Έχω βαρεθεί τελικά, κάθε φορά που διαβάζω για τον Πανούση να πρέπει να διαβάζω και για τον Νταλάρα…Βαρέθηκα πια τόσα χρόνια και δεν σας κρύβω πως κάτι δεν μου πάει καλά.
Προσωπικά, μου έφτασαν οι παρακάτω στίχο...
"Η μάνα σου μας έπαιρνε μάτι
από την πορσελάνινη φωτογραφία
ω, ήταν τέλειο κρεβάτι
του μαρμάρου η επιφάνεια η κρύα.
Μα ήταν η σάρκα σου καυτή,
αηδίαζα που σ' ακουμπούσα,
πότε θα ερχόταν η στιγμή
το πτώμα σου στ' αλήθεια να γα...ούσα.
Από την πρώτη στιγμή που σε είδα
λαχτάρισα το τελευταίο αντίο
θα έμοιαζες σαν ηλιαχτίδα
συντηρημένη στο άδειο ψυγείο
μα εσύ ήσουν μια κακούργα
και γούσταρες ανωμαλίες.
Τις Κυριακές με γελούσες, πανούργα,
και πήγαινες στις εκκλησίες."
...για να τραβήξω ένα Χ και να χρειάζομαι πλέον δεν ξέρω κι εγώ τι, ώστε να χαρακτηρίσω τις δουλειές του Πανούση σατιρικές με χιούμορ (!!!)
Συγνώμη αλλά εγώ ούτε γελάω ούτε εισπράττω «καυτηριασμό» και σάτιρα.
Η σάτιρα, πάνω από όλα χρειάζεται γνώση και ήθος!
Για τη γνώση δεν ξέρω…από ήθος όμως στερείται σίγουρα…
Εκτός κι αν εγώ στερούμαι αντίληψης
ΥΓ Ας με συγχωρήσουν οι ένθερμοι υποστηρικτές του Πανούση. Η εμπειρία μου ως τώρα μου έχει δείξει πως όποτε πάω να πω κάτι, μου την πέφτουν ανελέητα. Ελπίζω να μην συμβεί κι εδώ το ίδιο…ξέρω, όπως δεν με πείθουν έτσι και δεν θα τους πείσω. Και δεν είναι και αυτός ο σκοπός μου άλλωστε.
-Το κλαδί της κουκουβάγιας-
http://www.koukouvagia.blogspot.com
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : stipiothliptis στις 21-09-2006 12:52 ]