Έφυγε ο Μανώλης Ρασούλης

Τον συναντουσα στην παραλια, φορουσε παντα το καπελο του.

δεν του ειπα ποτε ουτε μια καλησπερα.

φοβομουν ο μικρος να βγαλω απο τις σκεψεις του τον Μεγαλο.

Μετανοιωσα αλλα ειναι αργα

Μ’ όλα ταύτα, όλοι εμείς που κατά καιρούς συνεργαστήκαμε μαζί του και είχαμε προσωπικές σχέσεις, μείναμε μόνοι!

Mάλιστα .... δεν πρόλαβε καλά - καλά να πεθάνει ο άνθρωπος και .... αμέσως, εν ριπή οφθαλμού κυκλοφόρησαν cd με τραγούδια του από τις εφημερίδες !!!! Τώρα τι να σχολιάσω, τι να γράψω ......  

Η επιστολή που έστειλε η κόρη του Μανώλη Ρασούλη:

"Τα δύο CD τα οποία θα δοθούν αυτή την Κυριακή 20 Μαρτίου από τις εφημερίδες «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» (και τα οποία είναι αντίστοιχα: «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» και το « Πότε Βούδας πότε Κούδας») δίνονται χωρίς την ηθική συγκατάθεση των νόμιμων κληρονόμων και υπευθύνων για τη διαχείριση του πνευματικού και καλλιτεχνικού έργου του Μανώλη Ρασούλη.

Ασκώντας το ηθικό δικαίωμα για λογαριασμό του πατέρα μου και σεβόμενη τη μνήμη, τις πεποιθήσεις, τις αρχές του και την προσωπικότητά του, θεωρώ αυτήν τη βιαστική κυκλοφορία από τις δισκογραφικές εταιρείες με προφανή σκοπό το εμπορικό κέρδος, ως θίγουσα την τιμή και την υπόληψη τόσο τη δική μου ως ασκούσα το ηθικό δικαίωμα του πατέρα μου, όσο και τη μνήμη ενός ανθρώπου που όλη του η πορεία και η φιλοσοφία είχε ως σκοπό την προαγωγή του Πολιτισμού και όχι το κέρδος.

Είναι γνωστό ότι η δισκογραφία περνάει μεγάλη κρίση τα τελευταία χρόνια. Ο Μανώλης Ρασούλης είναι αυτός που τελικά θα την βγάλει από την κρίση; Δεν περίμεναν ούτε να περάσουνε μερικά εικοσιτετράωρα από τον θάνατο και την ταφή του για να βγάλουν ξανά στην επιφάνεια ένα υλικό που κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν βγάλει όσο ζούσε. Ουδείς επικοινώνησε μαζί μου και βεβαίως καμία άδεια δεν δόθηκε από εμένα ως προς το ηθικό πλαίσιο και στοιχείο αυτής της επανακυκλοφορίας, ειδικά κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες οδύνης για μένα προσωπικά και γενικότερα για την οικογένεια του Μανώλη Ρασούλη.

Μία ειδικότερη απρέπεια είναι ότι το CD της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» δίνεται σε ταυτόχρονη κυκλοφορία με κάποιο άλλο CD του Γιώργου Νταλάρα, ο οποίος είχε σύρει τον Μανώλη Ρασούλη αρκετές φορές στα δικαστήρια.

Δυστυχώς πληροφορήθηκα τυχαία το Σάββατο 19 του μηνός ότι πρόκειται να γίνουν όλα αυτά που προανέφερα και λόγω χρόνου δεν μπόρεσα να εμποδίσω την κυκλοφορία των CD.

Εκφράζω την απογοήτευση και τη λύπη μου για την ασέβεια με την οποία αντιμετωπίζουν κάποιοι το καλλιτεχνικό έργο του πατέρα μου.

Ευχαριστώ πολύ,
Ναταλία Ρασούλη"

Πριν προλάβει καλά-καλά να τον σκεπάσει το χώμα, το ένας σμήνος μαύρων κορακιών (δισκογραφικές, εκδότες) βούτηξαν για την κονόμα, ενώ το άλλο σμήνος μαύρων κορακιών (κράτος, "θεσμικοί άρχοντες") είχαν ήδη πετάξει μακριά, αρνούμενοι την κηδεία "δημοσία δαπάνη"... (http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=2879).

Ήθελα να 'ξερα, μ' όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, για πόσο θα καθόμαστε ήσυχοι όλοι μας να κλωσσάμε τα αυγά μας... Δεν καταλαβαίνουμε ότι πολύ γρήγορα, απ' τα αυγά που κλωσσάμε θα βγουν πάλι μαύρα κοράκια, που θα φάνε κι εμάς που τα κλωσσήσαμε; Σε τέτοια Ελλάδα θέλουμε να ζούμε; Ή μήπως βλέπουμε π.χ. τι τραβάνε οι Γιαπωνέζοι, οι Λίβυοι, κλπ. κλπ. και λέμε στον εαυτό μας "σκάσε και μη μιλάς, υπάρχουν και χειρότερα"; Αλήθεια, πόσο χειρότερα είναι αυτά τα "χειρότερα", σε σχέση με αυτά που γίνονται γύρω μας σε κάθε επίπεδο (καλλιτεχνικό, οικονομικό, πολιτικό, κλπ.), αλλά και κυρίως σε σχέση με αυτά που έρχονται άμεσα, όσο καθόμαστε και δεχόμαστε αμίλητοι τα πάντα;

Δεν υπάρχουν λόγια για σχόλια σε αυτήν την επιστολή.

Η καφρίλα των εφημερίδων σε όλο της το μεγαλείο.

Με μια λέξη: Απογοήτευση  !!!

Η κυκλοφορία του cd ήταν τελείως "αρπαχτή"...Αφού ήθελαν να τιμήσουν τον δημιουργό ας έφτιαχναν μια έκδοση με κανονικό εξώφυλλο, φυλλάδιο με στίχους κλπ.Όχι σ'αυτό το άθλιο φακελάκι. Κι αν δεν προλαβαίναν ας το έβγαζαν την άλλη βδομάδα. Έτσι δε νομίζω πως θέλουν να τιμήσουν τη μνήμη του πατέρα της αλλά να τα αρπάξουν εύκολα, πρόχειρα και γρήγορα.

Δεν ξέρω επίσης αν χρειαζόταν άδεια από τους κληρονόμους για να κυκλοφορήσει το cd. Αυτό, αν δεν απατώμαι, εξαρτάται από το συμβόλαιο του κάθε δημιουργού. Αν τα δικαιώματα έχουν εκχωρηθεί στην ΑΕΠΙ, δεν χρειάζεται καμιά άδεια.

Όσο για τα υπόλοιπα περί Νταλάρα, θεωρώ πως είναι τελείως περιττά και άστοχα και δημιουργούν εντυπώσεις χωρίς λόγο.

Δεν ξερω εαν ειναι η καφριλα της εφημεριδας Φιλλιπε η η στερηση της κονομας. Εαν πονουσε τον πατερα της κ μεγαλο συνθετη τοτε που ηταν οσο ο Μανωλης ζουσε κ ηταν στο περιθωριο κ πεθανε μονος? Απλα μυριστηκε κονομα εξτρα κ επειδη την αφησαν στη απ εξω κραζει. Κλασσικη νεοελληνικη νοοτροπια κ υποκρισια.

Τη Ναταλία Ρασούλη δεν την ξέρω. Την είδα μόνο μια φορά να τραγουδά μαζί με τον πατέρα της στην εκδήλωση για τα 85 χρόνια του Μ.Θεοδωράκη και απ' ότι κατάλαβα μάλλον καλή σχέση είχαν.

Η μοναξιά του Ρασούλη ήταν δική του επιλογή. Μην πιστεύετε τα δακρύβρεχτα σενάρια των ΜΜΕ για εγκτάλειψη και άλλα τέτοια.

Το ότι μυρίστηκε έξτρα κονόμα η Ρασούλη δεν προκύπτει απο πουθενά. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν δικαιούται τέτοια δικαιωάματα για τόσο παλιά έργα. Η ίδια μιλάει για ηθικό δικαίωμα που σε μια άλλη κοινωνία δεν θα έπρεπε να ασκείται απο κανένα αλλά σε τούτη δω κάποιος/κάποιοι επιβάλλεται ανα το ασκούν!

Έχω διαφορετική άποψη στο θέμα.

Από την πρώτη στιγμή που άκουσα οτι θα κυκλοφορήσουν αυτά τα δυο cd σκέφτηκα ακριβώς αυτό το πράγμα, ότι όσο ήταν εν ζωή ο Ρασσουλης κανένας δεν έβγαλε δίσκο του σε κυκλοφορία έστω και μέσα απο εφημερίδα και στην τελική  όλοι φωνάζουν για πνευματικά δικαιώματα και πρέπει να πληρώνουν την αεπι κ.α.

Από ποιον πήραν άδεια λοιπόν για να τα κυκλοφορήσουν;

40ήμερο μνημόσυνο για τον Μανώλη Ρασούλη

Κυριακή 8 Απριλίου, ώρα 13.30 μ.μ.
Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών


Την Κυριακή 8 Απριλίου 2011 και ώρα 13.30 μ.μ.,  στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, η οικογένεια του Μανώλη Ρασούλη θα τελέσει το 40ήμερο μνημόσυνο για τον αξέχαστο δημιουργό.