Η ειρωνεία δηλαδή και η απαξίωση σε οτιδήποτε δε γουστάρω προσωπικά μπορεί να είναι και θετικά στοιχεία σε μια κριτική? Ομολογώ δε το ήξερα,άλλωστε το αντικείμενο των σπουδών μου είναι μακράν διαφορετικό. Θα ρωτήσω όμως την ψυχολόγο μου,τουλάχιστον να μη τα καταπιέζω όταν μου έρχονται,χάρην της οποιασδήποτε τυπικής ευγένειας και σεβασμού, που μου έλεγε η μαμά μου πως πρέπει να έχω προς το συνομιλητή μου κάθε φορά..
Απο κει και πέρα,παρά τα πολλά μαθήματα μάρκετινγκ και μάνατζμεντ που έχω κάνει,δεν είδα πουθενά να λένε πως στη διαφήμιση ενός νέου προιόντος θα πρέπει να είμαστε φειδωλοί και συγκρατημένοι,ειδικά αν το διαφημίζεις εσύ ο ίδιος αυτό το προιόν.
Προσωπικά,δεν έχω ακούσει καλλιτέχνη, ή εταιρεία ενός καλλιτέχνη,να μιλάνε για νέα δουλειά και να μη λένε πως είναι "εκπληκτικά τραγούδια,που ψάξαμε πολύ καιρό να τα συλλέξουμε για να βγει αυτό το αποτέλεσμα και ομολογουμένως είναι η καλύτερη ως τώρα δουλειά του καλλιτέχνη μας"..μπλα μπλα μπλα
Προφανώς το κοινό, ΚΑΙ ΜΟΝΟ, είναι αυτό που επιλέγει.Ειδικά σε αυτό τον τρόπο επικοινωνίας με το κοινό δε χρειάζεται να πληρώσεις κάτι πρωτα για να το καταριέσαι μετά.
Τέλος,ο λόγος που μπήκα να απαντήσω στο θέμα αυτό είναι επειδή έχω κουραστεί!
Έχω κουραστεί να βλάπω ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχει το γούστο τους με αυτά τα τραγούδια να μπαίνουν σε ΟΛΑ τα σχετικά θέματα του φόρουμ και να απαντούν με ειρωνεία κι απαξίωση,όχι μόνο προς την εκάστοτε τραγουδίστρια και το μάνατζέρ της,αλλά και προς άλλα μέλη που μπαίνουν να πουν την άποψή τους,η απάντηση προς τη Σοφία(ixthis) παραπάνω είναι τουλάχιστον απαράδεκτη!
Έχω κουραστεί να διαβάζω από τους ίδιους ανθρώπους,στα ίδιου θέματος τόπικ,να κάνουν..κριτική τύπου Ζαμπέτα..από φωνή κορμάρα,κι από την άλλη να υποστηρίζουν υποτίθεται την ποιότητα της μουσικής!
Και για να μη τρελαθούμε..ο Ζαμπέτας ήταν ένας και μοναδικός,Θεός σχωρέστον!
Τα γραπτά,Ερωφίλη μου,προφανώς και καθένας μπορεί να τα ερμηνεύει όπως θέλει.
Όταν όμως αυτό που γράφεις είναι σαφές,αυτός που θα το παρερμηνεύσει γίνεται γραφικός ..τουλάχιστον!
Υ.Γ. Όχι πως θα στάματήσει το χόμπυ, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...
Υ.Γ.2..Άραγε πώς πάει το τραγούδι της αοιδού στο τιούμπ?χαχα