Στίχοι που μπορούν να μελοποιηθούν.

Ο  Βλάκας

Κουπλέ

Καλά  εσύ, το  πίστευες

πως , σ’ είχε στα υπ ‘όψιν

αφού, απ’ τη  φάτσα  έδειχνε

τι  ήτανε, κατ’ όψιν.

Καπνού  προπέτασμα, έριχνε  

εις την ωχρά κηλίδα,

να μην την βλέπεις πάνω σου,

σαν άπληστη, ακρίδα.

Ρεφρέν

Τι σόι  βλάκας  ήσουνα

σαν άλλους,  με κονκάρδα

την μάγισσα,  να την περνάς

πεντάμορφη, νεράιδα?

Για πες  μας την διαφορά

του μήλου, από το ρόιδο,

που τριγυρνούσες  δίπλα της

ως  ευτυχές, κορόιδο.

Τι, να σου πω τα ήθελες

παθές  τα και, χαλάλι

για αμανάτι σου άφησε

το …βάρος , στο κεφάλι.

Ρεφρέν

Τι σόι  βλάκας  ήσουνα…

Βουρ.

Κουπλέ

Παρασκευή και, δεκατρείς

δίχως καιρό, να χάσω

τα δεδομένα ανέλυσα

πρώτο τραπέζι έκλεισα,

μάζεψα τις  φοβίες μου,

όλες τις αμαρτίες μου,

και, βουρ στα ξενυχτάδικα,

να τις διασκεδάσω.

Ρεφρέν

Γι’ αυτό ,τραγούδια μάγκικα,

ασίκικα, κιμπάρικα

πείτε και, την χαρτούρα μου

μαζί τους την σκορπάω.

Ο  ντόρος  μας  αλάνικος,

σαματατζής , αμάνικος

και εγώ, με τα τζιέρια μου

ζεϊμπέκικο, τραβάω.

Κουπλέ

Παρασκευή και, δεκατρείς

τα ζόρια, πριν  με σκάσουν.

Μάλωσα, με τ’ ανέφικτο

 γιατί, ήταν απαραίτητο

να φορτωθώ τα λάθη μου,

τα’ αγριεμένα  πάθη μου

και, βουρ στα  μπουζουξίδικα

τα πάω, να ξεσκάσουν.

Ρεφρέν

Γι’ αυτό, τραγούδια μάγκικα…

Στην κόψη.

Κουπλέ

Πακέτο άδειο, όνειρα σκόρπια

τα συναισθήματα, πήραν φωτιά.

Χαμένα αύριο, ίδια η κόπια

κρύα αισθήματα, δίχως καρδιά.

Ρεφρέν

Μαύρες  σκιές  στην λογική,

ορθώνονται σαν τοίχος

χωρίς  ν’ αφήνουν, μια στιγμή,

 να  μ’ αγκαλιάσει,  ύπνος.

Στη άκρη νιώθω του μυαλού

τον  έλεγχο, πως  χάνω

εσύ, να βρίσκεσαι αλλού

κι’ εγώ, στην κόψη πάνω.

ιι

Με  την  ελπίδα απόμακρη

και, την αγάπη  απ’ έξω

ζωή, μόνο στην  τρέλα μου

  ίσως,  να  σε αντέξω.

Κουπλέ

Μπουκάλι ουίσκι μισογεμάτο,

δίπλα στα άδεια, με προκαλεί

να κατεβάσω, μέχρι τον πάτο

η προσμονή σου, δεν ωφελεί.

Ρεφρέν

Μαύρες  σκιές  στην λογική…

Δάσκαλε, που με δίδασκες.

Κουπλέ

Στις   τσέπες  του  παντελονιού

δάσκαλε,  είχα  τρύπες

κι’  αν   έβαζα  τα  δάχτυλα   

κρυφά  για  να  μετρώ,

το  δέκα,  που  μου  μάθαινες

όσες  φορές  κι’  αν  το  είπες

σε  μένα,  έβγαινε  έντεκα

λες,  κι’  ήταν   μαγικό!

Ρεφρέν

Δάσκαλε,  που με δίδασκες

κι’  έριχνα  μαύρη  πέτρα

πως, το έξη, με το τέσσερα

μας κάνουν μόνο δέκα,

για  ξαναρίχτα,  μια  φορά

γιατί,  τα  έχω  μπλέξει

τα  βγάζω  εξήντα τέσσερα

μα και,  σαράντα έξη.

Κουπλέ

Η  μάνα μου, που μπάλωνε

τις τρύπες η καημένη

έβλεπε τα κουλούρια μου

στα μαθηματικά

μα, δεν υποψιάστηκε

πως, μια ανασηκωμένη

μονάδα, θα με μπέρδευε,

θα μου κάνε ζημιά.

Ρεφρέν

Δάσκαλε,  που  με  δίδασκες…

Μπιπ.

Κουπλέ

Μία  ζωή, ήσουν ζαμάν,

σε γνώρισα κι’ είπα, αμάν

τώρα, απόμεινες  χαρμάν

σαράβαλο,  άνευ βολάν.

Ρεντικολέ, τρύπιο κολάν

αφόρητο, τσαμπούκ τσογλάν

σκαρπίνι γύφτικο ήσουν, ντιπ

δίνε του πριν, σου κάνω μπιμπ.

Κουπλέ

Μία ζωή, παρτούζ  ολέ

σε  μένα, έριχνες  βολέ

κάργας,  χωμένος στη σβουνιά

αλητοανάμικτη  κοπριά.

Τώρα, χτυπιέσαι ρελαντί

έξω, από κάθε  πατιρντί

τσουγκράνα άπλυτη, σε τζιπ

κάνε ποιο κει ,πριν κάνω, μπιπ.

Κουπλέ

Μισή μερίδα και, μπουκιά

εκεί, που έκλανε η μαγκιά

τρούφα, εμφανίστηκες  φαιδρή

ίσα, να κάνεις  το νταή.

Πάρε τα χνώτα σου λοιπόν

αρκούδα, για τα ρεβεγιόν

φόρα το σώβρακο το ζιπ

κι’ εξαφανίσου, πριν το μπιπ.

Στις  θαλασσίτσες  σου  ναυάγησα.

Κουπλέ

Πέρασα  χθες  από  το  σπίτι  σου,

ένα στερνό,  να  πούμε  γεια  σου

μα,  όπως  τρέμανε τα  χείλη σου

…λύγισα,  κι’  έμεινα  κοντά  σου.

Ρεφρέν

Κι’  όλο τον  κόσμο  τον  παράτησα

για  το  καημό,  που  χες  στα χείλια

στις  θαλασσίτσες  σου  …ναυάγησα

κοχύλι, στ’ άλλα σου  κοχύλια.

Κουπλέ

Πέρασα  χθες  από  το  σπίτι  σου,

για  να,  σε  αποχαιρετήσω

μα, σαν  δακρύσανε τα μάτια σου

δεν  μπόρεσα, να  μη λυγίσω.

Ρεφρέν

Κι’  όλο  τον  κόσμο τον παράτησα,

για  την  βροχή στα  δύο σου  μάτια

στις  θαλασσίτσες  σου  …ναυάγησα

βότσαλο, στ’  άλλα,  βοτσαλάκια.

Ρεφρέν 2

Κι’  όλο τον  κόσμο τον παράτησα

στα ερωτικά σου παρακάλια

στις  θαλασσίτσες  σου  …ναυάγησα

κοράλλι, στα  άλλα σου κοράλλια.

Ένα κομμάτι ουρανό.

Κουπλέ

Ζωή ποτέ, δεν γύρεψα

ανέστειλα, ακύρωσα

στις απαιτήσεις  που έβαζες

είπα, να κάνω κράτει.

Μα έφτασε η σημαντική

νομίζω, καίρια  στιγμή

από όλα, όσα  μου έταζες

να  ζητιανέψω κάτι. 

Ρεφρέν

Ένα κομμάτι ουρανό

ελεύθερο και, γαλανό

το σκοτεινό μου το μυαλό

να φεύγει ,ν’ αρμενίζει.

Κι’ ένα περβάζι γελαστό

που, δεν θα είναι αδειανό

γιατί η ψυχή, με όνειρα

κι’ ελπίδες, θα στολίζει.

Κουπλέ

Τη στέρηση, αποδέχτηκα

κι, αν ψέματα σου ανέχτηκα

όσο, μαζί μου έπαιζες

και, διαρκώς  σιωπούσα…

Μα, ήρθε  η ώρα της κραυγής

πριν πας  ξανά, να μου τη βγεις

δώσε,  μικρή επιταγή

απ’ όσα, διεκδικούσα.

Ρεφρέν

Ένα κομμάτι ουρανό…

Κάντε  στην  άκρη.

Κουπλέ

Κάντε  στην  άκρη  ο  άγγελος  μου

θέλει  να  ρίξει,  βαρύ  ζεϊμπέκικο.

Κάντε  στην  άκρη  ο  άνθρωπος  μου

να  του  χτυπάω,  παλαμάκια  θέλει  εγώ.

Ρεφρέν

Θαυμάστε κέφι, κοιτάξτε μπρίο,

ένα  κορμάκι  που  έχει  θείο,

αυτό  το  πλάσμα  είναι  δικό  μου,

ριχτό,  παιδί  μου ριχτό,  μωρό μου.

Κουπλέ

Κάντε  στην  άκρη,  αδειάστε  πίστα

μια  το  είπα  δε,  θα  το  ξαναπώ.

Κάντε  στην  άκρη  να  παίξει  η  ορχήστρα,

το  πιο  ασίκικο,  βαρύ, ζεϊμπέκικο.

Ρεφρέν

Θαυμάστε κέφι, κοιτάξτε μπρίο…

Κουπλέ

Κάντε  στην  άκρη,  φέρτε  τραπέζι

γουστάρει  πάνω  του  εκεί να  κουνηθεί,

ριχτό,  παιδί  μου  όπως  σ’ αρέσει

αύριο  πάλι,  ποιος  το ξέρει  αν,  θα  ζει.

Όσο, για τα συγγνώμη

Κουπλέ

Ωραία , είναι τα άστρα,

με τα χλωμά φεγγάρια,

για τις ρομαντικές  μας

διαδρομές.

Μα, εκείνα τα κεφάλαια

καθώς, στοιχειώνουν άδεια

τις σκοτεινές μας μνήμες

κι’ ενοχές?

Ρεφρέν

Όσο, για τα συγγνώμη

που, επιβάλλουν νόμοι

ξεδιάντροποι,

μιας  δήθεν.. ηθικής

μοιάζουν, με απορία,

σε γκρίζα ιστορία

ερειπωμένων

κάστρων,  παρακμής.

Κουπλέ

Διαβλητές  αισθήσεις

και, πόθων ψευδαισθήσεις

επικαλούνται, αίσιους

οιωνούς

ωστόσο, οι  αυταπάτες

που, σαν ληγμένες, κάρτες,

αφήνουνε κρυφούς

λογαριασμούς?

Ρεφρέν

Όσο, για τα συγγνώμη…

  Είσαι εκεί.

Κουπλέ

Μπορεί, να έφυγες 

ταξίδι, σ’ άλλους  κόσμους

σ’  άγνωστους  ουρανούς

δίχως , επιστροφή.

Μ’ εγώ, σε νιώθω 

τρυφερά, πάνω απ’ τους ώμους

η  παρουσία  σου

είναι έντονα, αισθητή.

Ρεφρέν

Είσαι,  στα  χείλη μου,

σαν το γλυκό  τραγούδι,

σε κάθε ψίθυρο

  ηχώ μελωδική,

μέσα στο κήπο μου

ολάνθιστο λουλούδι,

σ’ ότι λατρεύω και , αγγίζω

είσαι  εκεί!

Κουπλέ

Τη  μοίρα, που έπαιξε

ανάρμοστο  παιχνίδι

τη  καταριέμαι 

διαρκώς και, τη μισώ

μ’ εσένα  αγάπη  μου

ποτέ, δεν απαρνιέμαι

κι’ όπου να  βρίσκεσαι,

μια μέρα, θα σε βρω.

Ρεφρέν

Είσαι  στα  χείλη μου…

Ένα τέρμινο.

Κουπλέ

Άντε, να σου φέρω τ’ άστρα

αφού λες, πως  τα αξίζεις.

Να σου κτίσω, χίλια κάστρα

τα  όνειρα σου, ν’ ασφαλίζεις.

Τριαντάφυλλα να φέρω

στη   ποδιά σου ν ‘ αποθέσω

και, τ’  ποιο όμορφο τραγούδι

  έρωτα, να σου συνθέσω.

Ρεφρέν

Είσαι  σίγουρη,  αν  κάνω

όσα  λες,  θα  υπάρξει  κέρδος

η  αγάπη  αυτή, θ’ αντέξει

και θ’  έχει, αίσιο τέλος?

Στη  ζωή μας  τη  φευγάτη

στο  δηλώνω επί λέξη

ίσως και, να επιπλεύσει,

ένα τέρμινο και,  κάτι.

Κουπλέ

Άντε, αφού θες, σαν άντρας

με φιλότιμο  και, μπέσα

την καρδιά μου να ανοίξω,

να συγκατοικήσεις  μέσα.

Όρκους  χίλιους, σ’ όποια γλώσσα

μπρος τα πόδια σου ν’ αφήσω,

μ’ ήλιους  και, ουράνια τόξα

όνειρα, να σου κεντήσω.

Ρεφρέν

Είσαι  σίγουρη,  αν  κάνω…

Εραστής  της  μοναξιάς

Κουπλέ

Όσοι, ρωτούν γιατί,

απορρίπτω συντροφιές?

Τέτοιο ερώτημα

αβασάνιστα,  ας  μη θέτουν,

δεν  αποκλείεται

να έρθει, μια στιγμή

στη συνταγή, π’ ακολουθώ,

να ανατρέχουν.

Ρεφρέν

Δικαιολογία, δε χρειάζομαι  καμιά

την ανηφόρα της ψυχής  μου, για ν’ αντέξω…

Η  λογική και, συναισθήματα κενά,

δεν …επιτρέπουν στα παλιά, να  επιστρέψω.

Με δύο ψήφους

 του μυαλού και, της  καρδιάς,

θα παραμείνω,

εραστής  της  μοναξιάς.

Κουπλέ

Άλλοι , πιστεύουν κάποια

τρέλα κουβαλώ

λένε το ψώνιο…

διαρκώς,  παραμιλάει.

Όμως, συμπέρασμα πριν βγάλουν,

σαν αυτό

πρέπει να ξέρουν η ζωή…

τι τους  φυλάει!

Ρεφρέν

Δικαιολογία, δε χρειάζομαι  καμιά…

Ψάχνω… τσιγάρο.

Κουπλέ

Άλλη,  μια μέρα

που καράβια αρμενίζουνε,

σ’  άγριες  θάλασσες,

με εύνοια του καιρού.

Ψεύτικους  όρκους

  κάποιοι, αγάπης  ψιθυρίζουνε,

άσχημα λόγια

 άλλοι  λένε, χωρισμού.

Ρεφρέν

Κι’ εγώ, στα στέκια της Ερμού

ψάχνω τσιγάρο,

και, τα όνειρα μου, με αφορμές

τα σιγοντάρω.

…Ακουμπισμένος, σ’ αχαλίνωτο

μπαλκόνι

άλλη,  μια μέρα  που η σκουριά,

με θανατώνει.

Κουπλέ

Άλλη,  μια μέρα

αντιδράσεις  προσδιορίζουνε

πως  τα  αδιέξοδα

είναι ρίζα του θυμού.

Της  βιοπάλης  οι καημοί

να, σε εξοργίζουνε

σαν, μια παράσταση

ταινίας  του συρμού.

Ρεφρέν

Κι’ εγώ, στα στέκια της Ερμού…

[ τροποποιήθηκε από τον/την ArtemisAxarlis, 21-09-2014 13:30 ]

Ο κόσμος  ο δικός  μας.

Κουπλέ

Ενώσαμε, δυο όνειρα μαζί

πανσέληνο, ορίσαμε οδηγό,

με μπόλικο, χαμόγελο ασορτί

σ’ ωραίο, μονοπάτι  ερωτικό.

Ρεφρέν

Αγάπαμε λοιπόν να, σ’ αγαπώ

ατέλειωτο, ας  είναι το φιλί

ο κόσμος  ο δικός σου, να μαι εγώ,

ο κόσμος ο δικός  μου, να σαι εσύ.

Κουπλέ

Μαγιάτικο στεφάνι η ζωή

απλόχερα, χαρίζει ευωδιά

μα όσο ο Μάης  μόνο, διαρκεί

μαραίνεται , φυλλορροεί  γοργά.

Ρεφρέν

Αγάπαμε  λοιπόν να, σ’ αγαπώ…

Πικάντικη κουζίνα..!

Κουπλέ

Σαν τηγανιτός  κεφτές

πειρασμός  είσαι και, φταις

που, μου …έσπασες  τη μύτη

μεζεδάκι  κι’, από σπίτι!

Ρεφρέν

…Παραδίνομαι, στις  γεύσεις

που αναδίδεις  και, μ’ αρέσεις

η  αγάπη, είναι πιο  φίνα,

με πικάντικη κουζίνα.

Κουπλέ

Χταποδάκι  μυρωδάτο,

Μοσχομύριστο, σε  πιάτο

μαγνητίζει η μυρωδιά σου

πες  τι θες  κι’ όλα, δικά σου.

Ρεφρέν

…Παραδίνομαι, στις  γεύσεις…

Κουπλέ

Χάρμα τα τηγανιτά σου,

άφθονα  τα λαδερά σου

τα σερμπέτια σου  σιρόπι

σου το λέω, είσαι πρώτη.

Ρεφρέν

…Παραδίνομαι, στις  γεύσεις…

Κουτά  μα και παράλογα.

Κουπλέ

Στα  παραθύρια σου γέρνεις

τις  πλεξούδες σου και, υφαίνεις…

Μες τα μάτια σου τον  ήλιο

κι’ ονειρεύεσαι  βασίλειο.

Ρεφρέν

Κορίτσι  μου  μην  σκέπτεσαι

κουτά  μα  και,  παράλογα.

Δε  ζουν  πια  βασιλόπουλα

καβάλα,  στ’  άσπρα  άλογα.

Κουπλέ

Αγόρια , στην  γειτονιά  σου

ζητιανεύουν  τα φιλιά  σου

μα κρατάς,  κλειστές  τις  πόρτες

κι’  ονειρεύεσαι  ιππότες.

Ρεφρέν

Κορίτσι  μου  μην  σκέπτεσαι…

Κουπλέ

Θα  μαραθεί  ο  ανθός  σου

καρτερώντας  τον  καλό  σου

κι’ όσα  κάστρα  έχεις  κτίσει

η  ζωή,  θα στα  γκρεμίσει.

Η  παρουσία σου.

Κουπλέ

Η  παρουσία σου, κακό μου κάνει

απάλλαξε  με  απ’ αυτήν, παρακαλώ.

Ότι κι’ αν ζήσαμε στο λέω, φτάνει

ήτανε  όμορφο μα ήταν, ως  εδώ.

Ρεφρέν

Βλέπεις  η αγάπη μας, κατάντησε ρουτίνα

μονάχα πλήξη, συνοδεύει τα φιλιά

μοτίβο απαίσιο μου μοιάζει, σαν εκείνα,

που θες επίμονα, να κλείνεις τα αυτιά.

Κουπλέ

Η παρουσία σου,  πικρή η αλήθεια

έγινε βρόγχος,  μια απαίσια θηλιά

κι’ αφού ο έρωτας  αναζητά  βοήθεια

είναι καλύτερα, να ζούμε μακριά.

Ρεφρέν

Βλέπεις  η  αγάπη μας,.. 

Δίπλα μου γείρε

Κουπλέ

Φεύγουν τα νιάτα, περνούν τα χρόνια

χάνεται η ζωή

η ευωδιά της , σαν τη κολόνια

σβήνει, ως  το πρωί.

Η  μέρα ψεύτρα  η  νύχτα κλέφτρα

μικρή η ανατολή

κι’ όσα έχεις  ζήσει, μέχρι τη δύση

μοιάζουνε, μια στιγμή.

Ρεφρέν

Δίπλα μου γείρε, πριν φέρει  η ώρα

καιρούς  αλλοτινούς,

φλόγα μου γίνε  γιατί, το τώρα

μας  θέλει , ζωντανούς.

Κουπλέ

Φεύγουν τα νιάτα, περνούν τα χρόνια

γκριζάρει η ομορφιά

γίνονται στάχτη, που ο αγέρας

σκορπάει  μακριά.

Μόνο η  αγάπη, με την …ελπίδα

ελέγχουν  σιωπηλά

άρρηκτη, να ναι  η αλυσίδα

που  μας  κράτα  σφιχτά.

Ρεφρέν

Δίπλα μου γείρε, πριν φέρει  η ώρα…

Ένας  αλήτης.

Κουπλέ

Καημέ,  βαρύς, ασήκωτος, 

σαν το καφέ που  πίνω

κατάντησες  τα στήθεια μου

…παράθυρο κλειστό.

Μου κλέβεις, το χαμόγελο

έστω, κι’ αν, δε το δείχνω

τα δάκρυα  μου μαρτυρούν

πίκρα  και, χωρισμό.

Ρεφρέν

Κι,’ ένας  αλήτης  σεργιανά,

ύπνος, στα  βλέφαρα μου

μ’ εκείνα, δε σφραγίζουνε,

 δε κλείνουνε λεπτό…

Μόνο …καρφώνουν  σκοτεινή,

άδεια, κάθε ματιά μου,

στα δαχτυλίδια  απ’ το φτηνό, 

στριμμένο μου καπνό.

Κουπλέ

Καημέ φωτιά, σαν το πιοτό

που καίει τα σωθικά μου,

αρρώστια μπήκες, στο κορμί

σαράκι, στο μυαλό.

Μου καταστρέφεις  τη ψυχή

ματώνεις  την καρδιά μου

λιώνεις  το σώμα διαρκώς

ίδιος,  με πυρετό.

Ρεφρέν

Κι,’ ένας  αλήτης  σεργιανά…