...πιο πολύ η σπαραχτική ερμηνεία του, παρά το περιεχόμενο των στίχων. Αλλά μην πείτε ότι όλοι μας δεν τη βρίσκουμε κιόλας με τα θλιβερά τραγούδια...το έχουμε ανάγκη κι αυτό το συναίσθημα, γιατί είναι αληθινό
..με θλίβει όμως και η ανορθογραφία (κι αυτή δεν είναι καθόλου επιθυμητή θλίψη!!)σε τόσο απλές, βασικές και καθημερινες λέξεις, όπως το "πιο" στον τίτλο του θέματος που ανοίξαμε. Σίγουρα είναι τυχαίο εδώ, όμως η γλώσσα μας φτωχαίνει διαρκώς και είμαστε όλοι υπεύθυνοι λίγο-πολύ..
...πιο πολύ η σπαραχτική ερμηνεία του, παρά το περιεχόμενο των στίχων. Αλλά μην πείτε ότι όλοι μας δεν τη βρίσκουμε κιόλας με τα θλιβερά τραγούδια...το έχουμε ανάγκη κι αυτό το συναίσθημα, γιατί είναι αληθινό ..με θλίβει όμως και η ανορθογραφία (κι αυτή δεν είναι καθόλου επιθυμητή θλίψη!!)σε τόσο απλές, βασικές και καθημερινες λέξεις, όπως το "πιο" στον τίτλο του θέματος που ανοίξαμε. Σίγουρα είναι τυχαίο εδώ, όμως η γλώσσα μας φτωχαίνει διαρκώς και είμαστε όλοι υπεύθυνοι λίγο-πολύ..
;
Συγνώμη αν το είχα λάθος αλλά επειδή δεν είναι ερωτηματικό το "πιο" δεν παίρνει "οι".Συγχωρέστε αν είμαι λάθος...
How can we let this happen and Just keep our eyes closed 'till the end
The only thing that counts is the prosperity of today Most important to us is that our bills get paid
Our good intentions have always been delayed
How can we let this happen and Just keep our eyes closed 'till the end When we will stand in front of heaven's gate It will be too late!
Try to unlearn all that you've learnt Try to listen to your heart No, we can't understand the universe By just using our minds We are so afraid of all the things unknown
A must we appease is the lust to get laid Nothing really matters, just devouring our prey
Our good intentions have always been delayed so Our generous acts have always come too late
How can we let this happen and Just keep our eyes closed 'till the end When we will stand in front of heaven's gate It will be too late!
Try to unlearn all that you've learnt Try to listen to your heart No, we can't understand the universe By just using our minds We are so afraid of all the things unknown We just flee into a dream that never comes true
Low to the ground we feel safe Low to the ground we feel brave
Oblivisci tempta quod didicisti
Open your eyes, we're not in paradise How can't you see this Stress is killing me? Fulfil your dreams; life is not what is seems to be We have captured time So time made us all hostages without mercy
Seemingly generous fooling ourselves Selfishly venomous time tells
Too much thinking goes at the cost of all our intuition Our thoughts create reality But we neglect to be! So we're already slaves of our artificial world We shouldn't try to control life But listen to the laws of nature
Open your eyes, we're not in paradise How can't you see this Stress is killing me? Fulfil your dreams; life is not what is seems to be We have captured time So time made us all hostages without mercy
Low to the ground we feel safe Low to the ground we feel brave
We all think we're generous But we only fool ourselves The only thing that matters is Our way and our vision
Selfishly we're venomous But you know the time tells us There is more to life than our Higher positions, race for perfection Better, faster We must return to the laws of the nature Free ourselves from madness.
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να 'ναι καλό παιδάκι Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι Γιατί στο σπίτι π' αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει
Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί
Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα τα καλοκαίρια τα 'χασα κι έπεσα στον χειμώνα Σαν το καράβι π' άνοιξε τ' άρμενα κι αλαργεύει βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει
Οταν αισθανεσαι οτι καποια τραγουδια λειτουργουν ως καθρεπτης....
The Alan Parsons Project- Shadow Of A Lonely Man
Look at me now, a shadow of the man I used to be... Look through my eyes and through the years of loneliness you'll see... To the times in my life when I could not bear to lose A simple game. And the least of it all was the fortune and the fame... But the dream seemed to end just as soon as it had begun... Was I to know? For the last thing of all that was on my mind Was the close at the end of the show. The shadow of a lonely man feels nobody else...
In the shadow of a lonely, lonely man I can see myself...
(Looking out of nowhere...Looking out of nowhere...)
But the sound of the crowds when they come to see me now, Is not the same. And the jest of it all is I can't recall my name. But I cling to a hope till I can't hold on anymore...anymore... And for all the acclaim, I am all alone! And I see as I look through the door,
The shadow of a lonely man...There's nobody else... In the shadow of a lonely, lonely man I can see myself!
...Look at me now, a shadow of the man I used to be....
Φαντάσου ψυχοπλάκωμα!
