ολος ο κοσμος χαθηκε οταν σε πρωτοειδα.... ο ουρανος μου φανηκε σαν να 'τανε παγιδα... αξια ανεκτiμhτη μπηκες στην καρδια μου... μα τα κλειδια τα ξεχασες μεσα στα ονειρα μου...
πως ν'αντεξω τετοια αγαπη μοναχα με μια καρδια... μαγεψε την μην ραγισει και μου φυγεις ξαφνικα..
πως ν'αντεξω τοση αγαπη μοναχα με μια καρδια... μαγεψε την μην δακρυσει δεν θ'αντεξω να πονα...
αν ησουν ENA ονειρo ποτε να μην ξυπνουσα... να ησουν παντοτε εκει γλυκα να σε κοιτουσα... μα εισ' αληθεια ζωντανη που ηρθε και με βρηκε... και στο μυαλο και στην καρδια μοναχα ΣΥ θα εισαι...
πως ν'αντεξω τετοια αγαπη μοναχα με μια καρδια... μαγεψε την μη ραγησει και μου φυγεις ξαφνικα...
πως ν'αντεξω τοση αγαπη μοναχα με μια καρδια... μαγεψε την μην δακρυσει δεν θ'αντεξω να πονα...
Λυπάμαι,αλλά θα συμφωνήσω κι εγώ με τον verrocchio Είναι ''αγχωμένοι '' στίχοι που μοιάζουν σαν να έχουν γραφτεί βιαστικά και σε κατάσταση πανικού ! Προσπάθησε να γράφεις πιο ήρεμα !
