Έφυγε ο Νίκος Παπάζογλου

....

...Κι έμεινα να κοιτώ καθώς χανόσουνα κι εφτανε ως το κόκκαλο το κρύο….

Δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω ό,τι έφυγες...

Δεν θα φύγεις όμως ποτέ από τη μνήμη μου,έτσι όπως ήσουν.Αυθεντικός και μαγευτικός!!!!!

τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν τα συναισθήματα που προκαλεί ο χαμός σου,

γνώριζα από πολύ καρό την μάχη που έδινες Νικόλα οι ευχές μου δεν υλοποιήθηκαν και ο χάρος σε νίκησε… αλλά νίκησε μονό μια μάχη, γιατί εσύ Νικόλα κέρδισες τον πόλεμο  και είσαι ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!

Θα ακούμε τα τραγούδια σου εμείς και οι επόμενες γενιές Νίκο!!!

Δεν ξεχνιέσαι!!!

Καλό Παράδεισο..Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει..

Του Χάρου το παράπονο (Μανώλης Ρασούλης - Νίκος Ξυδάκης), στο τραγούδι ο Νίκος Παπάζογλου και ο Δημήτρης Κοντογιάννης, από το δίσκο ''Η εκδίκηση της γυφτιάς'' (1978)

-----------------
Η πραγματική Ευτυχία δεν κρύβεται στον προορισμό αλλά στον τρόπο που ταξιδεύεις. http://blogs.musicheaven.gr/alfawolf http://www.musicheaven.gr/live/101

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : AlfaWolf στις 18-04-2011 09:21 ]

Καλο ταξιδι Νικολα!!!!!

Το σωμα εφυγε αλλα η ψυχη σου και το εργο σου θα ειναι παντα διπλα μας!!!!

17/04/2011 - 16:28

Λέξεις: Γιώργος Τούλας

Πέρασα τα εφηβικά μου χρόνια τρία στενά πιο κει από το κλειστό γήπεδο της ΜΕΝΤ, στην Τούμπα. Στο πίσω μέρος του είχε μια δημοτική βιβλιοθήκη και απέναντι ήταν τα Χελιδόνια, με τα πινγκ πονγκ. Πήγαινα τρεις φορές τη βδομάδα. Ήταν η γειτονιά μου. Κάποια στιγμή άρχισαν να χωρίζουν ένα χώρο μέσα στη ΜΕΝΤ. Παραξενευτήκαμε. Τι θα γίνει εδώ ρωτούσαμε έναν μαλλιά με ένα φουλάρι που ξημεροβραδιαζότανε απέξω όσο γινόταν οι εργασίες. Το Αγροτικόν, μας έλεγε κουλαριστός. Θα φτιάχνουμε δισκάκια.

Όταν βγήκε η ‘’Εκδίκηση της γυφτιάς’’ το ΄78 αργήσαμε να πάρουμε χαμπάρι τι τρέχει. Πέρασαν δυο καλοκαίρια θυμάμαι να το αντιληφθούν τα ράδια, τα σπίτια, οι αριστεροί. Να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας που ξαναζωντάνευε ένδοξα, με το μέλλον μας που θα μας ξαναέβαζε στο δρόμο της Ανατολής. Τον έβλεπα στην Ανατολικής Θράκης, όσο μεγάλωνα, να χαιρετάει τον κουρέα το Χιωτάκη, τον Κρητικό στην ταβέρνα δίπλα, την Άννα τη φουρνάρισσα στην Επταλόφου. Ήταν ο ήρωας της γειτονιάς μου. Ο άνθρωπος που ο λυγμός του σημάδευε την εφηβεία μου.

Το καλοκαίρι του 1989, διάσημος εκείνος, τραγουδούσε στα Δάσος κάθε Αύγουστο με πανσέληνο, άφραγκος εγώ, απλήρωτος ήδη ένα χρόνο από ένα Ράδιο που το λέγαν Ένατο Κύμα. Με πήρε τηλέφωνο ο μακαρίτης ο Τάσος Μιχαηλίδης. Θες να βγάλεις κανένα φράγκο, ο Νίκος θέλει ένα δυο παιδιά για αφισοκόλληση. Οι αφίσες ήταν μεγάλες, 50Χ70, η φωτογραφία ίδια, με το τζιν πουκάμισο και το φουλάρι στην τσέπη. Την τελευταία αφίσα την κολλήσαμε στη Λαγκαδά, στη Σταυρούπολη, λίγο πιο πάνω από το ψυχιατρείο. Μια αφίσα από κείνες την κράτησα. Μας έδωσε μαζί με τα λεφτά και δυο εισιτήρια για τη συναυλία.

Τρία χρόνια μετά με πήρε μια μέρα τηλέφωνο στον Ανατολικό, την ώρα της εκπομπής. Απλήρωτος και πάλι. Θέλω να έρθετε με την Άσπα να παίξετε τραγούδια σε ένα πάρτι στη Λέσχη. Ήταν Απόκριες. Εκείνο το βράδυ του είπα πρώτη φορά τι σήμαινε για μένα. Τι σημαίνει να έχεις ήρωες όταν μεγαλώνεις. Όταν βγήκε ο Αύγουστος μια νύχτα στη Τήνελα στη Λαμπράκη, τύφλα στο μεθύσι του είπα πως με αυτό το τραγούδι θα μπορούσα να κλαίω για πάντα.

Πρόπερσι τον πήρα τηλέφωνο για κάτι. Ήταν στο Νησί. Δεν θέλω πια να γυρνάω μου είπε. Το ξέρεις και συ πως αλλάξανε πολύ τα πράματα. Αλλάξανε, το ξέρω. Και μεγαλώνοντας μπορεί να μην έχει πια ανάγκη κάνεις από ήρωες. Άμα τους βρεις όμως μια φορά τους φυλάς για πάντα. Την αφίσα που κράτησα εκείνο το βράδυ στη Σταυρούπολη, την πέταξα πρόσφατα σε μια μετακόμιση. Μαλακία μου, λέω.

====
ΠΗΓΗ:http://www.parallaximag.gr/content/%CE%BF-%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%B1

Καλό ταξίδι σε μια εβδομάδα που οδηγεί στην Ανάσταση, αλλα μου είναι δύσκολο να χωνέψω τα γράμματα στο αγγελτήριο έξω απο τον Άγιο Θεράποντα:

"Νικόλαο Παπάζογλου Μουσικοσυνθέτη ετών 63".

Όλη η Θεσσαλονίκη ήταν εκεί σε μια εκκλησία που με πολύ κόπο μπορούσες να φτάσεις έως την αυλή. Κάπου και γω εκεί χαμένος να προσπαθώ μάταια να ανάψω ένα κεράκι... Ραγίζει όντως απόψε η καρδιά. Γιατί σήμερα είναι τόσο φτωχή η μουσική μας παρότι τόσα παιδιά πλέον έχουν ωδειακή παιδεία. Λείπουν συνεθέτες, έργα, ποιητές δημιουργοί.

Θυμάμαι μια συναυλία στο Θέατρο Δάσους, μάλλον Σεπτέμβριο μήνα με το πιάνο να παίζει το Φεύγω του Περίδη που ανακάλυψες και εσύ να ερμηνεύεις.

Μια εκδήλωση στην Θεολογική να κάθεσαι δίπλα μου τυχαία στο πρώτο έδρανο και όχι στο πάνελ των ομιλητών.

Την απουσία σου στην κηδεία του Ρασούλη, κάτι που με έκανε να με ζώσουν τα φίδια. Μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο και έμαθα αυτό που φοβόμουν. Δεν πέρασαν ούτε 40 ημέρες απο το ταξίδι του Μανώλη.

Η Θεσσαλονίκη δέχθηκε πριν λίγο ένα παιδί στην αγκαλιά της.

Καλόν παράδεισο σε μια χώρα που πρέπει να φυσήξει πολύς Βαρδάρης για να δούμε γαλανό ουρανό !

Καλό σου Ταξίδι Νίκο......Να σαι καλά εκεί που πας....

Χθές έφυγε ένας από τους πιο "Έλληνες".  Θα μας λείψει...!

Με τα τραγούδια του, αλλά και την εν γένει καλλιτεχνική παρουσία του, έχουν συνδεθεί στιγμές της ζωής μου ..... ων ουκ έστι αριθμός : Η "είσοδος" του βινυλίου με την Εκδίκηση της Γυφτιάς στις αρχές των 80ς ... Οι συναυλίες του το Σεπτέμβρη στο Λυκαβηττό .... Οι διακοπές μας στα νησιά τα καλοκαίρια στις αρχές και μισά των 90ς που ομόρφυναν επειδή συνέπεσαν - απρόβλεπτα - με συναυλίες του [π.χ. πήγα, θυμάμαι, το καλοκαίρι του 1992 διακοπές στην Αμοργό και .... να η αφίσα : Συναυλία του Παπάζογλου στα Κατάπολα !!! Την επόμενη χρονιά διακοπές στην Κάλυμνο και .... ξαναμανά αφίσα : Συναυλία του Παπάζογλου στο Γυμνάσιο Ψυλλιανής !!! ] !!! ..... Οι στιγμές που ήμασταν καθισμένοι στην αμμουδιά γύρω από φωτιά παρέα με μουσικά όργανα και με τους ακροατές μας να δίνουν σε εμάς που παίζαμε τα μουσικά όργανα, σχεδόν κάθε φορά, την παραγγελιά : "Το μπαγλαμαδάκι του Παπάζογλου" .... κλπ κλπ κλπ ......

Κι όμως .... πέρα από τα ανεκτίμητης αξίας τραγούδια του, υπήρχε κάτι άλλο που, προσωπικά, με μάγευε πολύ - πολύ περισσότερο στον Νικόλα !!! Ποιο ??? Η απάντησή μου περιέχεται στο παρακάτω σχόλιο, το οποίο έγραψα κάτω από τη δημοσίευση της συνέντευξής του στο e- Περιοδικό, την οποία είχε παραχωρήσει στον συμφορουμίτη μας Orfeus !!!! Αντιγράφω το σχόλιό μου :

Όσο "σκαλίζω" το ΜΗ, τόσο περισσότερους θησαυρούς ανακαλύπτω !!! Τι απολαυστική συνέντευξη ήταν αυτή Ορφέους !!! Και ... πώς να μην είναι, αν έχεις απέναντί σου τον Νικόλα Παπάζογλου, που έχει τόσα όμορφα πράγματα να σού πει !!! Τι να πρωτοπιάσεις .... Από την σαλονικιώτικη παρέα που έπαιξε ροκ μουσική στα 60ς στις γειτονιές της Κρήνης και της Αρετσούς .... Από τις τόσες δραστηριότητες αυτού του ανθρώπου : Μουσικός, τραγουδοποιός, ηχολήπτης [κι όλα αυτά με το μεράκι και την "αυτοδίδακτη" σοφία των παλιών καλών μαστόρων, που έφτιαχναν "χειροποίητα" πράγματα], πετάει με το αεροπλανάκι του, αρμενίζει το Αιγαίο με το καϊκι του, ανεβαίνει με το άλογο στον Χορτιάτη, στήνει λαϊβάκια στο ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ [!!!!] ..... Μόνο να διαβάζεις [πόσο μάλλον να ακούς] αυτά που λέει, αισθάνεσαι ... άλλος άνθρωπος, γεμάτος αισιοδοξία και αγάπη για τη ζωή ....

Να, λοιπόν, τι θαύμαζα περισσότερο απ' όλα στον Νικόλα : ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ !!!  Αυτήν την αγάπη που τον έκανε να "ερευνά" καθετί που τον περιβάλλει σε αυτόν τον κόσμο και να κάνει προσπάθειες να το ανακαλύψει και να εμβαθύνει σε αυτό : Αγαπώ το τραγούδι, τη διαδικασία της ηχογράφησης κλπ κλπ = πάιρνω τα εργαλεία μου και .... τσούκου, τσούκου, σαν παλιός μερακλής μάστορας, μαστορεύω και στήνω ένα χειροποίητο στούντιο ηχογράφησης στην Άνω Τούμπα !!! Αγαπώ τον ουρανό = Πάω στην Αερολέσχη Θεσ/νίκης και μαθαίνω να οδηγώ αρεοπλανάκι !!! Αγαπώ το γαλάζιο του Αιγαίου = Παίρνω το καϊκάκι μου και το αρμενίζω !!! Ή ... ακόμη : Φορτώνω στα μουλάρια τα ηχεία, τις κονσόλες κλπ και .... πάω και τα στήνω στις πιο απόμακρες γωνιές του για να δώσω συναυλίες : Στα Κατάπολα, στο Αγαθονήσι κλπ κλπ .... Όλα τα παραπάνω αποτυπώνονται με καταπληκτικό τρόπο στο εξώφυλλο του δίσκου "Σύνεργα" : Εκεί ο Νικόλας, ως χαριτωμένος μπόμπιρας, χαζεύει τη βιτρίνα του καταστήματος με τα εργαλεία και τα ματάκια του .... θέλουν να "ρουφήξουν" ο,τιδήποτε σχετίζεται με αυτά !!!!

Κατόπιν τούτου ..... Πώς να μη στεναχωριέμαι που ένας άνθρωπος που αγάπησε τόσο μα τόσο πολύ την ίδια τη ζωή [και γι' αυτό την ... τραγούδησε, την "μαστόρεψε", την ταξίδεψε κλπ] να τη χάνει τόσο νωρίς ???

R.i.p. Νικόλα .....

-----------------
How can we dance when our earth is turning / How do we sleep while our beds are burning ??? [Midnight Oil - Beds Are Burning]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 19-04-2011 12:04 ]

Το τελευταίο αντίο στο Νίκο Παπάζογλου …. Ιερός Ναός Αγ. Θεράποντα Θεσσαλονίκης

Monday, 18 April 2011 19:59

Με Κρεμασμένο το κόκκινο φουλάρι στη νεκροφόρα Ο κόσμος αποχαιρετά το Νίκο τους Με το "Ραγίζει απόψε η καρδιά"
Δηλώσεις Σαββόπουλου , Ψωμιάδη , Μακρη , Γλυκερίας , Μαριώς , Παπακωνσταντινου

Video streaming by Ustream

=====
ΠΗΓΗ: http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=27079:2011-04-18-17-00-42&catid=1:latest-news&Itemid=50

Ειχα την τυχη να τον γνωρισω και να συνεργαστω μαζι του σενα μαγαζι στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ,πριν καποια χρονια.....πηγα στην εκκλησια χθεs,να αναψω ενα κερακι για την ψυχη του......τοσο κοσμο δεν εχω..... ξαναδει ,......λαοθαλασσα...τον αγαπουσε ο κοσμοs τον Νικο........καλο ταξιδι.........RIP..........

Ειχα την τυχη να τον γνωρισω και να συνεργαστω μαζι του σενα μαγαζι στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ,πριν καποια χρονια.....πηγα στην εκκλησια χθεs,να αναψω ενα κερακι για την ψυχη του......τοσο κοσμο δεν εχω..... ξαναδει ,......λαοθαλασσα...τον αγαπουσε ο κοσμοs τον Νικο........καλο ταξιδι.........RIP..........

Εγώ μόλις το άκουσα, να πω την αλήθεια, άργησα μέχρι να το συνειδητοποιήσω. Αμέσως μετά τον Ρασούλη έφυγε και ο Παπάζογλου. Αν το είχε μάθει πιθανώς έπαιξε και αυτό τον ρόλο του. παραξενεύτηκα όμως που ο κόσμος δεν είχε παρόμοια αντίδραση και στον θάνατο του Ρασούλη.

Ένας από τους λόγους που θα ήθελα να ασχοληθώ με την μουσική είναι να γνωρίσω τέτοιου είδους καλλιτέχνες. Δυστυχώς αυτό σιγά-σιγά ξεθυμαίνει...

Χιλιάδες κόσμου αποχαιρέτισαν με ένα τραγούδι τον Νίκο Παπάζογλου

Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 18 Απριλίου 2011 22:46

Χιλιάδες κόσμου αποχαιρέτισαν με ένα τραγούδι τον Νίκο Παπάζογλου

«Κανείς εδώ δεν τραγουδά/ κανένας δεν χορεύει/ ακούνε μόνο την πενιά/ κι ο νους τους ταξιδεύει…», τραγούδησαν χιλιάδες Θεσσαλονικέων κατευοδώνοντας τη σορό του Νίκου Παπάζογλου σε έντα μουντό και βαρύ απόγευμα, σήμερα στον Άγιο Θεράποντα της Τούμπας.

Εν μέσω κοσμοπλημμύρας που συνέρρευσε σήμερα υπό βροχή, στον ιερό ναό του Αγίου Θεράποντα της Τούμπας παίχτηκαν οι τελευταίες… νότες της ζωής του τραγουδοποιού που επέλεξε να ζήσει και να δημιουργήσει στη γενέθλια πόλη του επί 45 συνεχή χρόνια.

Γεννημένος στη γειτονιά του «Κουλέ-Καφέ», στις παρυφές της Άνω Πόλης Θεσσαλονίκης, στις 20 Μαρτίου του 1948, ο Νίκος Παπάζογλου έγραψε τα πρώτα του τραγούδια και συμμετείχε ως τραγουδιστής μόλις το 1965 στο Θεσσαλονικιώτικο συγκρότημα «Olympians».

Με την περιοχή της Τούμπας ο Νίκος Παπάζογλου ήταν ιδιαίτερα συνδεδεμένος καθώς τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια είχε ιδρύσει και λειτουργούσε στην περιοχή το στούντιο ηχογραφήσεων «Αγροτικόν» όπου ηχογράφησαν δίσκους τους, δεκάδες καλλιτέχνες της νεώτερης ελληνικής μουσικής σκηνής.

Παρόντες στην πάνδημη κηδεία ήταν -πέραν των χιλιάδων κατοίκων της περιοχής- πολλοί από τους συνεργάτες του καλλιτέχνες. Ανάμεσα τους οι: Διονύσης Σαββόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σωκράτης Μάλαμας, Πασχάλης Τερζής, Μαριώ, Πασχάλης (Αρβανιτίδης), Βασίλης Καρράς, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Χρήστος Μητρέντζης, εκατοντάδες μουσικοί, καλλιτέχνες της πόλης, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο υφυπουργός Υποδομών Γιάννης Μαγκριώτης, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Χρύσα Αράπογλου, κ.α

Ενός λεπτού σιγή στο δημοτικό συμβούλιο

Στο μεταξύ, ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Νίκου Παπάζογλου τήρησαν τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης κατά την έναρξη της συνεδρίασης. Ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης πρότεινε να δοθεί το όνομα του Ν. Παπάζογλου στο Πολιτιστικό Κέντρο της Τούμπας, ενώ για το έργο και τη στάση ζωής του τραγουδοποιού μίλησαν οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων. Ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Σπύρος Πέγκας και δημοτικοί σύμβουλοι παραβρέθηκαν στη νεκρώσιμη ακολουθία.

=====
ΠΗΓΗ: http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=89198

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : alkyoni στις 19-04-2011 20:19 ]

Απο την εκδικηση της Γυφτιας και τους Αχαρνης ,απο τις συναυλιες στον Λυκαβηττο και τους Αυγουστους,απο εκεινη την συναντηση στο μπαρακι στην Ροδο,απο την απλοτητα την αμεσοτητα την λεβεντικη σταση στην Τεχνη και την ζωη. Απο κει σε γνωρισε σε τραγουδησε σε αγαπησε μια γενια.Το πρωινο ξυπνημα με την φωνη σου στους σταθμους, το γλεντι στα ταβερνακια με την παρεα η την αγαπημενη να εκστασιαζεται με το ιδιαιτερο της χροιας της ερμηνειας του παθους  που χαριζες απλοχερα ,σπαταλα...

Αγαπηθηκες γιατι αγαπησες. Να γιατι εισαι ο δικος μας Νικος. Θα εχεις παρεα τον Μανωλη. Περιμενουμε τηκαινουρια σας δουλεια...

Μια λεξη μονο ταιριαζει για να περιγραψεις την φωνη αυτου του καλλιτεχνη.

ΘΕΟΣ

Καλο ταξιδι δασκαλε.