσω ...

... ξεθάβοντας απ΄τα κιτρινισμένα συρτάρια της μνήμης του το καμαρίνι της με το Νο 13...Στάθηκε πάλι με την σκέψη του διστακτικά απ΄έξω, όπως τότε... ούτε ο ίδιος ξέρει πόση ώρα... διακρίνοντας  ξαφνικά στο μισοσκόταδο του διαδρόμου εκείνο το λεπτό χέρι με το παράξενο βραχιόλι που έσφιξε απρόσμενα σταθερά το δικό του τραβώντας τον....

σ'ένα δωμάτιο,όπου τα πάντα είχαν χρώμα ρόζ:το πάτωμα,το ταβάνι,οι τοίχοι,τα έπιπλα,ακόμα και ο αέρας είχε μιά ρόζ απόχρωση.

το ροζ χρωμα χαθηκε τη στιγμη που φταρνιστηκε! του πεσαν τα γυαλια που του ειχε κανει δωρο η πρωην του!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mindfall στις 18-02-2011 00:29 ]

...και τοτε καταλαβε οτι ολοι τον απεφευγαν

επειδη ετρωγε πολυ παστουρμά...

[ τροποποιήθηκε από τον/την ins2anity, 09-02-2017 23:18 ]

...και ήταν σίγουρος πλέον ότι είχε απαλλαγεί από το Οιδιπόδειο, αλλά στην τελευταία συνεδρία....