Στίχοι που μπορούν να μελοποιηθούν.

Ο  ανώνυμος!

κουπλέ

Στο μαύρο το μανδύα σου

που όλα τα  σκεπάζεις

πες  μου.  Γιατί  είσ’  …αόρατος

και υπογραφή δε βάζεις?

Μήπως,  δεν είσαι φρόνιμος

κι’ όλοι σε ψιθυρίζουν

γι’ αυτό,  περνάς  ανώνυμος,

να μη σ’  αναγνωρίζουν?

Ρ

Μα, δεν πειράζει!

Πάμπολλες  φορές  η ανωνυμία

κρύβει κάποιο μυστήριο,

έχει μια γοητεία!

κουπλέ

Σαν  Οδυσσέας  προφανώς

σκέφτηκες  μια πλάνη.

Έτσι και το επίθετο

δεν έκανες φιρμάνι.

Στη φαντασία του λοιπόν

αφήνεις  το  καθένα

να, σε θεωρεί   ως … Πολύφημο

η  πονηρό,… Κανένα!

Ρ

Μα, δεν πειράζει…

κουπλέ

Όχι  πως, το επικροτώ!

Ούτε όμως  σε δικάζω.

Επώνυμους  η ανώνυμους

στο ίδιο καζάνι βάζω,

κι’  αφήνω το ανακάτεμα

στη τύχη,  που  χει πείσμα.

Η  θα σου σβήσει  το όνομα

η θα στο κάνει φίρμα!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ArtemisAxarlis στις 01-12-2011 15:04 ]

Με άνεμο τα όνειρα.

Κουπλέ

Θα περάσω χαλινάρι  σε, ένα  σύννεφο μεγάλο

να το ζέψω, να σε πάω  ως τα πέρατα της γής.

Να σου δείξω τα ωραία  του πλανήτη τα σπουδαία

κι΄ ότι ως τώρα δεν το είδες ,  ευκαιρία να το δεις!

Ρεφρέν

Με άνεμο τα όνειρα

τον ήλιο για πυξίδα

θα ταξιδέψουμε ως εκεί

που κρύβεται η ελπίδα

κι’ αν δεν τη βρούμε μάτια μου

διόλου μη σε μέλει,

εγώ θα γίνω  Φρίξος σου

για μένα εσύ η Νεφέλη!

Κουπλέ

Το λευκό πανί θ’ ανοίξω  πάνω σε πελώριο κύμα

να μας  ταξιδεύει πρίμα σ’  όλους τους ωκεανούς.

Να σου δείξω τα πιο φίνα  τα παράξενα εκείνα

που ζαλίζουν το μυαλό σου  και, δεν τα χωράει νους.

Ρεφρέν

Με άνεμο τα όνειρα

τον ήλιο για πυξίδα

θα ταξιδέψουμε ως εκεί

που κρύβεται η ελπίδα

κι’ αν δεν τη βρούμε μάτια μου

και  πάλι είν’ απούσα

θα γίνω  ο Ερωτόκριτος

κι’ εσύ η Αρετούσα!

Επανάληψη

Αν δεν τη βρούμε μάτια μου

και κάπου έχει ξεμείνει

μην απογοητεύεσαι

θα βρει εμάς, εκείνη.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ArtemisAxarlis στις 09-12-2011 11:55 ]

Ο πάπυρος

Κουπλέ

Θα γράψω σ’ ένα πάπυρο

πως σ’ αγαπώ  έπ’ άπειρο,

να βρουν και να διαβάσουνε

αϊ γεννεαί  αι πάσαι.

Και, σένα που δεν μ’ αγαπάς

στο λέω, όπου κα να πας

θα υποφέρεις , θα πονάς ,

μ’ όποια μορφή και να σαι!

Ρεφρέν

Κατάρες  θα σου ρίχνουνε

στον άλλο κόσμο όλοι

εκεί στο πυρ το εξώτερο,

να σ’ έχουν οι διαβόλοι.

Για  το  δικό μου έρωτα

που σήμερα  αρνιέσαι,

στο διακκενές και στ’ άπειρο

διαρκώς  να τυραννιέσαι!

Κουπλέ

Αλήθεια  εντελώς …γυμνή

τούτη  η ερωτική ωδή

θα παραμείνει σκαλιστή

σ’ αθάνατες κολόνες.

Να δείχνει, πως δεν πόνεσες

τον ερωτά μου αφόρισες,

και  πρέπει να οδύρεσαι

για πάντα εις τους  αιώνες!

Ρεφρέν

Κατάρες  θα σου ρίχνουνε....

Όρκο  είχα  δώσει.

Κουπλέ

Τα στέκια μου παράτησα

εδώ, του παραδείσου

κατέρχομαι στη κόλαση

αρκεί, ν’ είμαι μαζί σου.

Άσπρες  φτερούγες  άφησα

ενέχυρο  και  τρέχω

ούτε, μες το παράδεισο

μακριά σου, δεν αντέχω.

Ρεφρέν

Όπου  τι …βρίσκεις, θέλω να  ρθω

ποσώς , με νοιάζει το τι  θα πάθω.

Όρκο  είχα δώσει το  θυμάσαι?

Ακόμη και στο  θάνατο

τον  πονηρό, αθάνατο,

μονάχη σου δε θα σαι.

Κουπλέ

Λευκή  ψυχή, παρέδωσα

στον άγιο τον Πέτρο

κατέρχομαι στη  άβυσσο

ευθείς  να σε  προσέχω.

Μαζί,  και  στη χειρότερη

ας  είμαστε  τη πιάτσα

και, τότε  που σ’ αγάπησα,

… διαβόλου ήσουν, κάλτσα!

Ρεφρέν

Όπου  τι …βρίσκεις  θέλω να  ρθω…

Θα πληρώσω!

Κουπλέ

θα πληρώσω, για πάρτη σου

ότι θέλεις χαλάλι σου ,

ότι θέλεις μωράκι μου

ότι θέλεις.

θα πληρώσω τα γούστα σου,

τη φινέτσα ,τα λούσα σου

φτάνει ν’ είσαι η αγάπη μου

κι’  ότι θέλεις!

Ρεφρέν

Πληρώνω  τ’ αυτοκίνητό σου,

πληρώνω για  το κινητό σου,

πληρώνω τα γραμμάτια σου,

φθάνει να με’ έχεις στη καρδιά σου,

πληρώνω  ότι θες να έχεις

αρκεί  εμένα να προσέχεις,

να  σ’ έχω στο πλευρό μου μόνο

κι’  ότι γουστάρεις, το πληρώνω!

ρεφρέν β)

Τα λεφτά, δεν έχουνε αξία

στην αγάπη σου εγώ κάθε θυσία.

Τα λεφτά, είναι να τα σκορπάμε

να τα φάμε εμείς ,

προτού  αυτά, μας φάνε!

Κουπλέ

2

Θα πληρώσω, τα κέφια σου

τα καπρίτσια , τα  σκέρτσα σου

φτάνει να μου, χαμογελάς

κι’ ότι θέλεις.

Θα πληρώσω,  ότι ζητάς

γι’ όλα εκείνα που λαχταράς,

μες τα μάτια σαν, με κοιτάς

κι’ ότι θέλεις.

Ρεφρέν

Πληρώνω  τ’ αυτοκίνητό σου….

Ο ΜΠΑΛΑΔΟΡΟΣ

Κουπλέ
Μες την έδρα μου σαν παίζεις
δεν περνούνε  εξυπνάδες.
Εύκολα δεν με τριπλάρεις
άσε τις περικοκλάδες.
Παίξε όμορφα μωρό μου
φάουλ πονηρά μη κάνεις,
αφού ξέρεις όταν παίζεις
πάντοτε, με μένα χάνεις!

Ρεφρέν
Κοίταξε, με δεν θ’ αργήσω
δύο μπαλάκια να σου ρίξω
κι, ένα τρίτο πιο μεγάλο
πεναλτάρα, θα στο  βάλω!

Κουπλέ
Πάψε να μου κάνεις πνεύμα.
Όσο να φυλάς το τέρμα
απ’ τη σέντρα θα σουτάρω
και τους τρεις βαθμούς θα πάρω!
Θες δε θες μες το πλεκτό σου
τα μπαλάκια μου θα πάνε.
Όποια  άμυνα να παίζεις
θα τα δεις να σπαρταράνε!!

ΓκοόΟΟΟΟΟΛ!!!!!!!!!!!!!

Άντε γάμ’ σα δώ.

Κουπλέ

Άντε γάμ’ σα  δω, άντε γάμ’ σ’ εκεί
άντε γάμ’ σ΄ απαραπέρα
άντε σήμερις  πώς, να παντρεύουνται ειδές
δύου  άνθρουπ’  η δούθε  πέρα.
Κυπαρίσσι η  γαμπρός, μη τα μάτια τούν τρως
λυγιρόκορμ’  σπαθάτ’ είν’  η νύφ’
τα σμπεθέρια πιού  κει, με χουρό κι’ κρασί
μωρέ  τουτνς  να  λες  ειν’ παραμύθι.


Ρεφρέν

Φίλα γαμπρέ μ’ τνύφ’ μας για, τνώρα  έτσι απρέπ’
και μην  ακτάς του πηθηρός , μη δε στου επιτρέπ’.
Αι  καν’ στη πίστα  δυού στρουφές  κι’ του τσαλίμς’ αμούολα
ύστερης,  τ’ νύφς’ αλά μπρατσέ  κι’ απ’ λάλα του,…  ρουβόλα.

Κουπλέ
Άντε γάμ’ σα  δω, άντε γάμ’ σ’  εκεί
άντε γάμ’  σ, απαραπέρα
άντε σήμερις  πώς να παντρεύουνται ειδές,
δύου  άνθρουποι  η δούθε πέρα.
Τρυφερούδ’  η  γαμπρός  αψηλός,  λεβεντνιός
σαν νεράιδα στροβιλίζετ’  η νύφ’
πω , πω γλέντ’  κι’ χαμός, μη  πατείς συ πατώς
καρφουβέλουνο  π ‘ λέν,  να μην  απίπτ’.

Ρεφρέν
Φίλα νυφούλα μ’ τού γαμπρού στα μάτια τ’ κι’ στ’ αχείλια
νς  βλέπουν  κάποιες  μουρφουνιές  σκασμένες  απού  ζήλια.
Δείξε  τ’ ακάλης  στου χουρό  πεντάμορφ’ συ  αγναίκα,
η  κουμπαρούδας  μι’ ας  χαρεί  κι’ η  κουμπάρος, δέκα!

Επανάληψη
Άντε γάμ’ σα  δω, άντε γάμ’ σ’  εκεί…

Των  φαναριών το κόκκινο

Κουπλέ
Των φαναριών το κόκκινο
και το χλωμό της μέρας
με  φέρανε και σήμερα
στα πρόθυρα της τρέλας.
Δίχως  προνόμια η ζωή
φαΐ,  χωρίς αλάτι
μου δείχνει   αδιέξοδο
ενώ  της βάζω πλάτη.

Κουπλέ
Των φαναριών το κόκκινο
κι’ η  στρόφιγγα του χρόνου,
με κάναν  πρωταγωνιστή
σε  μια ταινία τρόμου.
Μα το σενάριο  η ζωή
που γράφει  δεν μου βγαίνει
εγώ  της  πλέκω  όνειρα
κι’ αυτή,  με  αποπαίρνει.

Κουπλέ
Των φαναριών το κόκκινο
παρέα  με το γκρίζο
χρώμα που ζει στα μάτια μου
με κάνανε  και  βρίζω.
Πίσω από σύννεφα  η ζωή
φεγγάρι που αργοσβήνει
βρίσκει διαρκώς μια αφορμή
σκιές  για να μου ρίχνει.


Κουπλέ
Βοηθάτε κολλητάρια  μου
φέρτε κεριά  να πλάσω,
σαν του Δαιδάλου  δυο φτερά
στους  ώμους  να περάσω.
Να αποδράσω ως  Ίκαρος
στου  ήλιου τα τοπία
γιατί  αλλιώς   βυθίζομαι
σε  ανέσπερη  ουτοπία!

Ο  χήνος.

Κουπλέ
Ένας  χήνος ερωτεύθηκε που λες
μια πουλάδα σε εξοχικό κοτέτσι.
Γόης, φίνος, θεριακλής  μα κουτεντές
αγωνία είχε αν θα της αρέσει.

Ρεφρέν
Γυάλισε το φτέρωμα του
έβαλε και άρωμα
πήρε, ένα ταξί και τρέχει
για ζευγάρωμα.

Κουπλέ
Μα η κότα τον προσπέρασε ψυχρά
κακαρίζει και του λέει να μ’ αφήσεις.
Τα κλωσσόπουλα του ρίχνανε αυγά
και,  ένας  κόκορας  ζητούσε εξηγήσεις!

Ρεφρέν
Κρίμα στο γοητειλίκι
και το μπόι του
τώρα έγινε ρεζίλι
και στο σόι του

Κουπλέ
Έτσι  ο χήνος  πήρε τα ψηλά βουνά
και καλόγερος προτίμησε να γίνει
κι’ όταν του μιλούν ξανά για παντρειά
λέει  πα, πα, πα, πα το βύσσινο να μείνει.

Αψίδα θριάμβου.

Κουπλέ
Αξίζεις,  γιατ’ είσαι  κορυφαία  στο ψέμα
αψίδα θριάμβου να στήσω για σένα,
βελούδινο  εμπρός  σου  χαλί  ν’  απλώνουν
κι’  αμέτρητα   πλήθη, να σε  εξυψώνουν.
Λουλούδια να ραίνουν για το πέρασμα σου
παιάνες  να παίζουν οι μπάντες  μπροστά σου,
αγήματα  δίπλα  τιμές  να αποδίδουν
τα εύσημα  όλοι,  σε σένα να δίνουν.

Ρεφρέν
Και  σαν αλητέψω  και  πιώ, να μεθύσω.
θα  μπω , μες  τους  άλλους  να  σ’  επευφημήσω
στη  σούρα  μου  πάνω   εν  πλήρη αφασία
χαλάλι   η ατραξιόν  σου  και  τα μεγαλεία.

Κουπλέ
Αψίδα θριάμβου θα στήσω για σένα
γιατί,  έχεις  το στίγμα  απιστίας   στο αίμα.
Λακέδες  τριγύρω να σε προστατεύουν
στα γόνατα  οι πάντες  να σε ικετεύουν.
Σε  όψη  λάβαρων ν’ ανεμίζει  η μορφή σου
στημένη σε βάθρα η κομψή  προτομή  σου.
Στεφάνια  της  δόξας  διαρκώς  να σου  πλάθουν
του  Ομήρου  ατάκες , να  σε περιγράφουν.

Ρεφρέν
Και  σαν αλητέψω  και  πιώ, να μεθύσω…

Επιστήμων.

Κουπλέ

Τι να τις κάνεις  τις  σπουδές,

τη όξυνση στο πνεύμα

εσύ, που χεις  στα πόδια σου

τους  άντρες  μ,’ ένα νεύμα.

Και, στο σπαθάτο σου κορμί

την ευφυή  ματιά σου,

…προβάλλουν τα πτυχία σου

τα πιστοποιητικά σου!

Ρεφρέν

Μοιάζεις  με την ανατολή

κάνε, πριν έλθει δείλι

μάστερ την ομορφάδα σου

και ντοκτορά,  τα χείλη

κι’ έλα σε με στο  πρύτανη

ευωδιαστέ  μου στήμων,

να επικυρώσω ότι θες

πως  είσαι, επιστήμων!

Κουπλέ

Δε βλέπεις  πως  ξεχύνεται

το σμάρι απ’ το μελίσσι

της  αγκαλιάς  σου μυρωδιές

να πιεί , για να μεθύσει?

Με  τέτοιο βιογραφικό

μπούστου  που έχεις  πλήρες,

σου το δηλώνω επίσημα

μόρφωσης  τίτλο, πήρες.

Ρεφρέν

Μοιάζεις  με την ανατολή…

Δεν  κοιμάμαι!

Κουπλέ

Δεν κοιμάμαι  γιατί θυμάμαι

εκείνο τ’ όνειρο που έχει γίνει στάχτη

και  αποτσίγαρα  σωρός, μες το τασάκι.

Αργοσβήνω,   όλο πίνω,

στο νου μου φέρνω  τ’ αμέτρητα σου λάθη,

κουρέλι έκανες  την  ποιο όμορφη αγάπη.

Ρεφρέν

Τώρα  ήρθες  να  μου ζητήσεις

συγγνώμη  πάλι,  με επίκληση  τα… ίδια.

Νέα  κόπια  από   ταινία

κατ’  επανάληψη  που είδα, ξαναείδα.

Κουπλέ

Δεν κοιμάμαι γιατί  περνάνε

απ’ το μυαλό  όλες  οι μαύρες  αναμνήσεις

μια στρατιά  που δεν μπορείς να αφοπλίσεις .

Κάθε δάκρυ, κι’ άλλο μπουκάλι

πιοτό φαρμάκι  ,απόγνωση  και αλκοολίκι

στη καπναιθάλη η ζωή μου ν’  ανήκει.

Ρεφρέν

Τώρα  ήρθες  να  μου ζητήσεις …

Κουπλέ

Δεν κοιμάμαι γιατί θυμάμαι

τα χρόνια  π’ έχασα για να σε αγαπάω,

φταίω  και γώ για ότι σήμερα περνάω.

Μα,  συγγνώμη  όπως  και  νάμαι

να τη δεχτώ καμία  πρόθεση δεν έχω

δίπλα μου πάλι,  δυστυχώς  δεν  σε αντέχω!

Φιλί

Κουπλέ

Φιλί   που  έφερνες  στα  δύο  μου  χείλη

δροσιά  και  ήσουνα , τόσο τρυφερό.

Της  προδοσίας  πως,  σε  χάραξε  η  σμίλη

και  σ’ έχει  κάνει,  σαν  το μάρμαρο  ψυχρό?

2

Εσύ  ζωγράφιζες   με  χρώμα  την αγάπη,

στολίδι  του έρωτα,  συναρπαστικό.

Το  άγγιγμά  σου ανυπόφορο  αγκάθι

σταλάζει  τώρα,  δηλητήριο  πικρό.

3

Κάθε  που  έκοβες  την  αναπνοή  μου,

στον  οίστρο  σου  έγερνα,   ερωτικά.

Στη  ματωμένη  σήμερα  ψυχή  μου

παράπονο  είσαι ,  σε  αναφιλητά.

Θα μπορουσες φιλε να γραψεις κατι τετοιο...

ή εστω κατι τετοιο....

Λιγη ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ....

ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑ

Κουπλέ

Δικό μου λάθος δική μου ευθύνη

αυτό το πάθος που χω για κείνη,

για κάθε δάκρυ που τις πληρώνω

αλήθεια είναι δεν μετανιώνω.

Ρεφρέν

Είναι κυρία και το αξίζει

με κεφαλαίο Κάπα, αρχίζει.

Είναι κυρία το υπογράφω

θα τη λατρεύω όσο  υπάρχω.

Κουπλέ

Κάθε στιγμή μου όπου κι΄ αν πάω

τον έρωτα της αναζητάω

θέλω να είμαι πάντα κοντά της

να τη προσέχω να είμαι σκιά της.

Ρεφρέν

Είναι κυρία και το αξίζει

με κεφαλαίο Κάπα, αρχίζει…

Για να κερδίσεις σεβασμό.

Κουπλέ

…Πως  απαιτείς  τα μυστικά

εσύ, που τα  προδίδεις

τα πρέπει και τα θέλω σου

που,  δεν ανταποδίδεις.

Το  πρώτο λόγο και γιατί

επιδιώκεις  ν’  έχεις

στη κριτική  που σου ασκούν

εφόσον, δεν αντέχεις?

Ρεφρέν

Για να κερδίσεις σεβασμό

που λες  ότι αξίζεις

το κάθε ναι , μη προσπαθείς

με  ίσως,  ν’ …αφοπλίσεις.

Κουπλέ

Σε  λάθη σου ασυγχώρητα

γιατί  απαιτείς  συγγνώμη

όταν, υπερασπίζεσαι

τη λανθασμένη γνώμη?

Όσο για την απαίτηση

ν’ ακούς  πάντα αλήθειες,

απέρριψε  πρώτα εσύ

του ψεύδους  τις συνήθειες.

Ρεφρέν

Για να κερδίσεις σεβασμό …

Τα μάτια του έρωτα.

Δάσκαλος του έρωτα είμαι μια ζωή

και γι’ αυτό  μωράκι μου αν θες μια συμβουλή

σαν χτυπήσει ο έρωτας τη πόρτα της καρδιάς,

μες τα μάτια κοιτά τον να βρεις  ότι ζητάς.

ρεφρέν

Αν είναι μαύρα, φωτιά και λαύρα.

Ζεστά ναζιάρικα αν είναι καστανά,

γαλάζια μάτια,  ερωτικά και πλάνα.

Τα γκριζοπράσινα μονάχα για ζημιά

Κουπλέ

Στη δική μου αγκαλιά σπούδασαν πολλές,

με πτυχία σήμερα και περγαμηνές

έλα για μια πρακτική να μάθεις να μπορείς

τα τερτίπια τ’ έρωτα  στα μάτια του να δεις.

ρεφρέν

Αν είναι μαύρα, φωτιά και λαύρα….

Φίλοι όχι , εχθροί.

Κουπλέ

Τα  χθεσινά  ερωτόλογα

έτσι, καλά καθούμενα,

κατέληξαν   εξώδικα

βρισιές και υπονοούμενα

κι’ απ’  τη γιορτή του έρωτα

του γάμου το μυστήριο ,

φτάσαμε  σαν  αντίδικοι

σε …γκρίζο  δικαστήριο.

Ρεφρέν

Ο  έρωτας  που ζήσαμε

αν σκόρπισε σε δίνη

δε πρέπει ν’  επιτρέψουμε  

μίσος  ν’ εξελιχθεί.

Στα μάτια δάκρυ,  παγωνιά 

στα  χείλη,  αν αφήνει

ας   βρούμε τη χρυσή τομή,

σαν φίλοι, όχι  εχθροί.

Κουπλέ

Έκκληση  αυτοσεβασμού

στη  λογική σου κάνω

πολιτισμένοι  άνθρωποι

είμαστε  και οι δύο

κι’ είν’ απορίας  άξιο

να βάζουμε σαν πλάνο

κακία  που  αμφισβητεί

το κάθε λογικό.

Ρεφρέν

Ο  έρωτας  που ζήσαμε…

Ήσουν

Κουπλέ

Της Βοημίας κρύσταλλο αν ήσουν ατυχώς,

ράγισες και για πέταμα έγινες, δυστυχώς.

Κομμάτι  πάγο για  καρδιά είχες μη, με κοιτάς,

άδειος σε μένα έμοιαζες, σπασμένος κουμπαράς.

Ρεφρέν

Όσο για τα τσακίρικα  τα μάτια σου όπως λες

που,… γέρνανε  αλήτικα σε ξένες αγκαλιές,

άσκοπη διαφήμιση τα  έκανες θαρρώ

γιατί,  ήσουνα  μπαγιάτικο, ληγμένο  παγωτό.

Κουπλέ

Τώρα, μ’ ένα γαρύφαλλο  στο πέτο τριγυρνάς

στις πιάτσες τις… ανήθικες και λες  πως  μ’ αγαπάς,

γελοίο επιχείρημα μια ζωή… λειψός

σαν νέος, ήσουν άμυαλος,  σαν γέρος, γραφικός!

Ρεφρέν

Όσο για τα τσακίρικα  τα μάτια σου όπως λες…

Είναι  μια στιγμή.

Κουπλέ

Είναι μια στιγμή,  ένα χέρι που θέλεις  ν’ αγγίξεις

μία αγκαλιά,  ένα στήθος  ζεστό ν’ ακουμπήσεις

χείλη  τρυφερά,  να σου λέν’  γλυκά  ν’  ακούσεις

…νόμους,  να παρακούσεις.

Ρεφρέν

Σαν  σταγόνα  ευτυχίας   αλήθεια,

που δεν είναι απλά  από  συνήθεια,

να  σου δώσει  τα ίδια ,  που  ξέρεις

μα  εκείνα,  που …αθέμιτα  θέλεις.

Δυο  κορμιά  ενωμένα  έστω,  λάθος

ιδρωμένα   σ’  ασίγαστο  πάθος

φλογισμένη  ηδονή,  π’  άμα   σβήσει

στο  μυαλό  η  στιγμή,  να  κρατήσει.

Κουπλέ

Είναι μια στιγμή,   ν’  ανταμώσεις  ζητάς  δυο μάτια,

ν’  αφουγκραστούν  της  ψυχής  σου  κρυφά χτυποκάρδια

κι’’  όσα  έτσι  απλά,  πουθενά  δεν μπορείς  ν’ εξηγήσεις

σ’ αυτά ,  ν’ ομολογήσεις.

Ρεφρέν

Σαν  σταγόνα  ευτυχίας   αλήθεια…