Αυτό το "καλύτερες εποχές" σηκώνει αρκετή κουβέντα,γιατί είναι σχετικό.
"Καλύτερες εποχές" από την άποψη τής δυνατότητας πρόσβασης σε τεχνολογίες,γνώσεις και πληροφόρηση ναί,είναι.Κι'άν από αυτήν την άποψη η "εποχή" τού Spartan ήταν χειρότερη,τί να πώ εγώ που είμαι 57 ετών και στην ηλικία τών 13 δέν μπορούσα ούτε κάν να βγώ από το σπίτι χωρίς την άδεια τών γονέων μου-και η μόνη πληροφόρηση που είχα ήταν οι "νουθεσίες" τού σχολείου,με τον γνωστό πουριτανισμό εκείνης τής εποχής (1968).Δέν υπήρχε internet,μόνο ραδιόφωνο και αργότερα ασπρόμαυρη τηλεόραση.Οι ειδήσεις ήταν μόνο αυτό που πρόβαλαν τα δύο κρατικά κανάλια-ΕΙΡΤ και ΥΕΝΕΔ.Δέν υπήρχε τρόπος να διασταυρώσουμε από άλλες πηγές αυτά που ακούγαμε και βλέπαμε.
"Καλύτερες εποχές" από την άποψη τής καθημερινής διαβίωσης δέν ξέρω άν είναι.Στην δική μου "εποχή" τα πράγματα ήταν πιό απλά και πιό ήρεμα.Υπήρχε και τότε ανεργία,αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό-ήταν πιό εύκολο γιά κάποιον να βρή δουλειά και άν ακόμη δέν ήταν η "dream job" που ονειρευόταν,ωστόσο έδινε έναν αξιοπρεπή μισθό με τον οποίο μπορούσε κάποιος να ζήση χωρίς το άγχος άν θα τού έφτανε ο μισθός μέχρι το τέλος τού μήνα.Μέχρι το 1980 υπήρχε και οικονομική ανάπτυξη και βιομηχανία-ακόμα και αυτοκίνητα κατασκευαζόντουσαν εδώ (μάλιστα υπήρχε και ένα μοντέλο εξ ολοκλήρου Ελληνικού σχεδιασμού).Υπήρχε και τότε εγκληματικότητα-αλλά ήταν περιωρισμένη σε μερικές περιοχές και δέν ήταν τόσο άγρια-δέν σε σφάζανε έξω από το σπίτι σου γιά μιά φωτογραφική μηχανή (τότε δέν υπήρχαν βιντεοκάμερες).Υπήρχε οικονομική σταθερότητα-μπορούσες να κάνης τον προϋπολογισμό τής χρονιάς σου χωρίς να ανησυχής άν οι τιμές τών ειδών πρώτης ανάγκης θα άλλαζαν από την μιά στιγμή στην άλλη.Γενικά υπήρχε μιά "καθαρότητα" στα πράγματα,μιά σαφήνεια που σήμερα δέν υπάρχει.
Τώρα βέβαια ξεφύγαμε λίγο από το θέμα αλλά τί να γίνη,ο Spartan μάς ξύπνησε νοσταλγικές αναμνήσεις....
ΥΓ.Οπως πολύ σωστά παρατήρησε ο Spartan,το πολίτευμα τής Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη και όχι Προεδρική κοινοβουλευτική δημοκρατία.Στην προεδρική δημοκρατία ο πρόεδρος έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες και εξουσίες,όπως συμβαίνει π.χ. στην Γαλλία και στίς ΗΠΑ όπου οι πρόεδροι ασκούν πολιτική,δέν είναι "διακοσμητικοί" θεσμοί.Στην Ελλάδα ο πρόεδρος είναι "ανεύθυνος" άρχων,δηλαδή δέν μπορεί να παίρνη αποφάσεις αλλά μόνο να επικυρώνη (ή να μήν επικυρώνη) τίς αποφάσεις τού πρωθυπουργού και τών υπουργών.
