781 online · 210.833 μέλη
Πηγή : http://www.musicpaper.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1047&catid=8&Itemid=25
Το musicpaper σας παρουσιάζει μια ανέκδοτη ηχογράφηση-ντοκουμέντο. Ένα απόσπασμα από ερασιτεχνικές αυτοβιογραφικές αφηγήσεις για την πορεία του Γιώργου Ζαμπέτα στην ελληνική μουσική. Οι αφηγήσεις αυτές είναι στους Αλέξη Βάκη και Νίκο Ζούκα την άνοιξη του 1989. Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού δεν «μασάει» τα λόγια του.
Αυτό θα τους φάει όλους... και μ' αυτό θα πεθάνουν όλοι… με το καρκίνωμα... γιατί έχουν ένα καρκίνωμα μέσα τους ότι δε μπορέσανε να αφήσουνε ένα έργο.
O Αλέξης Βάκης θυμάται:
Το Φεβρουάριο του 1989 μου κατέβηκε μια ιδέα: να βρω τον Γιώργο Ζαμπέτα -τα τραγούδια του οποίου αγαπούσα από παιδί- και να του πάρω μια συνέντευξη για τον 902 Αριστερά στα FM που μόλις είχε φτιαχτεί και όπου είχα ξεκινήσει να κάνω εκπομπές.
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο σήμερα, που τα τραγούδια του Ζαμπέτα ακούγονται παντού, τότε ήταν ξεχασμένα, δεν τα έπαιζε καθόλου το ραδιόφωνο (με εξαίρεση την νεόκοπη ιδιωτική ραδιοφωνία, που τα στήριξε) και -κυρίως- ήταν δύσκολο να βρεθούν σε δίσκους, ακόμα και τα πιο γνωστά. Κάποιος, δεν θυμάμαι ποιος, μου βρήκε το τηλέφωνό του και έτσι βρέθηκα -με πολύ τρακ- να του εξηγώ τι θέλω.
«Μην τα πολυλογούμε μάγκα, αύριο το πρωί σε περιμένω, Σαλαμίνος 50, στο Αιγάλεω» είπε και μου έκλεισε το ακουστικό.
Αυτό ήταν. Με συχνότητα μια φορά περίπου τη βδομάδα, ήμουνα εκεί. Πότε μόνος μου, πότε μαζί με τον συμμαθητή μου από το Γυμνάσιο (και μπουζουξή) Νίκο Ζούκα. Οι επισκέψεις αυτές κράτησαν μέχρι τις αρχές Ιουλίου, οπότε είπαμε πως θα τις συνεχίσουμε από το Σεπτέμβριο, μετά τις διακοπές. Υπήρχαν ήδη περί τις τριάντα ώρες συνεντεύξεων και δειλά- δειλά σκεφτόμουνα να βγουν και σε βιβλίο μόλις ολοκληρωθούν. Με τη φθινοπωρινή επιστροφή, ο Ζαμπέτας μου ανακοίνωσε πως η Ιωάννα Κλειάσιου, που εν τω μεταξύ είχε αρχίσει κι εκείνη να τον επισκέπτεται, θα ήταν αυτή που θα έγραφε τελικά τη βιογραφία του. Για να πω την αλήθεια, μου κακοφάνηκε στην αρχή που δεν θα το έκανα εγώ, αλλά γρήγορα προσαρμόστηκα, συνέχισα να πηγαίνω συχνά στο σπίτι του.
Με την Ιωάννα γίναμε φίλοι, μου ζήτησε μάλιστα και της έδωσα υλικό από τις συνεντεύξεις που είχα πάρει, το οποίο χρησιμοποίησε στο –έξοχο πραγματικά- βιβλίο που εξέδωσε το 1997, με τίτλο Και η Βρόχα Έπιπτε Στρέϊτ Θρου (εκδόσεις Ντέφι), την πληρέστερη κατά τη γνώμη μου βιογραφία λαϊκού μουσικού που γράφτηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις αυτές του 1989 δημοσιεύτηκαν στο τεύχος 2 του περιοδικού ΟΑΣΙΣ (Σεπτέμβριος 2008) με τον τίτλο Τα παιδικά χρόνια του Γιώργου Ζαμπέτα στην Ακαδημία Πλάτωνος. Συνοδεύονταν και από φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο αδελφός μου, Δημήτρης Βάκης, σε μια βόλτα που είχαμε κάνει στην περιοχή.
Μιας λοιπόν και θεωρώ πως τα ντοκουμέντα που αφορούν σε σημαντικές μορφές της μουσικής και του τραγουδιού δεν πρέπει να μένουν καταχωνιασμένα σε συρτάρια αλλά να δημοσιοποιούνται, έτσι ώστε να τα απολαμβάνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι, χαίρομαι που το μικρό αυτό ηχητικό απόσπασμα υπάρχει πλέον στοMusicpaper.gr, εις επήκοον όλων. Θα ήταν μάλιστα ευχής έργον, κατά τη γνώμη μου, να εστιάσει κάποιος στην ουσία των όσων λέει εδώ ο Ζαμπέτας και όχι στην εύκολη -και τόσο διαδεδομένη στις μέρες μας –φανατίλα του «άσπρο- μαύρο» σε ότι αφορά σε κάποιους επώνυμους ανθρώπους όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ή ο Γιώργος Νταλάρας.
Στο παρακάτω απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα διαβάζουμε την αναγνώριση του μεγέθους των ερμηνειών του Γρηγόρη Μπιθικώτση στα δύο μεγάλα έργα του Μίκη Θεοδωράκη «Ρωμιοσύνη» και «Άξιον Εστί» αλλά και την άποψη του για τις επανεκτελέσεις γνωστών έργων από τον Γιώργο Νταλάρα, πάντα με το δικό του μοναδικό ύφος.
Αυτό λέει ο Νταλάρας: ''Εγώ να μπορέσω να κάνω ένα έργο... ένα έργο..."
Μα πώς να κάνεις ρε συ Γιωργάκη ένα έργο τη στιγμή την οποία να πούμε μας φέρνεις τα τετριμμένα.. τα χίλιοτετριμμένα!
Δε μπορούμε βέβαια να αρνηθούμε στον Μπιθικώτση ένα γαλόνι παραπάνω. Γιατί ο Μπιθικώτσης έδωσε έργα, μεγάλα έργα, θα τον ονομάσουμε "στρατηλάτη" αυτόνε… αυτός πάει για "στρατηλάτης"… Είναι το «Ρωμιοσύνη» του Γιάννη Ρίτσου και το «Άξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη.
Είναι έργα που δε πρόκειται να τα τραγουδήσει άλλος όπως τα ’χει πει ο Μπιθικώτσης. Ουδείς… οιοσδήποτε κι αν τα τραγουδήσει καταστράφηκε... καταστράφηκε!
Πάρτε το χαμπάρι δηλαδή…
Αυτά θα παραμείνουνε να πούμε, όπως παραμείνανε να πούμε.. οι κολόνες του Παρθενώνος να πούμε.. εκατομμύρια έτη θα τραγουδιέται αυτό μόνο με τον Μπιθικώτση... με κανέναν άλλονε!
Κάναμε τη συζήτηση αυτή και μου χε πει ο Πυριούχος ότι ξέρεις λέει , γράφει ο Νταλάρας… ο Γιώργος ο Νταλάρας… γράφει λέει το «Άξιον Εστί». Λέω θα του συνιστούσα να μην ακουμπήσει εκεί απάνω διότι δε μπορεί να τα βγάλει πέρα με τον Μπιθικώτση.
Αυτό το πράμα είναι κερί και βούλα με τον Μπιθικώτση.. τελειωμένο.. κατάλαβες;
Και όπως το είπα έτσι και έγινε! Το είπε και ουδείς δέχτηκε να το ακούσει.. κατάλαβες;
Κάνει κάτι "κωρονάλε" και κάτι "κωρομινάλε" και κάτι "σου πα μου πες " και κάτι "σαλταπήδες" μέσα να πούμε στον δίσκο αυτόνε, που τον έχω ακούσει να πούμε... οι οποίες είναι τελείως άσχετες με το πνεύμα του δίσκου, με το πνεύμα του «Άξιον Εστί»... ουδεμία σχέση με το «Άξιον Εστί».
Γι’ αυτό θα τους φάει όλους… και μ' αυτό θα πεθάνουν όλοι... με το καρκίνωμα.. γιατί έχουν ένα καρκίνωμα μέσα τους ότι δε μπορέσανε να αφήσουνε ένα έργο... αυτό λέει ο Νταλάρας: ''Εγώ να μπορέσω να κάνω ένα έργο... ένα έργο.." Μα πώς να κάνεις ρε συ Γιωργάκη ένα έργο τη στιγμή την οποία να πούμε μας φέρνεις τα τετριμμένα.. τα χίλιοτετριμμένα! τα χίλιοτετριμμένα να πούμε Σπανιόλικα και Λατίνικα από κάτω και μας τα παρουσιάζει να πούμε ότι “τάχαματες του τα ταρχαματας... κάτι έγινε και κάτι τρέχει.. ελάτε να δείτε και μπαίνετε...”
Πώς να γίνει ρε φίλε αυτά τα πράγματα τα ξέρουμε εμείς, μας τα δίνανε την εποχή του Μεταξά... γιατί εμείς είμαστε παλιότεροι!Προτού γεννηθεί ο Γιωργάκης εμείς υπήρχαμε και τα ακούγαμε και τα τραγουδάγαμε στους δρόμους όλος ο λαός.. τα τραγουδούσαμε με τα Σπανιόλικά τους τα λόγια.. με τα Σπανιόλικα τους τα λόγια, το λέω και το διατυμπανίζω αυτό διότι ο Μεταξάς μας είχε τα υπαίθρια σινεμά και πηγαίναμε και βλέπαμε τότε να πούμε την Imperio Argentina!
Πηγή : http://www.musicpaper.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1047&catid=8&Itemid=25
Φωτογραφίες του Δημήτρη Βάκη
-----------------
Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 18-10-2011 10:14 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 18-10-2011 10:56 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 19-10-2011 01:27 ]
Η υποτιμητική χροιά στην φωνή του Ζαμπέτα ίσως να προέρχεται αφ΄ενός από τα προσωπικά του "χρυσά γαλόνια" που δεν είναι και λίγα 
και αφ΄ετέρου από το εντελώς ιδιαίτερο στυλ ομιλίας που γνωρίζουμε και προσωπικά εμένα μ΄αρέσει πάρα πολύ αλλά ΟΚ μπορεί άλλοι να διαφωνούν)
Μεταξύ Μπιθικώτση-Νταλάρα φυσικά και δεν είναι δυνατόν να γίνει η παραμικρή σύγκριση, πόσο μάλλον στο "Αξιον εστί" ... και όσο για "το βρίσκω ως μια θετική προσπάθεια να μεταδοθεί στις επόμενες γενιές" όσο θετική και να είναι η προσπάθεια, προσπάθεια θα παραμείνει, όχι έργο.. ΤΟ έργο έγινε μία και δια παντός με τον Μπιθικώτση, και αλλοίμονο αν οι νέες γενιές (που ψάχνονται) αρκούνται στα δεύτερα και δεν φτάνουν μέχρι τα πρώτιστα.
Ακριβώς το ίδιο πιστεύω και για την επανεκτέλεση των ρεμπέτικων, μιας και αναφέρθηκαν κι αυτά. Θα συμφωνήσω ότι τα επανέφερε σε μιά εποχή που είχαν παραγκωνιστεί, σε κάποιους ήταν ίσως άγνωστα και έδωσε (όσο μπόρεσε) το ερέθισμα. Αλλοίμονο όμως και πάλι, αν αυτοί που ενδιαφέρθηκαν για το είδος, επαναπαύθηκαν στο "ελάχιστο" που έδωσε ο Νταλάρας με το αρχικό ερέθισμα και δεν πήγαν παραπίσω, άξιοι της άγνοιάς τους άν δεν έψαξαν να βρουν την πηγή και αρκέστηκαν στην βρυσούλα...
Οταν λέμε (και εννοούμε) ρεμπέτικο ποιά η σχέση του Νταλάρα μ΄αυτό? (για να μην πάω πιο μακριά σε Ρούκουνα, Κάβουρα, Διαμαντίδη, Εσκενάζυ, Αμπατζή, Ατραϊδη, Κασιμάτη, Μυτιληναίο, Πιπεράκη, Παγιουμτζή, Τζουανάκο, Στελλάκη κλπ κλπ γνήσιους εκπροσώπους)
Και ας κάνουμε και μια ακρόαση απ΄το επίμαχο "Αξιον εστί" που είναι ουσιαστικά και το θέμα μας
Και ένα ακόμη
Το επόμενο είναι παραδοσιακό Σμύρνης αλλά συμπεριελήφθη στα ρεμπέτικα, και μια σύγκριση με Μαρίκα Παπαγκίκα δεν είναι άσκοπη και μάλιστα σε ηχογράφηση του 1926 (για οικονομία χώρου δεν βάζω εκτέλεση Νταλάρα, είναι γνωστή)
Οι πρώτες εκτελέσεις αποπνέουν απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό, γιατί ήταν κάτι που δημιουργήθηκε από το μηδέν. Πρέπει όμως - κατά τη γνώμη μου - να παραδεχτούμε οτι πολλές επανεκτελέσεις, όπως αυτές του Γιώργου Νταλάρα, είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσες μουσικά.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 18-10-2011 17:34 ]
@ Koukz Συμφωνώ στα περί "κριτηρίων" και "προσωπικού γούστου" τα οποία μας χαρακτηρίζουν και μας προσδιορίζουν όλους.
Σχετικά με "τα παιδιά της γειτονιάς σου" απορρίπτεις την Παπαγκίκα, αλλά ίσως αν άκουγες και τις ερμηνείες από Νταλγκά ή τις νεώτερες επανεκτελέσεις από Μιχαλόπουλο, Αγάθωνα, Νικολαίδη, ακόμη ακόμη και από Θεοδοσία Στίγγα, Αρβανιτάκη, Τσαλιγοπούλου ίσως ξεχώριζες κάποιον να το αποδίδει καλλίτερα από Νταλάρα... εξαιρώ την Νένα Βεβετσάνου που του δίνει άλλη διάσταση!!
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 18-10-2011 19:36 ]
@ Jorge Επειδή προφανέστατα αναφέρεσαι στα ρεμπέτικα, θα πω οτι σ΄αυτά αναζητείται η "ψυχή" τους... η γοητεία του "χριτς-χρατς" και του "κιτρινισμένου"...γιατί σύγκριση με τις μετέπειτα δυνατότητες ενορχήστρωσης και ηχογράφησης ασφαλώς δεν γίνεται. Είναι πιό εύληπτα στα αυτιά αλλά τους λείπει η "γοητεία" (άποψή μου πάντα) και ψάχνοντας εδώ και καιρό παλιά αυθεντικά έχω γνωρίσει μέσω youtube και άλλων δικτυώσεων άπειρους λάτρεις με πλειοψηφία νέων παιδιών.
"Εγραψα πουθενά οτι το συγκεκριμένο τραγούδι "τα παιδιά της γειτονιάς σου" ο Νταλάρας το ερμηνεύει καλύτερα απο οποιονδήποτε"?
ΟΚ, με κάλυψες απόλυτα.
πολύ καλή ενορχήστρωση, ωραίο πράγματι αλλά ζυγαριά εγώ στην ζυγαριά δεν τα βάζω, κάθε επανεκτέλεση που μου αρέσει μου γεννάει νέα συναισθήματα και νέα μουσικά ερεθίσματα ( ειδικά η συγκεκριμένη εκτέλεση που έβαλες σε αυτόν τον τομέα τα σπάει) και έτσι πρέπει να τις βλέπουμε. Ωστόσο από ότι κατάλαβα πρόβλημα προκύπτει για σας όταν το κάνει αυτό ο Νταλάρας.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : koukz στις 18-10-2011 21:32 ]
Απόλυτα σωστός Spartan ευχαριστώ... αν θέλεις κάνε και θέμα με ρεμπέτικα να τροφοδοτήσουμε
@ Japan88gr
Mάνο μου συγχαρητήρια κι από εδώ απ΄το ΜΗ για την δραστηριότητά σου στα φιλικά sites www.musicparer.gr και www.poiein.gr
Οσο για το κομμάτι που έχεις προσθέσει θα δοκιμάσω να το βάλω με τροποποίηση στο αρχικό κείμενο... ευχαριστούμε
@ Spartan
Σχετικά με τα ρεμπέτικα το σκεφτόμουν κάπως αλλιώς, κάτι σαν "της ημέρας" γιατί το ήδη υπάρχον θέμα (στο οποίο έχω ποστάρει παλαιότερα και γνωρίζω την ύπαρξή του) ζητάει το "καλλίτερο" και το αντιλαμβάνομαι κάπως σαν αυτοαναίρεση αν την μια στιγμή βάζω το ένα και την επομένη ένα διαφορετικό. Τέλος πάντων, χρησιμοποιούμε το υπάρχον θέμα, και όσοι πιστοί προσέλθετε... και πάω να κάνω -ας το πούμε- την από δω και πέρα "αρχή"
Ο κάθε καλλιτέχνης έχει δικαίωμα να εκθέσει , ότι αυτός θεωρεί ότι τον εκφράζει!!!
Γι΄ αυτό κρίνεται και πολλές φορές επιβραβεύεται , ή πέφτει ''θύμα'' των επιλογών του.
Ο Μπιθικώτσης είναι αξεπέραστος και έχω ακούσει τον Νταλάρα να το λέει δημοσίως δεκάδες φορές , αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ''επιτρέπεται'' στον Νταλάρα ,στον Μητσιά ,στον Καλογιάννη ,στον Κότσιρα ,στον Γαϊτάνο ,στον Μπάση (όλοι αυτοί το έχουν ερμηνεύσει) και σε πολλούς ακόμα να τραγουδήσουν όποιο έργο επιθυμούν!!!!
Η πολεμική που βγαίνει κατά του Νταλάρα μάλλον αφορά την κοινωνική του δικτύωση και όχι τόσο την Καλλιτεχνική του δραστηριότητα.
Είναι όμως πράγματα Διαφορετικά που κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να διαχωρίζονται!
Κανείς απ τους νεότερους δεν πήγε να αντικαταστήσει τον ''Σερ'' άλλωστε όπως λέει κι ο Δάσκαλος , αυτό, δεν μπορεί εξ ορισμού να συμβεί, απλώς να καταθέσει την δική του άποψη που είναι σεβαστή ακόμα κι όταν δεν είναι αποδέκτη !!!!
Y.Γ
Τα οπαδικά και η τέχνη είναι πράγματα που δεν συμβαδίζουν…
Όταν ένα, εξ ορισμού, αριστουργηματικό μουσικό έργο δε μπορεί να αναδειχθεί και να υποστηριχθεί επάξια απ' τον εκάστοτε ερμηνευτή-σολίστα, τότε αναζητούνται εναλλακτικοί τρόποι και τρύκ, ώστε να "διασωθεί" η ερμηνεία...Μπορεί να είναι η περίτεχνη ή πρωτότυπη ενορχήστρωση ή η δισκογραφική παραγωγή με τις τεχνολογικές της "λύσεις" ή στη περίπτωση του Θεάτρου, τα σκηνικά και τα κοστούμια (μου ήρθε στο μυαλό η Μιμή Ντενίση!!! :P)
Πάντως, αυτό που κατάλαβα εγώ, είναι ότι ο μέγας Ζαμπέτας δε κρίνει την όποια καλλιτεχνική αξία του ενός εκάστου Νταλάρα... Άλλωστε, "χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει".
Κρίνει τις προθέσεις και τα κίνητρα.
Και εκεί δε πέφτει έξω "ο πιο καλός ο μαθητής"...
ΥΓ. @ Japan88gr...
Μάνο, τα σέβη μου! 
-----------------
"During times of universal deceit, telling the truth becomes a revolutionary act” --George Orwell
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : o-Zone στις 19-10-2011 19:36 ]
Παράθεση:
|
Πού είναι
ο "Βυζαντινός Εσπερινός" (1973)
τα "18 λιανοτράγουδα" (1974)
"Τα τραγούδια μας" (1976)
"Οι Μάηδες οι ήλιοι μου" (1978)
το "Σεργιάνι στον κόσμο" (1979)
το "Ραντάρ" (1981)
το "Θέλω να τα πω" (1982)
οι "Τρελοί και άγγελοι" (1986)
το "Ες γην εναλίαν Κύπρον" (1992)
το "Συγνώμη για την άμυνα" (1992)
"Των αθανάτων" (1994)
οι "Ύμνοι αγγέλων" (1998)
η "Φωνή πατρίδας" (1998)
τα "Έρημα χωριά" (2006)
?
(και δεν βάζω στη λίστα δισκογραφικές συμμετοχές... Θα αναφέρω όμως μόνο τους δίσκους "Smyrne" και "Δάκρυ στο γυαλί", της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας, στους οποίους είχε αναλάβει και την παραγωγή, και πραγματικά είναι δίσκοι που αξίζουν την προσοχή μας, όσοι δεν τους γνωρίζουν ας τους αναζητήσουν!)
-----------------
Πίνω και μεθώ, ωχ αμάν, μέρα νύχτα τραγουδώ!!!!
www.babistsertos.gr
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Dalarofili στις 21-10-2011 00:55 ]
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
Παράθεση:
|
-----------------
Πίνω και μεθώ, ωχ αμάν, μέρα νύχτα τραγουδώ!!!!
www.babistsertos.gr
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Dalarofili στις 22-10-2011 02:28 ]
Νάντια, δεν πιστεύω οτι η άνοδος του Νταλάρα οφείλεται στις γνωριμίες του πατέρα του. Αλλωστε ο Λουκάς Νταράλας πέθανε το 1977 αν δεν κάνω λάθος.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 22-10-2011 18:26 ]
